Το κοριτσάκι παίζει στον ήλιο. Αμέριμνο πάντα. Εύθραυστο, μα με μία ακαθόριστη εσωτερική δύναμη. Παίζει στο παραθαλάσσιο κοσμοπολίτικο σταυροδρόμι. Μόνο του. Πιο κει οι γονείς του. Καμαρώνουν τη μικρή. Μετά από τόσα ατυχήματα, τα καταφέρνει μια χαρά και πατά στα πόδια της. Στην εντροπία του παραθεριστικού πλήθους δημιουργείται ένας διάδρομος. Ένας χαμογελαστός άντρας με συνοδεία πλησιάζει. Οι γονείς στρέφουν το κεφάλι στο μέρος του και χαμογελούν. Δείχνει να μην συντρέχει λόγος ανησυχίας. Το κοριτσάκι αντιλήφθηκε τον άντρα και το αίσθημα ασφάλειας των γονιών της. Συνεχίζει αμέριμνο το παιχνίδι του. Η συνοδεία του άντρα μένει λίγα βήματα πιο πίσω. Αυτός πλησιάζει το κοριτσάκι. Το πιάνει από το χέρι και το οδηγεί στο νερό.
"Θα μάθουμε μπάνιο"
"Ξέρω.." απαντά η μικρή.
"Θα μάθουμε στα βαθιά."
Το κοριτσάκι γυρίζει και κοιτάζει τους γονείς. Της γνέφουν κατάφαση. Ακολουθεί.
Ο άντρας έχει πλησιάσει το στόμα του στο αυτί του κοριτσιού. Μιλά ήρεμα, σταθερά. καθησυχαστικά και την προετοιμάζει για όσα θ' ακολουθήσουν.
"Είσαι πολύτιμη και μπορώ να σε βοηθήσω να πετύχεις πολλά. Εμπιστεύσου με. Βλέπεις εκείνους τους κυρίους στην ακτή;"
Το κορίτσι στρέφει το κεφάλι προς την παραλία από την οποία σιγά σιγά απομακρύνονται κολυμπώντας.
"Αυτοί οι κύριοι είναι φίλοι. Είναι δυνατοί άνθρωποι που μπορούν να βοηθήσουν κι εσένα και εμένα. Θα σού χρηματοδοτήσουν τις σπουδές και θα σού βρουν στο μέλλον δουλειά. Θα σε προστατεύουν, όσο θα συνεργάζεσαι μαζί μου."
Άπλωσε το χέρι του στοργικά στον ώμο του κοριτσιού, που αρχίζει να λαχανιάζει κολυμπώντας, μα ακούει προσεχτικά.
"Δεν κινδυνεύεις πια. Και μαζί με σένα θα σωθούν και οι γονείς σου από την χρεοκοπημένη ζωή τους. Οι κύριοι αυτοί ενδιαφέρονται να επενδύσουν στην παρθένα Φύση σου, στις πεδιάδες της κοιλιά σου, στις παραλιακές καμπυλογραμμές ανάμεσα στα μπούτια σου, στον ορυκτό πλούτο της καρδιάς σου, στους λόφους του στήθους σου, στις ορεινές περιοχές της πλάτης, του λαιμού και των ώμων σου, στον ουρανό των ματιών σου, στις πηγές στο στόμα σου. Θα σού μάθουν να συνεργάζεσαι, να σκέφτεσαι, να κλείνεις ευνοϊκές συμφωνίες, να κάνεις ανταλλαγές, να διαπραγματεύεσαι, να πουλάς κερδοφόρα τα προϊόντα σου. Είσαι τυχερή. Δεν έχουν όλα τα κορίτσια ανάλογες ευκαιρίες."
Επικράτησε σιωπή. Το ένστικτο του κοριτσιού (ποτέ δε λανθάνουν τα ένστικτα) έκρουε καμπανάκι αγοραπωλησίας. Όμως, οι γονείς είχαν συμφωνήσει, το κοριτσάκι με τον άντρα είχαν ήδη ξανοιχτεί στα βαθιά, είχε αρχίσει να λαχανιάζει, δρόμοι διαφυγής έμοιαζε να μην υπάρχουν, η παραλία ήταν γεμάτη από τη συνοδεία του γλυκομίλητου άντρα και από τους πλούσιους και δυνατούς κυρίους.
Δεν εκκρεμούσε απάντηση.
Δεν τέθηκε καν κάποια ερώτηση.
Όλα όσα είχαν προσυμφωνηθεί στα μεγάλα γραφεία, απλά ανακοινώθηκαν ήρεμα και ευγενικά στο κορίτσι, που κολυμπώντας στα βαθιά έφτασε στην εφηβεία του και ενηλικιώθηκε και έγινε πιο πλούσια και γόνιμη η Φύση της και πολλαπλασιάστηκαν οι αγοραστές και είναι αδύνατο πλέον να ξεφύγει....
...ή μήπως μπορεί;
Το κοριτσάκι το έλεγαν... Ελλάδα.
