Σκέψου...
μία άδεια πλατεία
ερειπωμένου χωριού,
κυκλωμένη με αναμνήσεις.
Ο χρόνος περαστικός
αφήνει βήμα μοναχικό
με αντίλαλο που μελαγχολεί.
Μείνε λίγο μαζί του!
.............
.............
.............
.............
Τώρα φτάνει τόσο κενό...
Ξημέρωσε...
Είναι η μέρα που το χωριό έχει πανηγύρι.
Σκέψου..
Η πλατεία γεμάτη κούνιες του Λούνα Παρκ..
γεμάτη πάγκους με πολύχρωμα ζαχαρωτά...
γεμάτη παιδιά ... γονείς... παππούδες... γιαγιάδες..
ζευγαράκια ερωτευμένων..
γέλια..
φωνές..
τραγούδια στο μεγάφωνο της μπαλαρίνας...
εισιτήριο....
Ζάλη..
Παραζάλη....
.............
Τώρα σκέψου:
Από πού ξεπήδησαν όλα αυτά???...