όπως είναι κι οι ζωές μας
πνίγει στη σάλτσα τις κραυγές των σφαγιασμένων ζώων
κι ετοιμάζει τα συνοδευτικά και τις σαλάτες
τρώγοντας τον σερβιτόρο του,
που δουλεύει ανασφάλιστος.
Οι άποροι παρελαύνουν με σκυμμένα κεφάλια
στα δωρεάν γεύματα αγάπης της εκκλησίας.
Οι παπάδες πιστοί στις νηστείες
ράβουν ράσα XXL αποθηκεύοντας τροφή εις το σαρκίο τους
μην τυχόν κι έρθει στα πράγματα η Αριστερά
και φέρει νέα κατοχή για τους Δεξιόφρονες.
Η γειτονιά ανενόχλητη από την παγκόσμια πείνα
μοσχομυρίζει φρεσκομαγειρεμένο φαγητό
της καλής νοικοκυράς με το πεκινουά,
καθώς η μετανάστρια ψάχνει στον κάδο απορριμάτων
και ένα αδέσποτο σκυλί πεθαίνει από δίψα
προσβάλλοντας με δυσωδία το παρκάκι των ερωτευμένων
που χορταίνουν με ... αγάπη.
Η μαμά με το πιάτο στο χέρι
απειλεί την μικρή της κόρη να καταπιεί το αυγό
η απειλή γίνεται δωροδοκία με σοκοφρέτα.
Η μικρή κάνει πως τρώει το παραμύθι
και εντέχνως εμπαίζει τη μαμά,
την ώρα που στο ρετιρέ της οικοδομής
η δεκαοχτάχρονη μούσα του διάσημου φωτογράφου
με ερωτισμό ξερνάει το λιτό μεσημεριανό της
τρώγοντας τα νύχια της χαμένης αυτοκυριαρχίας της.
Οι νάρκισσοι των γυμναστηρίων
μπουκώνουν με συμπληρώματα διατροφής
το συνεργάσιμο σώμα/στόμα τους
και σερβίρονται οι ίδιοι προς φάγωμα
στις πασαρέλες της νύχτας
παλεύοντας να χορτάσουν την ακόρεστη αυταρέσκειά τους.
Οι διαδηλωτές τρώνε ξύλο
και οι εργαζόμενοι τρώγονται από τους μεγαλοκαρχαρίες
με την Κυβέρνηση να πληρώνει πάντα τον λογαριασμό
στα λουκούλλεια γεύματα των φραγκάτων χορηγών του Κράτους.
Η οικοδέσποινα
μαγειρεύει ασυνάρτητους γευστικούς σαρκασμούς
μαγειρεύει ασυνάρτητους γευστικούς σαρκασμούς
για να χορτάσει το "φάτε μάτια ψάρια"
των αναγνωστών
και ως γνωστόν
με όσα έχει δει,
από πεποίθηση
δεν τρώει και δεν ... τρώγεται!...
;-)
Kρίμα που έμεινε «ασχολίαστο»...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιμένω πως τα Κείμενα,
ΑπάντησηΔιαγραφήαπό τη στιγμή που ο τρελός Συγγραφέας τους βάλει την τελευταία τελεία,
είναι Αυτόνομες Οντότητες
και διεκδικούν το χώρο τους στην Αλήθεια της Ζωής...
Τα Κείμενα επενδύουν
στον σχολιασμό που γεννιέται στο μυαλό του Αναγνώστη,
ώστε η Κεντρική Ιδέα τους
να μπορέσει να επηρεάσει γενικά την Πράξη της Ζωής...
Δεν είναι απαραίτητος ο γραπτός σχολιασμός
μόνο ο Προβληματισμός που αθέατος γεννιέται...
;-)
ο προβληματισμός που δημιουργούν τα κείμενα είναι το ζητούμενο, ώστε με αφετηρία το κείμενο, να ενεργοποιηθεί η σκέψη μας.. Μ
ΑπάντησηΔιαγραφή