Εκεί ζω.....
και σας οφείλω μία περιήγηση στα...μέρη μου.....
έστω και σαν δεύτερη προσπάθεια Ταξιδιού....
Γεννιέσαι πραγματικά την πρώτη φορά που ορίζεις τον εαυτό σου. Γεννήθηκα πάνω σε μία φιλόδοξη καμπύλη. Φιλοδοξία της οι ατέρμονες επαναλήψεις ημικυκλίων, η διάθλασή της σε διάφανα επίπεδα φανταστικού χώρου, η επιμήκυνσή της μέχρι το ασύλληπτο όριο της σκέψης.
Με τον καιρό αποκτώ το σχήμα και τις ιδιοτροπίες της. Ψέματα δε μου τάζει, γιατί η αναλυτική γεωμετρία είναι ταγμένη στην αλήθεια των συμπερασμάτων μέσω λογικών υποθέσεων. Το μόνο μου πρόβλημα είναι πως μερικές φορές εμπλέκεται στη διαδικασία η φαντασία μου και οι λογικές υποθέσεις αποκτούν υπερβατικό χαρακτήρα στο πλαίσιο της ρεαλιστικής προσέγγισης. Εκεί αρχίζω να ταλαντεύομαι ανάμεσα στο υπαρκτό και στο ιδεατό.
Διόρθωσέ με, όταν με βρεις να αποπροσανατολίζομαι και να κρύβομαι σε εξισώσεις ευθειών. Δεν μου πρέπουν. Εγώ γεννήθηκα για τις υπερβολές. Ούτε καν για τις πλήρως ορισμένες ελλείψεις. Δεν μου ταιριάζουν οι διακριτές θέσεις σημείων. Τείνω πάντα προς το αταίριαστο, το αδιανόητο, το ασαφές.
Με γοητεύει το ηλιοβασίλεμα απ’ το μέγιστο της καμπύλης μου. Εκεί εκπαιδεύομαι να αντέχω το βάρος ενός μεγάλου εκθέτη, να ορίζω το δεκαδικό λογάριθμο της ευαισθησίας μου και να κρύβω στη σκιά μιας ρίζας ό,τι κρατώ μέσα μου και θέλω ν’ ανθίσει προστατευμένο απ΄ την τάση των ανθρώπων να ορίζουν τα πάντα και να τα απομυθοποιούν.
Εγώ χάνομαι σ’ έναν περιοδικό αριθμό που παλεύει να ορίσει την τελευταία επανάληψη των ψηφίων του!
Αν με ψάξεις θα με βρεις στις σελίδες της Αναλυτικής Γεωμετρίας μιας ελαφροΐσκιωτης ύπαρξης.