Νύχτα σκοτεινή, ο Χρόνος
και το βήμα σου πάντα βαρύ.
Απόψε τολμάς, όσα δεν αποτύπωσες ποτέ.
Πλησιάζει πρώτα η σκιά σου
μετά Εσύ,
όπως πάντα.
Με μαύρα γάντια ξεκλειδώνεις το κλουβί.
Αποτυπώνεις χωρίς αποτυπώματα
Νέο Κεφάλαιο στην Μυθολογία των Ηθικών Αυτουργών
Εγκλημάτων Ζωής.
Η Μαύρη Γάτα γρυλίζει λεύτερη.
Σε κοιτά ευθυτενώς και με θράσος
-όσο κι αν το περιμένεις, πάντα σε αφοπλίζει-
κι έπειτα σεργιανίζει αδέσποτα
τυραννώντας τις δεισιδαιμονίες των φτωχών...
Την ξεκλείδωσες,
όπως οι Μάγοι ξεκλειδώνουν Πύλες απόΚοσμου.
Στο σκοτεινό παράθυρο
-μάρτυράς σου ο παλιός Εαυτός-
δύο μαύρα μάτια παρακολουθούν
με αμέτρητους μαύρους κύκλους αϋπνίας,
διόπτρες πολυεστιακής όρασης.
Μάτια που δεν ονειρεύτηκαν ποτέ,
αΜαυρώνοντας τη Δύναμη του ύπΝου
-ξεκούραστου Νου-
με τόση Πίσσα από καπνό, άσφαλτο απάτητη και σκοτάδι αμετάφραστο.
Η σκιά σου τρέμει.
Αφήνει αποτυπώματα εκεί που Εσύ αρνείσαι.
Μαύρο Κενό, η Σιωπή κι η Απουσία.
Ό,τι λευτερώνεται, το σκάει Εκτός.
Ό,τι φυλακίζεται, το σκάει Εντός.
Εκτός.
Εντός.
Δίλημμα Μαύρου Τζόγου.
Παράνομο το παιχνίδι.
Με δίχως μία, ποντάρεις Σκοτάδια για λίγο Φως.
Εντός. Πάντα Εντός.
Μαύρης Τύχης το Χέρι
γυρίΖει την Ρουλέτα σου απόψε.
Δέκα Μαύρο.
Κέρδισες παραδόξως
μία μαχαιριά Φωτός στο Κορμί σου.
Το Κέρδος πάντα τοις μετρητοίς.
Βγαίνεις από τον Κανόνα
πρώτη φορά πληγωμένος.
ΜαυρΑγορίτης Θησαυρών
πλουτίΖεις με ουρλιαχτά και χρυσάφι από ατόφιο Θάνατο...
μα αυτή τη Φορά
του ύπΝου το νανούρισμα σε γλυκαίνει,
σε αγκαλιάΖει με αφόρητη Θηλυκότητα
που μοιάΖει με Ιερή Ασυλία,
με Αναστολή Εκτέλεσης όλων των ποινών σου
και η Αιωνιότητα της Καταδίκης σου
αυτοκτονεί στο Σκοτεινό Δάσος ενός Ονείρου
που είδα Εγώ για Σένα.
Εγώ, που τόσο Ονειρεύομαι...
Κάνω νεύμα στην Αλήθεια μου
-Μαύρη Γάτα-
επιστρέφει στο κλουβί της,
Εντός μου...
Οι Εαυτοί σου όλοι
παραταγμένοι στο Σκοτεινό Κελί σου...
Παίζω τελευταίο φύλλο,
Άσσο Σπαθί
και Λύνω το Λουκέτο σου...
Λευτερώνεται Μαύρος Λύκος,
από κείΝους που δύσκολα ζευγαρώΝουν,
που δύσκολα επικοινωΝούν,
που δύσκολα επιβιώΝουν μέσα στα Εγκλήματα Ζωής
που τους... αφορούν....
ΚοιτάΖω τον Λύκο ευθυτενώς.
Όσο κι αν το περιμένεις, πάντα σε αφοπλίζει
το Σκοτεινό Μαύρο που υπάρχει
μέσα στο τόσο Γυναικείο μου Κόκκινο.