ΒΙΒΛΙΟ "Θηλυκές οι θηλιές του κόσμου", ΑΝΕΜΟΣ Εκδοτική, 2012
-Μπορώ να είμαι όλα και τίποτα, είπε η πρωτοεμφανιζόμενη ηθοποιός.
Η ηρωίδα μου σπούδασε θέατρο στο σκαλοπάτι της ζωής. Με επέλεξε σεναριογράφο και σκηνοθέτη.
Της είπα εξαρχής:
"Κούκλα, είμαι δύστροπη. Το ρομάντζο για μένα δεν είναι αποτύπωμα ωραίων τοπίων. Είναι φιλοσοφία. Δεν επενδύω σε χρήμα. Ρακένδυτη θα σε έχω. Θα σε ωθήσω σε οριακό ξέσπασμα. Θα σου μπήξω το μαχαίρι να ματώσεις κι ίσως πεθάνεις πρόωρα. Θα σου φιμώσω τα λόγια, όταν θα έχεις δίκιο. Θα σε μαστιγώνω, όταν τρυφερά κοιμάσαι. Θα σε αφήνω μόνη σε άδειους σκηνοθετημένους δρόμους. Θα σου σβήνω τ' αστέρια. Θα σε κρεμάω από γέφυρες αυτοκαταστροφής. Θα σου παρουσιάζω ξεφτισμένους θεούς και ωραιοποιημένους ήρωες-δολοφόνους να δοκιμάσω την κοριτσίστικη πίστη σου. Θα σε ταΐζω αποφάγια ποιητικής σχιζοφρένειας. Θα σε ποτίζω αρσενικό σε μορφή δηλητηρίου. Θα αποζητάς αρσενικό με σάρκες να το φας για να χορτάσεις. Θα σε λούζω στην όξινη βροχή του μολυσμένου μέλλοντος και αν αντέξεις θα σε αποζημιώσω με αποθέωση ισορροπίας που θα πλάσει έναν ιδιωτικό παράδεισο ανθρωπιάς. Μιας και ανθρωπιά σημαίνει να μάθεις να αγαπάς εμένα που σε τυράννησα τόσο για να σου μεταδώσω τα μεγάλα μαθήματα. Κι άντεξες. Κι άντεξα. Και στο τέλος θα ξέρω πως αν γυρίζαμε ξανά το Έργο της Ζωής μας, Εγώ θα διάλεγα Εσένα ηρωίδα-πρωταγωνίστρια κι Εσύ Εμένα σκηνοθέτη και σεναριογράφο σου. Και θα με λατρέψεις βαθιά και ισόβια."
Πρωταγωνίστρια του Έργου της Ζωής μου: Εγώ
Σκηνοθέτης: ο Εαυτός μου
Σεναριογράφος: το Alter Ego που κρύβω μέσα μου
18 σχόλια:
Σημασία έχει ότι υπήρξατε από την αρχή ειλικρινείς... Δεν κορόιδεψε καμία σας... Και στο τέλος αντέξατε. Κι αν μπορούσατε να διαλέξετε, τα ίδια θα κάνατε πάλι...
Οι πραγματικοί ήρωες δεν γίνεται να είναι ταυτόχρονα και δολοφόνοι. Μόνο αν είναι ήρωες ιμιτασιόν...
μμμμμμμμμμ
!!!!!!!!!
γοητευτική πρωταγωνίστρια
http://www.youtube.com/watch?v=J6XLBTPfGd8
Μαγεμένος από την παρουσία σου στα blog
όπου και να πάω σε συναντώ και με αιχμαλωτίζεις με των λόγο σου που αποπνέει ερωτισμό ….
Γυναίκα με πάθος
Γυναίκα Μάγισσα που με την μαγική γραφή σου μεταμορφώνεις!
Φίλια μαγικά Κάκια μου !
Bd
ο ωραιοποιημενος ήρωας-δολοφόνος ήταν τεχνασμα δοκιμασίας της κοριτσίστικης πίστης της Πρωταγωνίστριας.....
και όσα αναφέρθηκαν είναι μία περίληψη, με αρκετές αφαιρέσεις, μπροστα στην πρόκληση της Απόδοσης του Ρόλου Ζωής..
Η Ζωή σαν θεατράρχης που παραχώρησε το σανίδι της σκηνής για να παιχτεί το Έργο μου, επιβλέπει το δρώμενο αναμένοντας κορυφαίες ερμηνείες,
ώστε να πει:
"Άξιζε η παραχώρηση του Θεάτρου σ'αυτήν την Παρατεταμένη Πρεμιέρα"....
Τα φιλιά μου... εισιτήρια για να παρακολουθήσεις κάθε δρώμενο επί σκηνης!....
Δημητρη,
στο Έργο της Ζωής μας δεν είμαστε ΣΑΝ σταρ του Σινεμα...
Είμαστε {εγω, εσύ, ο καθενας μας} ΣΤΑΡ του Σινεμά..
κι αν μου έδινες την ευκαιρία να διαλέξω θα επέλεγα το χαρακτηρισμό Ηθοποιος Θεάτρου...
Αυτόγραφα μοιοραζονται παντα μετα το τελος της Παρατεταμενης Πρεμιέρας....
Εκτός κι αν πρόκειται για ενθετο μονόπρακτο ενός Θυελλώδους Έρωτα, που τελείωσε εντός του Επικού Έργου, το δικό του κομμάτι επιρροής στα δρωμενα...
Τα φιλιά μου.... γλυκά χαμόγελα στα όμορφα λόγια σου.....
Δεν έχω δει ακόμα της Κάρμα την "αφορμή",
το κείμενο όμως αυτό είναι εξαιρετικό.
Ο Σεναριογράφος ξέρει καλά το Σενάριο της Ζωής.
Φιλί Κάκια μου
Γοητεύτηκα απροσδιόριστα ακινητοποιημένη απ' την χαοτική καθημερινή συνήθεια...
ένα έργο ζωής με σκηνοθετική προσέγγιση στο παρόν με κορύφωση έντασης και κραυγές που γιγαντώνονται μέσα από το πέρασμα από καταστάσεις, φωτιάς που κατακαίει, κοριτσίστικου ψυχολογικού δράματος,ωρίμανσης μέσα από εμπειρίες και στιγμές που πλησιάζουν στον εσωτερικό βωμό της ψυχής,πλησιάζοντας αρχετυπικά ανθρώπινα ζητήματα που υπάρχουν άλυτα μέσα στην ύπαρξη...
μεγάλο παρατεταμένο χειροκρότημα ποιήτρια... :))))
ανατριχιαζω με τα κειμενα σου πραγματικα....
ξερεις αγαπημενη μου τι μου ηρθε στο μυαλο ενα τραγουδι του Ζιωγαλα και ηθελα να στο αφιερωσω πριν ομως να πω και απο εδω χρονια πολλα στο Δημητρη! δικο σου λοιπον Κακια μου...αυτο το υπογραψες σαν σταρ του σινεμα ?μου θυμιζει κατι κρυο κατι ψυχρο παγωμενο
δεν τον μπορω το χειμωνα δεν τον μπορω
κανε κατι να γινει ανοιξη και να ερθει καλοκαιρι...
Τι να 'ναι αυτό που ξαφνικά μ' αναστατώνει
όταν τα πόδια σου προβάλλουν στα σκαλιά
χάνω τον έλεγχο και κάνω χίλια λάθη
τ' αφεντικό τη γράφει τη ζημιά
Μην ξαναρθείς απ' τη δουλειά δεν το αντέχω
δεν το μπορώ να σ' αντικρίσω φιλικά
εγώ ξεδίπλωσα τα φύλλα της καρδιάς μου
κι εσύ υπόγραψες σαν σταρ του σινεμά
Τι να 'ναι αυτό που ξάφνου μέσα μου φουντώνει
όταν σε βλέπω να γελάς με σιγουριά
χάνω τον έλεγχο το μάτι μου θολώνει
κάτι με σπρώχνει να σου ρίξω μια μπουνιά
Μην ξαναρθείς απ' τη δουλειά δεν το αντέχω
δεν το μπορώ να σ' αντικρίσω φιλικά
εγώ ξεδίπλωσα τα φύλλα της καρδιάς μου
κι εσύ υπόγραψες σαν σταρ του σινεμά
ΤΟ ΕΡΓΟ ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΑ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΝΕΒΕΙ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ ΓΙΑΤΙ Η ΖΩΗ ΑΠΟ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΕΡΓΟ.
ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ .
Είσαι ότι πιο ιδανικό στην πιο ιδανική θέση... παίξε, σκηνοθέτησε, χορογράφησε εκείνο το μαγικό ρυθμό που πάντα όλους τους τραβά στα δίχτυα του έρωτα... και πάλεψε μέσα από κάθε δυσκολία, είσαι η πιο σκληρή κριτής του εαυτού σου, και ίσως η καλύτερη...
Πριγκίπισσα,
Το σενάριο είναι δυναμικά εξελισσόμενο..
επηρεάζεται απόλυτα από τους εξωγενείς παραγωντες,
δεν ακολουθεί την εγωιστική τεχνοτροπία της σκηνοθέτηδος και η Πρωταγωνίστρια πολλές φορες πιάνεται να αυτοσχεδιάζει πανω στη Σκηνή.....
Αλληλεπίδραση..
και ο υποβολέας απολύθηκε, χαρακτηριζόμενος ανεπαρκείς , διότι ψιθυριζε "στημενους" διαλόγους σε Ένα Έργο που ζητά ετοιμοτητα προσαρμογής της κάθε λέξης στο αναδυόμενο συναισθημα της στιγμης....
Σε φιλώ ολογλυκα.... και σε ευχαριστω για την παρουσία σου στο μικρό υπαίθριο τσιγγάνικο θεατράκι μου...
Και Κάποιος από τους ..δύο έχει Θυμώσει εκεί Κάτω!
Από τη Σύγκρουση, κι από την Πάλη αυτή θα βγεί Πανώριο Άνθος!
Θα βγεί Έργο Ζωής!
Τα φιλιά μου.
Μ εντυπωσιάζεις Πάντα!
Ονειρέματα,
αυτο παντα με γοήτευε σε ένα Έργο: οι μεταπτώσεις...
Ο Γούντι Άλεν προσπαθεί να καλλιεργήσει το χιούμορ μεσα από το άυλο των διαλογων και όχι μεσα από κινήσεις και οπτικά τεχνάσματα..
Με γοητεύουν οι συναισθηματικες μεταπτωσεις που υποννοούνται στα βλεμματα των πρωταγωνιστων, στο ράγισμα της φωνής, στο ρίγος που διαπερνά το ντυμενο Εποχές κορμί....
Υπονοιες που ο θεατής δύσκολα κατανοεί και ψυχανεμίζεται..
μα....
ο αφοσιωμενος θεατης,
εξασκείται να αναγνωρίζει τα σημαδια συναισθηματικής μεταπτωσης, όπως αυτα που συνοδευουν την μεταβαση από την εφηβική παιδικότητα στην ενηλικη Γυναικεία Ψυχοσύνθεση......
Ποταμι βαθυ το περασμα...
τα λογια πνιγμενα στο συγκρατημενο λυγμο....
κι ο θεατής καλείται να εισχωρήσει στη θεση της πρωταγωνίστριας για να βιωσει την θύελλα που ντυνει εσωτερικά το κορμί της...
Τα φιλιά μου... εσωτερικές μεταπτώσεις....
sykaki
Θυμασαι τι ειχε πει η Αλεπού στον Μικρό Πρίγκιπα:
"Να μου λες πότε θα έρχεσαι, για να φοράω στην καρδιά μου τα καλά της!..."
Η επαναληψη των κειμενων σου μαθαινει να προετοιμαζεσαι - το κατα δύναμη - για ότι ακολουθήσει....
μπορει το επομενο κείμενο να είναι γλυκό κουταλιού..
μπορεί να είναι καυτερή πιπεριά....
όμως θα το ψυχανεμιστείς διαισθητικά
και η καρδούλα σου θα φορεσει να αναλογα "καλά της" ρούχα και προετοιμασμενη θα με υποδεχτει...
όχι εμενα...
το κειμενο..
μα όσα γραφω είμαι Εγω..
αρα....
Εμενα..
φιλια με γεύση από τη γεύση σου...sykaki...
Μαγε,
οι υπογραφες χαραζονται κουκιδα κουκιδα με μελανι κοκκινο κρασί σαν αίμα καρδιας, και λες ότι υπογραφτηκε το συμβόλαιο του τραγουδιού με παγωμενο μελανι, όταν το χερι έχει ακομη το σημαδι από το κάψιμο?...
Κοχλάζει το αίμα...
και κατω από καθε κειμενο που βαδίζει κατω από τα κόκκινα Φεγγάρια μου υπαρει μία υπογραφή που λιωνει καθε καλοκαιρι και καθε χειμωνα διατηρείται με ανασες ερωτευμενων ερασιτεχνων, που απολαμβάνουν τη διαδικασία συγγραφης-αναγνωσης.......
Μαγικά προσθετω καθε φορα ένα βαθμο στη θερμοκρασία του καλοκαιριού..
μαγικά...
βαθμό κλεμμενο από της καρδιάς μου της λιακαδες.....
μα... τα συγκοινωνούντα δοχεία επιτασσουν να υπαρχει ισορροπία στη ρευστή προσφορα..
κι ετσι ξαναγεμίζω αβιαστα από παραξενη πηγη ανατροφοδότησης!...
Σου στελνω καλοκαιρι αδαμαστο...
με υπογραφές γνησιας συναίνεσης για το δρωμενο που θ'ακολουθησει..
εκεινο της Ποιητικης Εξορίας..
Φιλιά..... παλατια αφρουρητα, που το σεναριο τα θελει πολιορκιμενα από το Όνειρο...
Τσιγγουνακο,
που είναι τα χαμογελα να τα βαλω μεσα στο σακουλακι του ποπ κορν που μου τελειωσε?....
πως θα απολαυσω το Εργο της Ζωής χωρίς χαμογελα, ακομη και στις πιο σκληρες σκηνες άγριας επιβιωσης?.....
Σε φιλω.... και περιμενω τα χαμογελακια να γεμισω τις σακουλες μου......
Γλυκιά μου Αλήθεια,
ο καθένας μας είναι ο Ιδανικός για το Δικό του Έργο....
και παντα όταν ο πρωταγωνιστής ονειρεύεται διεισδύει στο Δικό του Παραμύθι, που οφείλει να μην προδώσει ποτέ....
Σε φιλω.... με το παθος ηθοποιού που δίνεται τόσο στο ρόλο αφηνοντας κομμάτια της Αληθειας της μεσα στους αυτοσχεδιους διαλόγους....
Ρεγγίνα,
Κάθε Ζωή είναι το Έργο της "χρονιάς" με την έννοια του χρόνου διευρυμένη από τη Γεννηση ως το Θανατο...
Τα σκηνικά χρεωμένα στη Φυση....
Ο Ρομαντισμός χρεωμένος στα ουράνια σωματα που φωταγωγημενα αιωρούνται, μα ποτέ δεν πέφτουν!....
Τα κοστούμια χρεωμενα στην εκάστοτε Εποχή....
Η ταχύτητα αφομίωσης του ρόλου χρεωμενη στο Χρόνο που τρεχει.....
μα...
το παθος της Ερμηνείας είναι ΟΛΟ δικό μας....
χρεωμενο σ'αυτην την καρδια που χτυπαει με εφηβικά σκιρτήματα κάθε που μία συγκίνηση γυρίσει τα φύλλα της...
Σε φιλω ολόγλυκα με αμοιβαιότητες στις ευχαριστες εκπλήξεις... από σενα σε μενα...
Δημοσίευση σχολίου