Παυλίδου Κάκια - Reflections...

Φθινόπωρο να 'μαστε  κι εγώ φύλλο σκαρφαλωμένο στην κορυφή σου να βουτάω ελεύθερα στο κενό  να γίνομαι λίπασμα στα εδάφη σου να μ' α...

Τρεμόπαιζε μία σκιά. Είπα θα 'ναι τα φύλλα στο έλεος του ανέμου. Ήταν η τελεία ενός έρωτα κι όλα της τα πολλαπλάσια. Ήταν ο αγώνας μιας ...

Της κάρφωσαν μία δέντρου κορυφή  την τοποθέτησαν στο σαλόνι του κόσμου  και στα πόδια της πουλούσαν προσδοκίες. Αυτός ήταν ο τρόπος τους να ...

 .. γενναία μάνα  αντί για βρέφος  κυοφόρησε φλόγα, 9 μήνες η ίδια προσάναμμα κι εστία  και παρέδωσε  στο αχόρταγο στόμα του τυφλού ανθρώπο...

  6 Νοέμβρη, σε μία Θεσσαλονίκη στα πρόθυρα κυκλοφοριακού πανικού αγαπημένοι άνθρωποι συνέθεσαν μία παρέα και μιλήσαμε για ποίηση με αφορμή ...

  .. από νωρίς του 'χαν υποδείξει τους επισήμους, θέσεις και ρόλους, ώστε να μην υπάρχει χώρος αμφισβήτησης  και φυσικά να μην υπάρχει χ...

  ..η μεγαλύτερη αμαρτία να σκοτώνεις παραδείσους  και μετά να κοιτάζεις από την κλειδαρότρυπα του χρόνου  πώς ανασταίνονται κι ανθίζουν  με...

  Ποτέ δεν ήταν τ’ ουρανού πάντα στο δέρμα οι ρωγμές -του μυαλού- κι οι αστραπές ριπές στο αίμα μου, να πνίγεται στιγμιαία το σκοτάδι μου ...

Στις ηλιόλουστες μέρες  αδέσποτη να 'μαι μα στους κατακλυσμιαίους καιρούς  άσε με κατοικίδια  να 'ρχομαι μέσα σου.

Ο γάτος ξέρει. Άντε τώρα να εξηγήσεις  και στο σκύλο  τί έχει προηγηθεί  στη ζωή σου, σ' εκείνη τη δύσκολη διάλεκτο  που δίχως να μιλιέτ...