ΒΙΒΛΙΟ "Θηλυκές οι θηλιές του κόσμου", ΑΝΕΜΟΣ Εκδοτική, 2012
Πνίξαμε την άνωση,
με τα ίδια χέρια
που κάποτε ζωγράφισαν πλεούμενα.
Ο βυθός πια δεν έχει πυθμένα,
είναι αχανής.
Όσο βουλιάζεις,
τόσες πιθανότητες έχεις
να βρεις τον εαυτό σου
να δαμάζει υπόγεια κύματα
μιας θάλασσας αόρατης για τους πολλούς.
Δε σου ζητώ να κρατηθείς από μένα.
Ήδη βρίσκομαι ένα κύμα πιο βαθιά από τη σωτηρία μου.
Αόριστο σχήμα γαλάζιας ομίχλης,
μέσα στο βαθύ σκοτάδι της αναζήτησης.
Μα, αν επιθυμείς,
ακολούθησέ με...
είναι καλύτερο να βουλιάζουν δύο,
σαν συμπαράσταση
στο βάρος του νερού που σηκώνουν οι ώμοι μας.