Σάββατο 20 Αυγούστου 2016

Σκοπός







Σκοπός δεν είναι να με καταλάβεις.
Σκοπός είναι σαν ζητάω να με σπρώξεις
να μην μετράς το ύψος του γκρεμού
κι όταν ουρλιάζω πως θέλω να είσαι εκεί
που θα σκάσει το κορμί μου
να με σώσεις από το θάνατο,
να σπεύδεις πάντα πριν από το Θεό ή το Διάβολο
που παραμονεύουν την Ψυχή μου.

Σκοπός είναι σαν σηκώνομαι
υπνοβατώντας ξημερώματα
κατευθυνόμενη προς το ιερό των εξομολογήσεων
να είσαι εκεί να με μαστιγώσεις
για τα όνειρα που τολμώ και πλάθω
ενώ κρατώ τη ζωή στεγνή από εξεγέρσεις.

Σκοπός είναι όταν παύω να γράφω
να με φιλάς ματώνοντας τα χείλη μου
θυμίζοντας τη γεύση της αλήθειας
που χρεώνομαι να πακετάρω μέσα στις λέξεις
μετακομίζοντας από τη σιωπή
στην έκθεση
ξεμπροστιάζοντας το μυαλό μου
που με ηλεκτρόδια
κρατά όμηρο τη ζωή μου.

Σκοπός είναι όταν γράφω
να με φιλάς ματώνοντας τα χείλη μου
θυμίζοντας τη γεύση της αλήθειας
που χρεώνομαι να ζήσω χωρίς υπεκφυγές.
Να με ξυπνάς από το λήθαργο  των ποιημάτων
κι όταν το μόνο που φαίνεται να κρατάς
είναι το βαρύ κορμί μου
να νιώθεις πως μέσα του λυτρωτικά εκρήγνυται
μία Ψυχή που δε ζητά κατανόηση
αλλά σύμπραξη στα εγκλήματα
που της αναλογούν να διαπράξει
πριν μετανοήσει
κι αγιοποιηθεί.