Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013

~Ο Καιρός που Λατρεύω~



Άγρια Βροχή
Εαυτός λιτά ντυμένος, χωρίς πανωφόρι...
Εκτεθειμένος...
Υγρός ως το Κόκκαλο και ως την Σκέψη....
Βροχή στα μάτια....
Συγχρονισμός Φύσης κι Εαυτού......
Θάλασσες....
Να στάΖει στο στόμα η αλμύρα....
Να διαπιστώνεις την Νοστιμιά των δακρύων...
Να εύχεσαι να ΜΗΝ στερέψουν ποτέ.....
Να βγάΖεις την γλώσσα και να γλείφεις δάκρυα και πληγές.....

Μαζοχιστικά να Χορεύεις το Χορό της Βροχής
και ο Ήλιος να σε κρυφοκοιτάΖει από ένα σύννεφο
ζηλεύοντας
την λάμψη των Ματιών σου
και να θέλει να χορέψει
καυτός, πυρωμένος μαζί σου
μα η Βροχή να μην σ' απαρνιέται....
να σε λούΖει
να σε ξεπλένει
να σε ΠοτίΖει ν' ανθίσεις.......
μες στο καταχείμωνο
όπου όλοι λιποθυμούν σε μία χειμέρια νάρκη Μελαγχολίας...



στις

9 σχόλια:

  1. Κουζουλός6910/10/2013

    Βλέπω Κάκια , χωρίς σχόλια !

    Ο ήχος της βροχής σου, είναι από μόνος του σχόλιο.
    Μουρμουρητό γλυκό , συνεχές ,κεντάει τη σιωπή συννεφιασμένου ουρανού.
    Νανούρισμα πάνω στη ξερή γη γεύεται στάλα στάλα όλο σου το πέρασμα.
    σσσσ η βροχή αρχή_νοιξε , μη φοβάσαι τις ομπρέλες , οι άνθρωποι ψάχνουν πάντα να κρυφτούν .
    Μα η βροχή περπατά ασταμάτητα ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κουζουλός6910/10/2013

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ~reflection~10/11/2013

    Κουζουλέ

    Έχω γνωρίσει Νερά ΛιμνάΖοντα, με ιδιότητες κιΝΟΥμενης άμμου....
    Έχω γνωρίσει ΩκεαΝΟΥς Ανθρώπων που εμφανίζουν δραστηριότητα μόνο στην επιφάνεια των κυμάτων τους...

    Εγώ είμαι ερωτευμένη με τη Ροή...
    η β-ΡΟ-χ-Η δομείται από Ροή...

    Το υλικό σύνορο του Ανθρώπου είναι το Δέρμα του. Αν αυτό ποτιστεί από την γόνιμη βΡΟχΗ ξεπερνά το ρόλο του ως διαχωριστικό του Εγώ από το Όλο και γίνεται Πύλη κάθε Πόρος για να επικοινωνήσεις με τ' απόκοσμα, φορέας των οποίων είναι και η βροχή!...

    Θέλω να δω την Άγρια Καταιγίδα να διαταράσσει τα λιμνάΖοντα Σκούρα Νερά της Προστατευμένης, από Ιδιωτικούς Στρατούς, ΥδατοΑσφάλειας ενός ΟχυρωμέΝΟΥ Ανθρώπου...

    Θέλω να δω την Άγρια Καταιγίδα να καρφώνει τα Υγρά Σπαθιά της στο εσωτερικό του ΩκεαΝΟΥ του Ανθρώπου...

    Ποτέ δεν με συγκίνησαν οι Επιφάνειες...

    Και όσον Αφορά τα Σχόλια, έχω αναφέρει ποιον Ρόλο επιτελούν τα δικά μου, όπου κι αν τα συναντήσετε...

    Όσο για τα σχόλια των Φίλων,
    Ανάσες είναι και ο Άνεμος Ελεύθερος γεννήθηκε να Φυσά προς όποια κατεύθυνση του κάνει Κέφι...
    Άλλοτε στον Τσιγγάνικο Μαχαλά,
    κι άλλοτε σε άλλες όμορφες πολιτείες άλλων αποτυπώσεων...

    ;-)))))

    Εδώ πάντως,
    ΚΑΙ σήμερα,
    βρέχει Ροή!.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. πνευμα10/11/2013

    Βροχή και σήμερα μέσα στα σπίτια με έναν ήλιο νοτισμένο να περιπαίζει τα πυρωμένα σύννεφα. Απόψε που λες θα τυλιχτώ με τα καινούργια μου βρόχινα σκεπάσματα και θα αφήσω κάποιον αγριεμένο ουρανό να με ποτίσει με πυρωμένα δάκρυα και ακανθώδη μύρο...

    Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ~reflection~10/12/2013

    Πνεύμα

    λένε το νερό δημιουργεί Reflections...

    Σκέφτομαι:
    σε κάθε Σταγόνα, μία αντανάκλαση παραμορφωτικού Εαυτού...

    Όσες οι Σταγόνες, τόσα τα Εγώ μου...

    Σ' αυτήν την Υγρή Στιγμή του Ρευστού ΧρόΝου, πάντα εμφανίζεται Ένας Στεγνός Ποταμός προσφέροντας την Κοίτη του, για να ξεχειλίσει από τις παλίρροιές μας,
    οδηγώντας όλον τον όγκο του 70% του Εαυτού μας
    στη Θάλασσα...

    Ακόμη και υπό Σκιάν, βρέχομαι...
    Ακόμη και υπό Βροχή, στεγνώνω...
    Ακόμη και υπό ακινησία, κιΝΟΥμαι,
    μεταμορφώνομαι,
    γίνομαι Εγώ η Βροχή που νοστάλγησε ο ΥπερΑιωνόΒιος Ουρανός,
    που ποτέ δεν τόλμησε να γείρει τόσο,
    ώστε να μυρίσει,
    να αγγίξει,
    να γευτεί,
    να εμπειρωθεί το μουσκεμένο Κορμί της Διψασμένης Ανθρώπινης Γης....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κώστας Κουκουζέλης10/13/2013

    γλυκά κι αλμυρά νερά
    σε αέναους κύκλους
    -σε αέναη σπείρα καλύτερα
    προς την πραγμάτωση όσων...

    συνήθως τα βιβλία έχουν ένα
    σχηματικό παράδειγμα:
    ωκεανός>εξάτμιση>βροχή>λίμνες>ποτάμια>ωκεανός

    παρεμβάλλοντας ανάμεσα στη βροχή και τις λίμνες
    τα μάτια(τα δάκρυα) κατάφερες να μετατρέψεις τον κύκλο
    σε σπείρα, δηλαδή να του προσδώσεις χρονικότητα!

    (απολαυστικό!)

    την καλημέρα μου

    υγ. ακούσια, μου έδωσες μια εικόνα για ένα σύντομο
    κείμενο -θα σε ενημερώσω αν κι όταν το φτιάξω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κουζουλός6910/13/2013

    Κάκια
    Πόσο θα θέλα οι Κυριακές να είναι πάντα βροχερές μα φωτεινές συνάμα . Να λένε πάντα αλήθειες χαμηλόφωνα ειπομένες ως σαν τα μοιρολόγια απ´ τις καρδιές βγαλμένες .
    Καλή ροή να έχεις , δυναμική ,ολοένα αυξανόμενη , τη βδομάδα που έρχεται καλπάζουσα ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ~reflection~10/15/2013

    Κ.Κ.

    ενημερώθηκα και μάλιστα.... κατά λάθος!...
    ΠερΝΟΥσα τυχαία από τα παράλια της Πατρίδας σου και μόλις είδα Ποτάμια και Θάλασσες δεν γινόταν να μην κοντέψω και να μην επιχειρήσω μία βουτιά να ... μετρηθώ με το ύψος του κύματος ...το βάθος των Βυθών... και την Ορμή του Ποταμού...

    Η ιστορία κατέγραψε στιχομυθίες που δικαιώνουν το Υγρό Στοιχείο μέσα από τους ομόκεντρους κύκλους του, ακόμη και μέσα από την νεοσύστατη Χρονική του Σπείρα...


    Εν Αρχή λοιπόν:

    αρχέγονα \ το δέλτα ήταν της θάλασσας
    μέχρι που ο ποταμός την έκανε δική του

    ;-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ~reflection~10/15/2013

    ΚουΖουλέ

    όσο ΙδρώΝΟΥν οι Επιφάνειες
    από τον κόπο της Προσπάθειας
    ποτέ δεν στερεύουν οι Πηγές...

    ;-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Προεκτείνοντας την αφορμή...