Με ξέρεις..
δε βολεύομαι στις Συνήθειες..
δε χωράω στο μανουάλι να κάψω τη Σκέψη μου..
καίω το Ναό...
καίγομαι κι εγώ μαζί....
Βγήκα στο προαύλιο της Εκκλησίας του θεού των Ανθρωπων..
εκεί που τελούνται οι μεγάλες Προσευχές...
τα Τάματα..
εγώ, ακόμη και μέσα στις φλυαρίες μου,
ζητούσα Ουσίες...
λίγα λόγια, πολλές πράξεις..
Τα Ποιήματα σμιλεύουν τη Σκέψη..
η Σκέψη εκκολάπτει την Πράξη του Αύριο,
όταν το Αύριο θα γίνει Σήμερα....
έτσι πορεύομαι...
Ανάπηρα περιθωριακή σε ένα πεζοδρόμιο θρυμματισμένο
από τα Έργα της Πολιτείας,
που πασχίζει να οικοδομήσει Συνειδήσεις,
ενώ θάβει στα θεμέλια τον Άνθρωπο..
Δεν πήγα εκκλησία...
δεν νηστεύω...
Δεν παίζω θέατρο,ούτε δράμα, ούτε κωμωδία...
Γυμνή Ψυχή συγκινούμαι με τα Πάθη του ΘεΑνθρώπου
που απλώνει το Χέρι και ζητιανεύει στην Πλατεία Καραϊσκάκη...
Ματώνω μπρος στη θέα των δύο πτωμάτων στην Ομόνοια στις 21.15, ημέρα Παρασκευή 15 Απριλίου 2011,
καθώς ο θάνατος δεν καταγράφηκε ούτε στα πρακτικά της Αστυνομικής Διεύθυνσης
{ίσως μόνο εδώ, σε μία ταπεινή γωνιά ηλεκτρονικού περιπάτου}..
Εγώ ανάβω κερί σε ένα πεζοδρόμιο φτώχειας
στη Μνήμη Ανθρώπων ενός Κατώτερου Θεού..
εκεί που ο Γολγοθάς λίγες φορές οδήγησε στην Ανάσταση...
Ανάσταση Καρδιάς......
----------
{θα απαντήσω στα σχόλια των προηγούμενων αναρτήσεων....
Ο ληστής Χρόνος δεν μου άφησε ούτε μία δεκάρα Χρονικής Παράτασης...
αλλά θα επιστρέψω και θα δικαιώσω την Αγωνία μου να συμπληρώσω τη Σκέψη σας,
που απλόχερα μου καταθέσατε...}
Κερί αναμένο, το φιλί, σαν Υστερόγραφο Ανάγκης......
Πολλές ευχές από την καρδιά για σένα και τους αγαπημένους σου, αγαπημένη αντανάκλαση των συναισθημάτων, Καλή Ανάσταση στις ελπίδες, στις συνειδήσεις, στη καρδιά και στο νου, στη ζωή σας, με υγεία, αγάπη, ευτυχία κι ομόνοια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή..Ανάπηρα περιθωριακή σε ένα πεζοδρόμιο θρυμματισμένο από τα Έργα της Πολιτείας, που πασχίζει να οικοδομίσει Συνειδήσεις, ενώ θάβει στα θεμέλια τον Άνθρωπο..
ΑπάντησηΔιαγραφή..με συγκίνησες...
Την πόρτα ανοίγω το βράδυ,
τη λάμπα κρατώ ψηλά,
να δουν της γης οι Θλιμμένοι,
να ρθούνε να βρουν συντροφιά...
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!
filos ton Maasai
Ονειρικό μου Προσωπάκι
ΑπάντησηΔιαγραφήσήμερα χαμένη σε Κατευθύνσεις που κλέβουν από τον Άνθρωπο αυτό που τον Ορίζει και τον Διαχωρίζει από την πέτρα και το θηρίο: τη Συνείδηση,
σμιλέυομαι ακανόνιστα στα χερια του Απροσδόκητου της Ζωής....
κάνω το κορμί μου βάρκα
και τα χέρια μου κουπιά.....
και εκεί που αρμενίζω με άγρια Αναγκη επιβίωσης
όλο πιανομαι στα Δίχτυα των Μεγάλων Ψαραδων.....
Αλιεύομαι....
πνίγομαι....
δεν Σταυρωνομαι...
στη Θαλασσα με θάβουν κι όλο ψαχνω μία Ανασταση....
Ανάσταση Καρδιας μάτια μου...
με το φιλί, κερακι αναμμενο....
να βλεπουμε μεσα στα σκοταδια της Ζωής.....
Αφιέρωση Καρδιάς
http://www.youtube.com/watch?v=HzK8gwrTP4Y
filos ton Maasai
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσα ταξίδια κι αν υποσχεθούμε σε Χρόνο Ποιητικού Ενεστώτα,
πάντα μία καθημερινότητα Πληγωμένη θα μας περιμένει έξω από το Κατώφλι της Πρωινής μας Περιήγησης στα σοΚάκια της Ζωής.....
Εκεί, που δυστυχώς σπάνια ο Γολγοθάς ακολουθείται από μία Ανάσταση...
Ανθρωποι ενός κατωτερου Θεού,
ενός Θεόυ που μόνο ζει θανατους και δεν αξιώνεται μιας Αναστασης....
μιας Τουλάχιστον..
μα...
γιατι?......
σε ποιο πεντάγραμμο να χωρέσω το παιδικό μου Ερωτηματικό?...
βρες μου τρόπο.....
τουλάχιστον να Λυτρωθούν οι παιδικές μου ερωτήσεις....
Γιατι ακόμη και στους θεούς υπάρχει ταξικός Διαχωρισμός?.....
Αν είχαμε ΘΕΟ τον ΑΝΘΡΩΠΟ
η Απαρχή της Ζωής θα είχε γραφτεί σε μία Καινή Διαθήκη μόνο με ΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ..
μου 'ταξες Ταξιδι να με πας..
νομίζω ήρθε η στιγμή...
http://www.youtube.com/watch?v=zyjsZ1XfcNY
Φιλί......μιας Αναστασης Υποσχεση...
δυστυχώς εγώ θα ταξιδεύω τέλος του Μάη για τη γη των Maasai κι εσύ δεν θα μπορείς να ρθεις ακόμη κι αν σε τραβώ από το χέρι.
ΑπάντησηΔιαγραφήστείλε μου όμως στο: maasaimara06@yahoo.gr και πού ξέρεις, το καλοκαίρι μπορεί να φτάσουμε μεχρι τη Namibia!
σε φιλώ
filos ton Maasai
Σιωπη και περισυλλογη
ΑπάντησηΔιαγραφήΕστω για λιγο
Καλη Ανασταση Κακια
-
Καλό Πάσχα να έχεις αγαπημένη μου αδελφούλα
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι καλή ανάσταση με υγεία!!!!
Ώστε δεν εκκλησιάζεσαι Κάκια...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι δεν νηστεύεις...
μάλιστα...
στα υπ'όψιν...
και όλοι όσοι νηστεύουν και κάνουν το σταυρό τους και εκκλησιάζονται παίζουν θέατρο...
μάλιστα, μάλιστα...
γνωρίζεις βεβαίως ότι η ατραπός αυτή που ακολουθείς οδηγεί κατευθείαν στην Γέενα του Πυρός!!!
-ωχ!-
Ναι, χωρίς νηστεία και ψέματα θα κατακτήσουμε το Αύριο
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν ατραπός που οδηγεί στο Μέλλον!
Το Σήμερα εκκολάπτει την Πράξη του Αύριο
…σαν γλυκό του κουταλιού πριν την Ανάσταση!
Η Ιστορία είναι η μνήμη
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι τα κομμάτια της
πιστοποιούν την ανάμνηση
με συλλεκτικά θυμητάρια
που με αγάπη
ένα-ένα συλλέγονται
στις προθήκες του Χρέους!
Οι Συνωμοσίες δεν έχουν να κάνουν με δάκρυα...
Έχουν να κάνουν με την προσήλωση στο φως και τις ανταύγειες του...
Ευχαριστώ για τις ευχές!!! ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!!!
filos ton Maasai
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα είναι δυνατά στο Πεδίο της Ζωής.
Οι συντεταγμένες μας ευμετάβλητες ορίζουν κάθε στιγμή Νέες Πορείες..
Νέα Ρότα και αν η Σκέψη κυλά πιασμένη από το Χέρι, ΣυνΟδοιπόροι γινόμαστε στο ΔιαΓαλαξιακό μας Ταξίδι....
φυσικά..
κάθε προέκτασή του στο Πεδίο της Πραγματικότητας είναι τόσο Υπέροχη όσο το Γλυκό του Κουταλιού που ήδη γευτήκαμε στην προηγούμενη ανάρτηση..
Σε φιλω...
Velvet
ΑπάντησηΔιαγραφήΤαπεινή Εστίαση στο Εντός μας..
εκεί που οι πιο μεγάλες αμαρτίες αφήνουν απόηχο Οδυνηρής Τιμωρίας...
εκεί που σταυρώνονται οι Παιδικές μας Σκέψεις..
οι Αθωότητες, που ανέφερε ο Στρατής, στο χώρο του...
εκεί που είμαστε όλοι Εσταυρωμένοι από τον Ίδιο μας τον Εαυτό,
γιατί πάντα μπροστά στις μεγάλες Προκλήσεις ΑλληλοΒοήθειας προς το ΣυνΆνθρωπο αποδείχθηκε Λίγος... πολύ Λίγος...
Τα φιλιά μου......κεράκια με Τάμα για περισσότερη Ανθρωπιά....
Σε συγλόνισαν οι εικόνες των Θεανθρώπων στην Ομόνοια που ζουν μέσα στον ονειρικό τους θάνατο.
ΑπάντησηΔιαγραφήTην εικόνα του θεανθρώπου του ζωγράφου της αναγγένησης την έζησα μια μέρα βλέποντας το ζωντανό πτώμα ενός νέου ΧΡΙΣΤΟΥ να κρέμονται τα μέλη του και το κεφάλι του άψυχα πάνω στο πρεβάζι του μαντρότοιχου.Μια άλλη μέρα ένας άλλος στις σκάλες του μετρό και πάλι ενας άλλος παραδομένος στον ύπνο της ουσίας πάνω στο πεζοδρόμιο.
Το ανθρώπινο δράμα δεν είναι το Χριστιανικό που μπορεί να είναι φανταστικό είναι το καθημερινό στη πλατεία Ομονοίας.
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ
Αδερφούλα
ΑπάντησηΔιαγραφήανεφερες τη Λέξη Φυλαχτό:
ΥΓΕΙΑ
οι καιροί πονηροί, δύσκολοι, απάνεμοι, άνυδροι, δίχως καλοκαίρια, δίχως καθολικές ευημερίες..
Ας έχουμε τουλάχιστον Υγεία...
μα......
κι από αυτο το Ύψιστο Αγαθο, προλαβαίνουν να Κοινωνήσουν Όλοι οι Άνθρωποι?....
Ο Λατρεμενος μου Μπαμπας, είναι σε κέντρο αποκατάστασης εδώ και 3 μήνες...
61 έτους, με ένα εμφραγμα που του κόστισε πολλα..
Πληγώνομαι που τον σκέφτομαι έτσι..
Χθες που τον επισκέφτηκα είδα εκεί ένα κοριτσάκι 12 ετών, εκ γεννετίς ανάπηρο και με διανοητικές δυσλειτουργίες..
Γιατί?...
πες μου, ΓΙΑΤΙ κάποιοι γεννιούνται με ΧΡΕΟΣ προς τη Ζωη?.....
και το δραμα που περνώ με τον Μπαμπά μου μού φάνηκε λιγότερο Επώδυνο....
Το παιδί..
γιατι το παιδι να βιώνει Γολγοθά, όταν ΔΕΝ προλαβε καν να αμαρτήσει?...
πες μου.......
ΥΓΕΙΑ λοιπον...
αν όχι για όλους, τουλάχιστον για μας!!
Νημερτη ακους?????????
φτανει αυτο?....
φταιω εγω που ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΡΘΡΩΣΩ ΜΙΑ ΤΟΣΟ ΜΙΚΡΗ ΕΥΧΗ?......
Υ-Γ-Ε-Ι-Α για όλους...
Βρες μου έναν Θεό που να το Υποσχεται και θα τον προσκυνήσω!!!
Σε φιλώ....ολόγλυκα....αν και έχω λίγη πίκρα στα χείλη....
Υπεροχε Νημερτη....
ΑπάντησηΔιαγραφήη στιγμή που περίμενα..
οι Δυο μας σε αντιπαραθεση {εδωσες κίνητρο Υπεροχο και οφείλω να το αδραξω..}
Δεν ανεφερα οτι δεν εκκλησιάζομαι γενικώς..
Η αναφορά ήταν προσανατολισμένη στην Εκκλησία των Θρησκειών του Ανθρωπου.
Εγω εκκλησιάζομαι καθημερινά στο Ναό του Ίδιου του Ανθρώπου!!!
και μετά λύπης μου σημειώνω απουσίες Θρησκόληπτων και Θεοσεβούμενων ατόμων της ευυπόληπτης κοινωνίας μας....
Απουσίες από εκεί...από το Ναό του Ανθρωπου....
Αχανης Ναός..
στο πεζοδρόμιο που οι Πολιτιμένοι κύριοι με τις γραβατες ακουμπουν τη Μελέτη των Μεγαλόπνοων Εργων της Μίζας...
εκεί που εκθρονίζουν τον Άστεγο ακόμη κι από το τελευταίο του ορμητήριο προς τη Ζωή: το πλακάκι του πεζοδρομίου...
Ειμαι ΜΙΚΡΗ Νημερτή..
είμαι δυστυχώς πολύ μικρή για να πέσω στην Πυρά και η Θυσία μου να σώσει τον Κόσμο..
Όμως, επιμένω...
δεν κατηγόρησα ως Θεατρίνους τους Εκκλησιαζόμενους..
μα...
κατηγορώ ευθέως την Νοοτροπία των Θρησκειών ως Θεατρικό Δρώμενο..
πες μου..
πόσα "Πάσχα" χρειάζονται ακόμη για να σωθεί ο ΚΟΣΜΟΣ?...
γιατι αργει η Ανάσταση?..
τόσες αναπαραστάσεις Σταυρωσης κάθε Χρόνο...
κι όμως ο Κόσμος βουτά στο Κενό της Εγωκεντρικής Θεώρησης...
Θεωρώ Υποκρισία τη Νηστεία των 40 ημερών και το αδυσόπητο φαγοπότι που την ακολουθεί...
Κανείς, στην κατανηξή του μεσα, ΔΕ σκέφτηκε τους Ανθρωπους που πραγματικά Υποφερουν..
ή έστω Ελάχιστοι το πράττουν..
Οι πλειοψηφία σκέφτονται την Ψυχούλα τους...
παλι ΕγωΚεντρικα...
ψιθυριζουν μεσα στα δακρυα της μετανοιας:
-Καλέ μου Θεούλη, να!... νήστεψα, εκκλησιάστηκα, μετανόησα, τώρα ΣΩΣΕ ΜΕ...
ΚΑΝΕΙΣ δεν προσευχήθηκε για ΤΡΟΦΗ και ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΖΩΗΣ σε ανθρωπους που πεθαινουν, πριν ολοκληρωσουν ένα Φεγγάρι Ευτυχίας, γιατι εκει δεν ευημερεί το Ανθος της!!!!....
Σ'αυτο το Θεατρο δε θα παιξω..
ευχαριστησα ευγενικά τον Μεγα Σκηνοθετη για το Ρόλο που μου πρόσφερε...
χαθηκα μεσα στο πλήθος..
ΜΙΚΡΗ είμαι Νημερτή...
μακαρι να μπορούσα να αλλαξω τον Κοσμο, εστω στο μικρό τικ τακ του Συμπαντικού εκκρεμές που μετρά θανατους παιδιών......
μα.. μπορω να επιλέξω ΑΥΤΟ που λυτρωνει τη Συνείδησή μου..
και επιλέγω να Νηστεύω από ΟΛΑ σε ανύποπτο χρόνο...χωρίς να δίνω αναφορά στα Ανωτερα Πνεύματα που θελουν να διαχειριστούν την Ψυχή μας...
Η Ψυχη μας είναι ΕΝΕΡΓΕΙΑ..
η ανακυκλώσιμη ενεργεια ανήκει στο Συμπαν...στη Φυση που τη γεννησε....
μακαρι να μπορούσα να μεταγγίσω λίγη από την εντροπία μου σ'αυτον τον Άψυχο Ανθρωπάκο που Αδύναμος κείτεται στο πλακάκι μιας πλατείας στο κέντρο της Αθηνας....
και συγχώρα με, Υπεροχε Νημερτή, μα τόσα χρόνια, 36 τω αριθμω, μετράω νηστείες των Χριστιανών, μα καμία δεν έσωσε τον Κοσμο από την Ανεχεια και την Επίγεια Κόλαση..
Εμενα αυτο με Θανατώνει...
κι ετσι απέχω..
αναλαμβάνω την ευθυνη μου....
Γινομαι ΑΝΘΡΩΠΟΣ και παλεύω να βοηθήσω οσο περνά από το χερι μου...
Δειξε μου τον τρόπο της αμεσης και ουσιαστικής βοήθειας και θα έρθω δίπλα σου, να γίνουμε Δυο...κι έπειτα Τρεις...και.....μετά πολλοί..
ΥΠΕΡ του ΑΝΘΡΩΠΟΥ
για να μην χρειαστεί αλλη ΘΥΣΙΑ το Αυτονόητο της Αξιοπρεπούς ΖΩΗΣ...
Σε ευχαριστω για το κίνητρο...
κλείνω αποτομα
{!!!???!!!! - ναι, ειχα κι άλλα να πω!!!!}
γιατί πρέπει να φύγω....
με περιμένει ο Μπαμπάκας μου..
Σε φιλώ γλυκά....
Η ίριδα που διακρίνεις σαν αύρα της ψυχής μου είναι αυτή που εσυ μου αποδίδεις και μπορεί να απέχει από την πραγματική μου διασταση..... με βλέπεις κάτω από το συναισθηματικό σου φίλτρο και με ωραιοποιείς με σημείο αναφοράς αυτά που σου λείπουν και βάλθηκες να ανακαλύψεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!!!
Αγαπημένη μου Κάκια, εύχομαι απο τα βάθη της καρδιάς μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
Σε όλα τα επίπεδα μα πάνω απ'όλα
ΥΓΕΙΑ
ΣΕ φιλώ....
Περπάτησα σιγά σιγά και τα λόγια σου με
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγκινούν κάθε φορά….
Καλές γιορτές, Κάκια!!
Καλή ανάσταση της Καρδιάς μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά τα λες, Ποιήτρια. Μόνο που... πρέπει να θυμηθούμε πού στο καλό την έχουμε καταχωνιάσει και δεν τη βρίσκουμε! Η αλήθεια είναι ότι τα θυμιατά φέρνουνε μια κάποια ζάλη...
Φιλάκια
ΥΓ: Απολαυστικός ο χείμαρρός σου στις 4:13μ.μ. !!!
Ξέσπασε το λοιπόν η θύελλα στο κεφάλι μου! Ε, το πήγαινα κάπως γυρεύοντας βέβαια και καλώς τα έπαθα! Βέβαια, το δικό μου ‘σχόλιο’ είχε τον χαρακτήρα μικρού πειράγματος, ελπίζω να μην θεωρήθηκε ως ειρωνικό ή χλευαστικό…
ΑπάντησηΔιαγραφήΠέρα απ’αυτό όμως, αναρωτιέμαι –και το συζητώ διότι στο δικό σου χώρο υπάρχει ελευθερία τωόντι έκφρασης και όχι ψευτοπαρεξηγήσεις σοβαροφάνειας- Κάκια μου, ποιος ο λόγος γι’αυτή την απολογητική; Ότι δεν ακολουθείς εκείνο ή το άλλο που έχει επιβληθεί άνωθεν, ότι δεν παίζεις το ρόλο αυτό ή τον άλλο γιατί είναι θέατρο κλπ… αισθάνθηκα ένα μικρό άγχος… ότι κάτι σε κυνηγάει… τολμώ να πω ότι εξετράπης σε ένα είδος αυτοδικαίωσης το οποίο δεν το έχεις ανάγκη, εκτιμώ…
Και φυσικά όχι απέναντί μου… αν τουλάχιστον με γνωρίζεις μέσα από την επικοινωνία μας τόσο καιρό και την εν γένει βιοφιολοσοφική μου θεώρηση…
Δεν έχω κανένα λόγο να υπερασπιστώ συστήματα σκέψης ή δράσης που δεν διακόνησα ποτέ μου –για νηστείες, εκκλησιασμούς κλπ – και έτσι δεν αισθάνομαι πως το ξέσπασμά σου ‘με αφορά’ με την προσωπική έννοια δηλαδή.
Με αφορά όμως, επειδή σε διαβάζω, σε θαυμάζω και σε χαίρομαι, ο,τι γράφεις… ως αφορμή δικών μου δράσεων…
Ορθώς επισημαίνεις ότι το γεγονός της εμπείρωσης του ιερού έχει εφαρμογή και στους χριστιανικούς ναούς όπως και έξω από τους ναούς και δεν έχει να κάνει με τα τελετουργικά τυπικά –αν κι αυτά έχουν αρχαία καταγωγή και ενίοτε και δύναμη και επίδραση έχουν αλλά είναι άλλης τάξης ζήτημα.
Όσον αφορά το μέγα ερώτημά σου γιατί δεν άλλαξε ο κόσμος μετά από 2000 χρόνια και μετά από τόσα και τόσα Πάσχα και σταυρώσεις και νηστείες και προσευχές κλπ κλπ… νομίζω πως η απάντηση είναι κάπου αλλού Κάκια μου… ο κόσμος, έτσι κι αλλιώς έχει αλλάξει… με πολλούς τρόπους, με μια άλλη έννοια δεν έχει όμως ‘μετακινηθεί’ ο άξονάς του… περιστρεφόμαστε πάντα γύρω από τον ίδιο άξονα…
Από την άλλη, πολλοί άνθρωποι που είναι συνειδητοί πιστοί, ζουν μια εντελώς αθέατη και ήσυχη ζωή και δεν τους ξέρουμε… δεν ‘φωνάζουν’ ότι είναι χριστιανοί… αν λοιπόν υπάρχει έστω και ένας που έχει ενδυθεί την αθανασία, αυτό δεν σημαίνει κάτι και για τους άλλους; Οι 99 δεν έχουν πάρει χαμπάρι και θεωρούν ακόμη ότι ο Χριστιανισμός είναι θρησκεία. Ο ένας που βιώνει έναν άλλο τρόπο ύπαρξης και δεν τον ξέρουμε;
Είναι υποκριτής κι αυτός επειδή οι 99 τον ‘καπέλωσαν’;
Και επαναλαμβάνω, δεν τοποθετώ τον εαυτό μου μέσα στη συζήτηση.
Επίσης, ήθελα να πω το εξής.
Όταν προβαίνουμε σε αφορισμούς του τύπου ‘Η ψυχή είναι Ενέργεια’ κλπ, αρχίζω και βλέπω πάλι έναν ανάποδο οπαδισμό. Προσωπικά δεν έχω ιδέα τι είναι η ψυχή και αν υπάρχει καν. Ούτε εσύ το γνωρίζεις. Μην βιάζεσαι τόσο να παίρνεις θέση για πράγματα που απλά, υποθέτουμε ότι υπάρχουν. Μόνο ποιητικά αναφερόμαστε –κάποιοι τουλάχιστον – στην ψυχή, το θεό κλπ. Με αφορισμούς απλά, παίρνουμε θέση απέναντι για το πετροβόλημα… εσείς από κεί, εμείς από δω… κάποτε θα μάθουμε αν υπάρχει ψυχή, τι είναι και πως εκφράζεται… ίσως όμως και να μη μάθουμε ποτέ…
Σε φιλώ κι εγώ!
Τις καλύτερες σκέψεις μου για τον πατέρα σου!
Kαλη Ανασταση :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο μέσα φως!
Καλή ανάσταση κάκια μου:)
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλιά σου
Καλημέρα. Καλή Ανάσταση!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή(τέλειο το κομμάτι της εισαγωγής :))
Άθεε
ΑπάντησηΔιαγραφήμε τρομάζουν οι Άνθρωποι που είναι ΑπΆνθρωποι... και όχι όσοι ειναι Άθεοι με επιλογή..
Μαζί σου, δίπλα σου βιώνω τον ελιγμό μιας Ατραπού που με κοχλιοστροφικές κινήσεις παλεύει να ανοίξει Παράθυρο στο Μέλλον, που Αγιοποιεί το Παιδί....
που δεν Σταυρώνει κατ'ανάγκη για να έχει μεγαλύτερη αξία η Ανάσταση...
Εκεί στο κύμα της αιχμηρής τροχιάς μαθαίνουμε να εκτιμάμε την Ανασταση, δίχως να έχει προηγηθεί Γολγοθάς ή Σταύρωση...
Δεν μπορώ να κατανοήσω την Μαζοχιστική Αντίληψη του Θεοσεβούμενου,
που θεωρεί πως για να κατακτήσει ένα κομμάτι Παραδείσου
είναι απαραίτητο να Υποστεί χίλιες πληγές από τα Μαρτύρια της Κόλασης.....
ΠΡΕΠΕΙ να γεννιόμαστε μέσα στον Παραδεισο...
γιατί η Ζωή από μόνη της Οφείλει να είναι Θείο Δώρο για ΟΛΟΥΣ...
Αμετρητα φιλια...γλυΚάκια του Κουταλιού......
Υπέροχη Σοφία
ΑπάντησηΔιαγραφήτο Παιδί πώς να κατανοήσει την Υπογραφή της Διαχρονικής Συνθήκης Χρέους?..
Πως να κατανοήσει πως καλείται να σηκώσει το Βάρος μιας Συλλογικής Ευθύνης, όταν δεν πρόλαβε καν να προετοιμαστεί στα παρασκήνια του Έργου της Ζωής?....
Νιώθω είναι αβάσταχτο να κληθείς να παίξεις σε μία ΥπερΠαραγωγή Συμπαντικής Τηλεθέασης,
και εξαρχής να σου έχουν αποδώσει Ρόλο Τεμαχισμένης Ζωής.....
Γιατί?.....
ποιος θα μου απαντήσει?...
και ποιος θα με βοηθήσει να απαντήσω στο Παιδί,
τώρα που έγινα εγώ ο Δάσκαλος και ο ..... Χορηγός της Θεατρικής Παράστασης της Παρούσας Ζωής?.....
Αλυσίδες τα Χρέη.....
μα εγω ψάχνω έναν Γενναιόδωρο Θεό να μοιράζει Ευτυχίας Επιτόκια στα Παιδιά.....
τουλάχιστον στα Παιδιά............
Σε φιλω γλυκά.....και σ'ευχαριστώ για το όμορο πέρασμά σου από τα μέρη μου......
M'έχει τυλίξει η λάμψη των βεγγαλικών χαράς που ρίξατε με την Καρυάτιδα......
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ληστής χρόνος μας έχει τσακίσει....
Φιλιά ....χίλλια πολύχρωμα βεγγαλικά όπως ταιριάζει στην πολύχρωμη καρδιά σου!!!
Καλή ΑΝΑΣΤΑΣΗ !!!!!!!!!!!!!!
α Κενταύρου
ΑπάντησηΔιαγραφήΔύσκολο να προσπεράσω τον Γυμνό Πόνο, την Εξαθλίωση, την Παράδοση στο Τίποτε της Εξαρτησιογόνας Μέθης ενός Πλαστού Εισιτηρίου ΔιαΦυγής από τα Γήινα.....
και πως να δεχτώ σαν καθεστώς και σαν συνήθεια την Εικόνα του θανατου?...
του αργού θανάτου, που ξέρω δεν τον διαδέχεται καμία Ανάσταση?.....
Έψαξα στις πλατείες της Αθήνας τα ίχνη του Πάσχα που έρχεται με Δάφνες..
δεν τα βρήκα να τ'ακολουθήσω....
Ίσως να επέλεξε άλλες συνοικίες ο Ιούδας να παίξει το Ρόλο του.... και ο Μυστικός Δείπνος να έκλεισε reserve σε ένα restaurant της Εκάλης....
Η τσέπη μου δεν άντεχε να πληρώσει γ'αυτο το Πάσχα...
ούτε η τσέπη της Καρδιάς μου χωρά τα Ακριβά Χαμόγελα που φοράνε εκεί οι Επίσημοι Καλεσμένοι της Ζωής....
Σε φιλω γλυκά...με ανάγκη Ανθώπινης Αναστασης για όλους...
μα πιο πολύ για εκείνους που Παραδόθηκαν στο Τίποτε, επειδή η κοινωνία τους Ώθησε στο Μηδέν....
καίω το Ναό...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαίγομαι κι εγώ μαζί....
Αυτό μόνο! Τα είπες όλα!
Φιλιά!
Μάγε,
ΑπάντησηΔιαγραφήόταν μία Γυναίκα συνειδητοποιημένα ψιθυρίζει στον Εαυτό της συνωμοτικά:
"Βάλθηκα",
τότε να περιμένεις πολλές Αναστάσεις...
Καρδιάς
Ψυχής
Ουσίας..............
η Φύση τελευταία Παραιτείται του Δικαιώματος της απόλυτης Δικαίωσης του Λόγου Ύπαρξής της.......
Σε κάθε σποράκι Υπάρχει γραμμένο το Διότι του....
εκεί μέσα κρύβονται οι αιτίες της Ωραιοποίησης του Βάσανου που μας οδηγεί στη Θέωση.....
Μαγικά Ανασταίνεται η Γυναίκα..
η Εσταυρωμένη...
και ως εκ θαύματος συμπαρασύρει και τον Άντρα στο Ποτάμι της Δακρυσμένης Ευτυχίας της...
Σε φιλω γλυκά...
http://www.youtube.com/watch?v=-FwnSMeQ_T0
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Ανάσταση ψυχή μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΓΑΠΗΤΗ ΚΑΚΙΑ ,ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ ΕΖΗΣΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΣΟΥ ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχη tania
ΑπάντησηΔιαγραφήτα Επίπεδα της Φαντασίας μας συμπεριλαμβάνονται στις Θείες Προσεύχες μας?..
εκεί η Αριστοκρατική Ευτυχία ας απλώσει την Εύνοιά της
και ξέρω πώς μπορεί να διαθλαστεί στον Καθρέφτη της Ψυχής,
ώστε μία αντανάκλασή της να κατορθώσει να αγγίξει και την Πραγματικότητα....
Για την ΥΓΕΙΑ {φυλαχτό στο Στήθος μας} ήδη ανέφερα πως Δεχομαι την Ευχή με την προϋπόθεση να μπορεί να Μοιραστέι αυτούσια σε όλο τον Κόσμο..
Τα φιλιά μου.......Αναστάσιμα Πυροτεχνήματα Ευτυχίας....
Bitch
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτω από το Σταυρό
πάντα δύο Γυναίκες
με συγχρονισμένη Συναισθηματική Λογική
καταθέτουν Ψυχή μέσα από Σταγόνες που κυλούν στην Κοίτη του Πόνου..
Εδω, Πόνος η Αλήθεια μιας Ανακριτικής Ζωής....
και Σταυρός η Διασταύρωση των Ταξικών Διαφοροποιήσεων....
εκεί που ο άνεργος είναι ήδη Νεκρός....
Θύμα επί Ξύλου Κρεμάμενο....
με μία Επετεία να του σταλάζει στο στόμα Ξύδι, όταν η τελευταία Δίψα του ζητά Νάμα Ζωής...
Μαζί σου κάθομαι κι εγω...
Στο ίδιο έργο Θεατές, μάτια μου....
και αποδεδειγμένα είμαστε Ακομη Ζωντανοί...
Τα φιλιά μου......χειροκρότημα στην Πρεμιέρα της Ζωής, ακόμη κι όταν παίζεται στα Yπόγεια της πιο σκοτεινής Μοίρας....
Υπατία η Αλεξανδρινή
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ καρδιά μεσουρανεί στο Διάκενο της Αμεσης Επαφής...
Δεν μπορεί να απενεργοποιηθεί η Καρδιά...
απλά εμείς πάψαμε να ακουμε και να μεταφραζουμε τον Χτύπο της....
Αν αφουγκραστούμε το αχ της, θα απλώσουμε Ανιδιοτελώς το Χερι στο Συνανθρωπο και η Κοινωνία θα Αλλαξει...
Τα ρούχα μας ΔΕ θα εχουν τσεπες,
μόνο μία ραφή στο μέρος της καρδιάς...
θα επενδύουμε σε Παλμό
όχι σε χρήμα...
Όσο για τον Χείμαρρο, ευχαριστώ τον Υπέροχο Νημερτή, που μου έδωσε την αφορμή....
Δεν ξέρω αν σκοπίμως ενήργησε..
μα υποψιάζομαι πως ηθελημένα έδωσε το Κίνητρο για να σπάσει το Φράγμα της Οδού Εγκράτειας..
εεεε....
και δε φημίζομαι για τις Άμυνές μου....
συνήθως συγχρονίζομαι Πλήρως με το Κίνητρο....
και πάνω στο Θέμα ήθελα πραγματικά να μου δωθεί η αφορμή να εξηγήσω λίγο παραπάνω την δική μου Θεώρηση των Πραγμάτων...
Σε φιλω ολόγλυκα.....
Καλή Ανάσταση Κάκια μου με ή χωρίς εκκλησία, με ή χωρίς νηστεία, ας είναι Ανάσταση ψυχής και γαλήνη εσωτερική, ειρήνη με τον ίδιο μας τον εαυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγάπη πολύ σου στέλνω και ένα γλυκό φιλί
Φιλάκι στον μπαμπά. Αναστάσιμο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχε Νημερτή
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τόσα που έχουμε πει νιώθω μία οικειότητα ακόμη και στα "ξεσπάσματά" μου, τα οποία ξέρω δε θα ερμηνευτούν λάθος.
η "απολογία" μου συσχετιζόταν με την ανάγκη που ανέφερα στον Υπεροχο Φίλο μου "Ευ αγωνίζεσθαι" για ΑυτοΣυγχώρεση.
Πιο πολύ άφησα να κυλήσει παιδικά η Εσωτερική μου "Ικεσία", η "Προσευχή μου" γιατί ΕΓΩ νιώθω την ανάγκη της ΑυτοΠροβολής μου στο πεδίο των Θαυμάτων...
Κάποτε είχα αναρτήσει το:
"Εγω που σε αρνιέμαι, σ'αγαπάω πιο πολύ"
Φάνηκε ερωτικό, μα το κίνητρό μου ήταν η Εσωτερική μου Αντιπαράθεση μπρος στο Θεμελιώδες Ερώτημα "Υπάρχει τελικά Θεός?"...
Παιδεύομαι πολύ με τον εκτροχισμό μέσα μου...μα παιδεύομαι Παιδικά....δεν έχω την ώριμότητα του στοχαστή...
Τα όσα ανεφερα στο "ξεσπασμα" παραπανω ήταν ενα Παιδικό Παράπονο....
Εκείνο το ΓΙΑΤΙ?........ που πληγωνει το Παιδί, μόλις στρεψει το κεφάλι από τον Ουρανό στη Γη....
Επιμένω πως εδω οφειλουμε να χτισουμε τον Παραδεισο....
Δευτερη Ζωή δεν έχει, όπως είπε ο Φίλος μου Εκείνος....
Δεν κάνω μεγαλες προσευχες, Νημερτή...και θελω η ευτυχία του Κόσμου να μην εξαρτάται από τις Προσευχές των λίγων - μετρημενων στα δαχτυλα Πιστων...
Οι Αγιορίτες είναι άξιοι Σωτηρίες...όχι όλοοι..μα αρκετοι...
οι μοναχοί που ακολουθούν την ασκητική Οδό, επίσης..
μα....έτσι θα σωθεί Συσσωμος ο Κοσμος?....
η μαχη των Θαυμάτων λαμβάνει χωρα στο Δρόμο της Ζωής...
όχι αναμεσα στην Απομόνωση και στο Σύννεφο....
ΕΓΩ ονειρευομαι μία ΕΥΤΥΧΙΑ απεξαρτημένη από τις ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ σε οποιονδήποτε Θεό......
όσο για την Ψυχή, θεολόγος δεν είμαι.....επιστήμονας βιολόγος ή φυσικός, ούτε....
είμαι ενας απλός Ανθρωπος που παλευει να εξηγήσει ΤΙ είναι αυτό που τον κινεί κάθε μέρα προς τον Ηλιο...
ΤΙ είναι αυτό που με λαχανιάζει ακομη κι όταν στατική κάθομαι και τρεχω στις Σκέψεις μου...
ΤΙ είναι αυτό που με πάει παρακάτω...
Από τις όποιες θεωρήσεις το ότι η Ψυχή ειναι Ενεργεια, ταιριάζει καλύτερα στις Τεκμηριώσεις μου....
Συνδεει την Ποιηση που εμπεριέχει η λεξη ΨΥΧΗ
με την επιστήμη που εμπεριεχει η λέξη ΕΝΕΡΓΕΙΑ....
κατι αναμεσα στην Αλληγορία και στο απολυτο των μαθηματικών...
Αυτό είναι η δική μου Ψυχούλα, βρε....
εεεεεεεεεε....
τόσα και τόσα μας επιβάλλονται παρά τη θέλησή μας, Υπεροχε Νημερτη, δεν έχω το Δικαιωμα να επιλέξω ΕΓΩ ΠΩΣ να ΑΥΤΟχαρακτηρίσω την Ψυχουλα μου?.....
Λοιπόν, αυτοσυστήμομαι:
Κύριε Νημερτή, εντός μου φωλιάζει μία Χούφτα Ενεργειακού αποθέματος Συμπαντικού Χορού άμορφης κι αόρατης Ύλης που συμπυκνωμενη σε Ανασες προκαλεί Ροή του αίματος και της Σκέψης μου....και αποτελεί την Ψυχούλα μου!!!!....
μια Εντροπία με ωθεί να χορεύω κι εγω σαν μικροσκοπικό μόριο στον Αερα της Ανοιξης .....
και η ΖΩΗ μονο Ανοιξη μπορει να χαρακτηριστεί, όσο οδυνηρή κι αν είναι.....
Θυμασαι?...
κι αυτο το θίξαμε...
ΕΞΩ από τη Δυαδικότητα το Οδυνηρό και η Ευτυχία είναι ΕΝΑ...
ΟΛΑ είναι ΕΝΑ...
κι εμείς φιλοξενούμε μεσα μας το Θεό κι εκείνος Εμάς..
κι έτσι, καταλήγω να απαλύνω την εσωτερική μου Αγωνία για το πόσο αμαρτωλή είμαι όταν δηλώνω Άθεη....ή Άθρησκη..
Σε φιλω γλυκά....
και σ'ευχαριστω για τα Κινητρα....
Δημήτρης Μαχαίρας
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα μέσα στο Φως....
κι αν έχεις Υπομονή και δε Βιάζεσαι μπορούμε να ακολουθήσουμε το Μαγικό Σκονάκι που χορεύει στο Διάδρομο του Φωτός....
Η Ανασταση και το ΘΑΥΜΑ του Κόσμου κρύβεται στα μικρά....στα λιλιπούτια....στα Ελάχτιστα..
αρκεί να έχουμε εκπαιδεύσει το Μεγενθυντικό Φακό της Εσωτερικής μας Υπερβολής
και το Μικρό να το Δούμε στο Μέγεθος ενός Σύμπαντος που εμπεριέχει σμικρύνσεις Γιγάντων που ανασαίνουν από θαύμα και χορέυουν εκστασιασμένοι γύρω μας...
Σε φιλω ολόγλυκα..
roundel
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε έναν κύκλο Ζωής, πολλές Αναστάσεις κρύφτηκαν μέσα στις Μοίρες των Γωνιών, όπου κλείνουν Ραντεβού τα Θαύματα με την Παιδική μας Πίστη...
Πιστεύω στις Νεράιδες.......
και κάθε μέρα μία Ανασταίνεται μέσα στα Χέρια μου....
δίχως να κάνω κάτι παραπάνω από το να πιστεύω στο...Φως που εκπέμπει!!..
Σε φιλω ολόγλυκα...
ΔΗΜΗΤΡούλα μου....
ΑπάντησηΔιαγραφήαχχχχχ.....
μέχρι να φτάσω στο Σχολιασμό σου, το κομμάτι άλλαξε...
η Αναγκη μου τρέχει...
επιταχύνει στις Στροφές που επιχειρεί η Σκέψη μου στο Χώρο όπου προβάλλονται τα Κίνητρα......
Επλίζω να σου αρέσει και αυτό το κομμάτι, που εγω το λάτρεψα από την πρώτη στιγμή.....
Και το Αφιερώνω στον Επενδυτή των Ονείρων, που εστιάζει στα πολιτικά Δρώμενα.....
Τα φιλιά μου..επενδύσεις Εύπιστων Ονειρων πάνω στην Ανάσταση της Ελπίδας....
ξωτικό
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα παράπονά μου στον Ληστή Χρόνο θα τα καταθέσω επίσημα με Υπογραφή Καρδιάς σε μία Ανάρτηση σχετική...
του αξίζει ιδιαίτερη Αφιέρωση, αφού έστω και με το Λίγο που μας προσφέρει κατορθώνουμε να επικοινωνούμε με Ουσία και Εμβαθύνσεις.....
τα φιλιά μου.......μαγικά ξόρκια που μετουσιώνουντα Ξωτικά σε Αγγελάκια της Ανάστασης...εκείνης της Καρδιάς μας....
{σε μεταμόρφωσα ήδη!!!!
χα χα χα...
και δε σε ρωτησα ΑΝ θελεις.....
Τωρα είσαι το Αγγελικό μου Προσωπάκι, δίπλα στην Ανάσταση - Ανάταση Ψυχής...}
μμμμμμμμμμμμάκια....
Στρατή
ΑπάντησηΔιαγραφήπάντα με περιλήψεις Συμπυκνωμένου Νοήματος παλεύω να απαντήσω στους σχολιασμούς σου..
Με παιδεύεις, γιατί είμαι της διάχυσης...
μα..... ταυτόχρονα είμαι και του Παιδέματος,
και όπως εξελίσσονται τα Πράγματα στον Μικρό μας Κόσμο,
Ανασταση Δίχως Παίδεμα δεν Επιτυγχάνεται......
Ακόμη κι αν έχω ήδη πει πολλά,
καταθέτοντας την ειλικρινή μου Αγωνία για το αν θα φανώ περιττή ή απαραίτητη στα μάτια της Ανάγνωσής σου,
νιώθω ότι ήδη Λυτρώθηκα από το Σφάλμα της Φλυαρίας μου!!!!
Σε φιλω γλυκά....
με ένα χαμόγελο παιδικό να σε κρυφοκοιτά την ώρα που διαβάζεις το σχόλιο!!!!
;-)))))
Υπέροχη Magia da Inês
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Ζωή επενδύει πανω μας, όσο κι αν εμείς την Προδίδουμε......
τόσοι αιώνες και είμαστε ακόμη εδώ με την ίδια λέξη στο Στόμα:
ΑΓΑΠΗ...
κρατώ το Αρχικό Γράμμα και την προεκτείνω να αγγίξει την
ΑΝΑΣΤΑΣΗ της Ψυχής..
Σε φιλω ολόγλυκα...
Ανώνυμε
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Μουσική: Νίκος Ξυδάκης
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Ρασούλης
Άλλες ερμηνείες:
Νίκος Παπάζογλου
Αχαιοί
Εδώ στη ρωγμή του χρόνου
Κρύβομαι για να γλιτώσω,
απ' του Ηρώδη το μαχαίρι
Μισολειωμένος στη Χιροσίμα σου
Κάτι προγόνων ξύδι και χολή
σ' αυτήν την άδεια πόλη
Εδώ στη ρωγμή του χρόνου
Θάβομαι για να μεστώσω
μες του Διογένη το πιθάρι
Στον όγδοο μήνα της, είναι η ελπίδα μου
Σχεδόν το βρέφος γύρω περπατά
καθώς εσύ κουρνιάζεις
Εδώ στη γιορτή του πόνου
Ντύνομαι να μην κρυώνω
του Ουλιάνωφ το μειδίαμα
Σαντάλια του Χριστού, φορώ στα πόδια μου
Πραίτορες, βράχοι πάνω μου σωρό
μα 'γω θα αναστηθώ
Στέκομαι στον Μανώλη και στον Νίκο
που πρόσφατα χάθηκαν....
και αναπαράγω μεσα μου τον τελευταίο στίχο:
"μα 'γω θα αναστηθώ"
Λίγη η Ζωή...
Νεράκι...
Ρυάκι που γλυκοκυλά....
ας πιούμε τώρα που το Δροσερό Πότισμα καλλιεργεί της Ψυχής το Έδαφος,
κι ας αφήσουμε να ανθίσουν οι Αναστάσεις μέσα από την Συμπόρευση και την Προσφορά..
Θυμίζω ξανα:
"Ότι έχεις,
είναι σαν να ΜΗΝ το έχεις,
αν δεν το προσφέρεις..."
Εκεί κρύβεται η Ανασταση..
Ο Μανώλης και ο Νίκος ΑΝΑΣΤΑΙΝΟΝΤΑΙ καθε μέρα μέσα από την Προσφορά τους...
Σιγοτραγούδάω..
τρελή κι Αδέσποτη, παρόλη την αγάπη....
και ΞΕΡΩ πως
ΤΙΠΟΤΕ δεν ΠΑΕΙ χαμένο...
αρκέι ο Καθενας μας να βρει τροπο ΝΑ ΑΝΑΣΤΗΘΕΙ.....
και το ανθισμα θελει Τροπο...
και η Ανασταση το Ίδιο...
Ο τρόπος μου είναι η Κατάθεση και η Προσφορά Ψυχής...
και νιώθω ότι πολλοί κινούμαστε σ' αυτό το Μωσαϊκό της Θείας Προσέγγισης χωρίς μεγάλους Σταυρούς και Προσευχές....
μόνο με απλή Ανθρώπινη Προσφορά......
Σε φιλω με Αναστάσιμα Χρώματα καταΚόκκινης Μέθης.....
Γιώργος
ΑπάντησηΔιαγραφήΨΥΧΗ ΜΟΥ....
μμμμμμμμμμμμμμμμμμμ
αναστήθηκα ήδη!!!
Λιτά
Όμορφα
Παιδικά
Γυναικεία
Ανθρώπινα
Ποιητικά
και με τόσο Απόθεμα Ενέργειας που ξεχειλίζει από το Ποίημα και λούζει και την Φτωχή Καθημερινή Ζωή μας......
Αλήθεια, τι όμορφα που ακούστηκε μέσα μου:
ΨΥΧΗ ΜΟΥ.....
μμμμμμμμμμμμμ......
τα φιλιά μου.....ροές Ευτυχίας...
aoratos
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΟΛΗ μου είναι το Ποίημα...
Χώρα μου η Ασύνορη Γη των Πειραματισμών...
Ζήσαμε μαζί και μοιραστήκαμε για 4 χρόνια τόσο Οξυγόνο Ζωής..
και να που ήρθε η στιγμή να αναρωτηθώ:
"μα....γιατί Έφυγες?"...
Καλή Ανάσταση Καρδιάς, ματακια μου..
Τα φιλιά μου......κεράκια αναμμένα...σαν Υστερόγραφα Αναγκης...
Υπέροχη Margo μου
ΑπάντησηΔιαγραφήτο ανεφερα και στο Χώρο σου:
Η Ανάσταση γεννιέται καθημερινά από την Ανάταση Ψυχής που επιτυγχάνουμε μεσα από την Πολύτιμη Επικοινωνία μας....
Δεν μετρά η στιγμιαία Ανάσταση κάποιου Πάσχα μιας Γιορτής..
μα...
η καθημερινή Ανάσταση που με περιοδικό Ρυθμό μας αναδύει από το Βυθό του Παράπονου προς τον Ουρανό της Ευτυχίας, που σμιλεύεται με Ποίημα και Θετική Σκέψη .....
{ΘετικΌνιο...είδες?......}
;-))))
τα φιλιά μου.....πολύτιμα Δώρα αναστάσιμης Γιορτής της Μικρής Καθημερινής Ζωής μας.....
Χριστίνα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήο Μπαμπάκας μου καθημερινά δεχεται την Αγαπη σε Φιλιά, Χαδάκια και ατελείωτα Τραγούδια...
Η καρδιά, όποιες δυσκολίες κι αν βιώνει, μελοποιεί τους Παραδείσους της και μέσα από το Στίχο και τη Μουσική Ανασταίνει την Ευτυχία που νιώθει ότι Δικιαούται να Ζήσει....
Σε Σταλες μοιραζεται η Ευτυχία,
κι όπως είπε ο Τσιγγουνάκος, δε γίνεται να ραντίσεις τους γύρω, χωρίς να πεσουν μερικές πανω σου..
Ραντίζω Άρωμα Μελωδικής Ευτυχίας τον Μπαμπάκα μου κι εκείνος μου επιστρέφει Πολλαπλάσια σε Χαμόγελα και ΣυνΎπαρξη......
Το ότι τον έχω ΔΙΠΛΑ μου, και με νιώθει και μου σφίγγει το χέρι, είναι για μένα Θαύμα εκπληρωμενο από την Δυναμη που ο Ανθρωπος κρύβει μέσα του.....
όσοι Αγγέλοι κι αν σε ωθούν προς το Θαυμα, εκείνο ΔΕ συμβαίνει αν η Ψυχή σου αγγίξει παραίτηση...
Ο Μπαμπάκας μου άκουγε τον Ψίθυρο της Καρδιάς μου ακόμη κι όταν ήταν στην Εντατική, σε καταστολή:
του τραγουδούσα:
"Ανοιξε το Παραθυρο να μπει
Δροσια να μπει του Μάη"..
Ερχεται ο Μαης..
κι ο μπαμπακας μου μαζί με μενα θα Ανοιξουμε το Παραθυρο Ψυχής προς τον Ήλιο και τον Άνεμο.....
εκείνον της Ζωής....
Αμετρητα φιλια σε όλους σας...
Η σκέψη μου γεματη ΘετικΌνια είναι παντα δίπλα σας....
γιατί όπως είπε η Υπεροχη Margo:
Ανάσταση είναι η Ανάταση Ψυχής που επιτυγχάνουμε μέσα από την Πολύτιμη Επικοινωνία μας......
ΕΙΣΤΕ από τα πιο πολύτιμα κομματια της Ζωής μου.....
σε σας καταθετω τη Σκέψη μου που εμπεριέχει Ψυχούλα....
Να με προσεχετε!!!!
όπως σας προσεχω.....
στο θησαυροφυλακειο της Καρδιάς μου σας Φυλάω.......
Πολύτιμους Θησαυρούς Ζωής......
Καλή Ανάσταση Καρδιάς σε ΟΛΟΥΣ .......
Αφιερωση Καρδιάς....
http://www.youtube.com/watch?v=_Omd-NExvd0
το Μεγαλειο κρυβεται στην Καρδια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλη Ανασταση Κακια μου...
Καλό Πάσχα με μαγεία στην καρδιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠασχαλινές δέξου ευχές, απο τη καρδια βγαλμένες, ολες οι μέρες της ζωής σου να΄ναι αναστημένες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛH ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ.
όταν ο χρόνος λυθεί
ΑπάντησηΔιαγραφήθα αποκαλυφθεί στα βλέφαρα μας
η Ανάσταση!!!
μέχρι τότε...
Ανάστασης
κόκκινο φιλί!
Χριστός Ανέστη φίλη μου!! Χρόνια πολλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα τα κομμάτια που επιλέγεις είναι μοναδικά. Και όλα την στιγμή που τα επιλέγεις έχουν και την σημασία τους!!
Φιλιά πολλά Κάκια μου καλό φαγοπότι. :))
ΓΙΩΡΓΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως να χωρέσουν του κόσμου οι Ευχες εκπληρωμενες με τόση ευτυχία και συγκίνηση να τις συνοδεύει σε μία μικρή Καρδιά?...
Η Γυναίκα διαχέεται...
προσηλώνεται στην προσευχή της και Ζητά προεκτάσεις...
Νέες Διαστάσεις για την Μικρή Καρδιά..
και λίγο πριν εισαγουστεί η Ικεσία της
ο κόσμος σύεται...
η λάβα ανοίγει ρωγμές στο Κορμί και η Ψυχή Ελευθερώνεται επιτυχώς για να σκορπίσει στον Αέρα της Ζωής
και να χωρέσει η Καρδιά τα Θαύματα του Κόσμου..........
Σε φιλώ.....με αναστασιμες συγκινήσεις ...........
Γουΐκα
ΑπάντησηΔιαγραφήΓυναίκα, πριν προσευχηθείς αναστάσεις μαγισσών, προειδοποίησέ μας....
Οι Ουρανοί αποκτήσαν ρωγμές από το ραβδί των Εκπληρώσεων και κάθε σου Ικεσία πράξη στης βροχής τη Λύτρωση....
κρύβομαι....
μετά τον χαλασμό θα φανερωθώ με Νέες Δυνάμεις Δημιουργίας....
εκεί που το Νέο Φως αποκτά Μαγικές Ικανότητες αναδόμησης του Κόσμου εντός και εκτός μας.....
Τα φιλιά μου..... τάματα μαγισσών...
Τσιγγουνάκο μου
ΑπάντησηΔιαγραφήκομφετί ευτυχίας
με χρώμα αναστάσιμης συγκίνησης...
Σκόρπισα κι εγώ
κάηκα στο αναστάσιμο Φως
έγινε η Ευχή μου ίχνος μαύρου λεκέ στην Είσοδο του τσαντηριού μου!!!..
και το σχήμα του Καπνού σμίλεψε μία Καρδιά....
Θυμήθηκα ξανα πως:
ΤΙΠΟΤΕ δεν είναι ΤΥΧΑΙΟ...
Μετά την Ανασταση τι?...
νέα σταύρωση?..
ή θέωση?..
Λύτρωσέ με, με μία παιδική απάντηση!!!..
Τα φιλιά μου...σμιλευμενα στο σχήμα της Καρδιάς.....
Despina
ΑπάντησηΔιαγραφήλύνω στα σχοινιά μου.....
Ο χαρταετός της Ζωής μου σε τρελό ελιγμό...
ο Χρόνος μου ξεπηδά από τις πυξίδες Χρονικού Προσδιορισμού μιας Αρχαίας Ανάστασης.....
θάβω στην άμμο μιας αδρανούς κλεψύδρας το Φόβο μου, μην και οι Σταυρώσεις ΔΕΝ ισοζυγιστούν με τις Αναστάσεις.....
Φοράω τα κόκκινα Πάθη μου και βγαίνω στον πηγαιμό για το Αναμμα της Φλόγας....
Με Φως και Φωτιά το Ποίημα ανασταίνει τον Ποιητή του....
που ερασιτεχνικά ακόμη εκπαιδεύεται στο θεϊκό του Ρόλο!!!
τα φιλιά μου....φως και φωτιά...
ΔΗΜΗΤΡΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ συγχρονισμός είναι κάτι παραπάνω από συνδυασμός κινήσεων..
είναι αρμονικός ελιγμός στο Χορό της Σκέψης,
που αβίαστα δένει δύο ανθρώπους που ταλαντεύονται στο ίδιο Μήκος Κύματος της Καρδιάς...
Φιλάκι.... ένα.....σαν Μία Ανάσταση, μοναδική, που δεν τη διαδέχτηκε καμία άλλη Σταύρωση!!!!