Ό,τι συζητάς παιρνει δύναμη.
Οι λέξεις έχουν echo, κοπιάρονται, αναπαράγονται, πολλαπλασιάζονται, γεννούν, κάνουν bold τα γεγονότα. Τους ενισχύουν τη δύναμη κι επιβάλλονται, κυριαρχούν, κυριεύουν τη Σκέψη.
Μην μού μιλάς για θάνατο, κακοποίηση, προδοσία, εγκατάλειψη. Ούτε για τη σκληρότητα, την αδιαφορία και την εξοικείωση των ανθρώπων με το αίμα, την πληγή, τον κατατρεγμό, την εκμετάλλευση, τον πόνο.
Πιάσε τη διάλεκτο του Έρωτα και της Ζωής, εκείνης της παιδικής αισιοδοξίας που σε κάθε λαβύρινθο στήνει ένα παιχνίδι και βρίσκει την έξοδο....
Πιάσε τη διάλεκτο των παιδιών, που ο gothic αυτός κόσμος μοιάζει να την έχει ξεΧάσει, μέσα στις καλτ αποχρώσεις του μαύρου του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προεκτείνοντας την αφορμή...