Δευτέρα 7 Ιουλίου 2014

Σ οπως σιωπή, όπως σκοτάδι...





Γράφω Σιωπή και σβήνω τα φώτα για ν' ακουστούμε...


6 σχόλια:

  1. Στα μικρά σε βρίσκω, στη δύναμή τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος7/08/2014

    Δεν πάει έτσι Κάκια! :)

    na sai καλα οτι και αν κανεις! φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σημαντικη η σιωπη... περιμενω τον λογο...μετα απο αυτην... τον δικο σου λογο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Christina

    Ερωτεύομαι τα μικρά γιατί μέσα μας πάντα μεγαλώνουν απροσδόκητα!...

    Από μία σταγόνα φτιάχτηκαν οι Ωκεανοί!.... ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δημήτρη

    Το σημαντικό είναι να μην βαλτώνουμε στα στατικά νερά, όπου όλος ο Κόσμος πνίγεται...

    Να τολμάμε να χτίσουμε βασίλεια και με μία προσταγή του Τρελού Εαυτού μας να τα γκρεμίζουμε, μόνο και μόνο για να μεταναστεύσουμε σε Ταξίδια συνεχόμενης Ροής...

    Έτσι ανταποκρίνομαι στα καλέσματά μου:
    γκρεμίζοντας και ξαναχτίζοντας Εαυτό και Ζωή από την Αρχή...

    ...με πρώτη ύλη πάντα τις Σιωπές... {κι ας μοιάζει πως μιλώ πολύ...}

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Παρασκευή μου

    Μιλώ... -πολλές διαλέκτους!-
    με λέξεις...
    με τα μάτια...
    με σιωπές...

    και ο Λόγος, ακόμη και στο σκοτάδι, ξέρει να εικονοΠοιεί την Αλήθεια του...
    αρκεί να εκπαιδευτούμε στις ψηλαφίσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Προεκτείνοντας την αφορμή...