Η εικόνα μου αναδίδει τη μυρωδιά και τη μελωδία της εδώ:
https://gr.pinterest.com/pin/342344009146712375/
Στο άνοιγμα της πόρτας
το περίγραμμα της Γυναίκας
μονογραμμικό
δε χωρά ν' απορροφήσει
ούτε εισπνοή, ούτε αγάπη
ούτε θυμό, ούτε ευδαιμονία.
Δεν παραπλανεί
ούτε εγγυάται
μόνο καλωσορίζει
κι αποχαιρετά.
Όλα τα χιλιόμετρα
και τα χρόνια
που μεσολαβούν από το άνοιγμα της πόρτας
ως την Επίσκεψη
στο κέντρο της απομακρυσμένης Σάλας
περπατημένα ούτε μία φορά.
Θνητά βήματα λιγοψυχούν
στους διαδρόμους αυτού του λαβυρίνθου
στον περίβολο της έπαυλης
όπου οι μυρωδιές μεθούν το χώρο
χωρίς ν' αποκαλύπτεται
ποιος μαγειρεύει
και πού.
Η βιβλιοθήκη υπόσχεται πλούσιο δείπνο
μα σερβίρει άδεια πιάτα
και πρέπει να τα γεμίσεις με την ευφυΐα σου
υπερβαίνοντας την ανθρώπινη κούραση.
Η μουσική που παρεισδύει
μέσα στις μυρωδιές
δε δυναμώνει ποτέ.
Σε υποχρεώνει να δαμάσεις
το λαχάνιασμα,
την καρδιά σου,
το βουητό μέσα σου.
Ο συγχρονισμός σου σε προδίδει.
Θνητός Εαυτός
σε Μεγαλειώδες Πλάνο.
Αμείλικτος ο άδειος από παρουσία χώρος
σε εξοργίζει,
σε εξορίζει.
Ξαναβρίσκεσαι στο άνοιγμα της πόρτας.
Το περίγραμμα της Γυναίκας
σε ξεπροβοδίζει
καθώς στην απομακρυσμένη Σάλα
το Σώμα της
αναδίδει πιο έντονη από ποτέ
τη μεθυστική μυρωδιά και τη μουσική του
καλώντας σε να επιστρέψεις
για εκείνη την Ουσία των πραγμάτων
που δεν κατάφερες ακόμη να γευτείς.
καλώντας σε να επιστρέψεις
για εκείνη την Ουσία των πραγμάτων
που δεν κατάφερες ακόμη να γευτείς.
δύσκολη υπόθεση ο εαυτός .... το εγώ..... ο άνθρωπος μέσα σου μ όλες τις δυνάμεις και μη που κρύβει μέσα του..... δύσκολο να δαμάσεις το είναι σου...... δεν ξεγελιέται με τίποτε... ίσως φταίει και το ότι τον γνωρίζεις και σε γνωρίζει καλά........ άνθρωπος γαρ......
ΑπάντησηΔιαγραφήFrankne
Μαρία
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι τα τόσα Επίπεδα του Εαυτού που καλείται να διασχίσει ο Επισκέπτης για να φτάσει σε Μάς, που πιο εύκολη μοιάζει η παραίτηση, παρά η επίμονη παιδική περιέργεια της Ανακάλυψης, που απαιτεί Τρέλα και Επινόηση για να χαρτογραφήσει τα αχαρτογράφητα μονοπάτια μας που κρύβουν το Θησαυρό, πάντα στην Απομακρυσμένη μας Σάλα...