Μην αποΚοιμηθείς...
εχω παραμυθιού ροή στην κοίτη των ματιών μου...
Μην σε πλανέψουν οι εξωτερικοί Ψίθυροι...
Συνεργοί κι αυτοί της Επίγειας Πλάνης..
Κάθισε στο περβάζι να συλλαβίσουμε ο ένας τον άλλο..
σε απόλυτη σιγή θα ξετυλίξουμε τ'αστέρια απ' την πανοπλία τους..
Οι στρατιώτες του Σύμπαντος δε θα φρουρούν πια τα Όνειρα..
θα τα ξυπνήσουμε κι αυτά...
συνδαιτομόνες στο Τραπέζι μας,
Αφηγητές της παράλληλης ζωής
που παρασκηνιακά ανασταίναμε κάθε Βράδυ...
Σήμερα, μην αποΚοιμηθείς..
θα ζήσουμε Όνειρο...
ο Ψίθυρος θα γίνει Αρωμα..
στο είπα και χθες..
θα σκάψουμε στους πόρους του δέρματος
να βρούμε από πού αναδύεται η Ομορφιά μας..
Σχηματικά διαλύομαι..
κι όσο σκορπίζω σε θέλω ξάγρυπνο..
γύρω στα χαράματα θα κληθείς να συλλέξεις τα κομμάτια μας..
Εσύ μπορείς..
ιχνηλατικά με βρήκες στο ΜΗΔΕΝ μου
ή στο Απειρο μιας Αβύσσου..
Αν αποκοιμηθώ, ξύπνησέ με..
κράτα με σε αγρυπνία προσευχής,
στο ΑΜΗΝ επάνω να ενωθούμε με το Φεγγάρι
που καίγεται στη σκοτεινή πλευρά του..
πάντα κρυφά..
πάντα μονο του...
Όλο το Βράδυ, θα ξετυλίγουμε το Σώμα από τα κουρέλια του πολιτισμού...
Όλη τη Νύχτα, θα ξετυλίγουμε την ανέμη της Ψυχής μας...
και ως το πρωί
Άλλοι θα έχουμε Υπάρξει,
αποκομμένοι από την Πλάνη του Θολού Καθρέφτη της Επιφάνειας..
θα εχουμε καθρεφτιστεί ο Ένας βαθιά μέσα στον Άλλο...
γι'αυτο και μόνο...
Μην αποΚοιμηθείς απόψε...
όσο κι αν οι πειρασμοί νανουρίσματα υφαίνουν με χροιά αποπλάνησης....
Μην αποΚοιμηθείς απόψε...
ας ανακαλύψουμε ΠΟΙΟΙ κρύβονται μέσα μας
και τόσο Αγαπιούνται μέσα στα ... Όνειρα!!!
εχω παραμυθιού ροή στην κοίτη των ματιών μου...
Μην σε πλανέψουν οι εξωτερικοί Ψίθυροι...
Συνεργοί κι αυτοί της Επίγειας Πλάνης..
Κάθισε στο περβάζι να συλλαβίσουμε ο ένας τον άλλο..
σε απόλυτη σιγή θα ξετυλίξουμε τ'αστέρια απ' την πανοπλία τους..
Οι στρατιώτες του Σύμπαντος δε θα φρουρούν πια τα Όνειρα..
θα τα ξυπνήσουμε κι αυτά...
συνδαιτομόνες στο Τραπέζι μας,
Αφηγητές της παράλληλης ζωής
που παρασκηνιακά ανασταίναμε κάθε Βράδυ...
Σήμερα, μην αποΚοιμηθείς..
θα ζήσουμε Όνειρο...
ο Ψίθυρος θα γίνει Αρωμα..
στο είπα και χθες..
θα σκάψουμε στους πόρους του δέρματος
να βρούμε από πού αναδύεται η Ομορφιά μας..
Σχηματικά διαλύομαι..
κι όσο σκορπίζω σε θέλω ξάγρυπνο..
γύρω στα χαράματα θα κληθείς να συλλέξεις τα κομμάτια μας..
Εσύ μπορείς..
ιχνηλατικά με βρήκες στο ΜΗΔΕΝ μου
ή στο Απειρο μιας Αβύσσου..
Αν αποκοιμηθώ, ξύπνησέ με..
κράτα με σε αγρυπνία προσευχής,
στο ΑΜΗΝ επάνω να ενωθούμε με το Φεγγάρι
που καίγεται στη σκοτεινή πλευρά του..
πάντα κρυφά..
πάντα μονο του...
Όλο το Βράδυ, θα ξετυλίγουμε το Σώμα από τα κουρέλια του πολιτισμού...
Όλη τη Νύχτα, θα ξετυλίγουμε την ανέμη της Ψυχής μας...
και ως το πρωί
Άλλοι θα έχουμε Υπάρξει,
αποκομμένοι από την Πλάνη του Θολού Καθρέφτη της Επιφάνειας..
θα εχουμε καθρεφτιστεί ο Ένας βαθιά μέσα στον Άλλο...
γι'αυτο και μόνο...
Μην αποΚοιμηθείς απόψε...
όσο κι αν οι πειρασμοί νανουρίσματα υφαίνουν με χροιά αποπλάνησης....
Μην αποΚοιμηθείς απόψε...
ας ανακαλύψουμε ΠΟΙΟΙ κρύβονται μέσα μας
και τόσο Αγαπιούνται μέσα στα ... Όνειρα!!!