Ποτέ δε θα βρεις λόγο επαρκή.
Δε δικαιολογούνται οι εξωημερολογιακές γιορτές.
Είναι εκείνα τα ξαφνιάσματα του Καιρού
που δε ζητούν άδεια,
δε λογαριάζουν το μονοπώλιο του γκρι,
δε μετρούν το ανάστημα της αντοχής σου.
Στήνουν μία μπάντα στην ύπαιθρο,
σε κείνο το ξέφωτο ουρανού
έξω από το σπίτι σου,
ανάμεσα στο σύννεφο
και σαν επιστρέφεις από τη δουλειά
πριν βγάλεις το κουστούμι των υποχρεώσεων
και τα στενά παπούτσια της συνέπειας
ένας μαέστρος σε αρπάζει από το χέρι
σε τοποθετεί στο κέντρο μιας Σάλας Εκπλήξεων
με τους προβολείς να μην παραχωρούν περιθώρια άρνησης.
Ξηλώνεται από κάποιες Οροσειρές
το Σολ της εκκίνησης
με μία Ανάσα μυημένου ορειβάτη
στην κατάκτηση της Κορυφής.
Ανάπηρος μπρος στο ξάφνιασμα
ζητάς δεκανίκι.
Δεν υπάρχει ούτε ένα χέρι να πιαστείς.
Η Σάλα υποχωρεί.
Αν δε χορέψεις,
πέφτεις απ' το υψόμετρο του Αναπάντεχου.
Μικρός ανθρωπάκος στο επίκεντρο του ποιήματος.
Χορεύεις.
Αποκλειστική Γιορτή
εξωημερολογιακής αφιέρωσης
σε έναν ανθρωπάκο καθημερινότητας
που μεταμορφώνεται μες στον Αιφνιδιασμό
σε ΥπερΉρωα της Ζωής του...
Ζούμε όλοιμαζί στο ίδιο ημισφαίριο στις ίδιες συντεταγμένες γεωγραφικο μήκος και πλάτος, έχουμε το ίδιο στίγμα κι επομένως ανήκουμε στο ίδιο σύμπαν, που είναιόμως μια σταλιά για τις ψυχές μας όταν το διανύουμε....
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε μου Ηρακλή,
ΑπάντησηΔιαγραφήτην ώρα που ξετυλίγουν το συστημένο πακέτο κάθε πολύτιμου Δώρου,
όσο μικρός κι αν είναι ο κόκκος του ατόφιου Δευτερόλεπτου της Ευτυχίας,
οι Άνθρωποι αποκτούν μία Συγγένεια
γιορτάζοντας ταυτόχρονα
Γενέθλια παιδικής συγκίνησης
μέσα από το πρωτόγνωρο κάλεσμα της συνοδευτικής καρτούλας
για συμπαντικό Χορό
πάνω από τις κεραίες των δορυφορικών καναλιών, της τηλεφωνίας, και πέρα από τους δορυφόρους των επίγειων παρακολουθήσεων και της κατασκοπευτικής περιέργειας Εκείνων που μας Επιβλέπουν
μην και ξεφύγουμε από τις αόρατες αλυσίδες που μας φόρεσαν.....
Εμείς τα απογεύματα
και τα βράδια
αλλάζουμε στέκια
και καταργούμε τα εγκατεστημένα προγράμματα προσομοίωσης ευτυχίας...
Εμπειρωνόμαστε Χορό
και αιθέριες Μουσικές
ξεκλειδώνοντας τον αληθινό Εαυτό μας
που περιμένει σαν αγρίμι στο κλουβί
πότε θα γυρίσουμε από το γραφείο
να τον σεργιανίσουμε μια Βόλτα στο Πάρκο με τις Οπτασίες....
Κάκια σ` ένα σύμπαν μια σταλιά, τιέχουν οι άνθρωποι να χωρίσουν;;; Είμαστε τόσο κοντά ο ένας με τον άλλον. Το μόνο που μένει είναι με χορούς κυκλωτικούς ...να ελευθερώσουμε τον αλυσοδεμένο εαυτό από τη φθαρτή καθημερινότητά
ΑπάντησηΔιαγραφήτου, οδηγώντας τον στην ΕΥΤΥΧΙΑ που...του κλέψαμε!!!
Ηρακλή
ΑπάντησηΔιαγραφήμία χούφτα το Σύμπαν
κι όμως τόσο επίμονα γεννιούνται Κλειδοκράτορες Περιουσιών...
Οι αληθινές περιουσίες χαρίζονται αφειδώς...
Αυτός που δεν έχει τίποτε
έχει τα πάντα...
Σ' αυτόν ταχυδρομείται η Πρόσκληση
για την εξωΗμερολογιακή Γιορτή...
Οι έμποροι του κόσμου γιορτάζουν τις επετείους...
Ο Ελεύθερος Άνθρωπος γιορτάΖει κάθε στιγμή τη ΖΩΗ....
Ναι... συμφωνώ... Οι Ελεύθεροι Άνθρωποι τίποτε δεν έχουν να χωρίσουν... μόνο μοιράζονται...
Οι έμποροι του κόσμου έχουν να χωρίσουν τα κέρδη και την κυριαρχία τους στις παγκοσμιοποιημένες αγορές....