γεμίζοντας σκόρπια τετράδια
κομμένων φύλλων
στοιβάζοντας τη φυλλοβόλα Ψυχή μου
στην αλφαβήτα
και διπλασιάζοντας το χρόνο μου
ζώντας σάρκινη στη γη
και άυλη στις γραμμές.
Θα συνεχίσω να υψώνω
τον έναν πάνω στον άλλον
τους ορόφους του οικοδομήματος
γιγαντώνοντας τη σκιά μου
πάνω απ' το φωτεινό μου είδωλο
και καθώς θα ζωγραφίζω τη φιγούρα μου
στο κοντάρι της υπαρξιακής μου σημαίας
θα εμφανίζεται από το πουθενά
εκείνο το μικροδιάφανο έντομο
που δεν ξεπερνά το μέγεθος των γραμμάτων μου,
εύθραυστο σαν τη Ζώη μου,
και θα περπατά αμέριμνο
πάνω στις γραμμές
διασχίζοντας τις προτάσεις μου
σαν ρυάκια ρηχής ρυτίδας στο χαρτί
ενώ εγώ θα 'χω εναποθέσει
τόσο όγκο υδάτινης Ψυχής
μέσα στις λέξεις μου
και φτάνοντας στο όριο της σελίδας
στα σαρκαστικά μου υψόμετρα
δε θα πέφτει στους γκρεμούς μου
πάντα θα βγάζει φτερά
φορώντας μέσα του το θαύμα
τούτο το εντομάκι.
Ίσα που φαίνεται με γυμνό μάτι
κι η διαφάνειά του
προσβάλλει την εύθραυστη φύση μου,
το σάλτο του
προσβάλλει την ποιητική μου ορμή
και μ' αφήνει εμβρόντητη να γράφω
φτερά
να συλλαβίζω
φτερά
ενώ αυτό πετά ήδη
πάνω από τους Ωκεανούς μου
τα Σεληνιακά μου τοπία
πάνω από τα σκόρπια φύλλα μου
την ίδια μου τη Ζωή
που την παίρνει ο Άνεμος.
Να γραφεις, να γραφεις
ΑπάντησηΔιαγραφή________
Για το τραγουδι διπλα τι να πω
Εκπληξη
εσύ είσαι υπέροχη!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό μήνα!
Velvet
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσπάζομαι τη θεώρηση του Bukowski.
Γράφω, γιατί μόνο έτσι γλιτώνω από τους θανάτους μου.
Όσο για την "Έκπληξη".... θα παραθέσω μία παλαιότερη Έκπληξη που είχα γράψει και τη μετέφρασες στα Ιταλικά γιατί σού άρεσε:
~Έκπληξη~
Όταν με θάβω
στο νεκροταφείο μιας Απελπισίας
πληθαίνουν τα χέρια
που προσφέρουν βοήθεια
κι όταν τους ξαφνιάζω
με ανάσταση
με σκοτώνουν
γιατί τους τρόμαξα.
Μετάφραση στα ιταλικά από τον Φίλο μου Velvet, που τον ευχαριστώ από Καρδιάς.
SORPESA
Quando mi seppellisco
nel cimitero della Disperazione
si moltiplicano le mani
che offrono aiuto
e quando gli sorprendo
con la risurrezione
mi uccidono
perché prendono paura.
:))
Κική
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν εγώ είμαι υπέροχη, τότε τί να πει και το μικροδιάφανο έντομο που:
"...Ίσα που φαίνεται με γυμνό μάτι
κι η διαφάνειά του
προσβάλλει την εύθραυστη φύση μου,
το σάλτο του
προσβάλλει την ποιητική μου ορμή
και μ' αφήνει εμβρόντητη να γράφω
φτερά
να συλλαβίζω
φτερά
ενώ αυτό πετά ήδη
πάνω από τους Ωκεανούς μου
τα Σεληνιακά μου τοπία
πάνω από τα σκόρπια φύλλα μου
την ίδια μου τη Ζωή
που την παίρνει ο Άνεμος."
:))
...αυτό το εντομάκι είναι θαυμάσια θαυματουργό!...