~Πάντα Αθώα~

Έχω μόνο σκοτάδια
κι ένα λύχνο σβησμένο αιώνες {καταγεγραμμένους}...
Παίζω με κάρβουνα,
καίγομαι
και πνίγομαι από στάχτες και καπνό...
Μου πάει ο κόκκινος θάνατος...
σαν Ήλιος πάντα υποσχόταν Θεότητα....

Πάντα γύριζα την πλάτη στο Θηρίο της Αβύσσου,
ένα κρυφτό που δεν διεκδίκησε ποτέ την Αποκάλυψη...
Τώρα είναι αλλιώς....
Ταλαντεύομαι απέραντα....
Η κούνια μου κρεμάστηκε από τη φωτιά ενός Κομήτη...
Καίγονται τα σκοινιά σαν φυτίλι σε μπαρούτι...
Όλο το Σύμπαν - εκείνο το ιδιωτικό - σε παλμό κατάρρευσης...
Κι Εγώ ξένοιαστη, φοράω ανέμους,
ταλαντεύομαι, αλλάζω γνώμες,
ανεμίζω το Νου, παίρνω φόρα από τη δύναμη μιας τρελής Καρδιάς
και εκτοξεύω Φεγγάρια
μέχρι να γυρίσεις το Βλέμμα σου να με δεις...

μετά.... αθώα,
καταπίνω σφηνάκια από Ηλιακές Εκρήξεις,
κοκκινίζουν τα μάγουλά μου
και χαρίζομαι στο Θεό σου,
με φιόγκο και κορδέλα
το αίμα μου που τρέμει.......................

~Εγώ η Ουλρίκε Μάινχοφ καταγγέλω~

Υπαρχει και πιο σκληρή Χροιά Φωνής, 

παντα υπαρχει μία πιο σκληρή χροιά ΦΩΝΗΣ.....

που και τσακισμένη 

μένει να ανεμίΖει ΨΗΛΑ 

με το ΝΑΙ της παντα Σημαία

 και Εθνικό Ύμνο ΙΔΑΝΙΚΩΝ.....

 

~Παιδική Άρνηση Ενήλικου Θεού~

Αρνήθηκα το Θεό
τη στιγμή που ευχήθηκα ΕΝΑΝ Θεό, τον Ίδιο Θεό για Όλους
κι αυτοστιγμής έστρεψα το βλέμμα
και είδα την κακοΠοίηση
στο Κορμί
στην Ψυχή
στη Συνείδηση του Παιδιού...

...του Aθώου Παιδιού
-πλεονασμός... δεν υπαρχει Ένοχο Παιδί-
που μόνη του κληρονομιά
κατέχει στα χέρια το ΔΩΡΟ της Ζωής
και όχι ένα προπατορικό αμάρτημα Ανθρώπινης Επινόησης
ενός ξεπεσμού απ'το κλαδί μιας μηλιάς,
που χρησιμοποιείται εύστοχα ως δικαιολογία
και χρεώνεται στο Λογαριασμό του
τα αποτρόπαια εγκλήματα ενός σάπιου Ανθρώπου.

ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΕΣΑΙ ΘΕΟ για να ΕΙΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Το Παιδί γεννιέται Αθώο
και εκμαυλίζεται από Εκείνους
που ενώ πιστεύουν,
δεν έχουν το Θεό τους...

Έψαξα τον Θεό, λοιπόν,
Στο χέρι που πράττει,
Στα μάτια που παρατηρούν
-τόσο ένοχα μες στη σιωπή της συγκάλυψης...

Δεν τον Βρήκα..

κι αν κάπου υπάρχει
κακοΠοιήθηκε μαζί με το Παιδί
και δεν αναγνωρίζεται πιά..............

-------------------------

Τι είναι κακοποίηση και Τι όχι:

ΑΠΟ ΕΔΩ κάποιος ΛΕΙΠΕΙ......

Γιατι αραγε?......

ΜΑ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΨΥΧΕΣ?????????.....................

ΤΟ "ΥΠΕΡΙΣΧΥΕΙ Ο ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟΣ" δεν ειναι Μεθοδος ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΙΣΗΣ!!!!!!...

 

~Ξυστά~

Περάσαμε ξυστά από τον κίνδυνο...

Ευτυχώς,

κρατούσα μικρό καλαθάκι

κι Εσύ 

ήσουν χορτάτος από Αλήθειες...

~Άγριες Ελευθερίες~

Τελείωσε.

Μη χρησιμοποιήσεις χρονικά επιρρήματα Ζωής,

ούτε ερωτήσεις επεξηγηματικού χαρακτήρα.

Δεν έχουν φωνή οι Ξεχασμένοι Άνθρωποι.

Μόνο αντίλαλο.

Κι η ηχώ μόνο αναπαράγει.

Παίξε.

Ρώτα τον Εαυτό σου

και έπειτα τόλμησε την Απάντηση,

που σου στέρησε με τη σκιά της 

όλο το φως.

Γύρνα.

Γωνίες.

Τέσσερα σημεία.

Ένας Ορίζοντας.

Όλα τα φώτα, αντανακλάσεις παρελθόντος.

Γύρνα.

Την πλάτη, 

τη σελίδα,

τον κόσμο ανάποδα,

το πλευρό του ύπνου σου,

τον διακόπτη σου στο Off.

Κύκλος είναι.

Όλοι έφυγαν

από το τοπίο.

Η Ζωή κουλουριάστηκε.

Αγκαλιά, η Σκιά σου.

Πιάσε τα χέρια.

Κύκλος είναι.

Η Μοίρα του, 

να κλείνει.

Κλείσε κι Εσύ.

Τα μάτια,

την πόρτα σου,

το φάκελο με την προμήθεια,

το βιβλίο που γράφεται ακόμα.

Δεν είναι ώρα αναγνώσεων η αποψινή.

Γράψε λοιπόν.

Ιστορία.

Το όνομά σου.

Διαγώνισμα Ζωής.

Μόνο βιάσου.

Τελειώνουν οι ευκαιρίες.

Ο Χρόνος.

Τα λάθη που δικαιούσαι.

Απομένει ένα δευτερόλεπτο πίεσης.

Κόψε την ανάσα σου.

Τις φλέβες στην πάνινη κούκλα του Θεού.

Δρόμο, κλέβοντας βήματα.

Την πείνα σου με ότι έμεινε στο Τραπέζι των Ποιημάτων.

Την πλάκα, επιτέλους.

Τόσα χρόνια, Άγριες Ελευθερίες 

σε τρύπιες τσέπες

σπάταλης Ζωής.

Ένα χρηματιστήριο που έκλεισε τιμή

πάνω στην άΤιμη αυταπάτη.

Αδειάσαμε, μάτια μου.

Απομένει Κενό.

Γράψε την τελευταία σου επιθυμία.

Κλείσε τον Κύκλο.

Γύρνα πλευρό.

Παίξε το τελευταίο χαρτί σου.

Λίγο ακόμα 

και

Τελείωσε.

~Συμβουλή~

~Καθρεφτάκι~

Ένα καθρεφτάκι κρατώ

και στρέφω τον Ήλιο

σινιάλο παρενόχλησης

στο μάτι του Θεού.

Έπειτα κρύβομαι

ή ψάχνω κρυψώνα

...εναγωνίως...

Προσπαθώ να ξεφύγω

απ' το "Πανταχού Παρών"

με τραυματισμένο γέλιο

από το φόβο μην και με πιάσει Πρώτος

πριν το Θάνατο...

ο Θεός...

~Η Σκιά μου~