Κοιτώ ψηλά
μαλώνω
Ποιος έβαλε λόγια στο στόμα του Θεού
και Εκείνος μιλά Ανθρώπινα?...
κάτι αποκάλυψε χθες..
μικρά μυστικά...
θύμωσα...
Μη μου εκμυστηρεύεις μικρές Διαστάσεις Φωτός...
Πες μου μεγάλα Μυστικά
να γίνω συνένοχη Μαζί σου του Σύμπαντος...
Μείνε ακόμη λίγο
δεν τελείωσα ακόμη την βραδινή μου Προσευχή...
Κάτι νύχτες κρατούν μια Ζωή... ή έστω μισή...
σ'αυτά τα σκοτάδια σε χρειάζομαι κι ας είσαι τόσο Ανθρώπινος Θεός..
Ντύσου Φύλακας Άγγελος απόψε
κι ας ψάχνω τον Κακό Λύκο
ακόμη και στις Προσευχές μου...
ΡαΚβήΛ...
Ρ ροή
α το μηδέν με κουπί για ν'αρχίσει η Πλωτή Προσευχή μας
Κ το καράβι που θα μας περάσει στην άλλη όχθη
β σημάδι απείρου σε Ορθοστατική Υπόταση πληγωμένης Ζωής - η άλλη Όχθη που μας περιμένει φτιάχνοντας Αλχημείες και Βάλσαμο από τα Δηλητήρια των Καιρών που μας φιλοξενούν...
η φωνήεν Αορίστου - όλο το παρελθόν μου εσώκλειστο στο Ίδρυμα της Ψυχής μου... Ανίατα Λάθη και βουβός πόνος... μικρό μου μυστικό που Ανθρώπινα το Μεγενθύνω για να σ'εντυπωσιάσω..
Λ υγρό σύμφωνο στην Όχθη του Απείρου μας.... ατελεύτητη η Προσευχή και πού να μείνει καιρός για την Εκπλήρωση?..
δε μας χωρά η ΜΙΑ Ζωή...
Μείνε ακόμη λίγο
δεν χαράζονται ευδιάκριτα οι Πλωτοί Δρόμοι
και οι Πυξίδες μου πάντα νοθεύονται από τον Ερωτα...
μα Εσύ Θεός είσαι
και απόψε
Φύλακας Λύκος μου
όπως σε Θέλω
Εγώ, η Προσευχή και το Τραγούδι που ακούγεται εμμονικά στο Εργο της Ζωής μου..
ΡαΚβήΛ...
Μείνε ακόμη μια Ζωή τουλάχιστον......