Κι εκεί που νόμιζες πως εξαντλήθηκαν τα δώρα
φτωχαίνει ο κόσμος
οι γιορτές τελειώνουν νωρίς
η Ζωή μεγαλώνοντας μικραίνει,
εκεί που νόμιζες χάθηκαν οι περιουσίες
και μάς μείναν μόνο χρέη
πως τελείωσαν τα Θαύματα
και ο Εαυτός έμεινε ορφανός
εκεί που έσκυψες να κλάψεις
ή να κρυφτείς
εκεί ζωντάνεψε το Ποίημα
κι άρχισαν να πληθαίνουν πάλι τα δώρα
οι γιορτές να παίρνουν παράταση
ο Εαυτός να αποκτά παιδικότητα
η παιδικότητα να πιστώνει τη Ζωή με Φαντασία και Τρέλα
και να γινόμαστε πλούσιοι ξανά
χωρίς τίποτε στα χέρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμβαίνεις Υπέροχα μέσα στον κόσμο μας και για τούτο πολλά σου οφείλουμε!
Καλή Χρονιά να έχεις, ιέρεια της Ποίησης, και να δημιουργείς αντιθέσεις που ομορφαίνουν τις θέσεις μας.
Σε αγαπώ γιατί είσαι αυθεντικός Τόνος στην γραμματική των Ιδεών.
Κι είμαι πάντα αρχαιοκάπηλος όταν σκαλίζω τα ιερά χρώματά σου.
Στρατή,
ΑπάντησηΔιαγραφή:))
χαίρομαι πάρα πολύ την Ποιητική Συμπόρευση που δίνει απλόχερα κίνητρα για Δημιουργία και αυτοβελτίωση..
Ακόμη κι όταν γκρεμίζεται ο κόσμος του Ποιητή, εκείνος -μέσα απο τη Συμπόρευση- μαθαίνει και στις εκλείψεις να είναι Πανσέληνος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ για το 2018...
να ζούμε να χαιρόμαστε...
να ζούμε... σκέτα...
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
φιλιά :) = χαμόγελο
Λαμπρινή μου,
ΑπάντησηΔιαγραφή"να ζούμε"
Με γοητεύει αυτός ο λιτός αυθορμητισμός που αποποιείται τα φρουφρου κι αρώματα και υπονοεί εστίαση στην Καθαρή Ουσία της Ζωής.
Πολλά φιλιά γνήσιας παιδικότητας..
:))
Ευτυχώς έχουμε πάντοτε αυτό το "κέρας της Αμάλθειας"
ΑπάντησηΔιαγραφήενσωματωμένο μέσα στο κεφάλι μας.
Η υπέρτατη δωρεά της φύσης.
Καλό 2018, γεμάτο φαντασία και εκφραστικές διεξόδους.
Virgo
ΑπάντησηΔιαγραφήοι Μύθοι μάς συντροφεύουν ως δωρεές του παρελθόντος μας, όμως για να ζωντανέψουν μέσα μας θέλουν Πίστη στο ..Αδύνατο!!
Που εμείς, οι Τρελοί, την έχουμε!!
:))
παντα με ψυχες γεματες ουσια, αυτες αλλωστε αποζηταμε
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά, καλή χρονιά, με υγεία και κάθε καλό!
την αγάπη και την σκέψη μου
Κική
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις ήρθα από μια επίσκεψη στο Άρωμα Γυναίκας και για αυτήν την Ουσία της Ζωής συγκράτησα αυτό:
"...Να φροντίσεις την υγεία σου και το σώμα σου γιατί είναι ο ναός που φιλοξενεί την ψυχή σου. Να τον κρατάς καθαρό και φωτεινό.
Να δημιουργήσεις ένα συναρπαστικό 2018, ξεκινώντας πρώτα από το να επιτρέψεις στον εαυτό σου να βιώσει ακόμη περισσότερα συναισθήματα χαράς, δύναμης, αγάπης, αισιοδοξίας, κατανόησης, καλοσύνης, αντικαθιστώντας τις τοξικές σου σκέψεις με ενδυναμωτικές.
Να σε φροντίζεις λίγο παραπάνω. Γιατί όταν εσύ υγιής σωματικά και ψυχικά, μπορείς να προσφέρεις και να υποστηρίξεις περισσότερο τους ανθρώπους που αγαπάς..."
:))
Θυμίζει "τη φυσική της Ψυχής" του Φάμπιο Μαρκέζι που εστιάζει στην Πεμπτουσία της Ζωής..
Δεν είναι "Τρέλα" η πίστη στο αδύνατο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι το ακραίο όριο της Λογικής!!
"Χωρίς την ελπίδα, δεν συναντάς ποτέ το ανέλπιστο" έλεγε
ο Ηράκλειτος. (Ή πιο πεζά "πιο πιθανό να κερδίσει το Joker
κάποιος που παίζει, παρά εκείνος που δεν έπαιξε ποτέ".)
Virgo
ΑπάντησηΔιαγραφήνιώθω πως δύο από τα μεγάλα εμπόδια που πρέπει να ξεπεράσει ο Άνθρωπος είναι η Ελπίδα και ο Φόβος.
Και τα δύο λειτουργούν ως τροχοπέδη.
Η Ελπίδα σε παραπέμπει στο να περιμένεις κάτι Ανώτερο να παρέμβει και να αλλάξει τον ρου των πραγμάτων και ο Φόβος σε αποτρέπει από το να μπεις μπροστά και να αλλάξεις Εσύ τον ρου της Ιστορίας σου.
Σοφοί οι αρχαίοι μας.
Θα έλεγα πως καθώς προχωράμε προς την Ελπίδα, μόλις την προσπεράσουμε, τότε συναντάμε το Ανέλπιστο.
Δεν ξέρω από πού ξεκινά η Τρέλα και πού τελειώνει η Λογική, όμως σίγουρα υπάρχει μία "Ζώνη" θεώρησης των Πάντων, όπου οι δυο τους συναντιούνται και αλληλοσυμπληρώνονται υπάρχοντας ταυτόχρονα.
Με μαγεύει αυτό το μέρος.
Όπως με γοητεύουν και οι τοποθετήσεις σου που ξεφεύγουν του προβλέψιμου και πάνε τη συζήτηση πολλά βήματα πιο πέρα.
♥
Δεν χρειαζεται να βαζει καθε φορα
ΑπάντησηΔιαγραφήσε δοκιμασια τον εαυτο σου
η ζωη ειναι μικρη για να τον βασανιζουμε
Καλη χρονια με υγεια και γαληνη!
Velvet
ΑπάντησηΔιαγραφήπροσπάθησα πολύ να αλλάξω. Να είμαι βατή με τον εαυτό μου και καλόβολη. Να μην έχω κι άλλες, κι άλλες, κι άλλες απαιτήσεις.
Μάταια.
Θυμήθηκα τα λόγια του Μπαμπά μου που από τότε που ήμουν μικρή μου έλεγε κάθε φορά που έκανα ένα βηματάκι εμπρός: "Πολύ καλά, όμως μπορείς κι ακόμη καλύτερα."
Δεν επαναπαυόταν. Δεν με άφηνε να επαναπαύομαι. Και αυτά τα θεμέλια της παιδικής μου ηλικίας με έφτασαν σήμερα εδώ, να με Δοκιμάζω. Να λέω "μπορείς ένα βήμα ακόμη", ακόμη κι αν μπροστά είναι γκρεμός. Πώς αλλιώς θα επιτευχθεί το Θαύμα?
Έτσι, με αποδέχθηκα. Με αγάπησα ακριβώς όπως είμαι: Μπελάς του Εαυτού μου.
:))
Καλή Χρονιά με Εκτοξεύσεις και Προεκτάσεις πιο πέρα από το αναμενόμενο του Εαυτού μας.