Περνάνε οι καιροί και μόνος του πάλι ο άνθρωπος στην Ταφή και στην Ανάσταση.
Με το ψηφοδέλτιο των υποψηφίων για το Μεγάλο Δείπνο αν χείρας. Δεν συγχρονίστηκαν οι σκέψεις στο Όρος των Ελαιών κι ο θρόνος άδειος προσμένει..
-Δώσε μου τη Ζωή σου...
θα σου χαρίσω μία Σταύρωση.. μα μη σε νοιάζει, θα αναστηθείς.. θα σώσεις τον Κόσμο.. θα πρωτοστατίσεις στο διάδρομο προς τον Παράδεισο και οι Ψυχες θα σε Υμνούν.
-Δε θέλω.. Πολλαπλασιάζονται οι λίθοι και τα χέρια που τους κρατούν. Δεν άγγιξε το Νόημα κανείς. Όλοι ξώφαλτσα περνούν. Εκδορές νηστείας και το μοτίβο της Ζωής ίδιο. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Μού ζητάς επανάληψη. Άλλη μία φορά. Για ποιον..? Έχουν ελεύθερη βούληση. Τούς δόθηκε το Κίνητρο. Μία φορά. Με τόσες αναπαραστάσεις ως σήμερα. Δεν κατανόησαν την Ουσία. Κουράστηκα τις κινηματογραφικές επαναλήψεις τους πάνω στα πάθη μου και στην Ανάσταση. Απόψε κάνω απολογισμό. Στοχάζομαι ανθρώπινες αστοχίες. Ζυγίζω ευθύνες. Μετρώ τα σκόρπια κομμάτια από το σκισμένο μου ιμάτιο. Ποιος να τα φορά..? Δε διακρίνω παρά ελάχιστα μάτια, που βλέπουν και νιώθουν. Κι αυτά δεν έχουν ανάγκη επανάληψης. Κατανόησαν το Νόημα από την Αρχή. Δεν έρχομαι αυτή τη φορά..
- (δίχως έκπληξη) Ελεύθερη βούληση. Σε καταλαβαίνω. Ίσως χρειάζεται άλλη προσέγγιση. Σταυρώσαμε τον Υιό κι ο κόσμος εξελίχθηκε μ' υποταγή στα πιο άγρια κι ατομικιστικά του ένστικτα. Αυτή τη φορά θα σταυρώσουμε τη Γυναίκα. Την Κόρη που γίνεται Μάνα. Αυτή αντέχει.. πολλαπλασιάζεται.. γεννά πριν πεθάνει.. διαιωνίζει πίστη και ζωή.. μεταγγίζει Αγάπη στο παιδί της με το άγγιγμα. Αυτήν να σταυρώσουμε αυτή τη φορά. Να δούμε τί θα καρποφορήσει από τη δική της Σταύρωση. Να δούμε αν μπορεί να αντιστραφεί η συνεπαγωγή των Γεγονότων. Αν από το Ίδιο Αίτιο μπορεί να γεννήσει διαφορετικό Αποτέλεσμα. Ακολούθησέ με..
.
.
.
.
Είχε ήδη στραμμένο το βλέμμα της Ψηλά. Ίσως πιο Ψηλά απ'όσο απαιτούσε ο σεβασμός προς το Θεό.
Ακολούθησε η ερώτηση.
-Δέχομαι, είπε η Γυναίκα....
Με το ψηφοδέλτιο των υποψηφίων για το Μεγάλο Δείπνο αν χείρας. Δεν συγχρονίστηκαν οι σκέψεις στο Όρος των Ελαιών κι ο θρόνος άδειος προσμένει..
-Δώσε μου τη Ζωή σου...
θα σου χαρίσω μία Σταύρωση.. μα μη σε νοιάζει, θα αναστηθείς.. θα σώσεις τον Κόσμο.. θα πρωτοστατίσεις στο διάδρομο προς τον Παράδεισο και οι Ψυχες θα σε Υμνούν.
-Δε θέλω.. Πολλαπλασιάζονται οι λίθοι και τα χέρια που τους κρατούν. Δεν άγγιξε το Νόημα κανείς. Όλοι ξώφαλτσα περνούν. Εκδορές νηστείας και το μοτίβο της Ζωής ίδιο. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Μού ζητάς επανάληψη. Άλλη μία φορά. Για ποιον..? Έχουν ελεύθερη βούληση. Τούς δόθηκε το Κίνητρο. Μία φορά. Με τόσες αναπαραστάσεις ως σήμερα. Δεν κατανόησαν την Ουσία. Κουράστηκα τις κινηματογραφικές επαναλήψεις τους πάνω στα πάθη μου και στην Ανάσταση. Απόψε κάνω απολογισμό. Στοχάζομαι ανθρώπινες αστοχίες. Ζυγίζω ευθύνες. Μετρώ τα σκόρπια κομμάτια από το σκισμένο μου ιμάτιο. Ποιος να τα φορά..? Δε διακρίνω παρά ελάχιστα μάτια, που βλέπουν και νιώθουν. Κι αυτά δεν έχουν ανάγκη επανάληψης. Κατανόησαν το Νόημα από την Αρχή. Δεν έρχομαι αυτή τη φορά..
- (δίχως έκπληξη) Ελεύθερη βούληση. Σε καταλαβαίνω. Ίσως χρειάζεται άλλη προσέγγιση. Σταυρώσαμε τον Υιό κι ο κόσμος εξελίχθηκε μ' υποταγή στα πιο άγρια κι ατομικιστικά του ένστικτα. Αυτή τη φορά θα σταυρώσουμε τη Γυναίκα. Την Κόρη που γίνεται Μάνα. Αυτή αντέχει.. πολλαπλασιάζεται.. γεννά πριν πεθάνει.. διαιωνίζει πίστη και ζωή.. μεταγγίζει Αγάπη στο παιδί της με το άγγιγμα. Αυτήν να σταυρώσουμε αυτή τη φορά. Να δούμε τί θα καρποφορήσει από τη δική της Σταύρωση. Να δούμε αν μπορεί να αντιστραφεί η συνεπαγωγή των Γεγονότων. Αν από το Ίδιο Αίτιο μπορεί να γεννήσει διαφορετικό Αποτέλεσμα. Ακολούθησέ με..
.
.
.
.
Είχε ήδη στραμμένο το βλέμμα της Ψηλά. Ίσως πιο Ψηλά απ'όσο απαιτούσε ο σεβασμός προς το Θεό.
Ακολούθησε η ερώτηση.
-Δέχομαι, είπε η Γυναίκα....
Στο μίσος και στον έρωτα η γυναίκα είναι περισσότερο βάρβαρη από τον άντρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦρίντριχ Νίτσε
Καρδιά μου, η Σταύρωσή Σου είναι, έτσι κι αλλιώς, δεδομένη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο στοίχημα βρίσκεται στο αν θα αποδεχτείς ή όχι την πρόκληση της Ανάστασης...
'Δέχομαι' απάντησε η Παναγία στον Σταυρωτή Άγγελό της...
Και μετέστη εις τους Ουρανούς... μετά από τόσο ΜΗΤΡΙΚΟ Πόνο...
Υπέροχο!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα και καλή εβδομάδα!!!
You're so ...
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=Scf1irBhZ54
Το πάσχα που έρχεται όλοι θα σταυρωθούν. Δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά για το ποιοι θα καταφέρουν να αναστηθούν για να ξανασταυρωθούν το επόμενο πάσχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυλογημένος εκείνος που επιλέγεται να σταυρωθεί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυο φορές ευλογημένος εκείνος που δέχεται...
αουτσ!!!εδω πονεσα!
ΑπάντησηΔιαγραφή..."εγω"ειμαι!!
θα πάω ψηλά με τα φτερά μου που θα ανοίξω,
ΑπάντησηΔιαγραφήστου παραδείσου τα παράξενα νησιά.
λυσ' τα μαλλιά σου να σε δω να σε γνωρίσω,
λυσ' τα μαλλιά σου να σε δω στα σκοτεινά.
λυσ' τα μαλλιά σου να σε δω να σε γνωρίσω,
μέσα στου κόσμου τ' αδιέξοδα στενά.
μέσα στου κόσμου την απέραντη ερημιά,
λύσ' τα μαλλιά σου για να 'ρθω να σου μιλήσω......
Γυναίκες είναι που σταυρώνονται κάθε μέρα…
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι δεν υπάρχει καμία ανάσταση…
Γλυκά φιλιά!!!
...ποιός μπορεί να κρίνει και να αποφασίσει για το ποιός θα σταυρωθεί; Και πώς θα κρίνει και θα αποφασίσει χωρίς να ξέρει το αποτέλεσμα;
ΑπάντησηΔιαγραφή...ότι κι αν τάζει στη γυναίκα, δεν πρέπει να δεχθεί! Εξάλλου σταυρώθηκε βλέποντας το Γιο της στον σταυρό... Δεν υπάρχει μεγαλύτερο σταύρωμα από αυτό...
Κια ναι, ήμουν σίγουρος ότι μόνο μια γυναίκα θα μπορούσε να κοιτάει ψηλά, πιο ψηλά ίσως από ότι "έπρεπε". Όχι από ματαιοδοξία αλλά από γνώση στις δυνάμεις της...
Για μένα που η γυναίκα είναι ον πολύ ανώτερο βιολογικά και ψυχολογικά από μας τα «παιδιά» θα θεωρούσα ίσως - αν ήταν για την σωτηρία του κόσμου - την σταύρωση της πιο αποτελεσματική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά φτιάξαμε έναν κόσμο στα μέτρα μας και ίσως και σωτήρα στα μέτρα μας.
Ένα από τα ωραιότερα και βαθύτερα κείμενα που διάβασα.
Καλό βράδυ με πολύ θαυμασμό.
Ίσως η Γυναίκα να το έκανε και χωρίς να της "τάξουν" Ανάσταση. Κι ίσως αυτό να έχει να κάνει μ' εκείνο το βλέμμα το στραμμένο Ψηλά! Ασέβεια ή μήπως σιγουριά;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου.
Μας βάζεις σιγαλά σιγαλά στο πάσχα ... φιλούθια πολλά !!!
ΑπάντησηΔιαγραφή'Εγραψες (πάλι)! Φιλί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλάκας όποιος επιλέγεται να σταυρωθεί και δυο φορές βλάκας όποιος το δέχεται!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι υπόλοιποι, απλά αντιδρούν, γιατί επιλέγουν τη «δράση» σαν δυνατότητα, παρά την «ανάσταση» σαν προσμονή.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΙΤΗ ΚΑΙ ΠΕΡΝΑΩ ΚΑΠΩΣ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΑ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΗΣΥΧΑ Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΣΟΥ!!!!!
Σταύρωσον, σταύρωσον... αυτή!
ΑπάντησηΔιαγραφήDark13Sun
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμη κι ο Νίτσε θα υπέπεσε στην παγίδα ενός Έρωτα που τον χάραξε ανεξήτηλα...
Η φράση λέει πιο πολλά απ'όσα μαρτυρούν οι λέξεις!...
Φιλιά.....υπερθετικά.... η Υπερβολή πάντα φορά Γυναικείο άρωμα...
Γιώργος
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Γυναίκα πονά... σαν μητέρα, σαν ερωμένη, σαν σύντροφος, σαν φίλη...
Πονά και στο θανατο...πονά και στη γέννα...
Σταυρώνεται με ΑυτοΘυσία Προσφοράς,
μα κουλουριάζει μέσα της το ερπετό της Αναστάσιμης πομπής,
και λίγο πριν εδραιωθεί στον Θρόνο ενός Μετέωρου Παραδείσου
κόβεται στα δυο, στα τέσσερρα, στα.... και μοιράζεται η Ζωή της σε αντίγραφα άριστης ποιότητας ζητώντας αμέτρητους Παραδείσους για να χωρέσει το Θαύμα της....
Σε φιλω...
ΔΗΜΗΤΡΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΉρθες σε μία στιγμή Ιερής Σιωπής που οι Άγιοι των Αγίων επιλέγουν την επόμενη Θυσία στο όνομα των Δυνάμεων μιας Θεότητας που ακόμη ψάχνει το Αιτιατό της προπατορικής Αφορμής....
Κρύψου, υπέροχο κοριτσάκι...
Aκούστηκε με σταθερή χροιά ένα θρόισμα Κατάφασης από τα φύλλα των χειλιών της: Δεχομαι, είπε η Γυναίκα και οι Σταυρωτές της ειναι πολλοι!!!!
Φιλιά.....να σε κρύψουν από τον κίνδυνο!!!
το έσχατο ρήμα ήτο και το σοφώτερον... έτσι 'έπρεπε' να απαντήσει η Γυναίκα... [μ'αυτό που έγραψα φιλί δεν έχει, το ξέρω...]
ΑπάντησηΔιαγραφή...για την ακρίβεια, όχι το έσχατο! αλλά έστω!
ΑπάντησηΔιαγραφήMeLoDy
ΑπάντησηΔιαγραφήόχι εγω...
η Αιώνια Γυναίκα..
εκείνη έχει τη Δύναμη να κινεί ανέμους...
να προδιαγράφει την πορεία των Αγγέλων από και προς τον Παράδεισο...
να φυγαδεύει τους Αθώους Μάρτυρες από το σκηνικό των Πολέμων...
να αρχίζει και να τελειώνει τις Μάχες με βλέμματα Εξουσιαστικής Σιωπής.....
να πεθαίνει παίρνοντας μαζί της το μυστικό των Αθάνατων Παιδιών της
και να Ανασταίνεται Αγέρωχη μέσα από το αίμα που μετάγγισε η πληγή της πάνω στη γέννα.....
Η Αιώνια Γυναίκα.....
με το βλέμμα ψηλά... πιο ψηλά απ'όσο επιτρέπουν οι Θεοί των Ανθρώπων, φλερτάρει με το Θάνατο και σώζει τον κόσμο με Συμφιλιώσεις Θεού και Δαίμονα.....
με Μυθικούς Έρωτες που επιτέλους αποδεικνύονται προεκτάσεις της Ζωής και όχι απλά της Φαντασίας.....
Τα φιλιά μου..... σημάδια λυκαυγής....
Φόβος.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΣταυρώνεται η Ελλάδα...
Γυναίκα κι αυτή...
το κείμενο θα μπορούσε να της Αφιερωθεί κάλιστα...
μα..
είναι από της πρωτοφανείς Ιστορίες ΑυτοΘυσίας που μαζί με την θυσιαζόμενη θυσιάζονται οι Πολλοί, για να σωθούν οι...Λίγοι!....
Κι εγώ συμμερίζομαι τον προβληματισμό σου..
Πόσοι και Ποιοι άραγε θα αναστηθούν για να Σταυρωθούν και ..του χρονου?....
Ταιριάζει η ευχή "Αντε και του Χρόνου" στο σημείο που φτασαμε?...
Θελουμε...αντεχουμε την Ανασταση?...
μήπως πλέον την Ανάσταση την διαδέχεται πάντα μία Σταύρωση και όχι το αντίθετο όπως μάθαμε στα Θρησκευτικά του Δημοτικού???...
Πολλά τα ερωτήματα.....
μα.... πριν απαντηθούν η Ελλάδα θα έχει Σταυρωθεί και θα είμαστε στην περίοδο της Ταφής.... που δεν ξέρω πόσες μερες....μηνες.... χρονια θα κρατήσει....
Μονο απορώ.... εκεινο το Φιλοσοφικό Φως που κάποτε εξέπεμψε η ΧΡΥΣΗ ΕΛΛΑΔΑ, θα καταφερει να γίνει το πρωτο Φως της Αναστασης????
Σε φιλω... με Αφορμές που Σταύρωσαν το Αποτέλεσμα της Σκέψης....
bd
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια μέρες σκέφτομαι πως θα απαντήσω.. μέχρι που σήμερα ήρθε ο Άθεος...
με αναθεώρησε τελείως..
Τελικά ο διχασμός μού θύμισε πάλι τα Ζενικά μου!!!
Απορρίπτω καθετι Δυαδικό....
Ούτε Ευλογημενος, ούτε βλάκας...
Η Θυσία στον Έρωτα είναι Αρετή... είναι Μεγαλείο..
μα κάθε θυσία έχει τα όριά της, για να μη χαρακτηριστεί πράξη αλόγιστη!.....
Η Γυναίκα μπορεί να φάνηκε πως Δέχτηκε δίχως σκέψη, μα η επίμονη ματιά της που εστίασε Ψηλά, μαρτυρά πως ο Στοχασμός της είχε ξεπεράσει τη Σωματική Θυσία και η Ψυχή της άγγιζε το Αστρικό της Σώμα, που δε φοβάται το Θανατο, γιατί όλα ρέουν μέσα σε μία υπέροχη Διαδοχή που αυτοκλητα εξυψώνει το Νου πιο πανω από την Αμαρτία, την Επιθυμία και την Αδυναμία του Ανθρώπου..
αρα...
η Γυναίκα ούτε ευλογημενη μέσω της αποδοχής της πρότασης, ούτε χαζούλα!!!
Είναι απλά μία Ψυχη εξω από την τετριμενη Ζωή που ξερουμε και έξω από τον στατικό θανατο που γνωρίζουμε...
Αγγίζει γέφυρες μεταπτώσεων και δε φοβάται κάθε πρόκληση Αθρώπινης Διάστασης.....
τα φιλιά μου.....
Ανωνυμε "Εγώ"
ΑπάντησηΔιαγραφήπόνεσες, μάτια μου, γιατί ΕΓΩ υπέγραψα το Σύμφωνο της Θυσίας....
κι αφού Εσύ είσαι Εγω
θα ακολουθήσεις τη σκιά μου που τρέμει Ανθρώπινα
μπρος στο Φόβο της Πρώτης Συνειδητοποίησης του Αποτελέσματος της Κατάφασης!....
-Δεχομαι.....
και τώρα πάρε μου τα ρούχα... το κορμί... το αίμα.... το ρίγος... το φόβο.... ότι Ανθρώπινο φοράω από την Γεννα μου
και ντύσε με με Ιδανικά που δεν καιγονται στον πόνο της Φλόγας που γεννα το καρφί....
Σταύρωσέ με...
έμαθα να μετουσιώνω τον πόνο σε εστίαση...
έτσι γεννάω...
έτσι έμαθα και να πεθαίνω...
και έτσι θα αναστηθώ, καθως όλη η απλωμενη μου Ψυχή θα παλέψει πάλι, με τόσο πονο, να χωρέσει σε ένα Νέο Σώμα.....
γιατί όσο πόνο και όση αμαρτία κι αν φορέσει το Σώμα μου, η Ζωή είναι Γλυκιά.....
ακομη κι αν τελικά το Αποτελεσμα της Συνεπαγωγής της Γυναικείας Σταύρωσης μικρύνει την απόσταση αναμεσα στη Γη και στην......Κολαση!!!
Σε φιλώ.....
Μάγε..
ΑπάντησηΔιαγραφήο Σταυρός απαιτεί απογύμνωση από καθετι φθαρτό...
εμεινε μόνο εκείνος ο Πυρήνας μου...
Γυμνή Ψυχή πιά έξω από τον Κήπο ενός Παραδείσου.... Σταυρωμενο Κορμί.. Ψυχή Ελεύθερη... Λυτρωμένη....
Περνούσα αιώνες
έξω από τους φράχτες σου
φορώντας πολύχρωμα υφάσματα....
Εσύ σκυφτός σκάλιζες τον Κήπο...
Επέστρεφα για αιώνες
έξω από τους φράχτες σου
γυμνό κορμί, έτοιμο προς καλλιέργεια...
Εσύ σκυφτός πότιζες τον Κήπο...
Ξημέρωνα τις βόλτες μου αιώνες τώρα
έξω από τις Εποχές σου
υγρή περιπέτεια σταλίδας συναισθήματος..
Εσύ σκυφτός κλάδευες τον Κήπο....
Νύχτωνα τις ΣΚέψεις μου για αιώνες
έξω από το Σύνορό σου
προς Αφαιρετική Συλλογή των Άπιαστων Ιδεών....
Εσύ σκυφτός μύριζες λουλούδια....
Και μια μέρα
στιγμή, κουκκίδα στο τοπίο του Χρόνου
κατάλαβα....
Πέρασα ανοχύρωτη Ύπαρξη
δίχως ρούχα
δίχως κορμί
δίχως συναίσθημα
δίχως Ιδέες
μόνο Εγω, στην Καθαρή Μορφή μου.....
εκείνο το ατόφιο Υλικό
που συνθέτει τον Πυρήνα μου..
και γύρισες να με μυρίσεις.....
Άνθος Παραδείσου!!
Bitch
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαθενας που Σταυρώνεται, ωριμάζει μέσα του και οι πτυχές των Πληγών γίνονται Πηγές απ'όπου ο Ίδιος Αναβλίζει κι Ανασταίνει την Ψυχή του με Δύναμη που δε λογίζεται ο μέτριος Άνθρωπος της δειλής κρυψώνας...
Καλύτερα να βγω Έξω που γίνεται Πόλεμος... να αντιμετωπίσω τον Κινδυνο.... την Ανάγκη της Ευθύνης απέναντι στην Αμαρτία του ΜισΑνθρώπου και να Σταυρωθώ εγώ για να με ΔΕΙ το παιδί..... να τρομάξει.. να μάθει να κρύβεται... να ξεφεύγει.. να γλιτώνει....
Η Γυναίκα Δεχτηκε να Σταυρωθεί για πολλούς λόγους....
Ένας είναι για να γλιτωσει το Παιδί...
και ΑΝ γλιτωσει το ΠΑΙΔΙ, η ΓΥΝΑΙΚΑ παντα Ανασταίνεται μεσα του!!!
Σε φιλω γλυκα...
Ευ αγωνίζεσθαι
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας είναι αυτος που αποφασίζει παντα!!!
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Αποφασίζει να χτισει Παραδεισους, κανόνες διαμονής, παραβάσεις, αμαρτίες ορισμένες με Υποκειμενικότητα κι από Πρόθεση...
να χτίσει Σταυρούς και να επιλέξει ΠΟΙΟΣ θα Σταυρωθει...
Θυμασαι το παιδικό μας τραγουδακι?....
Να δουμε ποιος...ποιος ...ποιος θα φαγωθει!!!
Εμεις επιλέγαμε ΠΟΙΟΣ θα φαγωθει...
τα πιτσιρικια το ήξεραν..
Μεγαλώνοντας το Ξέχασαν...
Εμαθαν να πιστεύουν σε θεούς Ανθρωπόμορφους που ζητούν Θυσίες για να προσφερουν Ευτυχία, Ειρήνη, Τροφή, Υγεία......
και τώρα?....
Μόνοι στην κοιλάδα ενός Παραδείσου τρωμε τους Εαυτούς μας...
ΑυτοΣταυρωνόμαστε ΑΝΤΙ να χαρίζουμε στους Εαυτούς μας Παραδεισο Ζωής....
ταχα ευελπιστούμε σε Παραδεισους μεταθανατιους....
κι όμως όταν συρρικνωθήκαμε τόσο πολύ που αντί να επιθυμούμε Ευημερία και να τη Διεκδικούμε, είμαστε τόσο ατομικιστές που θελουμε να πτωχεύσει κι ο διπλανός μας, παρά να σωθούμε και οι δύο...
Ρωτησαν τον Άνθρωπο:
-Πες μου τι θελεις να σου προσφερω.... μα να ξερεις ο Συνάνθρωπός σου θα παρει τα διπλά...
κι εκείνος απάντησε:
-Θέλω να μου βγάλεις το μάτι!!!
Καταλαβες, μάτια μου?....
ΕΝΑΣ αποφασίζει: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ
κι ΕΝΑΣ Σταυρωνεται: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Σε φιλώ γλυκά....ανθρώπινα..
Άρον Άρον σταύρωσον Αυτήν
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή ν’ Αναστηθεί
εμείς να ξανα-γεννηθούμε
Μα μια Γυναίκα
ΑπάντησηΔιαγραφήη κάθε!!
που το λόγο της Ύπαρξης της τον γνωρίζει
Αθάνατη εκ Γενετής Ανθίζει
τούτη δεν Σταυρώνεται ποτέ
κι ας κουβαλάει τους Σταυρούς της,
δεν ανασταίνεται, δεν ξαποσταίνει
μόνο Ζωή Γεννά
και τους Πόνους μου(μας) Περιθάλπει
Οι μάγισσες δε σταυρώνονται. Καίγονται στην πυρά!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Δέχομαι", μόνο λέει η Γυναίκα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί γνωρίζει...το πείραμα δε θα αποδώσει αποτέλεσμα..
Καλώς σε βρίσκω πάλι, ποιήτρια!
....μια καλησπέρα... πέρασα να πω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα αρκετά... πιο παλιά σου πράγματα.
Γεια σου ~reflection~
...να είσαι αλλά και να νιώθεις καλά!
Με ένα κομμάτι ψωμί... δανεικό
ΑπάντησηΔιαγραφή...στο αριστερό μου χερι....
μία μικρή παύση..
να ταΐσω το Σκοτάδι μου..
και θα επιστρέψω για όσα λογια χρωστάει η καρδιά μου στην Υπεροχη Παρουσία σας.....
Φιλάκι... βραδινή συντροφιά...
κι ενα τραγουδι που κλαίει....
http://www.youtube.com/watch?v=CF91lRtw8vo