Ο Χρόνος πάντα έρχεται με λυσσασμένα σκυλιά.
Αυτοκτονώ το κορμί
μου και τον αντιμετωπίΖω με Ενέργεια.
Καταναλώνομαι,
ξέρω...
μα παράγω Έργο...
και το Ξέρει κι Εκείνος....
Τα Σκυλιά τρώνε το
δόλωμα... το Κορμί...
και έτσι μένουμε οι
Δυο μας...............................