Η πρόσκληση ανέφερε ευφάνταστα: "
Η εντιμότητα του προσώπου και τα χρώματα της ζωής".
Καιρό είχα να δω έντιμα πρόσωπα - συμπεριλαμβανομένου και του δικού μου που κοιτώ κάθε μέρα στον καθρέφτη! Αναλογίζομαι πως εμείς οι μεγάλοι νοθευτήκαμε επιτυχώς από τις επιταγές της σύγχρονης εποχής και πουλήσαμε στους ενεχυροδανειστές την ειλικρίνεια των ρυτίδων μας.
Στις 19.20 ήμουν στο Φουαγιέ του Πνευματικού Κέντρου Γιαννιτσών. Ο χώρος γεμάτος καλλιτεχνικά αποτυπώματα των μαθητών του Τομέα Εφαρμοσμένων Τεχνών του 2ου ΕΠΑΛ Γιαννιτσών. Ένας τομέας που είχε καταργηθεί και ξαναλειτούργησε, ακριβώς για να τονίσει περίτρανα τις αυθαιρεσίες των ιθυνόντων στο πεδίο της Εκπαίδευσης.
Οι υπεύθυνες καθηγήτριες Ελένη Κορδολαίμη και Αναστασία Ευαγγελοπούλου δεν δίδαξαν απλά τεχνοτροπίες δημιουργίας στους μαθητές τους, μα τους ενέπνευσαν ώστε να υπερβούν τους εαυτούς τους και να χωρέσουν στο κουστούμι του Καλλιτέχνη που υπόσχεται Δημιουργίες υπό το βλέμμα του σκεπτόμενου Ανθρώπου, ο οποίος κοιτά πίσω από τα σχήματα και τα χρώματα και νιώθει τους κραδασμούς της αλήθειας των πραγμάτων.
Το έχω αναφέρει ξανά, με αφορμή Μαθητικούς Διαγωνισμούς Ποίησης που έφεραν στο φως πτυχές των παιδιών που ξεβολεύουν τους μεγάλους και που καρφώνουν στο τσάκρα της παράλογης λογικής μας ένα Κατηγορώ για τα λάθη που δεν τολμάμε καν ν' αναγνωρίσουμε. Τα παιδιά είναι πολλά περισσότερα από επαναστατημένοι έφηβοι χωρίς αιτία. Γνωρίζουν πολύ καλά τί κρύβουμε στα κεφάλαια της Ιστορίας που δεν τους διδάσκουμε και το θίγουν ευθαρσώς μέσα από τον ελεύθερο λογοτεχνικό τους λόγο και μέσα από την ελεύθερη καλλιτεχνική τους ματιά.
Με παράξενα σκουλαρίκια. Ίσως με τατουάζ. Ντυμένα άλλοτε με τα επίσημά τους ρούχα, κι άλλοτε με σκισμένα τζιν. Με τσάντες, θρανία και τοίχους γεμάτα συνθήματα, χωρίς πάλι να χωράνε την εξιστόρηση του κόσμου μέσα από τα μάτια τους.
Αυτά τα παιδιά που κατηγορούμε ως μόνιμους θαμώνες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, που τους προσάπτουμε διάσπαση προσοχής, αδιαφορία, που τους αποδίδουμε την ετικέτα του απολιτίκ, που τα κατηγορούμε για ανορθογραφία... Αυτά τα παιδιά έχουν άποψη και την εκφράζουν όταν τους δοθεί κίνητρο και βήμα.
Το κίνητρο δόθηκε. Και το βήμα επίσης. Οι μαθητές μίλησαν με το Έργο τους υπό την ενθάρρυνση των καθηγητριών τους. Και σίγουρα έχουν πολλά ακόμη να πουν.
Εύχομαι η Έκπληξη που δημιουργήθηκε στις Εντυπώσεις μου από τα Έργα των μαθητών να είναι διαχρονική και μετά από χρόνια το Καλλιτεχνικό τους Αποτύπωμα να αποκτήσει τόση Δύναμη, που να ουρλιάζει μπρος στη σιωπή των βολεμένων ανθρώπων.
