Κυριακή 3 Ιουλίου 2016

Η Δυσκολία



Η εικόνα μου συναναστρέφεται τους λάθος ανθρώπους της ΕΔΩ:

http://vi.sualize.us/nick_knight_surreal_inspiration_design_movement_picture_YxB.html


Βιβλίο "πόνος στην πλάτη", εκδόσεις Άνω Τελεία, 2024

Να συναναστρέφεσαι με τους λάθος ανθρώπους.
Οι καλοί, οι σωστοί, οι καθωσπρέπει
ή είναι σ' επικίνδυνο βαθμό πληκτικοί κι υποταχτικοί
και θα σ' οδηγήσουν
στο μονόδρομο της επίπεδης ηρεμίας τους
που δεν είναι η γαλήνη του φιλοσόφου
μα η ανέξοδη μαστούρα
του άκρως εξαρτώμενου υποκειμένου
ενός κόσμου που ποτίζει ηρεμιστικά
τη συνείδηση
εξαντλεί την υπερκινητικότητα του ατόμου
σε διαδρόμους ανούσιων προσδοκιών
και κίβδηλων επαίνων
όμορφου ρουχισμού
και πλαστογραφημένων πτυχίων ευτυχίας

ή προσποιούνται τους καλούς
με κείνο το δόλο του κακεντρεχούς ανθρώπου
μεταδίδοντας την ατομικότητα
με μορφή επιδημίας που μολύνει
το Συλλογικό Σκοπό των πραγμάτων
και σκληραίνουν το περίβλημα του Εγώ τους
μιμούμενοι άτρωτους υπερήρωες
χουλιγουντιανικής υπερπαραγωγής
υποψήφιας για όσκαρ μεταπολεμικής επιβίωσης.

Να επιλέγεις τους λάθος ανθρώπους
γιατί είναι οι μόνοι που αν και δρουν μοναχικά
αόρατα συμπλέκουν τις δράσεις τους
προς την απελευθέρωση του Ανθρώπου.

Διασχίζουν άγριους πολέμους
μα σκαρφαλώνουν άρτιοι
πάνω από τα ανθρώπινα αξεσουάρ της πλαστικής κούκλας
με το αγγελικά σατανικό χαμόγελο.
Δεν διεκδικούν μετάλλιο διαφθοράς ή διαφάνειας
δεν κρύβουν το αίμα στις πατούσες τους
δεν  φράσσουν τη ροή του φωτός
δε σαμποτάρουν την ιερότητα του σκότους.

Αποδέχονται την παραβίαση του συστήματος ασφαλείας
αυτού του κόσμου
υπηρετώντας εκείνον τον Ύψιστο Σκοπό
που θέλει το Πνεύμα Ελεύθερο
άγρια να Διαφέρει
απ' το σύνολο των καλών στρατιωτών
με τα παράσημα βλακείας και κανακέματος
στα μπράτσα του μυαλού τους.

Να μπεις στο κόλπο με τους λάθος ανθρώπους
που τρυπάνε το μάτι των ελεγκτών
που την σκαπουλάρουν από το δωμάτιο επιτηρήσεων
που δραπετεύουν από την τιμωρία
και εξασκούνται σε πειράματα αντοχής
για να διατηρήσουν ανόθευτη την ευαισθησία του Ανθρώπου.

Η Δυσκολία:
να εντοπίσεις ποιος είναι ποιος.










5 σχόλια:

  1. Ανώνυμος7/05/2016

    Πρεπει να εισαι θαλασσα.για να μην σε βρωμισουν τα λασπομενα ρυκια που ερχωνται μεσα σου...
    Ετσι ειναι οι ανθωπινες σχεσεις
    Σε φθιρουν σε αλιωνουν.χαλουν το χαρακτιρα σου αν σε βρουν αδυναμο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο Άνθρωπος επιλέγει τί θα γίνει.
    Άλλοι γίνονται Θάλασσα, άλλοι το Ποτάμι που αδειάζει στη θάλασσα, άλλοι μια νερολακούβα, άλλοι ένα έλος κ.ο.κ.
    Ο καθένας είναι απόλυτα υπεύθυνος για την κάθε Μεταμόρφωσή του.

    Όπως επίσης είμαστε υπεύθυνοι για τη Δύναμη ή την Αδυναμία μας.

    Ενίσταμαι στη διαπίστωσή σου για τις ανθρώπινες σχέσεις. Δεν υπάρχουν για να μας φθείρουν, αλλά για να μάς κάνουν πιο δυνατούς ακόμη και μέσα από τις ευαισθησίες μας.

    Πλέον κρίνω πολύ αυστηρά το κίνητρο που κρύβεται πίσω από τις πράξεις των ανθρώπων.

    Οι λάθος άνθρωποι συνήθως δεν έχουν την ανάγκη να αποδείξουν την αξία τους στο πλήθος, κι έτσι δρουν τίμια κι αθόρυβα προς τον Στόχο τους, μία πτυχή του οποίου πάντα αντιμάχεται το σύστημα και δικαιώνει το ποίημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος7/06/2016

    Αν δεν εισαι γεννημενος θαλασσα δε μπορεις να λυσεις καβους.αλλα ακομα κι αν τα καταφερεις με την πρωτη τρυκιμια θα χαθεις.
    Η ομορφια της ζωης για εμενα βρισκεται στον ανοικτο αερακαι στην κορυφογραμμη της θαλασσας-ουρανου
    Ξεχωριζει.,μεστωνει η γραφη σου.πλυμιρισμενη με νοηματα και ενα αδιακοπο εξαυλωμα
    Ψυχης και νου.σχεδον τσικανικα αλητευει καιδαμαζειτον αερα.
    Καλη συνεχεια σε οτι κανεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η γραφή είναι ένα στιγμιαίο αποτύπωμα συνειρμών που μόλις ολοκληρωθεί αποκτά δική του αυτόνομη προσωπικότητα. Γράφοντας λειτουργουμε ως κοίτες για να εκφραστεί η συγκεκριμένη κεντρική ιδέα που φυσικά δεν μας ανήκει. Απλά κοινωνούμε την Ευλογία του Δημιουργείν ακριβώς γιατί αφεθήκαμε στην πρόθεση του Κινήτρου.

    Επίσης, δεν πιστεύω πως γεννιόμαστε με προδιάθεση Μεταμόρφωσης. Έχω την πεποίθηση πως ο καθένας αν το αποφασίσει μπορεί να γίνει οτιδήποτε.

    Ευχαριστώ για το κίνητρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανώνυμος7/11/2016

      Τα ορια μας δεν ειναι αξεπεραστα.
      Ολοι εχουμε και τους οφηλουμε σεβασμο.
      Διαφορετικα ματεοπονουμε .δε ρεπει να σηνθληβουμε το εγω μας για κανενα λογο.
      Επιμενω οτι η επαφη με τον κοσμο ειναι πολλες φορες χωρις λογο επιδει ι περισοτεροι δε σεβονται τον εαυτο τους αρα δε μπορουν να σεβαστουν και τους αλλους .
      Καλη συνεχεια σε οτικι αν κανεις

      Διαγραφή

Προεκτείνοντας την αφορμή...