Παρασκευή 15 Απριλίου 2016

Έγκλημα Πάθους



Ένας άντρας κάθε βράδυ έπιανε την γυναίκα του να κοιμάται με άλλον εραστή.

Το πρώτο βράδυ την έπιασε στο κρεβάτι με τον φόβο του.
Η γυναίκα έμεινε έγκυος.
Ως το πρωί, του γέννησε ένα σωρό φοβίες.

Το δεύτερο βράδυ την έπιασε με έναν του εφιάλτη.
Η γυναίκα έμεινε έγκυος.
Ως το πρωί, του γέννησε ένα σωρό αγρύπνιες.

Το τρίτο βράδυ την έπιασε με το θυμό του.
Η γυναίκα έμεινε έγκυος.
Ως το πρωί, του γέννησε ένα σωρό εκρήξεις.

Το τέταρτο βράδυ την βρήκε αγκαλιά με το θάνατο.
Η γυναίκα έμεινε έγκυος.
Ως το πρωί, του γέννησε ένα σωρό τύψεις
και όλες είχαν κληρονομήσει στο βλέμμα
την αφοσίωση στον πατέρα τους.







Ο Άντρας μου πέθανε στον πόλεμο


Σαν χθες θυμάμαι
φορούσε γκρίζο βλέμμα
και μία πανοπλία εγωισμού
το δάχτυλο οπλισμένο
ακουμπούσε στα μηνίγγια
κι ο άνεμος χαροπάλευε
δίνοντας αναπνοές στη νηφαλιότητα του Νου.

Σε μία στιγμή άπνοιας
λύθηκε το φιμωμένο της παράνοιας στόμα
κι ο στρατηγός ψιθύρισε πυρ..
Υπνωτισμένα σχεδόν
όπως κάθε στρατιώτης
πυροβόλησε πολεμώντας τον εαυτό του
τινάζοντας στον αέρα
τον Άντρα
που ερωτεύτηκε ο άμαχος εαυτός μου.

Έμεινα να κοιτώ.
Ένα κουβάρι φόβοι, σάρκες και σκιές.
Αιμορραγούσε ο Νους του.
Ξεχύθηκαν κατά πάνω μου οι εχθροί του.
SOS
εδώ μία Γυναίκα κι ένα Κορίτσι
άμαχος εαυτός.
Σώπασαν οι πυροβολισμοί
έχει κι ο πόλεμος την ηθική του.

Έμεινα να κοιτώ.
Το δάχτυλο του νεκρού τεντώνεται
προς το μέρος μου.
-Θα ρθω για σένα.

Εγώ δεν πεθαίνω όμως.
Νίκησα τους δαίμονες μου
πριν συστηθώ στους δικούς σου
κι αν μ άφηνες να τους μιλήσω
θα έληγε ερωτικά αυτός ο θάνατος
κι εσύ
ίσως μπορούσες να με ζήσεις.