Κυριακή 23 Απριλίου 2017

Μαύροι κύκλοι


Σκισμένο κομμάτι του χάρτη
-ένα μάτι κοιτά από τη σχισμή
στο νεκρό υπερπέραν-
μαύρη τρύπα που τρώει την ύλη
κι ο ουρανός που του αντιστοιχεί
μία μπουκιά ματωμένο γαλάζιο
στο στόμα ενός εχθρού.

Όλοι εχθροί όλων
κι οι σφαίρες όπου κι αν πέσουν
πετυχαίνουν το στόχο τους.
Ένας νεκρός παραπάνω
ποτίζει τη γη με σώμα κι αίμα
βοηθώντας τα λουλουδάκια ν' ανθίσουν
σαν κατακαθίσει στην ατμόσφαιρα
η σκόνη κι η μανία του ανθρώπου.

Στα συντρίμμια  ο αέρας σφυρίζει
στίχους ποιημάτων
από τα άγραφα του μέλλοντος
επικά έργα
που θα εξυμνήσουν την ανδρεία των στρατιωτών
καθώς ο χορός θα κλαίει
στο υστερόγραφο κάθε στροφής
πίσω από τη φιγούρα
μιας όμορφης μαυροφορούσας
που αστόλιστη
θα τριγυρίζει στους αγνώριστους δρόμους
νανουρίζοντας τ' ορφανό της
με αυτοσχέδια ποιματάκια
γραμμένα
στην περίμετρο των μαύρων κύκλων
των ματιών της
που αντιμάχονται την περίμετρο
του μανιταριού.

Μισοπεθαμένη η ομορφιά
και πάλι νικά την ασχήμια
αυτού του κόσμου
κι όλοι οι μαύροι κύκλοι
στα όμορφα μάτια
των λεηλατημένων γυναικών
περιμετρικά στολισμένοι με τα λουλούδια
που περιμένουν ν' ανθίσουν.