Πώς γκρεμίστηκε αυτός ο θεός;
Σαν να υψώθηκε το τοτέμ του στο άπειρο
και να 'πεσε με φόρα σ' ένα θυμωμένο τσιμέντο.
Σαν να υψώθηκε το τοτέμ του στο άπειρο
και να 'πεσε με φόρα σ' ένα θυμωμένο τσιμέντο.
Δίχως κρότο.
Σκισμένες σελίδες ιερών βιβλίων.
Στόμα ματωμένο
γεμάτο βογγητά ορφανής προσευχής
δίχως να υπάρχει πιο υψηλόβαθμος θεός
να την εισακούσει.
γεμάτο βογγητά ορφανής προσευχής
δίχως να υπάρχει πιο υψηλόβαθμος θεός
να την εισακούσει.
Θρύψαλα, αγκάθια και καρφιά
αιχμηρά καρφώνονται στις σόλες
και χαλάνε τα παπούτσια των ανθρώπων.
Τους τρυπάνε τα πέλματα
κι η πληγή ως το κρανίο,
μα ούτε στάλα αίμα.
Δεν υπάρχει χρόνος για αιμορραγίες,
ούτε για περίθαλψη.
Ποιος επινοεί τους θεούς;
Ας σταματήσει.
Στιβάχτηκαν όλοι στην άκρη της αβύσσου
και γκρεμίζονται
μην μπορώντας ν' αντέξουν
Ας σταματήσει.
Στιβάχτηκαν όλοι στην άκρη της αβύσσου
και γκρεμίζονται
μην μπορώντας ν' αντέξουν
το βάρος της θεότητας.
Ποιος δημιουργεί τούς ανθρώπους;
Ας λογοδοτήσει.
Θεοί δεν υπάρχουν
ν' αναλάβουν την ευθύνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προεκτείνοντας την αφορμή...