Δε θα
κρυώνω το χειμώνα,
το υπόσχομαι!
Θα κλείνω τα μάτια
θα εξημερώνω μέσα μου
φωτιές
θα τυλίγομαι στα σεντόνια των σκέψεων όπως φάσκιωναν κάποτε τα μωρά να ισιώσουν -ακίνητα, με το ζόρι.
Κι αν μένουν μερικές φορές έξω τα χέρια
θα γράφω ιστορίες στους τοίχους, να ζεσταθούν τα δάχτυλα και οι καρποί
και
θα παρατηρώ εκείνους τους άστεγους ζητιάνους που περιφέρονται μέσα μου
να καίνε
τη Ζωή μου
για να με ζεστάνουν όταν θα έχω ξεμείνει από ποιήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προεκτείνοντας την αφορμή...