Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2017

αποΔραση



Στο στενό κελί
συνωστισμός ζωντανών
αντιπαλεύουν το ναυάγιο.
Μία ρωγμή  στη φλέβα
μουγκρίζει ζωή
σηκώνει άγρια κύματα
ως το ταβάνι
της απομόνωσης.

Στη λεύτερη άβυσσο
συνωστισμός νεκρών
αντιπαλεύουν τη ζωή.
Μ' άδειες φλέβες
αντηχούν το κενό
σηκώνουν λευκή σιωπή
σημαία ως το ταβάνι
της ανούσιας ελευθερίας τους.

Το τούνελ απόδρασης
των φυλακισμένων
οδηγεί στα κελιά των λεύτερων
μα οι ισοβίτες αρνούνται μετακόμιση
από κελί σε κελί
ορκίστηκαν να σκάψουν
ως το φεγγάρι
ώσπου να ξεφύγουν
από την επίδραση του ανθρώπου
που διδάσκεται να γεννά φυλακές.







2 σχόλια:

  1. Πάντα συναρπαστική η ποίησή σου γλυκιά μου Κάκια!! καλή χρονιά γλυκιά μου, και καλή συνέχεια στις εμπνεύσεις σου!! Μου έλειψες εσύ και όλη η Blogoγειτονιά !! θα σας επισκέπτομαι συχνότερα τώρα!! φιλάκια πολλά. <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Προεκτείνοντας την αφορμή...