Αδυνατώ

ΒΙΒΛΙΟ "Θηλυκές οι θηλιές του κόσμου", ΑΝΕΜΟΣ Εκδοτική, 2012

Αδυνατώ να δεχτώ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ μοιάζει
με Φεγγάρι που Υπόσχεται...
με Λέξη που προσποιείται την Αθάνατη...
με Λυγμό που ξεριζώνει τάχα μια Ψυχή....

ΟΧΙ..

δεν υπάρχουν Ομοιοκαταληξίες..
ούτε Ποιήματα.....

Υπάρχει λίγο Φως,
που στο τελείωμα της Σήραγγας θάβεται άδοξα στην ολίσθηση του αναχώματος
και ΔΕΝ προλαβαίνεις πριν το Τέλος του Ποιήματος να το Αγγίξεις....

ΤΙΠΟΤΕ και ΠΟΥΘΕΝΑ...

κάτω από τα πόδια μας σύεται το Χώμα
και οι ρίμες τρέχουν τρομαγμένες...

Εσύ Ονειροπαγίδες κρατάς,
τις παγιδεύεις όμορφα..

Σε παρατηρώ ακίνητη, με μάτια κλειστά,
μέσα από Όραμα....

ποτέ δε θα σε ΔΩ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ,
στην ώρα του Θαύματος...

πάντα θα λείπεις....

Χωρισμένος σε παλίρροιες Τεκτονικών Υδάτων
που συγκρούονται εντός σου
και η Δόνηση Γεννήτρια Ποιημάτων....

Γι'αυτό κάθε που σε διαβάζω
Τρέμω ολόκληρη...

Σύγκορμη συγχρονίζομαι ακανόνιστα
με το ρυθμό των τεθλασμένων σου κινήσεων
πάνω στο τσαλακωμένο χαρτί...

Ζωγραφιά κι εγώ...
σκίσε με....

αύριο θα με ζωγραφίσεις πιο Όμορφη...

Συσσωρεύεται η Εμπειρία και η Γνώση....

Αύριο...

ραντεβού ένα Βήμα πιο Κοντά στην Τελειότητα...

σήμερα Αδυνατώ....