Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Ο Νους που επινόησε μία Ιδέα, ποτέ δεν επιστρέφει στις προηγούμενες διαστάσεις του.

Η ευθύνη..

~Η ευθύνη~
Για ό,τι γράφεται σ'αυτό το χώρο δεν ευθύνεται το χέρι που γράφει.
Ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο το Κίνητρο, που αδράχνεται μέσα από το σωρό του Μεγάλου Τίποτε,
από το ... χέρι που γράφει.

Πέμπτη 6 Απριλίου 2017

Κέντημα...


Αγέννητη ακόμα
άρχισα να ράβω
αυτό το πάνινο σώμα μου
και σαν απ' το σκοτάδι
ξεπρόβαλλα
άδειασα τη διάφανη ψυχή μου
στο ύφασμα
όπου ιδρωμένη
αγκομαχούσε
η ζωή μου να σχηματιστεί.

Με εκμαίευσα
απ' το κενό της ανυπαρξίας μου
και πλέον
υπάρχω μικρή
μα σταθερή
μ' αυτές τις διαστάσεις μου
απέναντι στο χρόνο
δουλεμένη τόσο
ώστε να μη φοβάμαι
τη φθορά
ή τη συρρίκνωση.

Δε μεγαλώνω πια.
Δεν έχω λόγο να θέλω
η σκιά μου να υψωθεί
πάνω απ' τα πράγματα
μόνο βαθαίνω μέσα μου
κι όσο βαθαίνω
μεγαλώνει το κενό μου
κι αρχίζει πάλι
να μοιάζει
στο αρχικό κενό
της ανυπαρξίας μου
και με κυοφορούν και πάλι
τα σκοτάδια
μα αυτή τη φορά
ράβω με φως το σεντόνι
και το μαξιλάρι
όπου θα ξαπλώσει η μάνα μου
να με γεννήσει ξανά
πιο μικρή
μα πιο βαριά από την πρώτη φορά
σαν το φωνήεν που κατάπιε
η ψυχή μου
στο πρώτο της κλάμα
να περιέχει
το σπαραγμό και την ευτυχία
όλης μου της εργόχειρης
Ύπαρξης.