Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2024

Ευχή


1ο Βραβείο Στίχου - Ωδείο Φουντούλη (2011)

Βιβλίο "Σταγόνες Συναισθημάτων" - Ιδιωτική Έκδοση 2012

Να 'μουν μόνο μια σταγόνα
στου κορμιού σου την κρυψώνα.
Διάφανη, υγρή και κρύα
σε μια ευθύγραμμη πορεία,
σαν το ίχνος ενός πάγου.
Και σαν ξόρκι κάποιου μάγου
τις πληγές σου όλες να κλείσω
και γλυκά να σε μεθύσω.

Στ' όνειρό σου ιχνηλάτης,
βρέχει τ' άσπρα δάχτυλά της
της ζωής μου η ουσία,
έρμαιο στη φαντασία
που μαζί σου αιωρείται
σαν φωτάκι που κινείται
μες στ' αστέρια τ' ουρανού.
Ξεδιπλώνει απ' το νου
καθετί κρυφό δικό μου,
σα να σ' έχω άνθρωπό μου
κι ας γνωρίζω τόσα λίγα.
Έχω όμως μιαν ελπίδα:
πως στο φως των αστεριών,
σαν παραμύθι των παιδιών,
κάθε όνειρο που κάνω
να ξεδιπλώνεται επάνω
στου κορμιού σου την αφή
κι η ζωή σαν προσευχή
στων ανθρώπων τους θεούς:
Να 'χει δύναμη ο νους
να ορίζει συναρτήσεις
που μαζί μου θα τις λύσεις.




2 σχόλια:

  1. Από αυτό το οριακο σημείο ξεκίνησα... εκεί που δύο παράλληλες ευθείες με βάση τη γεωμετρία των Ιησουϊτών μπορεί και να τέμνονται... Δεν ξέρω πού θα φτάσω.... Ίσως στο πουθενα... αλλά για μένα το πουθενά είναι όλος ο κόσμος!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Προεκτείνοντας την αφορμή...