Είμαι έξω από το πολυτελές σου σπίτι.
Ξύνω τους τοίχους περιμετρικά
σε όλο τους το ύψος.
Με υπομονή χαλάω την επίστρωση.
Φυτεύω τα πόδια μου στα παρτέρια σου
και σπρώχνω τις ρίζες μου στα θεμέλια
της Ζωής σου.
Τα κλαδιά μου εισχωρούν από τα παράθυρα.
Οι παραφυάδες μου γεμάτες μάτια και χέρια
παρακάμπτουν τα ακριβά σου έπιπλα
και περικυκλώνουν τον Εαυτό σου γυμνό
όπως χωρίς ρούχα κι άμυνες κοιμάσαι.
Πλησιάζω κοχλιωτά ανθάκια ακοής
στο στόμα σου
που παραμιλώντας
προδίδει κομμάτια Αλήθειας σου
κι ακολουθώντας τον αόρατο μίτο
διασχίζω τους υπόγειους λαβυρίνθους
που οδηγούν στην Ψυχή σου
κι εξακολουθώ να γκρεμίζω τα εσωτερικά σου τείχη
κι όλο πλησιάζω
κι όλο κοντεύω
στο απρόσιτο καταφύγιο όπου μου κρύβεσαι
από την πρώτη στιγμή που μου συστήθηκες.
-------------------------------------------
Ξύνω τους τοίχους περιμετρικά
σε όλο τους το ύψος.
Με υπομονή χαλάω την επίστρωση.
Φυτεύω τα πόδια μου στα παρτέρια σου
και σπρώχνω τις ρίζες μου στα θεμέλια
της Ζωής σου.
Τα κλαδιά μου εισχωρούν από τα παράθυρα.
Οι παραφυάδες μου γεμάτες μάτια και χέρια
παρακάμπτουν τα ακριβά σου έπιπλα
και περικυκλώνουν τον Εαυτό σου γυμνό
όπως χωρίς ρούχα κι άμυνες κοιμάσαι.
Πλησιάζω κοχλιωτά ανθάκια ακοής
στο στόμα σου
που παραμιλώντας
προδίδει κομμάτια Αλήθειας σου
κι ακολουθώντας τον αόρατο μίτο
διασχίζω τους υπόγειους λαβυρίνθους
που οδηγούν στην Ψυχή σου
κι εξακολουθώ να γκρεμίζω τα εσωτερικά σου τείχη
κι όλο πλησιάζω
κι όλο κοντεύω
στο απρόσιτο καταφύγιο όπου μου κρύβεσαι
από την πρώτη στιγμή που μου συστήθηκες.
-------------------------------------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προεκτείνοντας την αφορμή...