Κοίτα φίλε μου που ήρθε ο καιρός
όμορφη να ξημερώνεται η ζωή
σαν τίποτε να μην χρειάζεται
πέρα από την ανάσα
και αυτή η ξενιτεμένη μας ύπαρξη
έπαψε να παλινδρομεί
σε γειτονιές επίγειων παιδικών τραυμάτων
σαν ο χρόνος που λέγαμε πως θα περάσει
να 'χει πληρώσει τους φόρους του στο δανεικό Παρόν μας
κι η ευτυχία μοιράζεται πλέον αφειδώς
σε μάς τους φτωχούς
που μ' ένα ψίχουλο προσφοράς
γονιμοποιούμε Πληρότητες.
Κοίτα φίλε μου που στέρεψαν οι ωκεανοί των ποιητών
γιατί περίσσεψε η χαρά στο στόμα των ανθρώπων
δεν γρατζουνιέται η Ψυχή από την Ύλη
και πιο όμορφη είναι πλέον η Ζωή
παρά το ποίημα.
♫══♫══♫══♫ ♫══♫══♫══♫ ♫══♫══♫══♫ ♫═.♫══♫══♫══♫ (●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)Καιρο ειχα να περασω απο τη μπλοκογειτονια ,αλλα τωρα ηρθα αφηνοντας τις καλυτερες ευχες μου για ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ και ΚΑΛΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ!!Να εισαι παντα καλα και να βρισκω ανοιχτο το σπιτικο σου!!♫══♫══♫══♫ ♫══♫══♫══♫ ♫══♫══♫══♫ ♫═.♫══♫══♫══♫ (●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)(●◡●)
ΑπάντησηΔιαγραφήSΚΡΟΥΤΖΑΚΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα χαίρομαι με τις Ευχές σου... Ευτυχώς το Γέλιο και η Εκτίμηση είναι σαν τον Θεό που αναφέρουν όλες οι Θρησκείες:
Πανταχού Παρών!..
Οι Τρελοί δεν έχουν μόνιμη διεύθυνση κατοικίας...
Άλλοτε βουνό, άλλοτε θάλασσα, άλλοτε βυθός και ενίοτε ουρανός...
Τα χαράτσια μου τα πλήρωσα με απλοχεριά κι άφησα και μπουρμπουάρ στον Έφορα της Ζωής...
Γκρέμισα ό,τι περιττό και πολυέξοδο,
κράτησα ένα δωμάτιο να χωρέσω το Ταξίδι του Εαυτού μου
και οι μήνες με καλωσορίζουν σαν Δικό τους Άνθρωπο,
εφόσον δεν τροφοδοτούμαι πλέον με ρεύμα,
μα με Φως, Αέρα, Νερό και Φωτιά....
;-)
Καλό μήνα εύχομαι σε όλους εμάς,
τους Μαθητές της Ζωής...
<< μ' ένα ψίχουλο προσφοράς
ΑπάντησηΔιαγραφήγονιμοποιούμε Πληρότητες.>>
Τα είπες όλα σε λίγες λέξεις ! Όλο υπέροχο !
Εκτός από σένα "μισητό" καζενάκι που με παράτησες μόνο στο φατσομπούκι. (σε λατρεύωωωωωωω άσε τι λέω)
Υποψιάζομαι πως πετάς κι εκεί αλλά άλλαξες φτερά !! Λέω εγώ τώρα.
Σε πεθύμησααααααααααααα
Καζενάκι,
ΑπάντησηΔιαγραφήόταν λέω "ΦΕΥΓΩ", φεύγω...
κι όταν λέω "ΜΕΝΩ ΕΔΩ", μένω εδώ...
Τις πόρτες που κλείνω δεν τις ανοίγω με άλλα αντικλείδια Εαυτού και φέρομαι τίμια προς τις Αποφάσεις μου...
Ιντερνετικά υπάρχω μόνο στην Μαγεία της Μπλογκόσφαιρας, επαληθεύοντας το ρητό "Μία φορά blogger, blogger για πάντα"...
Τώρα αποθηκεύω την Ενέργειά μου για εποικοδομητικές Επενδύσεις Ζωής και ξεπροβάλλω μέσα από Νέες Εκκινήσεις κουβαλώντας πάντα μαζί μου τα στοιχεία της Τρέλας, του Πάθους και της Εμμονής μου στο Ζητούμενο...
Όσο για το ψίχουλο... ;-)
Είναι σαν εκείνη την σταγόνα με την οποία οι Τρελοί δημιουργούν Θάλασσες...
και αν το καλοσκεφτείς,
μία σταγόνα και η Θάλασσα
μία σταγόνα ακόμη και η Ζωή
και όταν έχεις κατά Νου πως στο Φως του Χρόνου εξατμίζεται,
την Εκτιμάς δεόντως ό,τι πρόσημο κι αν φοράνε οι μέρες της...
+
-
και ό,τι πράξεις κι αν κάνει πάνω σου ο Γεωμέτρης, όπως λένε, Θεός...
;-)
Nα εισαι καλα Παντα οι απαντησεις σου ειναι σοφες!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή