Κυριακή 18 Ιουνίου 2017

Εγώ θα είμαι πάντα εδώ




Όπως η μιας χούφτας φτερωτή ψυχή
κρύβεται επιμελώς
μέσα στο πυκνό φύλλωμα του δέντρου
που αν και τεράστιο
αόρατο στέκει θαρρείς
μπροστά στην αφηρημένη σου όραση
μα το τραγούδι  του
φτάνει να γεμίσει το σύμπαν της σιωπής σου,

έτσι, θ' αγκαλιάζω τους κύκλους της φωτιάς σου
με υδροφόρα φωνήεντα
που δε θα τα συλλαβίσω ποτέ
παρά μόνο με το πυρίμαχο σώμα μου
που θα πέφτει πανσέληνο μέσα στις καταστροφές σου
για να σε σώσει από τον Εαυτό σου
που σε σκοτώνει
στην προσπάθειά του να σ' αγαπήσει.

Και θα είμαι πάντα εδώ
πιο υπαρκτή από το θεό σου
πιο αποτελεσματική από τον φίλο
πιο αόρατη από τις νεράιδες
πιο ορατή από το φως της ημέρας
που περιμένεις να 'ρθει.
Εκείνης της μέρας που
θα σού χαρίσει όσα σού στέρησες.

Εγώ θα είμαι πάντα εδώ
με το περίγραμμά μου ζωγραφισμένο
από το παιδικό χέρι
που προεξέχει από το αρσενικό σου σώμα
πάνω στο τσαλακωμένο χαρτί της Ζωής
που στο τέλος θα δεις
διπλωμένο σαν αεροπλανάκι
θα φτάσει στο φεγγάρι
σε νύχτα με Πανσέληνο.

Γιορτής ξημέρωμα.



----------------------------------




2 σχόλια:

  1. τι όμορφο ρηφλέξιον μου... καλές επιτυχίες
    και καλό καλοκαίρι, πια...καλές διακοπές!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Λαμπρινή
    :)
    το Πάντα έχει διάρκεια Ζωής, και το ΕΔΏ,ναι... ας το ορίσουμε να είναι Ευτυχίας καλοκαίρι με τον Άνθρωπό μας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Προεκτείνοντας την αφορμή...