Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2010

Παράκτιο Φιλί


Μες στο Παράκτιο περπάτησες Φιλί,
στο ενδιάμεσο...στο κύμα και στην άμμο,
στη Δισυπόστατη Γυναικεία Αφορμή,
που ακουμπά τον Κορεσμό στη Δίψα επάνω.

Κι όλο σκαρφάλωνε η Στάθμη στο κατάρτι σου
το κέλυφος του Απόμακρου Εαυτού σου να διαβρώσει.
Ασάλευτο σαν είδε τον Άγριο Μάρτη σου
ορκίστηκε πως δύναται να τον εξημερώσει.

Ψυχανεμίστηκε ο Θεός την Αιώνια Μάχη
σαν κατακόκκινη την είδε τη Σελήνη
σε μια αντανάκλαση μες στην Υγρή σου Στάχτη
κι Ένοχη κατέδειξε Εκείνη.

Εκείνη που...

...τράβηξε ίνα απ' της φλέβας σου κλωστή
και σε ξηλώνει κάθε νύχτα και σε ράβει,
σαν να 'σαι υδάτινο στο σώμα της πανί
απ' τον Παράδεισο απλωμένο ως τον Άδη.

Στο 'χαν ψελλίσει οι παλιοί οι Ναυτικοί
όταν σε είδαν να παίζεις με κοχύλια
πως το Παράκτιο του Έρωτα Φιλί
κρύβει πνιγμούς ... από Γυναίκας Χείλια.


στις