Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2014

Ενεργειακή Υπογραφή.....





Το Έργο Τέχνης που κοσμεί την ανάρτηση είναι κλεμμένο από τον σύνδεσμο που ακολουθεί, και οφείλω, σαν μικρό ανθρωπάκι κι εγώ να αναφέρω την ΕΠΩΝΥΜΙΑ της Πηγή μου:

http://www.tumblr.com/search/surreal%20universe



-Αυτή η καταπληκτική ζωγραφιά είναι της Αννούλας!... Σήκω Αννούλα να σε δουν οι συμμαθητές σου!

Η Αννούλα, μόλις 3 ετών, φοιτά κανονικά στον Παιδικό Σταθμό της Οδού Ψαλιδίσματα, εκεί όπου ο άνθρωπος ξεκινά να μαθαίνει επίσημα πώς να ξεχωρίζει από τους άλλους, πώς να δουλεύει για να αναδείξει τον εαυτό του, πώς να κλέβει την παράσταση, πώς να κερδίζει τις εντυπώσεις. Η Αννούλα είναι πολύ καλή μαθήτρια. Ακούει τη δασκάλα και τη μαμά της που την δασκαλεύει από το σπίτι "Να είσαι η καλύτερη της τάξης!", που σε ελεύθερη μετάφραση υποσυνείδητων υποτίτλων σημαίνει "μην αφήσεις κανέναν να είναι πιο πάνω από σένα".
Η Αννούλα ψηλώνει κάθε φορά που η κυρία διαλέγει να επιδείξει στην τάξη τη δική της ζωγραφιά και πάντα βάζει τα δυνατά της, ακόμη και ζωγραφίζοντας διαστημόπλοια, αν και τα μισεί, εφόσον είναι πέρα για πέρα γήινη. Ο Θωμάς είναι καταπληκτικός στα διαστημόπλοια, μα πάλι η Αννούλα ξεχωρίζει, γιατί ο Θωμάς δεν τραβά ίσιες γραμμές, και ζωγραφίζει με μία ιδιόμορφη τεχνική μουτζουρώνοντας σχεδόν αδέξια το χαρτί, ώστε στο τέλος να προκύψει το ονειρικό σκάφος που τον ταξιδεύει στο Σύμπαν. Και, δυστυχώς γι' αυτόν, ο Θωμάς ποτέ δεν υπογράφει τα έργα του.

Οι φοιτητές πληρώνουν τα συγγράμματα της Δημόσιας Δωρεάν Παιδείας και συμπληρωματικά γνωρίζουν πως στην "μαύρη αγορά" των σημειώσεων κυκλοφορούν καλογραμμένα σπιράλ από επιμελείς φοιτητές με επιχειρηματικό πνεύμα, φυσικά με την επωνυμία τους στο εξώφυλλο, όπου μπορεί ο καθένας να τα προμηθευτεί με την ανάλογη αμοιβή, που ο φοιτητής μοιράζεται με το φωτοτυπάδικο της Μελενίκου.

Παρόλο που όλοι μας νομίζαμε πως όλα έχουν ερευνηθεί, έχουν ειπωθεί, έχουν ανακαλυφθεί ή έστω τα είχε υποψιαστεί κάποιος πριν από μας, αυτή η Έρευνα που προσφάτως δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό "Επιτεύγματα Επιστημόνων" πραγματεύεται το πρωτόγνωρο και φυσικά είναι εργασία ενός μεταπτυχιακού φοιτητή, που το όνομά του αναγράφεται με ψιλά γράμματα στην τελευταία παράγραφο της εισαγωγής, ενώ το όνομα του επιβλέποντος καθηγητή φιγουράρει με γραμματοσειρά επιβολής δίπλα στον τίτλο της εργασίας. Κατοχυρώθηκαν τα πνευματικά δικαιώματα εις τους αιώνας των αιώνων αμήν.

Στο αμφιθέατρο του Α.Π.Θ θα πραγματοποιηθεί μία έκθεση φωτογραφίας από ερασιτέχνες φωτογράφους, φοιτητές των σχολών, με θέμα "Ανώνυμη Ματιά"... Ο φωτογράφος καλείται να δει τη Ζωή με άλλα μάτια από αυτά που εκπαίδευσε μέσα στην κοινωνία των ανθρώπων. Καλείται να υπερβεί τους τυποποιημένους κανόνες φωτογράφισης, να ανακαλύψει γέφυρες ανάμεσα στο μικρόκοσμο και στο μακρόκοσμο και με γυμνό φωτογραφικό φακό, με γυμνό μάτι και χωρίς εξοπλισμό να ανακαλύψει το σωματίδιο του Θεού, χωρίς άλλον επιταχυντή από αυτόν του Νου. Ο μόνος κανόνας είναι πως τα Έργα θα αναρτηθούν ανώνυμα. Η τρελή καθηγήτρια που σκαρφίστηκε την ιδέα την παρουσίασε στον Πρύτανη εγγράφως, ζητώντας παράλληλα να παραχωρηθεί το Αμφιθέατρο για να εξυπηρετήσει τους σκοπούς της εκδήλωσης. "Αν εμφανιστεί έστω κι ένας συμμετέχοντας θα υπογράψω ολογράφως για να διατεθεί το αμφιθέατρο" απάντησε αποστομωτικά ο Πρύτανης.

Γέλασε μέσα της η καθηγήτρια. Τόσα χρόνια από την έδρα των εισηγήσεων, προεκτείνει το μάθημα σε μύηση των φοιτητών σε μία Τρέλα που ξεπερνά την ματαιοδοξία των αξιοθρήνητων ανθρώπων, υπερβαίνει τα ονόματα, διαγράφει τις διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στο "Με λένε, Σε λένε" και το τμήμα της ολόκληρο είναι ένα Υπερβατικό Ον που μόνη του ταυτότητα έχει το Ενεργειακό του Αποτύπωμα...

200 Αιτήσεις Συμμετοχής. "Το αμφιθέατρο θα αποδειχθεί μικρό!" σκέφτηκε η Τρελή. "Απέναντι είναι το Αλεξάνδρειο!" τόλμησε να καλπάσει ο λογισμός της με ένα σάλτο ελιγμού σαν εκείνα που πραγματοποιούσε ο Γκάλης το '87 πριν ακουστεί από τα μεγάφωνα το The Final Countown. Παρουσίασε στον Πρύτανη τις συμμετοχές. Στα λεπτά που εκείνος έμεινε σαστισμένος τον αποστόμωσε "Δεν το θέλω το Αμφιθέατρο. Είναι μικρό. Θα κάνω αίτηση στο Δήμο Θεσσαλονίκης για το Αλεξάνδρειο Μέλαθρον".... "Είσαι Τρελή" της απάντησε ο πρύτανης..... "Γι' αυτό επιβιώνω εδώ μέσα" απάντησε και φωτογράφησε την μικροαστική του νοοτροπία, με μάτια που γυαλίζουν.... εκείνα του Τρελού!...

Οι κυριούλες της σειράς με τα πτυχία πολλών επιπέδων επιμόρφωσης και των επώνυμων ερευνών επισκέφτηκαν πρώτες την Έκθεση. "Ανώνυμα Έργα!... Τί κρίμα να μην αποδοθούν βραβεία και έπαινοι στους Καλλιτέχνες με την τόσο ιδιαίτερη ματιά!... Και ποιος διοργανώνει τελικά την εκδήλωση?..."

Εμφανίστηκε ο εκπρόσωπος του Δήμου.
"Ο Εμπνευστής φυσικά επέλεξε να διατηρήσει την Ανωνυμία του. Η πεποίθησή του είναι πως τα γήινα έργα, εικαστικά, λογοτεχνικά, αρχιτεκτονικής, οφείλουν να έχουν Υπογραφή, όπως οι Αιτήσεις, οι Υπεύθυνες Δηλώσεις, τα Πτυχία, ... Τα συμπαντικά Έργα δεν έχουν ανάγκη από γήινες υπογραφές φιλόδοξης ματαιότητας. Τα συμπαντικά Έργα φέρουν Ενεργειακό Αποτύπωμα της Ψυχής που τα δημιούργησε. Η Ψυχή είναι Ενέργεια και ταξιδεύει άφθαρτη στο ΧωροΧρόνο.... Στο παρόν ΧωροΧρονικό στιγμιότυπο μπορεί να ντύθηκε με το οποιοδήποτε ανθρώπινο όνομα... Τί νόημα έχει σε μία Διαχρονική Δημιουργία μία προσωρινή υπογραφή?... Τί παραπάνω πληροφορίες θα προσφέρει για την Νιρβάνα στην οποία εισήλθε ο Νους για να συλλάβει και να υλοποιήσει την υπερβατική αυτή Ιδέα?....."

Κανείς δεν ξαναρώτησε "Ποιος υπογράφει εδώ?"...

Η Τρελή Καθηγήτρια πήρε σύνταξη λόγω ασθένειας.... Πέθανε όπως πεθαίνουν οι άνθρωποι.... φθαρτή, ευάλωτη, αναλώσιμη... Η Ενέργειά της όμως ξεπέρασε το φράγμα της πεπερασμένης Πατρίδας του Ανθρώπου και πλέον Φωτογραφίζει Αστέρια, Κομήτες και Γαλαξίες, γνωρίζοντας πως ο Μεγάλος Καλλιτέχνης που τα δημιούργησε παραμένει Μέγας Ανώνυμος και Άμορφος, ακόμη κι αν ο ανθρωπάκος για να νικήσει το Φόβο του Αγνώστου τον ονόμασε θεούλη και του έδωσε ανθρώπινη μορφή και χαρακτηριστικά....