Ίσως να έγινα παραπανίσια αυτή τη φορά..
Ίσως εξέπληξα αρνητικά με το ΠΟΥ μπορεί να ταξιδέψει ο Νους μου καθως "κοινωνώ" κρασί από τα κείμενα που διαβαζω..
μα...
σκεφτόμουν σήμερα - όλη τη μερα ΟΜΟΛΟΓΩ...
ΓΙΑΤΙ ΓΡΑΦΟΥΜΕ?...
Υπέροχε Ποιητή... Υπέροχη Ποιήτρια... ΓΙΑΤΙ ΓΡΑΦΕΙΣ???
Που ειναι τα Ηθικα ΔΙδαγματά μας?...
η Υψωμένη Φωνή μας απέναντι στο ΠΩΣ και στο ΓΙΑΤΙ της πορείας που εχει παρει αυτη η κοινωνία?...
ΠΩΣ το ποίημα θα αλλαξει της ΑΞΙΕΣ στις οποίες ποντάρουν τη Ζωή τους τα νεα Κορίτσια {και αγόρια}, που προκλητικά ποζάρουν στη βιτρίνα του Facebook και όχι μονο, περιμένοντας να ΤΥΧΟΥΝ προσοχής και παρηγοριάς?..
ΠΩΣ θα αναπτύξουμε την ΚΡΙΣΗ των παιδιών, ωστε να ΜΗΝ αφήνονται ΔΙΑΤΡΗΤΑ στην Παρεμβατική και Εμβόλιμη Διείσδυση του ΚΑΘΕΝΟΣ στη ΖΩΗ τους???
Ονειρεύομαι έναν ΠΟΙΗΤΗ πανταχού ΠΑΡΩΝ....
Αορατο κι όμως παντα ΕΚΕΙ...
Με Σωκρατικές Παρεμβάσεις να ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ κοριτσιών που νομίζουν πως ... "ανοιγοντας τα ποδια" κατακτάς τον κοσμο και λύνεις προβλήματα...
Ζητώ Συγνώμη αν είμαι ΣΚΛΗΡΗ στα λόγια..
ΜΑ ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΜΕ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΒΙΩΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΣΚΛΗΡΗ.....
και ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να είμαστε ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ στη γαλούχιση ΕΡΩΤΙΚΗΣ συμπεριφορας...
Σας φιλώ ... και συγνώμη αν παραφέρθηκα....
It's very nice.... very well done.
ΑπάντησηΔιαγραφήgreetings, Joop
Τι είδες και φρίκαρες ποιήτριά μου?
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι είδες και τρόμαξες?
Κάθε γενιά με τα προβλήματα και τους κινδύνους της...και η τωρινή με τις μεγαλύτερες!
Εμείς οι μεγαλύτεροι πού είμαστε μου λες?
Χαμένοι στους δικους μας κόσμους, τ'αφηνουμε απροστάτευτα!
Πόσο πολύ συμφωνούμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι κάποτε να αλλάξουμε μυαλά!
Καλό σου βράδυ Κάκια μου!
Ο καθένας έχει τους λόγους του. Και θα έπρεπε να είναι σεβαστοί. Ο διάλογος για τη σχέση τέχνης -άρα και ποίησης- και κοινωνίας κοντεύει ένα αιώνα σχεδόν...Κανένας ,πάντως, νομίζω σκοπός δεν είναι από μόνος του αρκετός για να καταστεί ο λόγος-στην όποια του μορφή- σημαντικός...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟφείλουμε Κάκια μου, οφείλουμε ..
ΑπάντησηΔιαγραφήπροπάντων δε, οφείλουμε να "προσέχουμε" γενικώς τα παιδιά ό,τι προβλήματα και ό,τι βάρη κι αν σηκώνουμε εμείς.
σε φιλώ τσιγγάνα μου
Nα παραφέρεσαι συχνότερα θα έλεγα.!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τα παιδιά εμείς είμαστε τα πρότυπα..η δική μας συμπεριφορά και ο δικός μας τρόπος ζωής είναι η καλύτερη διδαχή.
Γράφω γιατί ακούω το μικρό παιδί που κρύβω μέσα μου..ατίθασο..πεισματικά αντιστέκεται σε όλα αυτά που συμβαίνουν για αυτό..χωρίς αυτό.
Αστροφώτιστη φεγγαρόλουστη ευχή για ένα όμορφο ξημέρωμα..σε μια γαλέρα απόψε με θέα το Λιβυκό είχαμε παρόμοια συζήτηση. Να περνάς όμορφα.Σε Φιλώ. :)
Γράφουμε γιατί αισθανόμαστε, γιατί το χρειαζόμαστε, το έχουμε ανάγκη! Ο καθένας νιώθω ότι γράφει για τον εαυτό του προσωπικά... Μα αυτά που γράφει έχουν διδάγματα και αρχές που δεν υπολογίζει ούτε και φαντάζεται. Μέσα από τα γραπτά ο καθένας προσφέρεις στον εαυτό του και τον εαυτό του. Χαρίζει τις αξίες του!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φιλιά μου!
Καληνύχτα!
Συμφωνώ με όλα όσα είπες καλή μου, και στην ηλικία που βρίσκομαι, χαίρομαι τόσο που δεν έχω πέσει σε αυτές τις θεωρίες, και κρατώ τα σωστά πιστεύω και αξίες, που έμαθα από την οικογένειά μου, μα και ποιήτριες και ποιητές... που εξυμνούν εκείνη την αθωότητα που η κοινωνία ρίχνει στα τάρταρα... εγώ πρόλαβα και έμαθα...
ΑπάντησηΔιαγραφήχμμμ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχει κατι ουσιαστικό στην εκπαίδευση ...
Ότι μάθεις το μαθαίνεις ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ
ΟΣΟ για το φασεμπουκ δεν έχεις άδικο ...
Φιλιάα!
Όχι δεν είσαι σκληρή Κάκια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς... Τα παιδιά μας μεγαλώνουν εγκολπώνοντας μία τηλεοπτική τσόντα που προβάλλεται ως 'η πιο γλυκιά ιστορία'... Υστερία - είναι η πιο σωστή λέξη.. Ως νέος πατέρας και ως δάσκαλος νιώθω πολλές φορές αδύναμος, για να μην πω παγιδευμένος, όταν συνειδητοποιώ ΠΟΣΗ Δύναμη κρύβουν οι Εικόνες και τα (υπόγεια) Μυνήματα που περνάει η τηλεόραση στα (ανυποψίαστα) κεφάλια των παιδιών μας!
Είναι μια πραγματικότητα ΤΡΑΓΙΚΗ! Το Διαδίκτυο χρειάζεται πραγματική σοφία για να το διαχειριστείς, αλλά όταν οι κυρίαρχες εικόνες και τα κυρίαρχα μηνύματα που έχει ενα παιδί είναι αυτές της τηλεόρασης, τότε με μαθηματική ακρίβεια οδηγείται σ' αυτά που περιγράφεις: σε έναν μιμητισμό κι έναν μικρομεγαλισμό στην πιο αισχρή (και πιο τραυματική) μορφή τους...
Μπορούμε να κλείσουμε τις τηλεοράσεις μας και να ΑΝΑΛΑΒΟΥΜΕ την διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας; Αυτό νομίζω είναι το πιο μεγάλο στοίχημα για τον κάθε νέο γονιό και παιδαγωγό σήμερα!
Και, ναι, η Ερωτική Αγωγή θα πρέπει να γίνει μάθημα ήδη από το Δημοτικό!
ჱܓ
ΑπάντησηΔιαγραφή。°✿
Passei apenas para dizer:
Boa noite, amiga!!!
Não sei o que dizer... apenas que temos que acreditar na vida... dias melhores virão...
Brasil
ჱܓ
。°✿
Καλημερα Κάκια μου,αγαπημένη μου ποιήτρια που παρότι δεν αφήνω σχόλιο τα ποιήματά σου είναι βάλασμο,πηγη δροσίας σ'αυτο το παράλογο που ζούμε ,πόσο δίκιο έχεις ξέρεις τι αγώνα κάνω καθημερινά ,όταν η μικρή μου κόρη μου αναφέρει διάφορα γιατί εκείνη έτσι και γω δεν μπορώ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς τα πρότυπα των παιδιών έχουν αλλάξει ,όταν βλέπουμε στον 21 αιώνα να πεθαίνουν κορίτσια απο νευρική ανορεξία!!
Τη σημερινη σου ανάρτηση θα τη διαβάσω στην κόρη μου!!
Γιατί για την μεγάλη μου δεν κάνω λόγο περάσαμε τις δοκιμασίες!!'
Νάσαι καλά Κάκια μου!!
Η Γενιά του Facebook... Φοβισμένη, ανέμελη, έτοιμη να δοκιμάσει συνταγές που δεν τις ελέγχει. Όλα στο κυνήγι του πρόσκαιρου, του επιφανειακού...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα πρέπει μέσα από το Facebook, όσοι νοιάζονται, να τους δείξουν το διαφορετικό. Μόνο αν παίξει κάποιος στο γήπεδο τους, με τους δικούς τους κανόνες μπορεί να τον καταλάβουν.
Ρισκάροντας φυσικά να σε γοητέψει τελικά το τραγούδι των σειρήνων...
Αυτή η ανάρτηση χτυπάει στόχο. Κατευθείαν κέντρο, Κάκια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάνουν αυτό που τους μάθαμε καλύτερα. Να ξεπουλάνε ότιδήποτε θεωρούν αναλώσιμο για να κερδίσουν την προσοχή.
Κι εμείς γράφουμε. Ασύστατα, ακατάληπτα μερικές φορές στο δικό μας κόσμο χαμένοι. Αλλά δεν τους δείχνουμε τις γραφές μας τις περισσότερες φορές έτσι όπως πρέπει για να τα αγγίξουν.
Μονολογούμε και θέση σε Σωκρατικές παρεμβάσεις, δε δίνουμε. Δεν τα διδάσκουμε τα παιδιά μας να μην αφήνονται διάτρητα. Μας χάνουν "παρκαρισμένα" σε παιδικούς σταθμούς, παιδότοπους, σχολεία, καφετέρειες, μπαρ, υπολογιστές, βιντεοπαιχνίδια. Και νομίζουν πως εκείνα φταίνε διότι δεν ήταν τόσο δοτικά όσο έπρεπε.
Κι αφού δεν το μπόρεσαν να κερδίσουν την ουσιαστική μας παρέμβαση, αφού από εμάς δεν κατάφεραν να πάρουν αυτό που οφείλαμε να τους δώσουμε, το ζητάνε αλλού, έξω από μας.
Και πληρώνουν όσο όσο...
Όσο όσο...
Γιατί διδάχτηκαν πως η αγάπη κοστίζει...
Συγγνώμη που είμαι σκληρή. Αλλά παρατηρώ με προσοχή πολλά παιδιά όλα αυτά τα χρόνια. Και δεν έχω δει τίποτα περισσότερο και τίποτα καλύτερο από τη σκληρή πραγματικότητα που απλόχερα τους χαρίσαμε για να βιώσουν.
Διαβάζοντας το σχόλιο του Γιώργου παραπάνω, συνειδητοποίησα πως ξέχασα κι αυτό το "παρκάρισμα" μπροστά στις τηλεοράσεις. Ναι, αυτό ακριβώς. Η καλύτερη μπέιμπι σίτερ: Η τηλεόραση. Δεν κοστίζει τίποτα και κρατάει τα "τερατάκια" ήσυχα κάμποση ώρα, για να κάνουμε τις δουλειές μας απερίσπαστοι. Για να μονοδρομήσουμε ανενόχλητοι στο μεγάλο κόσμο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ τηλεόραση που φταίει??
Όχι βέβαια.
Με τον ίδιο τρόπο που δε φταίει το μαχαίρι που χρησιμοποιεί ο φονιάς.
Γράφουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήγια να αλλάξουμε τον κόσμο
που μας πονάει...
Γράφουμε...ενίοτε,
για να μην τρελαθούμε...
Θα συνεχίσουμε, Ποιήτριά μου,
παρά τις δυσκολίες των καιρών,
Εμείς
να γράφουμε
και να τα λέμε όλα όπως είναι,
χωρίς στολίδια,
χωρίς ψεύτικα όνειρα,
όπως Είναι.
Με την Αλήθεια της Ουσίας
των πραγμάτων...
Φιλί! εξίσου θυμωμένο...
Αν με ρωτάς γιατί γράφω ΚΑΚΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήθα σου απαντούσα ότι γράφω γιατί μου χρωστάει η ζωή,
μου χρωστάει ο θεός, παίρνω την αναπνοή μου κατόπι και οδηγούμαι σε μια μοναξιά που μέσα τις ευδοκιμούν οι καλύτερες σκέψεις μου, γίνομαι μοναστηριακός που τείνει το βλέμμα προς κάτι πιο υψηλό.
Και αφού το οξυγόνο των λέξεων είναι συνυφασμένο με μια για τους άλλους μαθητεία, αφήνω να με κυριέψει και να χωθώ μες τον συλλογισμό μου νικηφόρα ειλικρινής.
Αίτιο θέλω να καταλαβαίνουν οι άλλοι από μένα.
Να μπορούν διαβάζοντας αυτά που γράφω να σταθούν λίγο ψηλότερα:
Στην ψυχή τους στην σκέψη τους.
Αν ναι – ΝΙΚΗΣΑ!
Πολύ ωραίο το γραμμένο σου!
Είσαι η μοναδική περίπτωση ενός ανθρώπου που ζει διαρκώς μες το φως!
Και μ' αρέσει που σε διαβάζω και παρασέρνομαι σε μία αναρχική σκέψη ότι όλα γύρω μου μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο!
Θυμήσου:
"Όσο κακοκουρδισμένο κι αν είναι το όργανο άνθρωπος,
μπορώ να το κάνω να βγάλει γλυκιά μουσική!"
Μα τι λες τώρα! Παραφέρθηκες;; Μα κάθε άλλο. Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο! Είναι σίγουρα πολύ λεπτό το θέμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι δεν υπάρχουν σκληρά λόγια. Υπάρχουν σκληρές προθέσεις.
Και ορθά ονειρεύεσαι!
Το ζήτημα είναι αν είμαστε οι κατάλληλοι γι αυτό. Αλλά αυτό που λες "να είμαστε ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ" ναι!
http://www.youtube.com/watch?v=bjvnTxWP7vo
ΑπάντησηΔιαγραφήJoop Zand
ΑπάντησηΔιαγραφήΈξω από σύνορα, πατρίδες, παγκοσμιοποιήσεις
το ΠΑΙΔΙ είναι παντα ΠΑΙΔΙ...
Όσο ατίθασο κι αν είναι..
Όσο πιο μπροστα κι αν δηλώνει της Εποχής του...
Όσο κι αν εχουν αυξηθεί τα ερεθίσματα που δεχεται σε σχεση με προηγούμενες γενιές,
θελει ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ...
Έχω συμμετάσχει σε Ημερίδες Ασφαλούς Χρήσης του Διαδικτύου και με εκπληξη παρακολουθούσα τους μαθητες μου, παιδιά του facebook κι αυτα, να τρομάζουν μπρος στις Πιθανότητες που υπαρχουν μια Ιντερνετική "σχέση" να οδηγήσει σε μη-αναστρέψιμα Αποτελεσματα Επιρροής στο χαρακτήρα του Εύπλαστου Παιδιού..
Ειχα, και νομίζω κι εσείς, στο ευρυτερο κοινωνικό μου περιβάλλον περίπτωση μαθητή 2ας Λυκείου του ΕΠΑΛ που ανεπτυξε οικειότητα με 25χρονο "Καλλιτεχνη του Χειρισμού της Γλώσσας" και τον συναντούσε στη Θεσσαλονίκη κρυφα από τους γονείς του - που το ανακάλυψαν 6 μήνες αργότερα - με ΟΤΙ αυτο συνεπαγεται...
Το ΠΑΡΑΜΥΘΙ ξεκίνησε με τη φραση:
"Σε καταλαβαίνω απόλυτα... Τα προβλήματα που εχεις ήταν και δικά μου... Κάτσε να σου πω..."
Όμορφα λόγια?..
ποιητικά?..
πόση ΔΟΛΙΑ προθεση κρύβεται λετε πίσω τους?..
μπορει και καθολου..
μα....
μπορει και σε ογκο ΧΙΟΝΟΣΤΙΒΑΔΑΣ....
Χρωσταμε στα παιδια ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ πανω στην Κριση και ΑΚΟΝΙΣΜΑ του ΝΟΥ....
και όντως θεωρω η ΠΟΙΗΣΗ δεν είναι ΑΥΤΟσκοπός...
πλάθει συνειδήσεις και είμαστε ΑΠΟΛΥΤΑ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ο καθενας στο βαθμο που του αναλογει!!!
Σε φιλω...
Δυστυχώς Κάκια μου (μου επιτρέπεις τον ενικό με το Καλησπέρα!!;) αρκετοί από εκείνους που θέλουν να γίνουν ή και θεωρούνται ποιητές δεν έχουν κατανοήσει το βάθος και το βάρος ενός ρόλου που καλούνται να φέρουν εις πέρας. Δεν έχουν νιώσει ότι θα πρέπει πρωτα να δουν τον κόσμο και τους συνανθρώπους κάθε ηλικίας ως παιδιά τους. Η ερωτική ποιηση είναι πανέμορφη αλλά θέλει τρόπο και ισορροπία, θέλει ήθος και πάνω από όλα θέλει αληθινή αγάπη και έγνοια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναρωτιέμαι αν κάποια γραπτά μερικών θα τα έδειχναν οι ίδιοι ευχαρίστως στις ανήλικες κόρες τους ή ακόμα και γιούς τους ενώ τα αφήνουν ελεύθερα στο δίκτυο ή ακόμα και σε βιβλία.
Καλώς βρεθήκαμε!
Κι όμως είσαστε πανταχού παρόντες! Πίστεψέ με.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου.
συγνώμη φίλη μου Κάκια αλλά δεν πίστεψα ποτέ στον 'αποστολικό' και 'παιδαγωγικό' χαρακτήρα της ποίησης... όταν γράφω -ό,τι κι αν είναι αυτό - αφήνω τον 'δημοδιδάσκαλο' παρά κεί... νιώθω την αγωνία σου και αν θες, τη συμμερίζομαι, προσοχή όμως, η ηθικολογία στην Τέχνη μπορεί να οδηγήσει αλλού... έστω και αν ΤΑ ΔΙΚΑ ΣΟΥ κίνητρα είναι καθαρά και όμορφα... για να μην με παρεξηγήσεις το γράφω ψυχή...
ΑπάντησηΔιαγραφήσε φιλώ...
είναι πάντα 'ζόρικα' εδώ...
Συγγνώμη που θα στο χαλάσω
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλα αν περιμένεις από
τους σημερινούς ποιηταδες
και τους κάθε λογής καλαμαράδες
να αλλάξουν μόνο με τα στιχάκια
την ασχήμια που μας περιβάλλει
έχασες
Ας ξεμπλέξουν πρώτα τα δικα τους
προσωπικά κουβάρια που τους έχουν περιτυλίξει
Και τους τραβούν σε σίγουρο πνίξιμο
και μετά ας σκεφτούν τον κόσμο γυρω τους
Μήπως μπορείς να μου αναφέρεις
Πόσοι από από αυτους τους «πνευματικούς»
κατέβησαν στις πλατείες δίπλα στον κόσμο
Να τον χειροκροτήσω
Μ΄αρέσει η ποίηση
Αλλά οχι ποιηταδες
Πιστεύω περισσότερο σε εκείνους
τους φτωχοδιαβαλους
τους δασκάλους,
στους εργάτες
στους αγρότες
και στα παιδιά
Πιστεύω σε οποίον περπατά
στο πεζοδρομιο
Και ανάμεσα στους ανθρώπους
Και όχι σε οποίον παρατηρεί
την ζωή πίσω από ένα τζαμένιο παράθυρο
η από τούτα δω τα WINDOWS
και κάνει ταχαμου «επανάσταση»
του πληκτρολογιου
Μπουχτίσαμε
Αυτά
Καλησπέρα Κακια
-
Σκληρά τα λόγια σου! Αληθινά όμως για μένα που είμαι πατέρας...
ΑπάντησηΔιαγραφή...απλά αναρωτιέμαι αν κι εμείς πριν 2-3 δεκαετίες κάναμε αντίστοιχα "τολμήματα"
Πάντως για την ροπή των παιδιών μας και την τροπή των πραγμάτων ΕΜΕΙΣ έχουμε μερίδιο ευθύνης. Σαν οικογένεια, σαν σχολείο, σαν μικρόκοσμος. Θέλει καθημερινή "πάλη" από το γονιό, καθημερινή "πάλη" από τον καθένα μας στο ρόλο και στη θέση που έχει.
Είμαστε συνυπεύθυνοι (τώρα μου ήρθε στο νου μου ο Πάγκαλος μπρρρρρ! Ξουτ! χαχαχα!)
Καλό σου βράδυ εκεί στην Κεντρική Μακεδονία...
ΚαρυΔακι μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι δρόμοι μας έχουν σταυροδρόμια και συναντιόμαστε αβίαστα με τα ΠΑΙΔΙΑ..
Στα σταυροδρόμια Συνάντησεις ισχύουν ολοι οι κανόνες του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας...
Κι αν ΕΜΕΙΣ τους παραβιάζουμε,
τότε πως περιμένουμε να τους εφαρμόσουν τα Παιδιά?..
Η Ποιηση ελεύθερη από Κανόνες ειναι ο ίδιος ο Δρόμος...
αλλοτε ασφαλτοστρωμενος
κι άλλοτε χωματόδρομος
Εκεί παρέχονται τα Μαθηματα Ισσοροπίας στις Στενές Λωριδες αμφίδρομης πορείας του Νου...
Φοβάμαι έναν απαίδευτο Νου...
είναι έρμαιο του κάθε τυχοδιώκτη..
και φοβάμαι την Ποίηση που ταλαντεύεται διχως σταθερό χαρακτήρα αναμεσα στο δύσκολο και εύκολο παιχνίδι ...
Το ΠΑΙΔΙ νιωθει ασφάλεια μεσα στην Σταθερότητα..
και οφείλουμε ο Λόγος μας να διακατεχεται από Συνέπεια, Αλληλουχία και Άμεση Σύνδεση με τις Πραξεις μας...
ΟΣΟ θεϊκά κι αν γραφει ένας Ποιητης,
αν το Ήθος της Ποίησή του δε συνάδει με το Ηθος του Βίου του,
για μενα παύει να είναι Ποιητής..
και απλά παίζει με τις λέξεις
σαν αυτες να ήταν τουβλάκια της Lego..
ο Ποιητής οσο Προκλητικά Ερωτικός κι αν γίνεται,
οφείλει να εμπνεει Εμπιστοσύνη και Σεβασμό...
ετσι γεννιεται το Δεος
και η Αναγκη της Παιδικής Περιέργειας να εξερευνήσει τις Αιτίες και τα Διδάγματα της Ποίησης...
ΚΑΙ πίστεψέ με..
τα Νεα Παιδιά ψάχνουν στο σακουλάκι με τα αποφθέγματα Χαπάκια Νόησης για να κρατηθούν στις Δύσκολες Στιγμές τους....
Τους χρωσταμε μία ΑΞΙΑ περιουσία να κληρονομήσουν!!!
Σε φιλω..
Το όνομά μου Αναστασία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο "κάποτε" με τρομάζει...
το "κάποτε" σημαίνει ΑΡΓΑ γιατι θα εχουν μεγαλώσει τα ΠΑΙΔΙΑ...
θα εχουν γίνει Γονείς
και θα εχουν αποκτήσει ΛΑΘΟΣ νοοτροπία...
Δεχθηκα ένα e-mail από έναν άγνωστο φίλο που απεδιδε το βαρος της ευθύνης της Συμπεριφοράς των Νέων σήμερα στους Γονείς...
Θα συμφωνούσα ΑΝ το φαινόμενο ήταν μεμονωμένο...
ΟΜΩΣ, δεν μπορεί η πλειοψηφία των παιδιων να υιοθετεί φτηνούς τρόπους προβολής τους μεσω fb και να φταινε τόσοι και τόσοι Γονείς..
Νιωθω είναι προμελετημενο το Εγκλημα, από τη στιγμή που και οι δύο γονείς αναγκάστηκαν να μπουν στο γρανάζι της Παραγωγής...
Η απουσία των Γονιών γαλουχεί τραυματικά τα παιδιά...
Δυστυχώς.. κηδεμόνες έγιναν ο Υπολογιστής και η Τηλεόραση...
Μέσα στη νέα γενιά εκκολάπτονται πολλά κορίτσια που
-αν δεν συμβεί έγκαιρα το ΚΛΙΚ που θα στρεψει μία μοίρα δεξιά ή αριστερά το ΝΟΥ τους-
θα είναι τα νεα αστερια τυπου Τζούλιας...
Περίπτωση που εχει ενδιαφέρον στο βαθμό που εξετάζεις την ευκολία διασυρμού της...
Φυσικά μεγαλο βαρος ευθυνης βαραινει τους γονείς..
μα καθολου ευκαταφρόνητο ΔΕΝ είναι το βαρος της ευθυνης που βαραινει τον παιδαγωγό..
Στα πλαίσια της Διαπαιδαγώγισης Παιδαγωγός είναι ΟΠΟΙΟΣ εχει ΒΗΜΑ μπροστά στην Δεκτικότητα του Νέου...
και τα Παιδιά σερφάρουν...
σερφαρουν πολυ...
πατανε λεξουλες στο google....
και σημερα αν πατήσουν "ΓΑΜΩΤΟ" ΕΥΧΟΜΑΙ να εμφανιστεί η παρουσα αναρτηση...
Τα κειμενα ΔΕΝ είναι αθώα..
Είμαστε ΤΟΣΟ υπόλογοι στο ΤΙ προωθούμε, αναρτούμε και καταθετουμε Ιντερνετικά...
Να γραφεις σαν να προκειται να διαβαστείς από το ΠΑΙΔΙ σου...
ΑΥΤΟ είναι το κλειδί...
γιατί να είσαι σίγουρος ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ θα διαβαστεις...
εστω κι αν εκεινο ΔΕΝ σε αναγνωρίσει καθως κρύβεσαι πίσω από ένα nickname...
θα μείνει όμως μεσα του ο Απόηχος του Κειμένου..
και τονίζω ξανα..
Τα Κείμενα ΔΕΝ είναι ΚΑΘΟΛΟΥ αθωα!!!!
Σε φιλω με καλωσορίσματα στο τσαντήρι μου..
Christina
ΑπάντησηΔιαγραφήΟσο ο καλλιτεχνης δημιουργεί ινγκόγνιτο μπορεί να φιλοτεχνεί ΟΤΙ θελει..
να αφήνει τον ΑΥΤΟσκοπό του να απλωθει ιμπεριαλιστικά,
όπως και το κάθε απωθημενο όποιου ενδεχόμενου παιδικού τραύματος που φερει...
Ινγκόγνιτο όμως...
Στην πρώτη δημοσιοποίηση των ΕΡΓΩΝ του, τα παραλαμβάνει η ΕΥΘΥΝΗ τους...
Ο καλλιτέχνης ξαφνικά αποκτά Υποχρέωση να αναλάβει όλη την ευθύνη της Διδαχής που ελευθερώνεται με την Έκθεσή τους στο Κοινο..
Δεν δεχομαι τη Λογοκρισία..
ουτε καν απεναντι στις ερτωτικές προτιμήσεις που μπορεί να προβάλουν τα κειμενα..
Ενδεικτικά αναφερω τη Σαπφώ, που αφησε στίγμα ερωτικής ποίησης..
ΜΑ... επιμενω στη Συνεπεια απεναντι στη Βαρύτητα του Νοήματος..
Μπρος στο Δυσεπίλυτο Παιχνίδι της Ζωής που ταλανίζει το Νέο,
το Ποίημα οφείλει να κλιμακωθεί αναλόγως...
Δεν ξερω ΤΙ ειδους λύση θα προτείνει..
ΜΑ..
αυτο ΔΕΝ το φοβάμαι..
ο Καβαφης ήταν καταθλιπτικός..
ΑΝ εκπαιδεύσουμε το Παιδι να Διαβασει με εσωτερικό ΚΡΙΤΗΡΙΟ τα Κείμενα,
τότε δε θα οδηγηθεί στην αυτοκτονία!!!
Επιμενω σ'αυτο...
Μεσα από το ΙΔΙΟ κειμενο οφείλουμε να εκπαιδεύσουμε το ΚΡΙΤΗΡΙΟ του αναγνώστη και μετα να μιλήσουμε για θανατο, εθισμό και εκτροχιασμό..
Είναι στ'αλήθεια βαριά η ΕΥΘΥΝΗ μιας εμμονής ενός Ποιητή που μπορεί να οδηγησει σε Ολεθρια Πτωση τον Νεο..
Το θεωρείτε απίθανο?..
Ποιητες της Νεολαίας είναι οι στιχουργοί των ΡΑΠ τραγουδιών..
Από ΑΥΤΟΥΣ τους στίχους γαλουχούνται τα νέα Παιδιά..
ακουστε και αφήνω τα συμπερασματα δικα σας...
1.
Υποχθόνιος - Φαντασίωση
http://www.youtube.com/watch?v=N9cw4cDDl8E
και αναφερομαι στην απήχηση που εχει ΑΥΤΟΣ ο στίχος στο υποσυνείδητο της 15χρονης και του 15χρονου που το ακουει...
Ελπίζοντας πως ο Ενήλικος έχει τοποθετήσει διαχωριστικές γραμμες
ανάμεσα στην ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ της Ιδιωτικής Ζωής
-ΟΠΟΥ ειναι ο καθενας ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ να δρα κατα το πως επιθυμεί-
και στο ΠΟΥ αρχίζει η ΗΘΙΚΗ της Συναναστροφής μας με το Κοινωνικό Συνολο!...
το παιδί ομως?.....
2.
Ραψωδός Φιλόλογος - Ακρωτηριασμένος Αχιλλέας
http://www.youtube.com/watch?v=PX63DAn6K4I
και
ΘΕΛΩ να ξερω:
ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΡΟΛΟ διαπαιδαγωγισης παιζουμε αναμεσα στα ΔΥΟ αυτα τραγουδια που πολλοί Νεοι ακουνε εμμονικα???
Σε φιλω...
Αμετρητα φιλιά.. ολα χαρισμενα υπευθυνως!....
ο προαιώνιος πόλεμος φιλοσοφίας και ποίησης οδήγησε την ποίηση στην υπερβολή ως και στην ανηθικότητα το μόνο επίπεδο που δεν κατείχε και δεν ήθελε να κατέχει η φιλοσοφία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν ο ποιητης δεν αποκαλύψει τις ελπίδες και τα οράματα μιας νέας κοινωνίας μιας νέας ζωής ποιός απομένει για να το κάνει;
Η ποίηση οφείλει να μην παρα-μείνει να είναι απλώς αυτοικανοποιητική
Περνάω απο εδώ και παίρνω τις ανάσες μου και γεμίζω με τα γραπτά σου και δεν αφήνω κάτι γιατί οι λέξεις μου δε θα παρουσιάσουν αυτο που αισθάνομαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κείμενο σου αυτο με αγγιξε προσωπικά γιατί μου θύμισε μια ιστορια ...
Είναι η γνωριμία μου με μια κοπέλα που υπο συνθήκες θα μπορούσε να είναι κόρη μου μέσω κάποιων γνωστων.
Οταν αντιλήφθηκα την παρουσία της σε ενα κύκλο ενηλίκων νόμισα οτι ηταν η αδερφη κάποιου και οχι συνοδός ενος απο τους παρεβρισκόμενους.
Με κάποιο τρόπο ανοίχτηκε ενας δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ μας και το κορίτσι κατάλαβε ότι έπρεπε να ζει αυτα που επιθυμούσε εκείνη και όχι οσα προσδοκούσε η μητέρα της.
Ναι ,καλά αντιλήφθηκες , εκει την ειχε στείλει η μητερα της ..η οποία χρόνια της ελεγε οτι αυτος ο τρόπος θα της εξασφαλίσει το μέλλον.
Με τις μητρικές εντολές γινόταν το παιχνίδι....18 μηνες μετά και αφού η μητερα με εχει κατηγορησει οτι της διαφθείρω το παιδί με όσα της λεω περι δικής της βούλησης ,για κάποιους λόγους που δε γνωρίζω η μάνα επανάκτησε την κυριαρχη στη κοπέλα και της απαγόρευσε να εχει οποιαδήποτε επαφή μαζί μου.
Άλλαξε και παρέες για να μην μαθαίνουμε νεα της και επέστρεψε στα παλιά καλά συνήθεια...
Το σπίτι και οι γονεις και οι βάσεις που θετουν εχουν για μένα την μεγαλύτερη αξία .
Αν το παιδι βγει στον κόσμο με χαλαρούς ιστούς ηθικής και αξιών τότε τα υπόλοιπα είναι απλώς θέμα ιστορίας.
Και δυστυχως η ελληνική οικογένεια για διάφορους λόγους εχει αμελήσει αυτό το κομμάτι παραδίδοντας σε αλλα "προσωπα" την διαπαιδαγωση των παιδιων της...
με περιμενες?Ονειρεύομαι μια ποιητρια πανταχού ΠΑΡΟΥΣΑ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑορατΗ κι όμως παντα ΕΚΕΙ...
Ο όρος Παιδαγωγική, ο οποίος κατέστη διεθνής, αφορά την επιστήμη της αγωγής των παίδων, (εξ ου και η σύνθετη ονομασία), κατά την αρμόζουσα ανατροφή και μόρφωση αυτών. Η Παιδαγωγική πραγματεύεται ειδικότερα τις αρχές και τις μεθόδους της ορθής αγωγής των παίδων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Παιδαγωγική είναι μια ανθρωπολογική, πνευματική και εφαρμοσμένη κοινωνική Επιστήμη, η οποία προέκυψε από τη Φιλοσοφία και έχει ως έργο την έρευνα όλων των προβλημάτων που έχουν σχέση με την αγωγή του παιδιού. Η επιστήμη ενδιαφέρεται για την ολόπλευρη εξέλιξη του παιδιού από άποψη σωματική, διανοητική και ηθική, καθώς και την καλλιέργειά του. Η Παιδαγωγική είναι θεωρητική και πρακτική επιστήμη...
μα αγαπημενη μο υτιποτα δεν λειτουργεια πια σ αυτο τον τοπο...
meggie
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτις ιλιγγιώδεις ταχυτητες απόκρισης στα Παντα,
οφείλουμε να κρατάμε θεμελιωση Σκέψη την Περιουσία που θα κληροδοτήσουμε στο Παιδί...
Με αυτον τον γνώμονα δύσκολα αποπροσανατολίζεται η Γραφή..
Σε φιλω γλυκά..
AERIKO
ΑπάντησηΔιαγραφήνα τολμήσω να σκεφτώ πως
Μία Γυναίκα που φέρει εμφυτο το μητρικό ένστικτο μπορεί να κινείται διαισθητικά πανω στον Αξονα Μέριμνας Υπερ του Παιδιού,
ακομη και πριν αποκτήσει δικά της παιδιά?..
Η ανάγκη μου διατύπωσε το ερώτημα..
Οι άντρες είναι ελεύθεροι να διατυπώσουν τη δική τους άποψη επιβεβαιώνοντας ή αναιρώντας τη δική μου...
Σε φιλω γλυκα..
μικρή Μεγάλη
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ο καθένας νιώθω ότι γράφει για τον εαυτό του προσωπικά... Μα αυτά που γράφει έχουν διδάγματα και αρχές που δεν υπολογίζει ούτε και φαντάζεται."
Αυτό το σημείο μου άρεσε πολύ...
Κρύβει όλη την αλήθεια της Συγγραφικής Εκκίνησης...
Είναι η προσωπική αναγκη που μας ωθεί... και όντως τα κειμενα εμπεριέχουν Διδάγματα που μπορεί να αξιοποιηθούν σε ανύποπτο χρόνο και τόπο από οποιονδήποτε αναγνώστη..
Γι'αυτο ανεφερα πως δεν είναι αθωα τα κειμενα..
και γι'αυτο η Ευθυνη του Συγγραφέα είναι μεγαλύτερη...διότι άθελά του -μα εγω ευχομαι ηθελημενα - διαμορφωνει συνειδήσεις...
Πάνω σ'αυτες τις συνειδήσεις χτίζεται ο Κόσμος του Αύριο..
Μου ήρθε στο Νου η φραση του Κοέλο:
"Το σύμπαν συνομωτεί και σε βοηθά να εκπληρωσεις τον Προσωπικό σου Μύθο"
Εχω προτείνει σε πολλους μαθητες μου να διαβασουν τον Αλχημιστή...
Ξέρεις πόση Ωθηση Ονειρου και Προσπάθειας προς το Στόχο τους προσεφερε η ιστορία του Σαντιάγο?..
Αν ο Κοέλο με την απήχηση που εχει, είχε επενδύσει στη φραση:
"Ότι είναι να γίνει θα γίνει"
{παραδειγμα φερνω!..}
τότε η προσπάθεια των Αναγνωστών του θα είχε άλλη απόχρωση...πιο παλ..και περισσότερο παραδομένη στα χερια της Μοίρας....
Αρα είναι θεμα Διδαχής...
Γιατί Γραφουμε λοιπόν?...
Εγω ξεκινησα να γραφω από προσωπική αναγκη..
μα το στίγμα του εκπαιδευτικού με στοιχειωνει...
Καταθετω Εαυτό καθε φορα με τη σκεψη που προανεφερα σε ένα προηγουμενο σχόλιο:
ΓΡΑΦΩ με τη ΣΚΕΨΗ πως θα με ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ...
ΓΡΑΦΩ ωστε να αντέξω την κρίση του πάνω στη δική μου ΕΣΩ και ΕΞΩ οπτικής των πραγματων...
ΓΡΑΦΩ για να παραδωσω στα χερια του μια πνευματική {όποιας αξιας} Περιουσία, που δε θα με κάνει να ντρεπομαι τη στιγμή της Παραδοσης-Παραλαβής...
Σε φιλώ..
Γλυκια μου Αληθεια
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλοί είναι οι Υφαλοι που πρεπει να προσπεράσει κάποιος που ασχολείται Υπεύθυνα με τη Συγγραφή {από Ποίηση ως Στιχουργία..}...
Τα δύο τραγουδια που παρεθεσα σε προηγούμενο σχόλιο παρουσιάζουν την διακύμανση στην οποια υποβαλλεται ο ψυχισμός του Εφήβου..
Χαίρομαι που τα παιδιά κινούνται διαδικτυακά..
Οπως εγω κερδισα τόσα διαβάζοντας ΔΙΑΦΟΡΑ κείμενα - ΑφιλτρΆριστα...
ετσι μπορούν κι εκείνα να επενδύσουν σε Νοηματικές Φρασεις που ξεκλειδώνουν Πύλες ΕΣΩΠαραδείσου..
Ομως, επιμενω πως πρεπει να διαμορφωθεί το κριτήριο των Νέων,
ωστε μπροστά στο ΟΛΟΝ του στοχασμού των Ενηλίκων
να γλιτώσει ξανα η "κοκκινοσκουφίτσα" από μια "κανιβαλιστική θεωρία των ενη-ΛΥΚΩΝ"...
και ξερετε πως κυκλοφορούν πολλοί Διαδικτυακά, με υπεροχη ποιητική απόδοση σκέψης, που καμουφλάρει τις προθεσεις...
Σε φιλω...
Δημήτρης Μαχαίρας
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΚΡΙΒΩΣ γι'αυτο ο καθε ενηλικας οφείλει να αναλάβει την ευθυνη διαπαιδαγώγησης στο βαθμο που του αναλογεί..
Η ζωή μας γενικότερα εμπλέκεται αρρηκτα με τη Ζωή των Νέων..
σε κάθε εκφανση μπορούμε να προβαλουμε προτυπα Ζωης, παραδειγματα προς μίμηση, και μαθηματα Αξιων...
Καθε στιγμή συναναστροφής είναι ένα Μαθημα -να η Δωρεαν Εκπαιδευση - προς το ΠΑΙΔΙ που το ατιμο ΠΑΝΤΑ κοιτα... ΠΑΝΤΑ μας βλεπει..
Υπαρχει ένα ΥΠΕΡΟΧΟ κειμενο σε μορφή Αφίσας που τιτλοφορείται
"Οταν νόμιζες πως δε σε κοιτούσα"
Ορίστε ενα πιτσιρίκι απόσπασμα αναφερει:
"Όταν νόμιζες πως δε σε κοιτούσα, σε είδα που κρεμασες στο ψυγείο τη ζωγραφιά που σου χαρισα κι έτσι μου εδωσες την αφορμή να ζωγραφίσω την επόμενη"
ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ - ΕΚΤΙΜΗΣΗ και ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ {μικρός καλλοτεχνης!!!..}
Σκέφτομαι οπότε ΠΟΣΗ ευθυνη διαπαιδαγώγησης βαραινει ΕΜΑΣ που λεμε πως γραφουμε από Αναγκη και Δημοσιοποιούμε εστω κι ανωνυμα τα κειμενά μας Ιντερνετικά...τα οποία μένουν να Υπαρχουν σε ένα βαθος χρόνου διαδικτυακού "εσαεί"...
Το νετ είναι αντανάκλαση της Κοινωνίας...
ο Νέος θα περασει από παντου!!!
Αν μεριμνήσουμε ΣΩΣΤΑ μπορούμε να του αφησουμε μία Λεξη Κλειδί,
να ξεκλειδώσει τη σκέψη του προς την Κατευθυνση της Δημιουργικής Δράσης προς τον Εαυτό του και τη Ζωή...
Σε φιλω..
Γιώργο
ΑπάντησηΔιαγραφήπρωτη κίνηση στη σκακιέρα της Ζωής του Νέου από το Γονιό..
μα αναπόφευκτα το παιδί θα πλοηγηθεί ΠΑΝΤΟΥ μονο του και θα αναζητήσει κορεσμό στην περιέργειά του...
Αφού δει τα παντα
θα επιστρεψει εκει που ΚΑΤΙ το τσίμπησε,
του ενεργοπιοίησε την Μικρή Αλήθεια που εκκολάπτεται μέσα στο κέλυφος της αγουρης ακομη Σκεψης του..
Τα παιδιά δεν είναι κουτά... ούτε αφελή...
Εχουν πολλή ανεπτυγμενη Κρίση, απλά χρειάζονται καθοδήγηση και επιπλεόν μαθήματα για να σμιλευτεί ετσι το κριτήριό τους, ώστε εύπλαστο να παιρνει το Σχήμα της Κάθε Πρόκλησης και του Κάθε Πειρασμού που μάχεται να παρασύρειτο Παιδί σε παραβατικότητα καθε είδους...
Οι λεξεις μπορούν να πιασουν το παιδί από το χερι...
απλες λεξεις..
βαθια νοήματα..
ευκολα συνθήματα ποίησης που τ'αποστηθίζει η Μνήμη και τα παιδεύει με διαρκείς επεξεργασίες..
Είχα αναφερει στο παρελθόν μία φραση που είπα σε ένα μαθητή μου Αλβανο Μεταναστη και καλό μαθητή:
"Να επενδύσεις στο Μυαλό σου.. ακόνισέ το... παίδεψέ το... να γίνει διάνοια.. και να θυμάσαι: οι διάνοιες ΔΕΝ έχουν πατρίδες... Η κάθε χώρα διεκδικεί την Διανοια!.."
να αναφερω τη συνεχεια?...
Φραση αντίλαλος στο νου του...
Δε θα πω πως ο Στοχος ήδη επιτεύχθει..
μα το "ξεκλειδωμα της Σκεψης" ήδη εγινε..
και το παραπάνω ΦΥΣΙΚΑ εντασσεται στην ΠΟΙΗΣΗ της καθημερινοτητας...
ΓΙΑΤΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ πως ασπαζομαι οτι
ΠΟΙΗΤΗΣ δεν είναι ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΠΟΙΗΣΗ...
ΠΟΙΗΤΗΣ ειναι ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΒΙΩΝΕΙ ΠΟΙΗΣΗ... ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ...
εκει γραφονται τα πιο πολύτιμα ΠΟΙΗΜΑΤΑ..
εκει απευθυνεται η ερώτησή μου:
ΓΙΑΤΙ γραφουμε ΓΑΜΩΤΟ?..
από εκείνο το ΖΩΝΤΑΝΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΟΙΗΣΗΣ
δεν μπορεις να ξεφύγεις από το κρυφοκοιταγμα του ΠΑΙΔΙΟΥ!!!
το ΝΟΥ σου, λοιπόν Υπεροχε ΠΟιητη.. Υπεροχη Ποιητρια..
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣΑΙ ΑΔΙΑΛΕΙΠΤΑ
Σε φιλω γλυκα..
Magia da Inês
ΑπάντησηΔιαγραφήΝιώθω πως για να έρθουν καλύτερες μερες
δε φτάνει ΕΜΕΙΣ να πιστέψουμε στη ΖΩΗ..
μα πρέπει και η ΖΩΗ να πιστέψει σε ΜΑΣ...
Αμέτρητα φιλιά... λαθρεπιβάτες ονείρου...
tania
ΑπάντησηΔιαγραφήτο μονο στο οποίο μπορούμε να επενδύσουμε είναι ο Διαλογος..
και μέσα από την εξέφραση των συναισθηματων, των προβληματισμών, της αγωνίας, των διαπιστώσεων, των συμβουλών που θ'ακουστουν
γεννιεταιη ΠΟΙΗΣΗ..
διότι ο Νέος εχει τόση μουσικότητα μεσα του...
μπορεί ΠΟΙΗΤΙΚΑ να διαβασει το πιο απλά ειπωμένο απόφθεγμα...
και ο ΚΑΘΕ ένας που μπορεί να συνθεσει μουσική ποιηματος με χορό λέξεων πάνω στη Σάλα της Σκέψης
ΟΦΕΙΛΕΙ να προσκαλεσει ευγενικά το ΠΑΙΔΙ να χορεψει μαζί του... γιατι αβίαστα καποια στιγμη το Παιδί θα ... μπει στο χορό... γι'αυτο καλό είναι να του εχουμε προετοιμασει μια Προσκληση ΑΞΙΑΣ και να του εχουμε μαθει τα... σωστα βηματα!!!
σε φιλω γλυκά..
GiP
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω facebook... και δεν ακολουθω τη συνταγή να μπω στα στεκια των παιδιών, να γίνω ΦΙΛΗ τους για να τους προβάλω καποια στιγμή τη θεωρία που εχω αναπτύξει για τη Ζωή...
Παιδαγωγικά αυτη η προσεγγιση είναι λάθος..
Το παιδί εχει το δικό του χώρο δράσης...
Είναι αναρμοστο, για μενα, να "χωθει" ενας ενηλικας στις Παρεες Γυμνασίου... για να το παιξει ΤΙ???....
Να συγχρονιστεί με την τρελα τους?..
Να φορεσει τα "ρουχα" της μεταμορφωτικής τους ικανότητας μεσω των greeklish?..
Να γίνει in?..
Οχι... πιστεύω ο ενήλικας οφείλει να σεβαστει την απόσταση που τον χωρίζει από τον Εφηβο..
Να του δειξει το παραδειγμα ζωής που θα συγχρονίζει ΓΡΑΠΤΟ και ΠΡΑΞΗ ΖΩΗΣ...
ΑΥΤΟ πραγματικα με ΚΑΙΕΙ πολύ..
να Υπαρχει ΤΑΥΤΙΣΗ του ποιητικού Ιδεωδους που προβαλλει ο καθε ποιητης με το ΙΔΕΩΔΕΣ που υιοθετεί στη ΖΩΗ του, μεσα στην καθημερινότητά του που φορά το ρούχο του Ανθρωπου της Διπλανής Πόρτας!...
ΕΚΕΙ πραγματικα ζητω απόλυτο συγχρονισμό αναμεσα στην Ηθικη του ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ και της ΖΩΗΣ...
Αν γραφεις οντας εντιμος με τον Εαυτό σου,
τοτε αβιαστα περνας μαθηματα Ζωης στο παιδί...
Εξαλλου, ΤΙ ειναι η ΠΟΙΗΣΗ?..
Τεχνη..
και η Τεχνη αντικατοπτρίζει τη ΖΩΗ...
αλλοτε ωραιοποιημενη,
αλλοτε μελαγχολική,
αλλοτε σουρρεαλιστική..
Σε καθε δρωμενο Ποιητικής Απόδοσης χρειάζεται μύηση Σκέψης, ωστε να προσαρμοστεί στις διαστάσεις της Αληθειας... Σ'αυτο το σημείο λύνεται το πρόβλημα της μεταδοτικότητας αν φανούμε διαφανοι μπρος στο εξερευνητικό βλεμμα των Παιδιών,
ωστε να μεταφραστεί ο Στίχος μεσα από το αναλογο Συναισθημα που μας κυριευει πανω στη Συγγραφή και στην Ανάγνωση...
Σε φιλω γλυκα..
δεν είμαι σίγουρος ότι ο δημιουργός οφείλει να είναι και δάσκαλος\καθοδηγητής…
ΑπάντησηΔιαγραφήαν όμως μπορεί να διδάξει κάτι , κάτι χρήσιμο, ωφέλιμο κι όχι μόνο στα παιδιά…
η καλύτερη διδαχή νομίζω είναι η ειλικρίνεια, η τιμιότητα…
εξηγούμαι: γράφε Ο,ΤΙ θες…(ή ζωγράφιζε ή δημιούργησε τέλος πάντων…)
αρκεί να είναι αυτό που πραγματικά θέλεις, η αλήθεια σου, η ανυπόκριτη επιθυμία σου,
η τίμια άποψή σου για τα πράγματα που σε αφορούν, που σε επηρεάζουν, που ζεις…
Αν είσαι τίμιος , απέναντι στον εαυτό σου πρώτα, τότε -και δια του παραδείγματος- μπορεί
και να δώσεις ένα καλό μάθημα σε όσους επικοινωνήσουν μαζί σου μέσω του
δημιουργήματός σου…να κάνουν το ίδιο: να είναι τίμιοι με τον εαυτό τους, απαραίτητη
νομίζω προϋπόθεση για να είναι τίμιοι και με τους άλλους. Τίμιοι = αληθινοί, συνεπείς στη διαφορετικότητά τους, αυτάρκεις (χωρίς να χρειάζονται δηλ. δεκανίκια που θα τους
προσφέρουν όσοι καραδοκούν, ως ύαινες ενίοτε)
υγ. Κάκια, άργησα να πάρω είδηση τον ωραίο διάλογο…Συγχαρητήρια που τον άνοιξες…
Νομίζω πως αντί να γράφουμε για να μας διαβάζουν τα παιδιά, πρέπει να τα οδηγήσουμε να... γράφουν και να τα διαβάζουμε εμείς!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήδήμητρα♥♥♥q
ΑπάντησηΔιαγραφήτωρα που μεγάλωσα νιωθω λείπει το μάθημα της Φιλοσοφίας από τα σχολεία. Τιποτε άλλο.
Αν το παιδί μυηθεί στο Φιλοσοφείν μπορεί να διαγραψει Διαχωριστικές Γραμμές ανάμεσα στο λυρισμό του ανεφικτου και στην αλληγορία της πραγματικότητας όπως αποτυπωνεται στη σκεψη του Ποιητη!...
Πεθαινω να δω ψήγμα ποιητικής σκέψης στο βλέμμα των παιδιών και δίνω τα παντα μου να τα Υποψιάσω προς αυτην την κατευθυνση..
Να σκεφτείς είμαι καθηγήτρια Πληροφορικής και σε ένα διαγώνισμα που τα είδα αγχωμένα και θελησα να κάνω υπερβαση στην εστιασμενη στο διαγωνσιμα σκεψη τους, πρόσθεσα άλλη μία Ασκηση με θεμα: Ζωγραφίστε ένα Όνειρο που Τρεχει!!!
με ρώτησαν : τι εννοείτε κυρία?..
απάντησα: Δεν ξέρω.. είναι κατι ποιητικό... αποδώστε το όπως το νιωθετε .. ΕΔΩ λαθη δεν υπαρχουν.. ΟΤΙ γραψετε ή ζωγραφισετε είναι σωστο... αρκεί να το ΚΑΝΕΤΕ.. να γίνει μεσα σας το ΚΛΙΚ που θα σας φερει απεναντι ή μέσα στην ποίηση της φρασης!!!
Το αποτελεσμα το δημοσιεύσαμε στην εφημερίδα του σχολείου μας..
ΜΑΓΙΚΟ!!!! ...ΠΟΙΗΣΗ της στιγμής!!
σε φιλω γλυκα..
ευαγγελια
ΑπάντησηΔιαγραφήο ΠΟΙΗΤΗΣ λενε γραφει όσα οραματίζεται ή έζησε...
Ονειρα δηλαδή ή Μνήμες..
Θα εστιάσω στο Όραμα..
Οραμα θα πει να θελεις κατι να πετυχεις ή να αλλαξεις..
Ομως, για να συμβεί το ένα ή το άλλο ΟΦΕΙΛΕΙΣ πρωτα να εκπαιδεύσεις και να αλλαξεις προς την επιθυμητη κατευθυνση τον Εαυτό σου...
Το ΓΡΑΠΤΟ είναι εικόνα του ΕΙΝΑΙ μας..
σχιζοφρενικό ΕΙΝΑΙ οδηγεί σε σχιζοφρενική ΠΟΙΗΣΗ, που φυσικά μολις ξεφύγει της πενας αποκτά ΔΙΚΗ της προσωπικότητα..
μα.. την ώρα της Συγγραφής, μαγικά, Συγγραφεας και Κείμενο είναι ΕΝΑ..
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ δε χρωστάνε τίποτε να επωμιστούν τις εμμονες και τα απωθημενα μας!!!
και θυμίζω πως ειναι οι ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΙ της πνευματικής περιουσίας που καταθετουμε στο..ΟΝΟΜΑ τους....
σε φιλω γλυκά..
ΣΤΡΑΤΗΣ ΠΑΡΕΛΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήτο κοριτσάκι μεσα μου ρωτα εσενα τον Ποιητή:
-Πως καταλαβαίνει κάποιος πως του χρωστά η Ζωή ή ο Θεός του?...
-Πως η αναγκη για Συγγραφή μετουσιώνεται σε Ευθύνη προσφοράς στο Συνολο?..
το ΑΙΤΙΟ με γοήτευσε..
Γραφεις για να δημιουργείς ΑΙΤΙΟ...
μαγική συγκυρία για τον αναγνώστη που θα σε κοινωνήσει, γιατί η Απαρχή της Βαθιάς Σκέψης είναι όντως το Αιτιο...καθαρό, γνήσιο, ατόφιο!...
Θα προσφεσω το εξης:
Γραφουμε σωστά όταν γινόμαστε ΠΟΙΗΤΕΣ της ΦΥΣΗΣ..
Οταν δεχεται ο Ποιητής να λάβει μαθηματα από την Ιερεια της ΠΟΙΗΣΗ: τη ΦΥΣΗ, που διδάσκει με ποιητικό οίστρο τόσες χιλιετίες δίχως να εχει σκαλίσει ΟΥΤΕ μια λεξη στο βραχο ή εστω στην άμμο!!!
Να γραφεις σαν ΠΟΙΗΤΗΣ συγχρονισμένος με τη ΦΥΣΗ!...
τότε η πνοή της ΕΣΩαναγκης σου μυρίζει θειάφι ηφαιστειακής ρωγμής
και η λάβα του απολιθωμενου Γραπτού σου
θα μεινει αιωνες ανεκτίμητη να εμπεριέχει ορυκτά ΧΡΥΣΗΣ ΔΙΔΑΧΗΣ..
όσο για τη μουσικότητα του Ανθρωπου!...
Στρατή.... τραγουδανε οι θαλασσες μεσα στη Φουρτουνα???
μα...
ΜΟΝΟ γι'αυτο φουρτουνιάζει το κύμα!!!
μονο για να τραγουδήσει η ΨΥΧΗ της ΓΗΣ.. και του Ανθρωπου!!!
σε φιλω..
Χριστόφορε
ΑπάντησηΔιαγραφήκάποτε συζητούσα αστειευόμενη σε μία παρέα για την καταλληλότητα κάποιον ατόμων να γίνουν γονείς και αναφερθηκε πως για να ... Οδηγήσεις αυτοκίνητο χρειάζεσαι Δίπλωμα,
μα...
τόσο αβίστα μπορεί ο καθένας να γίνει Γονιός... και παραδειγμα προς μίμηση -εν αγνοια του εστω- από το Παιδί..
Αναφέρομαι και πάλι στην μαγική αφίσα με τίτλο:
"όταν νόμιζες πως δεν σε κοιτούσα"
Ακομη κι αν δεν είμαστε ΑΡΜΟΔΙΟΙ για τη διαπαιδαγώγιση των παιδιών, είμαστε γονείς, δασκαλοι και ΟΙ ΕΝΗΛΙΚΕΣ που τα ΠΑΙΔΙΑ τους εχουν για προτυπα...
αναπόφευκτο αυτο..
και εφόσον αβίαστα αναλάβαμε το Ρόλο αυτο, οφείλουμε να σταθούμε στο Υψος των Απαιτήσεων των Παιδικών Προσδοκιών ..
Σε φιλώ..
Ανώνυμε
ΑπάντησηΔιαγραφήWe don't need no education
We don't need no thought control
No dark sarcasm in the classroom
Teacher leave them kids alone
Hey! Teacher! Leave them kids alone!
All in all it's just another brick in the wall
All in all you're just another brick in the wall
(With kids)
We don't need no education
We don't need no thought control
No dark sarcasm in the classroom
Teacher leave us kids alone
Hey! Teacher! Leave us kids alone!
All in all it's just another brick in the wall
All in all you're just another brick in the wall
----
Ναι, αν διαπιστωθεί τελικά ακαταλληλότητα, εγωκεντρισμός, δόλια πρόθεση, ασυνέπεια, διαφθορά και σχιζοφρενικα διαταραγμένη επιρροή από μερους μας
ΕΥΧΟΜΑΙ να υπάρξει
ΕΣΤΩ μια στιγμιαία ΑΝΑΛΑΜΠΗ Αποφασης
και να αφήσουμε ΜΟΝΑ...ΕΛΕΥΘΕΡΑ τα ΠΑΙΔΙΑ στην ζουγκλα της ζωής να συγχρονιστούν με τη Φύση ...
και ΕΙΜΑΙ απολυτα σίγουρη πως θα επιβιώσουν αρμονικά μ'αυτή ανασταίνοντας τις Αξίες των προτόγονων Ανθρωπων...
που ΑΝ και Άγριοι,
είχαν την Ευγένεια που η Φυση εμφυσησε μέσα τους,
όπως και μέσα σε κάθε εμβιο ΟΝ που σεβεται τον Εαυτό του και τη ΖΩΗ...
κι ακομη κι αν ΤΡΩΕΙ το ενα το αλλο
το κανει από απόλυτη ΑΝΑΓΚΗ
κι όχι από βίτσιο, όπως ο ... πολιτισμένος Ανθρωπος!!!
Σε φιλω..
MARIA ANDREADELLI
ΑπάντησηΔιαγραφήταυτίζομαι απόλυτα με όσα αναφέρεις...
Οχι μόνο δε θα τολμούσαν μερικοί να δείξουν τα γραπτά στο παιδί τους,
μα ίσως υποψιάζομαι πως ΔΕ θα ΤΟΛΜΟΥΣΑΝ να τα δημοσιεύσουν ΑΝ δεν εκμεταλλευόντουσαν την Ανωνυμία που προσφερει το Διαδίκτυο..
Δυσκολο θεμα η Υπογραφή του Συγγραφέα κάτω από ένα αμφιλεγόμενης επιρροής κείμενο..
Εξαγριώνομαι οταν διαβάζω κάτι που διαισθητικά με προδιαθέτει να σκεφτώ πως γραφτηκε για εντυπωσιασμό και μόνο...
και φυσικά παρόμοια κείμενα είναι κατα κανόνα ανωνυμα... υπογεγραμμενα από ενα απρόσωπο nickname..
Δυστυχώς άδικα περιμένουμε η λέξη Ενήλικας να συνοδεύεται και από την ανάληψη Ευθυνών...
Αν ίσχυε αυτο, η παιδεραστία ΔΕ ΘΑ ΥΠΗΡΞΕ ΩΣ ΛΕΞΗ...
και είτε το θελουμε είτε όχι, Διαδικτυακά κάνει θραύση!!!
Με γλυκά ποιητικά λογάκια
πολλοί ΛΥΚΟΙ
προετοιμάζουν τα μυαλουδάκια των υπνωτισμένων παιδιών
με Υποβολή
στις προστυχες προθεσεις τους
που ευκολα τις απενοχοποιούν
μπρος στις αδύναμες ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΜΥΝΕΣ ...
Αν δεν μπορω να ΠΑΨΩ αυτους
ΜΠΟΡΩ να αφυπνήσω μερικά παιδιά
μιλώντας συνεχεια...
φλυαρώντας ασύστολα,
δημιουργώντας κρότο ,
ωστε να εκραγεί ο Νους
και να σπάσουν τα δεσμά της Υπνωσης!!!
Σε φιλω με καλωσορίσματα στο τσαντήρι μου..
ήδη επισκέφτηκα τους χώρους σου μα... θελω ευγενικά να σου πω πως με στενοχώρησε η απενεργοποίηση των σχολίων!!!
{οσοι με ξέρουν... ξέρω... μάλλον θα χαμογελάνε..
μα..
το εχω αναφερει νομιζω ξανα..
ΟΤΑΝ διαβαζω ενα κειμενο και μου στερείται η δυνατότητα να αφήσω σχόλιο προέκτασης της Σκέψης,
νιωθω πως μου κόβεται η επομενη ακριβως ανασα μετα την τελευταία λεξη του κειμενου..
ξεπνοη μένω...
Βεβαια, με όσα ακολούθησαν της Αναγνωσης Κειμένου του Οδυσσέα και του αντίστοιχου Σχολίου που παρεθεσα ως προέκταση της Δικής μου ΣΚέψης,
μαλλον θα είναι επιφυλακτικοι όσοι με φιλοξενούν
γιατι...
ΟΝΤΩΣ...
με το πέρας της αναγνωσης ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΘΑ ΠΡΟΚΥΨΕΙ!!!...}
;-)))))
αμέτρητα φιλιά... καλής διάθεσης... με παιδικό χιούμορ και καλοπροαίρετης παντα παρεμβασης....
Κάκια μου από τότε που έγινα μητέρα στριφογύρισαν πολλές φορές τέτοιες σκέψεις στο μυαλό μου και φοβήθηκα πολύ για το μέλλον τους όσων αφορά τις αξίες.. μόνο! Κάποιες φορές πανικοβλήθηκα.. τι πρέπει να κάνω από τώρα που είναι τόσο τρυφερές οι ψυχούλες τους ώστε μεγαλώνοντας να μη χάσουν τη μαγεία που κάθε άνθρωπος κουβαλάει μέσα του;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗσύχασα μόνο όταν αποφάσισα να συνεχίσω να στηρίζω τις δικές μου αξίες ακούραστα και με όποιο τίμημα. Και καμιά προσευχή που και που πολύ με βοηθά:)
Φιλί γλυκό!
ΓΡΑΦΩ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΡΕΛΛΑΘΩ , ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΣΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΜΟΥ ,ΕΤΣΙ ΕΓΡΑΨΕ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΜΠΟΥΚΟΦΣΚΙ ΚΑΙ ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ , ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΣΠΑΣΟΥΜΕ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΓΥΡΩ ΜΑΣ .
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, γιατί γράφει – γιατί δημιουργεί κάποιος..
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως ξεκινάει από εσωτερική ανάγκη… Ανάγκη αναζήτησης, αυτοπροσδιορισμού, έκφρασης, εξωτερίκευσης…
Μετά, αναρωτιέμαι: αν δεν είχε δυνητικούς αποδέκτες η δημιουργία του, αν δεν επρόκειτο να επικοινωνήσει τα γραφόμενά του… θα συνέχιζε να γράφει;
Και η γραφή του θα ήταν η ίδια; Όπως αν τη κρατούσε μόνο για τον εαυτό του;
Και…ανακαλύπτω τώρα ότι ουσιαστικά δεν έχω απαντήσεις στο «γιατί γράφουμε»…
μόνο κι άλλες ερωτήσεις..
Η ανάπτυξη της κρίσης των παιδιών είναι ΚΟΡΥΦΑΙΟ ζήτημα! Και είναι αυτό ακριβώς που πολεμιέται αλύπητα, συστηματικά και με κάθε μέσο, για την επίτευξη των σύγχρονων (καθόλου ανθρωποκεντρικών) στόχων! Ναι, σαφώς είναι ευθύνη των πνευματικών ανθρώπων να αντιστρατευτούν τη καταστροφική αυτή πορεία… αλλά εδώ ανοίγει ΤΟ τεράαααστιο θέμα… Με πρώτο και κύριο ζητούμενο: κατά πόσο είναι αναπτυγμένη, μη πολωμένη, μη εμπαθής, μη παθογόνος η δική τους κρίση…
και όταν (και αν) απαντηθεί αυτό το ερώτημα… τότε ίσως στρωθεί κάπως ο δρόμος και για την απάντηση στο «γιατί γράφουμε»…
Ανεξάντλητο θέμα και είπα ήδη πάρα πολλά για…τα μέτρα μου…
Είναι σπουδαίο πάντως από τη πλευρά σου που το ανοίγεις!
Φιλί!
Εκείνος
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρωί πληροφορήθηκα πως το αιχμηρο κομμάτι του κειμενου:
"Ονειρεύομαι έναν ΠΟΙΗΤΗ πανταχού ΠΑΡΟΝ....
Αορατο κι όμως παντα ΕΚΕΙ...
Με Σωκρατικές Παρεμβάσεις να ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ κοριτσιών που νομίζουν πως ... "ανοιγοντας τα ποδια" κατακτάς τον κοσμο και λύνεις προβλήματα..."
κυκλοφόρησε ως κατασταση του fb σε προφιλάκια 15χρονων κοριτσιών...
Θα μου πει κάποιος "και τι εγινε?"..
Θα του απαντήσω πως το ένα κοριτσάκι είναι Δικό μου..
μπήκε και διαβασε ΟΛΑ τα σχόλια
και ξεκινησε μακροσκελή συζήτηση παρουσιάζοντάς μου τη γνώμη της για το Θέμα...
ΑΥΤΟ ειναι ΚΑΤΙ..
ειναι η ΜΙΑ μοίρα δεξιά ή αριστερά στο ΜΥΑΛΟ των Νέων που θα εμπλακούν στα δικά τους πηγαδάκια με το ΘΕΜΑ που ανοιξαμε εδω...
ΘΑ ακουστούν απόψεις
και το ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ είναι πως το βραδυ
εκείνη την Ιερή Ωρα πριν αποκοιμηθούν τα Αγγεούδια μας,
ο Νους θα κάνει μία τελευταια στροφή Γυρω από την Πληγή που Ξύθηκε!...
ΝΑΙ..στ'αληθεια πιστευω πως ΟΤΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΚΡΟΤΟ ακουγεσαι!!!
γιατι τα ΠΑΙΔΙΑ μας δεν είναι κουφά, κουτά ούτε αδιάφορα!!!
Σε φιλω γλυκα....
Νημερτή
ΑπάντησηΔιαγραφήεξαλλου ο καθε ποιητης γραφει ακολουθώντας την Εσωτερική του ΗΘΙΚΗ...
Τόνισα πως οφείλουμε να προσφερουμε Κεντρικές Ιδεες Κειμενων, για τις Οποίες δεν θα ντραπούμε ΑΝ πέσουν στα χερια του Παιδιού..
Δεν προασπίζομαι την τυφλή Ηθικολογία της θεολογίας ή μιας πεπερασμενου βεληνεκούς Κοινωνίας..
Εξαλλου σε άλλες αναρτήσεις μου έγραψα πως ο ΠΟΙΗΤΗΣ προηγείται ήδη ενα βήμα ή και περισσότερα από την ΕΠΟΧΗ του..
Ενδεχομένως λοιπόν η Σκέψη του και η Νοοτροπία Ζωής του να διακατεχεται από μια "αλλη Ηθική"... πιο εξελιγμενης προοπτικής..
Εχω επίσης αναφερει πολλάκις την αποψη του Οσσο:
"ΗΘΙΚΟ είναι ΑΥΤΟ που σε κάνει Ευτυχισμενο - χωρις να θιγει το συνανθρωπο και τη Φυση..."
Στα πλαίσια αυτης της φρασης, κατανοώ το Ασυνορο του περιορισμού ...
μα.....
ΟΛΑ είναι θεμητά ΟΤΑΝ καλιεργηθεί το Κριτήριο του Αναγνώστη..
ΔΥΣΚΟΛΗ η ΑΠΟΣΤΟΛΗ του ΠΟΙΗΤΗ, Νημερτή....
Πρεπει σε ένα κείμενο να ενσωματώσει ΑΙΤΙΟ... υποψία ΑΙΤΙΑΤΟΥ.. και καταλύτη μετασχηματισμού της Λέξης σε Σκέψη κι έπειτα σε Πραξη Ζωής..
μα..
γι'αυτο δεν είμαστε ΟΛΟΙ πιστοποιημενοι ΠΟΙΗΤΕΣ υψηλων Προδιαγραφών ΜΕΤΑΓΓΙΣΗΣ ΙΔΕΩΝ..
Οποιος γραφει και δεν πληρει συγκεκριμένες προϋποθεσεις κοινωνικής προσφοράς ΚΕιμενου, δεν είναι και ΠΟΙΗΤΗΣ...
απλα γραφει απομνημονευματα...
Από αυτον δεν περιμενω και δεν απαιτω πολλα....
Αν φτασουμε τωρα στο ΤΙ ζηταω ΕΓΩ από την ΠΟΙΗΣΗ θα σου πω, Υπεροχε Νημερτή πως
τα ΖΗΤΑΩ ΟΛΑ...
ΖΗΤΑΩ τα ΠΑΝΤΑ...
Γυναικα η ΠΟΙΗΣΗ
και την θελω ΠΟΛΥΔΙΑΣΤΑΤΗ...
μεσα στην απλότητά της να κρύβει περιπλοκές..
μεσα στην αμαρτία του εκτροχιασμού της να κρύβει ΗΘΙΚΗ Ζωης..
μέσα στη συναισθηματικής της ανορθογραφία να κρύβει άψογο συντακτικό...
μέσα στην ευτυχία της ολοκλήρωσης του νοήματος να κρύβει ΠΛΗΓΗ για όσα δε χώρεσαν στις Λεξεις της...
την θελω ΑΛΗΤΙΣΣΑ μα παντα ΚΥΡΙΑ...
μπρος και στις δυο ΟΨΕΙΣ της ΣΕΛΗΝΗΣ της να υποκλίνεται με δεος ο Αναγνωστης και να ΡΟΥΦΑ ΘΕΟ και ΔΑΙΜΟΝΑ..
μα .. να του ακονιζει και το κριτηριο της.... Επιλογής...
ΘΕΟ?..
ή ΔΑΙΜΟΝΑ?...
Σε φιλω..
Velvet
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο net είναι μία αντανακλαση της Κοινωνίας....
Ο καθενας μας με οτι κι αν ασχολείται επαγγελματικα εχει ενα Κοινωνικό Εκτόπισμα και μία Πνευματική Εγρήγορση προσαρμοσμένη στις δικες του συχνότητες...
ΑΥΤΟ φαινεται κι εδω... Ιντερνετικά..
η Προβολή μας εχει το ΣΧΗΜΑ της παρουσίας μας στην Καθημερινότητα...
Οι ψευτοΕπαναστάτες υπαρχουν ΠΑΝΤΟΥ...
οι ψευτοΠοιητάδες το ΙΔΙΟ..
δεν εχουν όλοι οπλο τη Σκεψη, κι ας ενηλικιώθηκαν μεσα σε Πολεμους!!
μα..
θα θυμήσω κατι που ελεγαν οι παλιοι οι φιλοσόφοι:
απλά λόγια... γιατι η ΑΛΗΘΙΝΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ είναι απλή...σχεδον παιδική...
"ΝΑ συμπεριφερεσαι στους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ σαν να είναι οι ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ μεσα στο ΣΥΝΟΛΟ,
κι ας είναι οι χειρότεροι...
Στην πορεία της συναναστροφής θα ΓΙΝΟΥΝ ΑΥΤΟ που εσύ ΕΙΔΕΣ στον ΟΡΙΖΟΝΤΑ του Ανατελλοντως Ανθρωπου..."
μαγικο?....
απλο?..
φερε μου τον πιο αθλιο ποιητάκο της μαύρης μοιρας..
θα τον ποτίσω Ιδέα καλλιεργημενη πανω στη ΦΡΟΝΤΙΔΑ του ΠΑΙΔΙΟΥ...αυτης της ΨΥΧΟΥΛΑΣ που τρεμει και στην ανασα ακομη....
Ενας Υπεροχος Ανθρωπος που ειπε πως Αυθυποβαλλομαι και ετσι και τη συννεφια της ερωτευομαι, θεωρωντας πως κρυβει Ουρανια Τοξα..
ναι..το μπορω...
οπως μπορω να στρεψω μια μοιρα το Νου του παιδιου ΜΟΥ...
ετσι μπορω να "αλλαξω" με ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΕΣΤΙΑΣΜΕΝΟ τον αθλιο ποιητη.....
και νομιζω ο καθενας ΜΠΟΡΕΙ...
αρκει να δρασει με ΕΣΤΙΑΣΜΕΝΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ και ΕΠΙΜΟΝΗ....
ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ, ματια μου....
ενα χρονο τωρα ΕΙΜΑΣΤΕ εδω....
δες τι καταφεραμε...
ΠΟΣΗ απηχηση εχουν οσα ειπωθηκαν από ΟΛΟΥΣ μας...
ο ΚΡΟΤΟΣ ακουγεται, ματια μου...
και ΑΥΤΟΙ που κανουν ΚΡΟΤΟ δεν περιοριζονται σε πλαισια ΚΕΙΜΕΝΟΥ...
ειναι θορυβωδεις, αιχμηροι και δε χαρίζονται στο ΒΟΛΕΜΑ ακομη και στη ΖΩΗ τους....
Σε φιλω πολύ γλυκα..... και ευχαριστω για τηνΥπεροχη Παρεμβασή σου....
Υποκλίνομαι στα λόγια σου Κάκια μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ σωστά τα λες, μα είναι η αλήθεια η πραγματικότητα. Σαν μαμά σου λέω πως δεν είσαι καθόλου σκληρή και όπως πολύ καλά είπες η πραγματικότητα που βιώνουν τα παιδιά είναι σκληρή.
Σ' ευχαριστώ που πάντα είσαι εκεί, άγρυπνος φρουρός.
Ευ αγωνίζεσθαι
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλες οι γενιες αντιμετώπισαν Προκλήσεις και Ερεθίσματα ροπής προς το απαγορευμενο..
ΑΥΤΟ δεν με τρομάζει...
Φυσικά ενας Νεος κατευθυνόμενος από την περιέργειά του
- που είναι Υγιης καθε περιέργεια...είναι η ΜΕΓΑ ΑΦΟΡΜΗ ανακάλυψης του ΕΣΩ και ΕΞΩ κοσμου -
θα δει τα ΠΑΝΤΑ..
θα ερθει σε επαφή σχεδον με ΟΛΑ..
αυτο που θίγω και με τρομοκρατεί, είναι η ΕΥΚΑΙΡΙΑ που δινεται μεσω του net ΚΑΠΟΙΟΙ επιτήδιοι να προσεγγίσουνε Νεα Παιδιά με τη ΜΑΣΚΑ του ευγενή και τρυφερού ΠΟΙΗΤΗ και να τα ξεγυμνώσουν από αναστολές οδηγόντας τα σε παρατολμες πραξεις διαφθορας της ΨΥΧΗΣ και του ΚΟΡΜΙΟΥ...
ΔΕΝ φοβαμαι να "ταϊσω" το παιδί μου ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ,
αρκει πρωτίστως να του εχω αναπτύξει το ΕΣΩκριτήριό του..
κι ΑΥΤΟ είναι ΕΥΘΥΝΗ καθε ΕΝΗΛΙΚΑ που ζει κι αναπνέει σ'αυτην την Κοινωνία των Τυχοδιωκτών!!
Σε φιλω γλυκα..
vagnes
ΑπάντησηΔιαγραφήλέξη κλειδί η λέξη σου: αυτοϊκανοποιητική
γενικά καθε έννοια με το πρόθεμα ΑΥΤΟ διεγείρει τη Σκέψη μου και παλεύει να πραγματώσει το Νόημα με ανάλογη δράση, όπως:
ΑΥΤΟγνωσία
ΑΥΤΟτιμωρία
ΑΥΤΟδικαίωση {πιο σημαντική και πιο δύσκολη γιατί συνήθως είμαστε πολύ αυστηροί με τον Εαυτό μας}
ΑΥΤΟεκπαίδευση
κ.α.
όμως ποτέ δεν συμπορεύτηκα με τη Λέξη ΑΥΤΟσκοπός...
Θεωρησα ότι κρύβει έναν εγωιστικό πλεονασμό...
Την Ποίηση ΔΕΝ μπορώ να την δεχτώ εγωίστρια.. Δεν μπορεί να λειτουργεί από και προς τον Ίδιο Ήλιο και Ίδιο προσανατολισμό..
Η ενεργεια Γραφης παραγει ωφελιμο όταν το Διάνυσμά της εχει φορά από ΜΕΣΑ προς τα ΕΞΩ με διάχυση της Ιδεας...
και ΑΥΤΗ η Ιδεα οφείλει να προκαλεί διεύρυνση του Νου προς την βελτιστοποίηση της Σκέψης του Αναγνώστη... Αυτο αναπάντεχα συνεπάγεται και βελτίωση της Ζωής του, καθως ενας ενεργός Αναγνώστης είναι και ενεργός Πολίτης και Οδευει παντα από τη Σκέψη προς την Πράξη...
Σε φιλώ...
Evil Chef
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ με την καθοριστική παρεμβαση του Γονιού στην αναπτυξη Ηθικών Αξιών ή όχι στο Παιδί.
Θέλω απλά να αναφέρω την σπουδαιότητα που κατεχει και ο ρόλος του Δασκάλου.
{αποφευγω εσκεμμμένα τον όρο Καθηγητή.... αυτος που νοιαζεται για το παιδί ως ολοκληρωμενη προσωπικότητα είναι Δάσκαλος}
Η προσωπικότητα του Νέου είναι συγκερασμός επιρροής από:
το Οικογενειακό περιβάλλον
το Σχολικό Περιβάλλον και την Κοινωνία ευρύτερα,
τα μουσικά του ακούσματα και τα εξωτερικά ερεθίσματα που μπορεί να δεχθει {οπως τα Ιντερνετικά Κείμνεα που θιγουμε εδω},
καθως και από τις παρεες του....
Επιμένω όμως πως μπορεί Ενας μόνο Ανθρωπος να βρεθει στην πορεία της ΖΩΗΣ ενός παιδιού και να στρεψει τη Σκέψη του μία μοιρα ...
Αυτο αρκει..
Είναι η Αρχη..
Μπορεί να μην ευδοκήμησε η προσπάθεια που εκανες με το Κορίτσι..
μα... σε βάθος χρόνου θα σε θυμάται... και αν αφησες το στίγμα της Σκέψης σου ισχυρό, θα ερθει Στιγμή που θα καρποφορήσει η Ιδεα και το Κορίτσι μπορεί να επιχειρήσει να πατήσει στα πόδια του...
Πολύ φοβάμαι όμως, πως με την επικείμενη οικονομική κρίση, πολλοί θα εκμεταλλευτούν τα όμορφα κορίτσια τους ή και αγόρια τους για να αντιμετωπίσουν προβλήματα Επιβίωσης Σύγχρονου Ανθρωπου..
τοτε.. δυστυχως Συσσωμη η Κοινωνία θα είναι συνεργός στο μεγαλύτερο έγκλημα ΚΑΙ οι Ποιητές απλά θα αποτυπώνουν την Πτώση, την Κατάρρευση, την Παρακμή της Ελληνικής Κοινωνίας του 2011....
Σε φιλω γλυκά..
Μάγε
ΑπάντησηΔιαγραφήη ΓΥΝΑΙΚΑ νιώθω είναι πανταχού παρούσα στη Ζωη του παιδιού...
Δεν είναι τυχαίο πως ΑΥΤΟΙ που παρενοχλούν σεξουαλικά ενα Παιδι, Έφηβο, Νέο - στην ΕΞΩ ΖΩΗ και στην Ιντερνετική - είναι στην Πλειοψηφία τους Άντρες...
Βεβαια ο καθαρματενιος Μάγειρας μας παρουσίασε μία εξαιρεση {ισως όχι μικρού ποσοστού πλέον..}...
Ήδη ανεφερα πως η Ποιηση είναι Γυναικα και από ΑΥΤΗΝ απαιτώ τα ΠΑΝΤΑ...
να ελίσσεται αναμεσα στα ΔΥΟ ακρα, εχοντας όμως χαραξει τη Γεφυρα πουτα ενωνει πανω στο Ακονισμενο Κριτηριο του Αναγνωστη...ιδιως του Νεαρου Αναγνώστη οπυ τωρα χτιζει θεμελια Ζωης.....
Τωρα που το σκεφτομαι βεβαια μπορεί η ΓΥΝΑΙΚΑ να μην στοχεύει να παρασύρει ένα παιδί, μα πολλές φορες το ΠΡΟΤΥΠΟ που προβάλλει είναι ακαταλληλο προς υιοθέτηση και προκλητικά διαφθείρει τη Σκέψη με την ευκολία κατακτησης Στόχων..
θλιβομαι που τα Νέα Παιδιά δεν έρχονται σε επαφή με το παρασκήνιο μιας τετοιας Πορείας..
Αναφερθηκα και σε άλλο σχόλιο στην διάσημη πλέον Τζούλια μας..
Η ποταπή τηλεόρασή μας την προέβαλε όταν κυκλοφόρησε τα ερωτικά της απομνημονεύματα, και ΚΑΝΕΙΣ μα ΚΑΝΕΙΣ δεν ασχολήθηκε με το όποιο παρασκήνιο μπορεί να ελαβε χώρα...
Αλήθεια, είναι καλά αυτο το κορίτσι τωρα?...
Γιατί εχω τόσο καιρό να το δω τηλεοπτικά?...
Εξασφαλισε όντως τη Ζωή του με όσα κερδισε επιτρεποντας την καμερα να εισέλθει στο Αβατο της Ζωής της?..
Πως νιώθει με την ετικέτα που της κόλλησε η ΔιΠρόσωπη Κοινωνία μας?... που ευθεως στα πηγαδακια την αποδοκίμαζαν όταν τη συγκριναν με την Κόρη τους, μα κρυφά ή φανερά όλοι ήθελαν να εμπειρωθούν {κλεμενο ρήμα...} το δρωμενο, εστω ως θεατες!!!
ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ αμετοχη που ΠΟΤΕ δεν έλαβε δημόσια μία ΘΕΣΗ σοβαρού Διαπαιδαγωγού απεναντι στο ΠΑΙΔΙ...
Διάβαζα σήμερα για τους Μυστικούς - δυτικούς κι ανατολικούς.
Εστίασα στον Ορο: Άθεος πως ερμηνεύεται στα δύο ρεύματα Μυστικών.
Οι μυστικοί που προέρχονται από θρησκείες της Ανατολής αναφερουν εν συντομία:
"Ορισμενες θρησκείες χαρακτηρίζουν Αθεο τον Ανθρωπο που δεν πιστεύει στην Ύπαρξη εν΄ςο προσωπικού Θεού έξω από τον Εαυτό του. Εμείς χαρακτηρίζουμε Άθεο τον Άνθρωπο που δεν πιστεύει στον Εαυτό του. Αθεϊσμός για μας είαι η ΕΛΛΕΙΨΗ πίστης στη ΘΕΙΑ Ιδιότητα της Ανθρωπινης Ψυχής"
Ποιος Συγχρονος Δασκαλος εχει διδάξει κάτι συναφες με την παραπανω θεωρία?...
Ποιος μαρτύρησε το ΜΕΓΑ μυστικό στα ΠΑΙΔΙΑ?... ότι είναι μικροί ΘΕΟΙ?...
Ποιος ΑΛΛΟΣ θα μπορούσε να το πράξει ΕΚΤΟΣ από τον ΠΟΙΗΤΗ?...
ναι.. περιμενω τα μεγιστα από τον ΠΟΙΗΤΗ...
και ευχομαι να με δικαιώσει γιατι πανω του στηριζω ειλικρινά ΟΛΕΣ τις ελπίδες μου για διεύρυνση της Σκέψης και Διαπλάτυνση των Οριζόντων Δρασης του Ψυχορμητου του Παιδιού και γιατι οχι, και του Ενηλικα Αναγνωστη!!!
Σε φιλω ...
Οδυσσέα
ΑπάντησηΔιαγραφήο Σωκράτης πίστευε στην εμφυτη ροπή του Ανθρωπου προς την Αληθεια και το Δίκιο....
Ανεφερε πως καποιος ΔΕ θα διεπρεττε παρανομες πραξεις αν όντως είχε συνειδητοποιήσει οτι αποκλίνουν από τον Αξονα της Φυσικής Λογικής που οδηγεί στο Ηθικό...
Οταν από εναν Ανθρωπο που λειτουργεί εγκεφαλικά σε ένα Υψηλότερο επίπεδο Νόησης και Επεξεργασίας Δεδομενων Ζωής {Ο ΠΟΙΗΤΗΣ}, περιμενεις ΠΟΛΛΑ, νομίζω από ΗΘΙΚΗ Υποχρεωση παλεύει να σου προσφέρει ΟΣΑ ΙΔΑΝΙΚΑ κατεχει...
Τολμώ να διαχωρίσω τους Ποιητάδες, όπως είπε ο Velvet, σε αυτους που γραφουν αυτοϊκανοποιητικά, όπως ανεφερε ο vagnes και σ'αυτους που Γραφουν με προσφορά Εαυτού στο Συνολο και πιστευουν ακραδαντα πως ΑΝ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ βελτιωθει, τότε ΒΕΛΤΙΩΝΕΤΑΙ και το ΣΥΝΟΛΟ...
Αυτοι οι πολύτιμοι άνθρωποι που χαρισαν Εαυτό και Σκέψη μας έφτασαν ως εδω...
Σ'αυτους χρωσταμε πολλά από τα Αλματα της Νόησης προς το Ιδανικό του Ανθρωπου....
Δεν μπορω να διανοηθώ εναν Λειβαδίτη να ΜΗΝ γραφει με γνωμονα την Διαπαιδαγωγική Προέκταση της Γραφής του....
Φυσικά δεν είμαστε Ριτσος ή Λειβαδίτης, μα ακομη και εκκολαπτόμενοι οφείλουμε να χαραξουμε πορεία ΓΡΑΦΗΣ και ΖΩΗΣ που θα δικαιώσει ΤΙΣ προσδοκίες των Νεων από μας...
Σε φιλω..
Γουίκα
ΑπάντησηΔιαγραφήη ΠΙΟ ΑΙΧΜΗΡΗ θεση που καταγραφηκε!!!
να παψουμε να γραφουμε
να οδηγήσουμε τα ΠΑΙΔΙΑ στη Συγγραφη
και ... εμεις να διαβασουμε τον ΤΡΟΠΟ και τη ΣΚΕΨΗ τους...
Επανερχομαι παλι στην Παιδική απλότητα της Φιλοσοφίας...
και Υπογραφω με Παλμό Καρδιάς το ΣΧΟΛΙΟ σου....
Τα φιλιά μου δε φτανουν!!!...
αμετρητα... και παλι λίγα είναι...
Margo μου
ΑπάντησηΔιαγραφήεγω πανικοβλήθηκα πρώτη φορά όταν στο Γυμνάσιο αντίκρισα παιδιά με συμπεριφορά Ενηλικης Πρόκλησης...
Το Υπουργείο Παιδείας ίσως να με είχε απολύσει ΑΝ ήξερε πως κλέβω αρκετή ώρα από το μάθημα {Πληροφορική...αρα συναφες!..} για να μιλήσω για τους κινδύνους που ελλοχεύουν στο net.. Για να μιλήσω για την Αξια της Ζωής... για να μιλήσω για την Ιερότητα του ΕΡΩΤΑ... για να μιλήσω για τον ΑΥΤΟσεβασμό και την ΑΥΤΟεκτιμηση, ωστε να μην επιτρεψουν τον εξεφτελισμό ΟΤΙ κι αν σημαινει αυτο...
Φοβαμαι τους "Χειριστες του Λογου" οσο δε φανταζεσαι...
είναι ο κακός Λύκος που παρασυρει την κοκκινοσκουφιτσα με υποσχεσεις λύσεις των προβληματων Ζωης ... και το κοριτσάκι ή αγορακι πείθεται με τον καιρό... Αφηνει την εμπιστοσύνη του να κερδιθει σαν λαβαρο ανισου Πολεμου και... εμεις??? .... ΕΜΕΙΣ?...... να απουσιαζουμε εγκληματικα από τις ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ του Παιδιού μας...
----
Κοιτα..
Ανοιγει επιτελους η Πορτα...
μετα από 6 ωρες απομονωσης....
μα..
ευτυχως θα μου πεις.. η πιτσιρικα ήταν στο δωματιό της.. ΤΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ?...
μα.. μοιαζει ίδια...
αλλα δεν είναι...
κοιτα την..
-Για πού ετοιμάζεσαι Πριγκίπισσα?...
{ετσι με λέει κι εκείνος, Σκεφτεται το πιτσιρικάκι... Πριγκίπισσα.. και εχει γραψει τοσα ποιηματα για μενα.... ΣΕ ΚΕΙΝΟΝ ΠΑΩ.. ΑΛΛΑ ΔΕ ΘΑ ΣΟΥ ΤΟ ΠΩ... δε θα καταλαβεις... και θα μου σταθεις εμποδιο...}
-Παω στην Αννα.. θα παμε σινεμα... δε θ'αργησω...
...
Χρειαζεται να συνεχίσω?....
εγω κατερρευσα.......
τα φιλιά μου...κραυγές ΜΗ ....ΜΗ...ΜΗΗΗΗ...
Avenida
ΑπάντησηΔιαγραφήΝιωθω αυτη είναι η μισή Αλήθεια του ΠΟΙΗΤΗ..
Φυσικά ετσι Ξεκινας να Γραφεις..
μα...
Ολοκληρωνεσαι και Ενηλικιώνεσαι ως ΠΟΙΗΤΗΣ όταν συνειδητοποιείς την επιρροή που μπορείς να επιφερεις και ξεκινάς Αγώνα Δρόμου προς το Κοριτσάκι και το Αγόρι που το κυκλώσαν οι Λύκοι...
και ΟΛΕΣ οι Λεξεις σου Εχουν ΕΥΘΥΝΗ....
οπως κι ΕΣΥ...
και η ΨΥΧΗ σου που κοινωνά Θεό και Γράφει Θαύματα, Υπεροχε Ποιητη!!!
ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΛΕΓΕΣΑΙ ΠΟΙΗΤΗΣ
ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΛΕΓΕΣΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Σε φιλω με καλωσορίσματα....
Μελίνα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήουδείς αναμάρτητος..
Ολοι μεγαλωμενοι με απωθημενα, απαγορεύσεις που υπερβήκαμε, με μονοδρόμους Σκέψης που τους διασχίσαμε αμφίδρομα..
ΕΙΝΑΙ αναρμοστο για εναν που θελει να λεγεται ΠΟΙΗΤΗΣ να μεταγγίζει απωθημενα στον Αναγνωστη...
το ΠΟΙΗΜΑ της ΔΙΔΑΧΗΣ γραφεται μολις ο Κυκλος του ΕΣΩβασανιστηρίου εχει Κλείσει..
μολις ο ΠΟΙΗΤΗΣ εχει γλυψει τις πληγες του και τις έχει ιανει ή τις εχει ερωτευτει...
ΑΥΤΗΝ τη ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ μοιραζεται... οχι το ίδιο το Προβλημα...
Δοξα τω Θεω από προβλήματα είμαστε ολοι πλήρεις....
Μας λείπουν ομως οι Διαδικασίες επίλυσης ή συγχρονισμού με το πρόβλημα...
Επενδυω πολλά στον ΠΟΙΗΤΗ διότι θεωρω πως δρα σε ένα Υψηλότερο Επίπεδο Δημιουργικότητας που εμπλέκει αποτελεσματικα Φαντασία και Γνώση με την καταλληλη μεταδοτικότητα, ωστε να σπείρει την Ιδεα στο Νου του Αναγνώστη...
Καποιοι ειναι διορατικοί και εξω από τους περιορισμούς της κοινωνίας και της εποχής τους...
Με ανοιχτούς κι Α-σύνορους Ορίζοντες Σκέψης...
Από ΑΥΤΟΥΣ περιμενω πολλα....
μεχρι να απλώσουν τόσο τη Σκι ακαι το ΦΩΣ τους ωστε να εξοστρακίσουν τους Ποιητάδες, στους οποίους αναφερθηκε ο Velvet..
Σε φιλω γλυκά..
ΔΗΜΗΤΡΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήχαιρομαι γιατί ΔΕΝ είμαι μόνη μου, τρελή κι άκαιρη, Εμμονική Αναγνώστρια που ολο θελω... θελω... θελω...
Η συμμετοχή στο Θεμα δείχνει πως είμαστε ΠΟΛΛΟΙ... και ΟΧΙ σκόρπιοι...
Ολοι μας bloggers...
Γραφουμε και εύχομαι να δεσμευτουμε να γραφουμε με την ΣΚΕΨΗ πως προκειται να μας διαβασουν τα ... ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ, ειτε εχουμε, είτε θα αποκτήσουμε...
Ειμαστε στο δημοσιο ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΘΕΑΤΡΟ..
και το ΘΕΑΤΡΟ εμπεριέχει τη λέξη ΘΕΑΣΗ...
μας βλεπουν αυτα τα ματακια...
ας φοραμε παντα τα καλα μας σ'αυτην την Πρεμιέρα που κάθε ΣΤΙΓΜΗ στήνουμε εδω... μπος στα ματια τους...
Σε φιλω γλυκά..
ουδείς εκών κακός…;
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν είμαι σίγουρος ότι θα συμφωνήσω με τον καλό αρχαίο συνάδελφο…
άραγε ισχύει και 'άπαντες άκοντες καλοί' ;
άραγε, αν υποθέσουμε ότι υπάρχει 'όντως καλό', η βούληση εκμηδενίζεται από τη γνώση του;
δηλαδή αποκλείεται κάποιος να είναι εκών κακός;…
από την άλλη χρησιμοποιώντας τον τρόπο του συλλογισμού του (του Σωκράτη) αναρωτιέμαι (πριν μπω δηλαδή στην κουβέντα ψάχνω τους ορισμούς όσων λέμε για να συζητάμε για τα ίδια πράγματα) :
~ποιος είναι ο Αξονας της Φυσικής Λογικής ;
ποιος και πού και πώς τον ορίζει ;
~τι είναι Ηθικό; είναι απολύτως περιγράψιμο; μεταβάλλεται στο χρόνο αλλά - κι αυτό είναι κρίσιμο σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης (βλ. ΚΑΙ facebook που σε απασχολεί) - στο χώρο;
δεν έχω απαντήσεις…τα ερωτήματά μου είναι ειλικρινή…καθόλου ρητορικά…
θέλω, και συγγνώμη για τη φλυαρία, να σταθώ για μια στιγμή και σε μια φράση σου σε απαντητικό σχόλιο λίγο πιο πάνω : «Η ενεργεια Γραφης παραγει ωφελιμο όταν το Διάνυσμά της έχει φορά από ΜΕΣΑ προς τα ΕΞΩ με διάχυση της Ιδεας...» Αναρωτιέμαι λοιπόν αν το Διάνυσμα έχει φορά από μέσα προς παραμέσα (σχηματικά από ΕΞΩ προς τα ΜΕΣΑ) - δηλαδή από τον εαυτό προς τον βαθύτερο εαυτό ή σε πιο ψυχαναλυτικούς όρους από τη συνείδηση προς το υποσυνείδητο - άρα αντίθετη από αυτή που περιγράφεις ΑΛΛΑ που βελτιώνει με όρους αυτογνωσίας ένα άτομο (τον ίδιο τον ποιητή) τότε δεν ισχύει αυτό που λες «ΑΝ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ βελτιωθει, τότε ΒΕΛΤΙΩΝΕΤΑΙ και το ΣΥΝΟΛΟ»;
απαντήσεις δεν έχω…
μόνο ερωτήσεις…και προβληματισμούς.
σε ευχαρίστησα για την συναρπαστική κουβέντα που άνοιξες; αν όχι σε ευχαριστώ τώρα!
σε φιλώ
Οδυσσέα
ΑπάντησηΔιαγραφήκι εμένα με προβληματίζει η θεση του αρχαίου Φιλοσόφου, μα κι εγω εχω μόνο ερωτήσεις επί παντός επιστητού..
Η φορά του Διανύσματος γραφής μπορεί να διανύσει ΟΣΕΣ ΕΣΩδιαδρομες επιθυμεί η Αναγκη του Συγγραφέα, μα με την εξωτερίκευση της Ιδεας μπορείς να επηρεάσεις προς τη Δική σου Παραλληλη τροχιά Ανόδου κι άλλους... εστω εναν ακομη..και δύο..
η φραση:
«ΑΝ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ βελτιωθει, τότε ΒΕΛΤΙΩΝΕΤΑΙ και το ΣΥΝΟΛΟ»
δεν μεταφραζει κυριολεκτικά το ΕΝΑ..
ΕΝΑΣ ο Ποιητής, μα αυτός ήδη με την Επεξεργασία που τελεί παρασκηνιακά πανω στα Δεδομένα ΑΥΤΟβελτιώνεται...
ο απώτερος Στόχος είναι να συμπαρασύρει στο Χορό της ΑΥΤΟγνωσίας και τον ΕΝΑ ακομη Αναγνώστη...
το ΕΝΑ εδω χρησιμοποιήθηκε δυναμικά ωστε να οδηγήσει στην Θεωρία του Ντόμινο...
ο Ποιητής Συμπαρασύρει...
αλλιώς απομονώνεται στον ΕΣΩκοσμο του δίχως να εμπλέκεται Δυναμικά με τους θνητούς...
Αποκτά δηλαδή νοοτροπία Ασκητή... που ποτέ δεν με ικανοποίησε στο ελαχιστο ΟΥΤΕ σε ένα από α μεγιστα Ερωτηματικά που παιδικά του Θετω...
Οπότε το αρχικό ΕΡΩΤΗΜΑ αποκτά διευκρινηστική προσθήκη νεας ερωτησης:
Σε ποιον ΠΟΙΗΤΗ απευθύνεται?...
στην Ασκητή Ποιητή?...
ή στον Ποιητή Ρίτσο?...
Τον πρώτο κύριο δεν τον ξέρω...
ακομη και οι μεγαλοι Βουδισκές αποκρυφιστές εξωτερίκευσαν τον καρπό του Διαλογισμού τους μεσω των Κοάν..
Βασανισαν τη Σκέψη των "μαθητών", εκείνων που ηθελημενα μπήκαν στη Διαδικασία αναζήτησης του "Αστρικού Σώματος" για να επιτευχθεί η Ποθητή ΑνΎψωση του Πνεύματος ..
ΑΥΤΟΣ που εχει διαθεση ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ στο ΣΥΝΟΛΟ,
αφουγκράζεται τους κραδασμούς του ΥΠΟσυνειδητου του ... αφήνει τη συνείδηση πανι ν'ανεμίσει σε άνεμο υποθαλλασιας ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ,
μα..
ΠΑΝΤΑ...
αφήνει ρωγμή να διαρρεύσουν οι εμπειρίες, η όποια σοφία και η γνωση από ΣΤΙΧΟΥΣ που διευρύνουν το ΝΟΥ του αναγνώστη...
ΑΥΤΟΣ είναι ΠΟΙΗΤΗΣ....
ο γυαλινος Ανθρωπος που πνιγεται σε Ενυδρείο
και τολμά να φανεί διάτρητος να ΔΙΑΒΑΣΤΕΙ μετγγίζοντας αγωνίες, φοβίες, συγκινήσεις και μεθόδους ΕΣΩεπιβίωσης...
Σε φιλω..
όμως όχι μόνο ο ποιητής…όλοι όσοι επεξεργάζονται παρασκηνιακά τα δεδομένα (αυτό)βελτιώνονται…αυτό είναι χαρακτηριστικό της έλλογης (κι ίσως όχι μόνο) φύσης…
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτό που κάνει κάποιον να χαρακτηρίζεται ποιητής (με την ευρύτερη έννοια εκείνου που ποιεί, που κάνει, που φτιάχνει) είναι η αποτύπωση στο χαρτί, στον καμβά, στο μάρμαρο, στο φιλμ κτλ. κτλ. του αποστάγματος αυτής της εσωτερικής διαδικασίας…και το δημοσιοποιεί ή εν πάση περιπτώσει δύναται να το κοινοποιήσει στον αναγνώστη, θεατή κτλ…
Μόνο; όχι…υπάρχει ένα χωριό που αντιστέκεται και θα συνεχίσει…λάθος, αυτό είναι από αλλού…
Μόνο; όχι…θα το ξέρεις καλά, νομίζω το ξέρουν όλοι όσοι ποιούν, πως η ίδια η διαδικασία φέρνει στην επιφάνεια του συνειδητού πράγματα που αγνοούσε ο δημιουργός ότι έχει στο βάθος του…δεν αναφέρομαι μόνο στην αυτόματη γραφή αλλά αυτή είναι ένα καλό παράδειγμα… Τόσο κατά τη διαδικασία όσο και μετά το πέρας της ο δημιουργός μπορεί να σταθεί κριτικά απέναντι στο δημιούργημά του να το «διαβάσει» εκ νέου…και να εισπράξει όσα και ο τρίτος αναγνώστης κι ακόμα περισσότερα, ένα καθρέφτισμα από τον πιο αυθεντικό του καθρέφτη του βάθους του ή του όποιου βάθους του σωστότερα… Κι αυτό δεν είναι ναρκισσισμός ούτε αυτοϊκανοποίηση…δύσκολα θα χαρακτήριζα μαλάκα (συγγνώμη, αλλά νομίζω οι λέξεις δεν μπορεί να ενοχλούν από μόνες τους) κάποιον που ενδοσκοπεί τίμια και με συνέπεια…Εδώ, ωστόσο θα συμφωνήσω μαζί σου, ότι η αυτοβελτίωση των μονάδων συμβάλει δυναμικά στην βελτίωση του συνόλου…Αλλά δεν είναι απαραίτητο ο δημιουργός να έχει διδακτικές προθέσεις…έτσι το βλέπω εγώ τουλάχιστον…
καλησπέρα…
Οδυσσέα
ΑπάντησηΔιαγραφήαβίαστα προκύπτουν διδακτικές χροιες μεσα σε ένα γραπτό που αναφερεται σε συντεταγμενες Εσωτερικής Αναζήτησης..
Καταδεικνύει τον "τροπο", το Ατομικό Μονοπάτι του Ποιητή και σπείρει Αφορμές για μία Εκκίνηση Εσκαφής μεσα στο ΔΙΚΟ σου οικόπεδο...
Καποια στιγμή είχα αναφερει στον Νημερτή πως ο Θεός είναι ταπεινός και προσκυνά μπροστά στη Γυναίκα και της παραδίδει τα σκήπτρα του...
το ίδιο νομίζω ισχύει και για τον Ποιητή {επιμενω να θυμίζω πως πλεον τον διαχωρίσαμε από τους ποιηταδες τις αραδας που επεσημανε ο Velvet πολύ ευστοχα...}..
Ο Ποιητής είναι ταπεινός..
Κάθεται μπροστά στο κείμενό του...
στον αινιγματικό του στίχο και παλεύει να λύσει το Μυστήριο που Ποιήματος, να αδραξει Νέες Αφορμές για να πάει στο ΠαραΚάτω του..
γιατι ο Ποιητής νιώθω ποτέ ΔΕ θεωρεί πως Έφτασε κάπου...
παντα βλέπει τον Στόχο στον Ορίζοντα της επομενης ΕΣΩδιαδικασιας, ΕΣΩεπεξεργασίας που αβίαστα και εμπεριέχοντας Διδαχή θα καθρεφτιστεί σε λέξεις ενός Κειμένου προσφερόμενου στο ευρύ αναγνωστικό κοινό με συνειδητή ή όχι Πρόθεση να τους συμπαρασύρει στο Δικό του Λυτρωτικό Μονοπάτι...
και το χαρακτηριζω Λυτρωτικό, διοτι νιωθω για ΛΥΤΡΩΣΗ γραφει ο Ποιητής...
δεν ξέρω κανεναν να γραφει για να Κολάζεται, να αποκτά μίασμα, να μολύνεται, να εκτροχιάζεται...
Συνήθως ΑΥΤΟΙ οι πειρασμοί λαμβανουν χωρα από τα δρωμενα της ΖΩΗΣ και γραφεις για Λυτρωση...
οπως πολλες φορες είχα αναφερθει στον Καζαντζακη ...
Σε φιλω...
και ψαχνω ακομη ΣΕ ΠΟΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΠΟΙΗΤΩΝ -εστω μικρού βεληνεκους - ΑΝΗΚΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ!!!!
ταπεινα το σκεφτομαι παντα....