Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2016

Μάχη




Είναι αυτά τα μακριά μαλλιά μου που προκαλούν τον άνεμό σου να φυσήξει μέσα στις τούφες τους μπλέκοντάς τα ακόμη περισσότερο με τις ανάσες σου. Δεν επιδιώκω να ξεμπλέξω. Πιο πολύ να τυλιχτώ θέλω. Μέσα σου. Ένας βρόγχος που σε πνίγει και ταυτόχρονα κλείνει το κύκλωμά σου, κάνει το ρεύμα σου να φωταγωγεί τον εγκέφαλο και σε εκτοξεύει έξω από τον εαυτό σου. Γεφυρώνεις στον ουρανό τα πυροτεχνήματά σου με τα δικά μου. Καλύπτεις το σύμπαν. Τα γυναικεία βεγγαλικά του μυαλού μου διαπερνούν τις αστραπές σου σκίζοντας το σκοτάδι της σιωπής που επικρατεί πριν το μεγάλο ξέσπασμα. Θα το γιορτάσουμε απόψε. Μόνοι όπως πάντα. Εγώ κι Εσύ. Αγριεμένα λιοντάρια που στην μανία του Έρωτα διεκδικούν ο ένας όλα τα κομμάτια του άλλου. Όλη η ένταση κλεισμένη στο κελί μας, που μετριέται ίσα με δύο ανάσες μήκος και πλάτος. Το ύψος του, όσο ο Θεός σου και η Αθεΐα μου συναθροιζόμενα. Τρίζεις τα δόντια σου. Ηγεμονικό αρσενικό που απαιτεί την υποταγή  μου. Τρίζω τα θεμέλια του σύμπαντος. Κυριαρχική γυναίκα που απαιτεί σεβασμό. Στους κροτάφους κροταλίζουν  οι φλέβες. Η συμπυκνωμένη ένταση εκτονώνεται. Ακαριαία εκτοξεύονται οι φλέβες σαν φίδια και δαγκώνουν το λαιμό στο πιο ευαίσθητο σημείο του. Αμοιβαία. Ίδιο θανατηφόρο χτύπημα. Σαν να σπουδάσαμε Επίθεση στο ίδιο στρατόπεδο. Σου το είχα πει "Αν ήμουν Άντρας, θα ήθελα να ήμουν Εσύ." Το πέρασες σαν στίχο μιας ποιητικής μου υπερβολής. Τώρα που έχω μάθει να πολεμάω σαν κι Εσένα, κατανοείς τον τρόπο που σε διδάσκομαι... τόσο καιρό μαζί σου.

Τρυφερό βρεφάκι αυτό το Μαζί και έχει μάθει να σκοτώνει, να καίει τα ίχνη, να θάβει τα φεγγάρια και τα νεκρά μας σώματα, να χορεύει πάνω στους τάφους μας, με τους κροτάφους του ιδρωμένους από το μακελειό και πάντα πριν το ξημέρωμα να μάς ξεθάβει από τα σπλάχνα της γης, νεκρούς τον έναν μέσα στον άλλο, συναρμολογεί τα κύτταρά μας, πάντα μπερδεύοντας κάποια δικά μου με μερικά δικά σου, ώστε στην επόμενη μάχη σκοτώνοντάς με να σκοτώνεις κάτι δικό σου, σκοτώνοντάς σε να σκοτώνω κάτι δικό μου και καθώς πεθαίνουμε πριν προλάβουμε ν' αρθρώσουμε ούτε μία λέξη να αγκαλιαζόμαστε, γιατί μόνο Μαζί μπορούμε να νικήσουμε όλους τους θανάτους που κρύβει ο Έρωτας.


--------------------------------------------





1 σχόλιο:

Προεκτείνοντας την αφορμή...