Παρασκευή 17 Μαρτίου 2017

Το Comic


Καταχώρησα τα τεχνικά μου χαρακτηριστικά
στην επίσημη πλατφόρμα του κράτους
αναρτήθηκα στις βιτρίνες των γραφείων ανεργίας
και μ' ένα επαγγελματικό βιογραφικό στο χέρι
χτυπώ την επόμενη πόρτα
σαν πλασιέ που πουλά με κουπόνια
τη ζωή του.

Αν η εργασία είναι το καρβέλι
η ημιαπασχόληση είναι το ψίχουλο
η δουλειά είναι ο φούρνος όλος
η απασχόληση μία φέτα ψωμί
που πρωτίστως τη δάγκωσε ο εργοδότης.

Σιχαίνομαι τις διασπάσεις.
Πιτσιρίκι στην αλάνα
μυήθηκα στο ομαδικό πνεύμα
στα 18 με χώρεσαν στο κάθισμα
ενός μονοθέσιου αγωνιστικού αυτοκινήτου
και οι οδηγίες πρόσταζαν
"τρέξε να βγεις πρώτος".

Εγώ έμεινα πίσω,
στην αλάνα.
Ήθελα παρέα,
να παίξουμε κυνηγητό
κυνηγώντας ευκαιρίες
και χαμένα δικαιώματα.
Δύσκολο παιχνίδι.
Ζύγωσα τον διπλανό
τον απέναντι
τον πίσω
τον παρακείμενο
τον ξεχασμένο
τον αδιάφορο
και φτιάξαμε ομάδα.

Τώρα σχεδιάζουμε σε comic
την παγκόσμια πραγματικότητα
κάναμε ήρωες τους εαυτούς μας
στο σκηνικό της δυσκίνητης αγοράς
και πουλήσαμε τις ζωές μας
σε κείνους που κάνουν χάζι
που ασκόπως σχολιάζουν την επικαιρότητα
σε σάς που έχετε να πείτε πολλά
και να κάνετε λίγα
και σήμερα είμαστε οι επιχειρηματίες του τίποτα
που επένδυσαν στην αναπαραγωγή της απελπισίας
και οικονόμησαν μία θέση
στην ιεραρχία των πετυχημένων
αυτού του αποτυχημένου συστήματος.

Στην τελευταία σελίδα του comic
όλοι μας
καρικατούρες της σύγχρονης κωμωδίας
μ' ένα ερασιτεχνικό βιογραφικό στο χέρι
εγκαταλείπουμε αυτήν την πόλη
και ακολουθούμε ένστικτα και προσδοκίες
στο βάθος του δρόμου
όπου αχνοφαίνεται ο Ποιητής
που μοχθεί πάνω στο Ποίημα
όπως ο σιδεράς δούλευε παραγωγικά
με πλήρες ωράριο ζωής
σμιλεύοντας το σίδερο
μη γνωρίζοντας τί σημαίνει
απασχόληση ή ανεργία.

Παρακαλώ να με διαγράψετε 
από την πλατφόρμα σας
δεν υπάρχω πια σαν γρανάζι 
μεταμορφώθηκα σε δημιουργό
του εαυτού μου.