Με κραγιόν στον καθρέφτη
μήνυμα χθεσινής επιθυμίας
σε σημερινές αναγνώσεις.
Πάντα καθυστερούν τα νέα.
Σταθμευμένη μπρος στο σπίτι σου
η Σκέψη
η Ζωή
η Αλήθεια.
Εγώ κρυμμένη χρόνια τώρα
πίσω από τις Λέξεις.
Ασφαλής,
Θέ μου τόσο ασφαλής!
Δεν με ανακάλυψε ποτέ κανείς.
Όποιος κι αν τα φυλούσε
πάντα του ξέφευγα.
Μία μόνο φορά δελεάστηκα
να με προδώσω...
Λευκή σημαία με κόκκινες φωνές:
"Εδώ είμαι..."...
Με γλίτωσε η Σιωπή μου...
Κάποια στιγμή υπόσχομαι να το σκάσω,
να κυνηγήσω Εγώ τον Εαυτό μου,
να με αρπάξω,
να με φέρω μπροστά σου...
ΕτεροΧρονισμένα γράφω.
Όλα έχουν συμβεί και έχουν τελειώσει.
Όλα θα υπάρξουν ξανά,
πάλι με διαφορά φάσης από το Όνειρο.
ΤρεμοπαίΖουν οι καμπύλες της Ζωής.
Μπλέκονται Σκιές και Σώματα.
Επαφή και Απώλεια.
Παντού δίψα για ΣυγΧρονισμό,
μα εκ των υστέρων πάντα
καταδικάζεται ή δικαιώνεται η Απόφαση.
Μετράς,
Μένω κρυμμένη
κι όταν πλησιάΖεις
έχω ήδη Φύγει
ή έχω Χαθεί.