Σάββατο 23 Ιουνίου 2018

Εισαγωγικό μάθημα yoga


Βιβλίο "πόνος στην πλάτη", εκδόσεις Άνω Τελεία, 2024

Ευτυχώς
έχει δροσιά σήμερα
μπορώ να κλείσω τα παράθυρα
ν' αγκαλιαστώ με την ηχομόνωση
και να με μελετήσω,
μην αμελέτητη παρακμάσω
στα χέρια ενός χορτάτου
(ή ακόμη χειρότερα νηστικού) μικροαστού συζύγου.

Τα παιδιά λείπουν.
Μάλλον κάπου θα σπουδάζουν.
Τα καλά μου.. από μένα θα πήραν.
Κάποτε διάβαζα κι εγώ πολύ.
Τώρα προσποιούμαι.
Έχω παλιές μνήμες όμως
και είμαι καλή στο να τις ξεθάβω
για να προκαλέσω εντυπώσεις.
Είμαι καλή και στην αντιπαράθεση.
Πριν καταργηθούν οι ολοκληρωμένες αναγνώσεις
είχα προλάβει να μελετήσω
την "Τέχνη να έχεις πάντα δίκιο".
Έτσι, ξέρω πώς να διατηρώ το πάνω χέρι.

Όλα έχουν τουλάχιστον έναν σωστό τρόπο χρήσης.
Βιβλίο, μαχαίρι, ένστικτο, κορμί, μυαλό.

Τώρα μελετώ το κορμί.
Είναι στη μόδα η ευεξία
και η vegan αισθητική μου
δεν μου επιτρέπει να κανιβαλίζω.
Έκοψα το τσιγάρο
και το στόμα μου πλέον μυρίζει ατμό βανίλιας
όπως και οι λέξεις μου.
Αυτό είναι το εισαγωγικό μου μάθημα yoga.
Ήρεμα αναπνέω από την κοιλιά
στέκομαι ευθυτενής
και στοχάζομαι πάνω σε φλέγοντα ζητήματα
πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής, επιστημονικής επικαιρότητας
και μετά την πρώτη ώρα
στρέφομαι πιο εσωτερικά, στον εαυτό μου,
στοχάζομαι υπαρξιακά,
με ψάχνω στο κενό του δωματίου,
μέσα στο όνομα που μου έδωσαν,
κάτω από τα ρούχα που φοράω,
έξω από τους ρόλους που κατέχω στη ζωή μου,
εξαγνίζω την ύλη μου
την ώρα που ο πόνος στον κόσμο έχει περισσέψει.

Μόλις ολοκληρωθεί ο διαλογισμός
ψιθυρίζω λέξεις που ξεκλειδώνουν τις κλειδώσεις του μυαλού μου.
Είμαι εγκεφαλικός τύπος.
Παλαιότερα μιλούσα γρήγορα.
Τώρα αργά, με εμβάθυνση.
Εθίζεσαι να μ' ακούς.
Ευτυχώς δε μιλώ πολύ για γυναίκα.
Δεν είναι της μόδας.
Οι αριστερές που φωνάζουν έχουν παρακμάσει.
Η κοινωνία έτσι κι αλλιώς δεν αλλάζει.
Έξω από το παράθυρο
(ή/και μέσα... στο ψηφιακό του πλαίσιο)
κάτι συμβαίνει
δεν προλαβαίνω να εστιάσω.
Τρέχουν τόσο γρήγορα όλα
κι εγώ από τακτ κινούμαι αργά.
Είναι προσόν να δίνεις την αίσθηση πως
δε βιάζεσαι
σε έναν κόσμο που λαχανιαζει να δει
και να τον δουν.
Δε βιάζομαι χρονικά
και δε βιάζομαι σεξουαλικά πια.
Φτάνουν τα όχι που είπα κι έγιναν ναι.
Τώρα δεν παίρνω θέση.
Δε μιλώ.
Όλα γίνονται με φυσιολογική ροή,
όπως πρέπει να γίνουν,
όπως προτείνουν οι ενημερωμένοι οδηγοί
σεξουαλικού προσανατολισμού.
Είμαι εκπαιδευμένη και μορφωμένη
ουδόλως επικίνδυνη
μιας και πλέον μαγειρεύει μόνο η μαμά.

Τα αποφάγια δεν πετιούνται ποτέ.
Του μυαλού μου αναρτώνται στα social media
και του μεσημεριανού τα τρώνε τ' αδέσποτα.
Είμαι φιλόζωη.
Νοιάζομαι.
Νοιάζομαι και για σας.
Σας προτείνω αύριο κιόλας να ξεκινήσετε yoga.
Εγώ νιώθω ήδη μία ανομολόγητη γαλήνη
σαν να λύθηκαν όλα τα παγκόσμια προβλήματα.
Όχι, δε λύθηκαν,
μα άλλαξε ο τρόπος που στέκομαι απέναντί τους.

Στέκομαι λυμένη
καθόλου σφιγμένη
και ήρεμα αποδέχομαι όλα όσα πρόκειται να συμβούν.

Σαν να λέμε: ευέλικτα μουδιασμένη Ευτυχία.










4 σχόλια:

  1. αυτός, ο σωστός τρόπος χρήσης.... αχ

    καλημέρα και καλή εβδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κορίτσι μου,

    εν τέλει όλα υποκειμενικά και υποταγμένα στο δυϊσμό της σκέψης...

    Κρατώ το χαμόγελό σου, ως απάντηση στα ερωτήματα που σχετίζονται με την Αλήθεια της Ζωής και το απτό αποτέλεσμα των Πράξεών μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καθενας μας ακολουθει εκεινη την ψευδαίσθηση
    που του επιτρεπει να αναπνευσει
    εστω για λιγο,
    ακομα κι αν δεν του λυνει τα προβληματα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Velvet

    στο στοχαστικό Παρόν μας το ερώτημα που πλανάται μέσα μας είναι το εξής:

    Αρκεί να διασφαλίζεται ο Εαυτός μέσα στο ναρκοπέδιο του κόσμου, αν δεν μπορεί με τις συμπεριφορές που υιοθετεί να βοηθήσει έστω έναν ακόμη που βουλιάζει, πνίγεται ή κινδυνεύει από τις στρατιές των άλυτων προβλημάτων ή -πιο ύπουλα- από...πλήξη...?

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Προεκτείνοντας την αφορμή...