Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Ο Νους που επινόησε μία Ιδέα, ποτέ δεν επιστρέφει στις προηγούμενες διαστάσεις του.

Η ευθύνη..

~Η ευθύνη~
Για ό,τι γράφεται σ'αυτό το χώρο δεν ευθύνεται το χέρι που γράφει.
Ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο το Κίνητρο, που αδράχνεται μέσα από το σωρό του Μεγάλου Τίποτε,
από το ... χέρι που γράφει.

Σάββατο 14 Μαΐου 2011

Γειά σου Φίλε - Σύγχρονη Εποχή





Γειά σου Φίλε...

όσο μικρή κι αν είμαι κι απόψε, κατάφερα να βρω τρόπο να έρθω πιο κοντά σου...

Είναι που τα κείμενα ταξιδεύουν. Έκοψα εισιτήριο και ανέβηκα κι εγώ στο καράβι με ρότα το Παρασκήνιο της Σκέψης....

Απόψε λέγε με Αελίτα....
είμαι η μικρή πρωταγωνίστρια του Διηγήματος "Νέα Εκκίνηση", γραμμένο από εκείνο το τσιγγανάκι που τριγυρνά αδέσποτο παντού...
Το κείμενο βρίσκεται ν'ανθίζει στο ΑΝΘΟλόγιο που κυκλοφορεί ήδη από τη Σύγχρονη Εποχή....

...γιατί το συναίσθημα δεν έχει πατρίδα... και αν μεταναστεύει, μεταναστεύει από την καρδιά μου για να ριζώσει στη Δική σου....


Με εκτίμηση

Αελίτα - το κορίτσι με τα μεγάλα μάτια.....



http://www.paper-bookland.gr/books.asp?action=publisher&pubID=99


41 σχόλια:

Christina είπε...

Το πάνε γρήγορα -μπράβο τους- στη Σύγρονη Εποχή, τόβγαλαν κι'ολας, ξανά μπράβο και σέσένα, όσο σου πρέπει να το χαρείς...

Ανώνυμος είπε...

Λίγες μα τόσες πολλές.... να πω σ αγαπω..??? το ξέρεις...

Frankne

lourdi lourdaki είπε...

ΘΑ ΚΟΨΩ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑΞΙΔΕΨΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ!!
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΑΕΛΙΤΑ!!
ΦΙΛΙΑ ΚΑΙ ΑΓΚΑΛΙΕΣ!!

ποιώ - ελένη είπε...

Εύχομαι κάθε επιτυχία
γιατί απλά το αξίζεις
Καλοτάξιδο
Φιλιά πολλά

ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ είπε...

Μα θα σπεύσω!!! Αελίτα μου. Θα σπεύσω.

Ο ΜΑΓΟΣ! είπε...

δεν εχω να πω τιποτα εδω και ξερεις τι σιμαινει αυτο?

ΛΥΧΝΟΣ ΚΑΙΟΜΕΝΟΣ είπε...

καλοτάξιδο να είναι!

kariatida62 είπε...

Ω!!!Στο βιβλίο αυτό, θα σ'απολαυσουμε και ως πεζογράφο?!!!

Νimertis είπε...

Εύγε, εύγε, εύγε!!!

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=Zsxs1wN9Xo8&feature=related

Γιώργος είπε...

Καλoτάξιδο τσιγγανάκι μου...

Velvet είπε...

Μπορω να φανταστω
ποσο ομορφα νοιωθεις
Κι εμεις μαζι σου
Μην σταματησεις να ταξιδευεις
Καλημερα Κακια
-

Magia da Inês είπε...

Passei para matar a saudade.
Bom domingo!
Beijinhos.
°º♫
°º✿ Brasil
º° ✿♥ ♫° ·.

~reflection~ είπε...

Χριστίνα μου

η Κάκια από χθες όλη τη μέρα κλαίει από συγκίνηση...

Εγώ, η Αελίτα, με ενα χαμόγελο σε ευχαριστώ για την συνεχή παρουσία σου και την ενθάρρυνση για επιμήκυνση των Νοητών Ταξιδιών...


Είναι το πρώτο ΥπερΑτλαντικό Ταξίδι σε Γαλαξίες άλλου Νου,
σε ένα πεδιό ευρείας εμβέλειας Αναγνώσεων και νομίζω δικαιολογημένα το τσιγγανάκι υπέστει το πολιτισμικό και λογοτεχνικό "σοκ"....

Πρώτο μεγάλο Ταξίδι...

Σήμερα προμηθεύτηκε το Ριζοσπάστη και είδε κι εκει την αναφορά στο ΑΝΘΟλόγιο..

Εγώ, θέλω να ευχαριστήσω την πραγματική Αελίτα,
μία μαθήτρια της κυρίας Καθηγήτριας,
από την οποία "εκλάπη" το Όνομα και δόθηκε σε μένα...

Φυσικά, μόλις η Κάκια πάρει το Βιβλίο στα χερια της,
η πρωτη κίνηση είναι να χαρίσει ένα στην πραγματική Αελίτα....



Σε φιλώ...εγώ, η Αελίτα του Διηγήματος....

~reflection~ είπε...

μαμαααααααααα....

Τώρα πες μου
πόσα παιδιά έχεις?....

πες μου...

Σε λατρευω...

εγω, η Αελίτα
κι εγώ η Κάκια....


μπερδεύτηκες?...

όπως και να 'χει

Η ΜΑΜΑ είναι ΜΟΝΟ ΜΙΑ!!!!

σε λατρευω...

εισαι η Αρχή του Παντός ΜΟΥ..


~reflection~ είπε...

lourdaki

Τα όποια Ταξίδια
είναι άγονοι Τόποι
δίχως συντροφιά...


Η μετανάστευση είναι όντως μία "Νέα Εκκίνηση", όπως αναφέρει ο τίτλος του διηγήματος,
αρκεί οι άνθρωποι που πλαισιώνουν την κοινωνία στην οποία λαμβάνει χώρα το "δρωμενο" να είναι φύσει Ταξιδευτές του Νου...

Αυτοί οι χαρισματικοί άνθρωποι
είναι εκπαιδευμένοι να εξομαλύνουν το Έδαφος της Ανομοιόμορφης Νοοτροπίας....

Άλλη νοοτροπία Εγώ..
Άλλη νοοτροπία Εσύ..

κι όμως μαζί με Συμπραξη Αγαπης μπορούμε να χτίσουμε τον Κοσμο από την αρχή...

και τα παιδιά Χτίζουν Κόσμους μεσα από το Παιχνίδι τους...

Κοινο παιχνίδι..

Δε μιλήσαμε με λόγια..
μονο με τα μάτια είπαμε πολλά...

εσύ με το βαθύ σου βλέμμα...

κι Εγώ, η Αελίτα, με τα μεγάλα φλύαρα μάτια μου....



Τα φιλιά μου...... ικανά να σπάσουν όλα τα φραγματα της Διαφορετικότητας...

~reflection~ είπε...

Υπέροχη Ελένη

Ο καθένας Αξίζει ΑΥΤΟ για το οποίο πάλεψε και θυσίασε Χρόνο, Ζωή και Φαιά Ουσία!!!!...

Η καρδιά μας με θυσίες παλμικής αστάθειας
ρισκαρε την ασφαλή της λειτουργία
για να φτασει να Γεννηθεί η Ελπίδα
μέσα σε μία Κοινωνία ποικιλόμορφου Φόβου προς τον Άνθρωπο που κουβαλά άλλη γλώσσα, άλλη θρησκεία, άλλη νοοτροπία Ζωής...


Ο Ρίτσος μας λυτρώνει ακομα:

και να αδερφέ μου
που μάθαμε να κουβεντιάζουμε
ήσυχα ήχυσα κι απλά...


κι εγώ ειπα πολλά με το βλέμμα
τωρα μαθαίνω να μιλώ με όλη μου την Υπαρξη....

με διδάσκει το Τσιγγανάκι.....

μαθήτρια κι εγω, η Αελίτα....

από άλλη χώρα φερμένη, μα με ίδιες Αγωνίες να βασανίζουν την Καρδιά και το Νου μου....


Σε φιλώ γλυκα.....

~reflection~ είπε...

Χριστόφορε

Αν σπεύσεις με αυτό το αφοπλιστικό σου χαμογελο
τότε θα γνωριστούμε μέσα από τις σελίδες
που από λευκές.....άγραφες...
μύρισσαν για λίγο αίμα και πόλεμο...
και μετά ....παιδικά ουράνια τόξα μιας Νέας Εκκίνησης....


εκεί που Η σοφή Γιαγιά μου αποτέλεσε ακρογωνιαίο λίθο
για την Θεώρηση που αναπτυσσω απέναντι στη Ζωή και στο Μέλλον της....

Σε φιλώ με αγωνία γνωριμίας...


η Αελίτα....

~reflection~ είπε...

Πες μου, Μάγε μου....

για την ρητορική σου ερώτηση
βγήκα για λίγο από τη μικροσκοπική φυλακή του Εαυτού μου,
εκείνη τη σπηλιά
απ'όπου γεύομαι γυμνή την Ευτυχία
και αφήνω την Ψυχή μου
μακριά από τα Περίεργα Βλέμματα του Κοσμου
να την καταβροχθήσει με τα..... χέρια...

Πες μου..

τι σημαίνει αυτο?.....



Τα φιλιά μου......ποτισμενα με τσιγγάνικη μεθυσμενη Ευτυχία....

Άθεος είπε...

Πόσες φορές να σου ευχηθώ, πόσες...
Καλοτάξιδο να είναι και γρήγορα να έρθει και το άλλο, με την ποίηση του ονείρου και της αμφισβήτησης.
Πιες άλλο ένα ποτήρι κόκκινο κρασί. Ο στόχος επιτεύχθη!

α Κενταύρου είπε...

Xαίρομαι που χαίρεσαι,εύχομαι να έχει συνέχεια η κατάθεση της ψυχής σου όπως δηλώνεις.
Η Σιγανού η Άννα είναι αγγλικής φιλολογίας?Νομίζω ότι την γνωρίζω.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΜΑΚΡΙΝΑ ΤΑΞΙΔΙΑ.
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ.

Unknown είπε...

Μπορεί να χάθηκα .. αλλά επέστρεψα μια μαγική στιγμή σου .. λες και την μυρίστηκα

κι εγώ θα σπεύσω ..

όμως περισσότερο σπεύδω στη χαρά σου τσιγγάνα μου

Mustafa Şenalp είπε...

Çok Güzel Site. :)


Müzik türkce
İSTANBUL TÜRKMÜSÜNÜZ .?

kryos είπε...

Συγχαρητήρια Κάκια μου ... ελπίζω η γραφή σου να καταφέρει να αγγίξει τις ψυχές των αναγνωστών σου .

Καλή βδομάδα να έχουμε !!!

to alataki είπε...

Αελίτα μου, να χαίρεσαι την Κάκια σου, να μου την προσέχεις, να την αγκαλιάζεις σφιχτά τις νύχτες κι εγώ τρέχω να σας συναντήσω και τις δύο.
Θα σας δω σύντομα, σας στέλνω την αγάπη μου και χαίρομαι κάθε φορά που μιλάμε...
Καλοτάξιδες...

~reflection~ είπε...

Υπέροχη Βίκυ

Οι ευχές συναθροίζονται και η Ανάγκη μας να πούμε πολλά
κάποια μέρα σίγουρα θα τύχει ανταπόκρισης
και θα μαζευτούμε Πολλοί στη Λέσχη όπου η Ανάγνωση ερωτεύεται τη Γραφή
και ο Αναγνώστης εισχωρεί με επελάσεις
στη Χώρα του ερασιτέχνη Συγγραφέα
..

Σε φιλώ γλυκά..

~reflection~ είπε...

ΚαρυΔάκι μμμμμμμου

είχα ήδη επιχειρήσει να γράψω πεζοΠορείες,
τις οποίες εχω αναρτήσει,
μα κι εκείνες είχαν το παράξενο Ποιητικό μου Ιδίωμα
με την ασυνάρτητη αλληγορία μου...

Το κείμενο που δημοσιεύτηκε στο Ανθολόγιο είναι παιδικής Ροής,
αβίαστα πιο πραγματικό από όσα εχω αναρτήσει εδώ...
Γεμάτο απόσταγμα από τα λόγια της μαμάκας μου {μαμααααααααααααααααα ακουουουουουςςςς????...},
της γιαγιάς μου { η σοφή γιαγιά της Αελίτα, είναι ένας συγκερασμός από τις δυο μου γιαγιάδες που λατρευω κι ας "εφυγαν" εδω και χρονια...}...

και περιέχει πολλές αναφορές από τη Δική μου οπτική απέναντι στη Ζωή, προσαρμοσμένες στην Παιδική αντίληψη, εφόσον το Ανθολόγιο απευθύνεται σε Παιδιά και Εφήβους..


ΦΥΣΙΚΑ οφειλω να πω με απεραντη συγκίνηση ΠΩΣ αυτο το επίτευγμα της Αελίτα,
το αφιερωνω στον ΜΠΑΜΠΑΚΑ μου....

που ΟΣΑ κι αν πω για όλα αυτά στα οποία με έχει μυήσει είναι ΛΙΓΑ...

και σαν γνήσιο κοριτσάκι που εκπληρώνει την Αντίστροφη Πλευρά του Οιδιπόδειου,
αναφέρω πως ο ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΑΝΤΡΑΣ ναι...είναι ο ΜΠΑΜΠΑΣ μου......


Σε φιλώ ολόγλυκα....

~reflection~ είπε...

Υπέροχε Νημερτή

είναι που επιμένουμε να ταξιδεύουμε σε μέρη όπου ευδοκημούν Άστατες Μετεορολογίες..

η Πέννα μας έμαθε, με αρχαιολογική επιμονή, να σκάβει Εντός μας...
ακόμη κι όταν χαράζει τρυφερές λέξεις
πάνω στο σάρκινο έδαφος της Ανάγκης....


Αυτή η Επιμονή μας χτίζει Αερόσκαλες....

ετσι λίγο λίγο
αργα αργα
ανεβαίνουμε σκαλάκια....

Ξέρεις ποιο είναι το πιο μεγάλο μας Επίτευγμα Υπεροχε Νημερτή?..

Πως είμαστε Άριστα εκπαιδευμένοι στις Πτήσεις, μα και στις Πτώσεις..

Ταλαντωνόμαστε πιασμένοι στο σκοινί της Συγκίνησης
και ακόμη κι όταν αυτό κόβεται απότομα,
αξιοποιούμε την οξυγονούχα Άνωση του Υψομετρικού μας Επιτεύγματος
και Επιβιώνουμε με Ανάσες Τρελής Επινόησης!!!!


Φιλάκια!!!!!

~reflection~ είπε...

Ανώνυμε

Όλα σε θυμίζουν,
απλά κι αγαπημένα,
πράγματα δικά σου, καθημερινά
σαν να περιμένουν κι αυτά μαζί μ’ εμένα
νά ’ρθεις κι ας χαράξει για στερνή φορά.

Όλη μας η αγάπη την κάμαρα γεμίζει
σαν ένα τραγούδι που λέγαμε κι οι δυο,
πρόσωπα και λόγια και τ’ όνειρο που τρίζει,
σαν θα ξημερώσει τι θα ’ν’ αληθινό.

Όλα σε θυμίζουν,
απλά κι αγαπημένα,
πράγματα δικά σου, καθημερινά.

Όλα σε θυμίζουν,
κι οι πιο καλοί μας φίλοι.
Άλλος στην ταβέρνα, άλλος σινεμά.
Μόνη μου διαβάζω το γράμμα που ’χες στείλει
πριν να φιληθούμε πρώτη μας φορά.

Όλη μας η αγάπη την κάμαρα γεμίζει
σαν ένα τραγούδι που λέγαμε κι οι δυο,
πρόσωπα και λόγια και τ’ όνειρο που τρίζει,
σαν θα ξημερώσει τι θα ’ν’ αληθινό.

Όλα σε θυμίζουν,
απλά κι αγαπημένα,
πράγματα δικά σου, καθημερινά.



Κάποια στιγμή είχα αναφερει πως από την διάχυση της Σκέψης μας,
από τον τεμαχισμό της ματωμενης μας μπλούζας και το διαμοιρασμό του Υφάσματος σε κάθε γειτονιά της Αναγνωστικής Λεωφόρου
κατορθώνουμε να αφήσουμε ΠΟΛΛΑ αποτυπώματα
που μας θυμίζουν...

Ο Διαβάτης που θα περάσει από εδω
μετα από χρόνια
θα μυρίσει αναλλοίωτο το ίδιο Άρωμα που μύρισες κι εσύ...

Θα κοινωνήσει το Κρασί των εξιστορήσεων από το κελάρι μιας τρελής Τσιγγάνας...

θα παίξει με ερωτευμένους πλανήτες σε Σύμπαν Ερασιτεχνίας...

Αυτά,
ΟΛΑ,
ναι...

με θυμίζουν..

όπως όσα έχει καταθεσει ο καθενας μας θυμίζουν το Δικό του Πέρασμα
από τη Γειτονιά του Κόσμου...

Το ταξίδι λένε μετραει...

και εγώ φροντίζω το Δικό μου Ταξίδι
να εχει πολλές σπείρες Διαδρομών...

Ολα μας Θυμίζουν, λοιπόν....

αποτυπωματα Υπαρξης...

και μετα από χρονια ενας απόηχος θα μουρμουρίζει:

"ΝΑΙ...αυτοί έζησαν και ο παλμός τους ακομη χτυπά ρευστός μεσα στο αίμα των κειμένων τους....."

Σε φιλω γλυκά..

~reflection~ είπε...

Γιώργο

με Στιχομυθίες ξεκινήσαμε....

παιχνίδι το είπαμε εξαρχής..

Είδες πού μας οδηγεί μία Παιδική Κακή Συνήθεια, να εκθέτουμε ΟΛΕΣ τις Ενδόμυχες Ρωγμές μας?.....


Αλλοι τις κρύβουν..
Εμεις τις εκθέτουμε στο Φως του Ήλιου τόσων Αναγνώσεων...


μία κερδίζουμε
μία χανουμε


και το παιχνίδι μας στη σκακιέρα των Αντιθέσεων
και της απόλυτης Δυαδικής Απόχρωσης
συνεχίζεται με ενδιαφέρον.....

Ξερεις γιατι?....

ΓΙΑΤΙ κανείς δεν υπογράφει με σιγουριά το Αποτελεσμα....ούτε το Ποίημα.. ούτε η Ειμαρμένη.. ούτε Εγώ.. ούτε Εσυ....ούτε ο Αναγνώστης...

και έτσι η Αγωνία κορυφώνεται σε κάθε καθοριστική κίνηση που επιχειρούν τα Πιόνια μας....



Τα φιλιά μου...μεθυσμενα ακομη....

~reflection~ είπε...

Με μαθατε πια!!!

Δεν μπορω να ξεφυγω από το Ποτάμι της Αναγκης μου...

μα παντα επιστρεφω για να πληρωσει η Καρδιά μου τα Γλυκά της Χρέη..


Σας ευχαριστω ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ για την Πολύτιμη Παρουσία σας στο τσαντήρι της Καρδιάς μου..

κι εγω..
και η Αελίτα, το κορίτσι με τα μεγαλα φλύαρα μάτια...

~reflection~ είπε...

Velvet

σήμερα πήρα το βιβλίο στα χέρια μου
και με συνεπήρε το Παιχνίδι που η Ζωή σκαρώνει με Τάχα Τυχαίες Συμπτώσεις..

Το εξώφυλλο φιλοξενεί ένα παιδί από την Αφρική...

και μόλις πριν τρεις μέρες πήρα στα χέρια μου το φάκελο για την Αναδοχή παιδιού μέσω της ActionAid....

Είναι από τη Σενεγάλη, 11 χρονών....και ήδη η φωτογραφία του βρίσκεται στο σαλόνι μου.....

Παράξενη η Ζωή...
όταν μας χαρίζει συγκινήσεις,
μας τις χαρίζει ολες μαζί..

κι όταν μας στερεί χαρές,
πάλι όλες μαζί τις αποσύρει,
σαν θάλασσα που μαζεύει τα Νερά της..


Σε φιλω γλυκά ... και σε ευχαριστώ για την πολύτιμη συμπόρευσή σου με το Συναίσθημα της Πλημμυρίδας που με κατακλίζει!!

~reflection~ είπε...

Magia da Inês

Το χαμόγελο της παρουσίας σου εδώ
επιβράβευση καρδιάς...


Σε ευχαριστώ...

~reflection~ είπε...

Άθεε

Ξέρεις πόσο όμορφα γράφω...μεθυσμένη?...

Διπλά βλέπω τα είδωλα της Σκέψης
στην προβολή τους στο Επίπεδο της Αποτύπωσης
και με χορό,
που ακουμπά στη μουσική που αναδύεται από τα μύχια,
υποδέχομαι τις πλανεύτρες εικόνες
που παίζουν με την ευπιστία μου μπρος στη Συγγραφική Πλάνη......



Σε φιλω γλυκά....

~reflection~ είπε...

α Κενταύρου

Σε ευχαριστώ από καρδιάς.
Τους "συγγραφείς και μη" στους οποίους απευθύνθηκε η πρόσκληση Συγγρααφής δεν τους γνωρίζω...

Το βιβλίο όπως είπα, το έχω στα χέρια μου, και θα διαβάσω τα κείμενα όπως και της Άννας...

Είναι ο μονος τρόπος να γεφυρώσουμε τη Σκέψη μας..

Ελπίζω να συναντηθούμε όλοι μαζί στην παρουσιαση του Βιβλίου..

Σε φιλώ ....

~reflection~ είπε...

Τσιγγουνάκο

το ξέρεις πια....

εδώ δεν κάνουμε "παζάρια" στις Διαδρομές..

Οταν Ταξιδεύουμε, Ταξιδεύουμε..

αγγίζουμε ΔιαΓαλαξιακή Τροχιά...


χα χα χα....


το βιβλίο είναι κομμάτι δικό μας...
δείγμα του Εαυτού μας...
άρα περιέχει χρωμοσώματα Μακρινού Ταξιδιού..

κι αν το Ίδιο σαν Ανάγνωσμα δεν ταξιδέψει σε πολλά χέρια,
εύχομαι να Ταξιδέψει τους λίγους που θα το Διαβάσουν..

και να τους ταξιδέψει πολύ μακριά..

σε Γαλαξίες όπου η Διαφορετικότητα είναι "στιγμα" ΜΟναδικότητας και όχι περιθωριοποίησης..

Γιατί το Μοναδικό είναι και Πολύτιμο!!!




τα φιλια μου...ταξιδια μακρινά...

~reflection~ είπε...

Πριγκίπισσα

φταίνε τα καμπανάκια σο ξωκκλήσι μου...

εκείνα ίσως σήμαναν Ευτυχίας Δρώμενο
και σε έφεραν εδώ...

Η χαρά λένε δε μοιράζεται...απλά πολλαπλασιάζεται..

και η αγάπη μου προς τις μαθηματικές πράξεις με συναισθηματικές μεταβλητές είναι σχεδόν Αυταπόδεικτη!!

Σε φιλω γλυκά..

~reflection~ είπε...

Mustafa Şenalp

Οι μουσικές αλλάζουν ανάλογα με τις φορτίσεις...

με πέτυχες σε περίοδο παιδικής ανθοφορίας...

Αν συνεχίσεις να έρχεσαι
θα βιώσεις τους συναισθηματικούς κύκλους της Γυναίκας..
και θα επιβεβαιώσεις την ομοιότητά τους με τους κύκλους της Σελήνης....


Τα φιλιά μου γέφυρες πέρα από τα όποια σύνορα....

~reflection~ είπε...

kryos

οι Ευχές συναθροίζονται στο Γράμμα προς το Θεό των θαυμάτων!..

μα... οι Άγγελοι μαρτύρησαν ήδη το μυστικο της Επιτυχούς Πραγμάτωνσης των Ονείρων:

"Κούνησε κι εσύ τα χεράκια σου Κοριτσάκι!!!..."

καλή βρομάδα?....

παντα εύχομαι
Καλό Υπόλοιπο Ζωής....


Σε φιλω γλυκά..

~reflection~ είπε...

Αλατάκι

θυμήθηκα τον Γιάννη τον Φιλιππίδη με την Άννα του...

Η Άννα, έγραψα, ήταν ένα κορίτσι αιχμηρό αντικείμενο στα χέρια της Ζωής, που όμως σε συνθήκες ευνοϊκού Καιρού Ανθίζει αναρριχόμενη από το υπόγειο της Ανέχειας ως το μεγαλείο της Προσφοράς, και κλέβει αιτίες για να ζήσει πάνω σε συμπεράσματα.

Η Αελίτα μου, αντίστοιχα, ειναι ένα εύθραυστο κορίτσι που μαθαίνει να ανθίζει σε άγονα εδάφη ....


Σήμερα χάρισα το πρώτο βιβλίο "γειά σου, Φίλε" σε ένα Υπεροχο Κορίτσι, την Ντιάνα 21 χρονών από τη Ρωσία, με την Αφιέρωση:

"Υπάρχουν μερικά Λουλούδια
που κατορθώνουν να ξεριζώσουν τις Ρίζες τους από το παρτέρι της Εκκίνησης,
να Ταξιδέψουν σε αχανείς εκτάσεις Αγνώστου
και να ξανανθίσουν σε Νέους Κήπους Υποσχόμενου Παραδείσου..
Ένα από αυτά είσαι κι Εσύ.."



Κορίτσι που άνθισε γλυκά στην αλμύρα του Κύματος...

αλατακι μου...

Φιλί γλυκό.....θάλασσας απόσταγμα...