Ο τρόπος προδικάζει το Αποτέλεσμα.
{οι Πράξεις σου σε έφτασαν Εδώ}
Τα μέσα προδικάζουν τον τρόπο.
{Το Κορμί και η Ψυχή σου σημάδεψαν τις Πράξεις}
Ο χώρος προδικάζει τα μέσα
{Γη -ίσως κι Αιθέρας : Ώρα Μηδέν}
και η Εποχή είναι δύσκολη για Πειράματα.
{Χρόνος: πάντα Ενεστώτας μπλεγμένος με ρινίσματα Παρελθόντος}
Άρπαξες το Μαχαίρι και το Χάδι.
Οι μισοί θάνατοι συμβαίνουν με το πρώτο,
οι άλλοι μισοί με το δεύτερο.
Τα χρησιμοποίησες διαδοχικά...
Ντυμένος το μαύρο των Ιπποτών
θύμιζες Ερείπια μιας ξεχασμένης Ζωής
και όσο εκσυγχρονισμό κι αν σου δωρίσανε
Εσύ μετρούσες Μεσαιωνική Εμμονή στην Αλήθεια
την ώρα που οι υπόλοιποι στο πεζοδρόμιο της Ζωής
διαπραγματεύονταν τα αυτονόητα.
Στρατιές ανεμόμυλων
σ' ενα σεισμικό βηματισμό ανΟύσιας Μάχης
και ο Πλανήτης να φλέγεται Γυμνός από Ήρωες.
Δεν ήρθες να σώσεις.
Ήσουν πάντα Εκεί
να διδαχτείς από τις φωτιές,
καθώς ριμάΖουν τις Περιουσίες των Υλιστών...
Αυτή τη φορά δε θα Ιδρώσεις πανω σε ουτοπίες...
{Δεν καίγονται τα Άυλα, μόνο ΥλοΠοιούνται... με Τρόπο!...}
Αυτή τη φορά δε θα αυτοκτονήσει ο Φονιάς
πάνω στο Χάδι της Αθωότητας...
{Το Παιδί το μεγαλώσαμε εγκληματία, μάτια μου,
μα δεν ειναι αργα να του αθωώσουμε τα Ένστικτα....}
Αυτή τη φορά
οι Ανεμόμυλοι θα υπερασπιστούν τον ΔονΚιχωτισμό των Μυημένων ...
Το Μαχαίρι θα δολοφονήσει τις Αδικίες
Το Χάδι τη Σκληρότητα του Κόσμου
και ο Ροσινάντε θα χορτάσει την Πείνα του με το σανό που προοριζόταν για την Ανθρωπότητα...
Ο ΔονΚιχωτισμός θα ΥπερΒεί το Ρόλο του
και ο Νέος Ταξιδιώτης
θα αφήσει Ιστορία
στο πέρασμά του από τις σελίδες των Παιδικών Πολέμων Ζωής...
Αυτή τη Φορά
κι Εμείς θα διαβάσουμε τον Κόσμο
αλλιώς..............
