Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Ο Νους που επινόησε μία Ιδέα, ποτέ δεν επιστρέφει στις προηγούμενες διαστάσεις του.

Η ευθύνη..

~Η ευθύνη~
Για ό,τι γράφεται σ'αυτό το χώρο δεν ευθύνεται το χέρι που γράφει.
Ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο το Κίνητρο, που αδράχνεται μέσα από το σωρό του Μεγάλου Τίποτε,
από το ... χέρι που γράφει.

Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2018

Απειλή



Photo by Albanex
http://overwade13.rssing.com/chan-7851383/all_p564.html


Μπορείς να με ακολουθήσεις στο σκοτεινό σοκάκι, καθώς επιστρέφω σπίτι μου. Να σχεδιάσεις το πώς θα επιτεθείς στα κατοικίδια που φιλοξενώ μέσα μου. Να με κατηγορήσεις πως ενοχλώ υπάρχοντας. Να ορμήσεις με φόρα δολοφόνου σ' ό,τι έχω πάνω μου και διαφέρει. Να στοχοποιήσεις με χαρακιές και πληγές πάλης την κάθε αυριανή μου μέρα. Να γεμίσεις τις τσέπες και τις χούφτες μου με φόβο.
Μπορείς να ζωγραφίσεις μαύρες σκιές γκράφιτι σε όλους τους δρόμους που θα περπατήσω. Να σταμπάρεις το όνομά μου στα έγγραφα του κράτους και να μπλοκάρεις όλες τις διαδικασίες που με αφορούν.
Μπορείς να συστηθείς γείτονας, ξένος, αδερφός.
Μπορείς να διαπράξεις όσα σκέφτηκες και να ξεφύγεις γιατί τριγύρω είναι αρκετοί οι μάρτυρες που τάσσονται υπέρ σου.
Μπορείς να τα βάλεις μαζί μου όσο είμαι μόνη, όσο περπατώ ασυνόδευτη, όσο βολτάρω στα σκοτεινά, όσο είμαι Μονάδα.
Όμως, ποτέ δε θα μπορέσεις να καταστρώσεις σχέδιο εξόντωσης όλων εκείνων που αθροίζονται, ζωντανοί και νεκροί, μέσα σε παράξενα τραγούδια, σε ασιδέρωτα ρούχα, με καθαρά μάτια και χέρια,  με την πλάτη ανάποδα στραμμένη στο σενάριο του κόσμου σου.
Μέσα σ' αυτούς, ζωντανή ή νεκρή, αθροίζομαι κι εγώ.
Εκεί ο φόβος χάνεται.. ή έστω, γίνεται τραγούδι ή ένα κατοικίδιο που επιστρέφει στην Άγρια Φύση του.







Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2018

Αφή νομαι




Τα χέρια μαγαρίζουν...
Πρέπει να βρεις χέρια καθαρά για να αφεθείς...
κι ο κόσμος είναι γεμάτος από υγρασία και σκόνη....
και τα καθαριστικά δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους.
Καθαρίζουν επιφάνειες.... ενώ η σκόνη απορρέει από..... μέσα.....






Γιατρικό




Δεν αγοράζει τα υλικά της. Τα συλλέγει μόνη της. Κλείνεται στο υπόγειο και μαγειρεύει μυστικά. Έπειτα, φορά Εμπιστοσύνη και βγαίνει στο φως. Τα αρωματικά της δελεάζουν την πείνα του κόσμου. Γεμίζει μπολάκια και μοιράζει.
Κάποτε η γιαγιά έλεγε παραμύθια με διδάγματα "Μη μιλάς σε αγνώστους", "Μην παίρνεις καραμέλες και σοκολάτες από ξένους", "Μην τους ακολουθείς"....
Τώρα ο κόσμος δεν έχει γιαγιά να του αφηγηθεί παραμύθια.
Μιλά με ξένους, δέχεται τις προσφορές τους, τους ακολουθεί.
Τα χέρια απλώθηκαν. Πήραν όλοι από ένα μπολάκι φρεσκομαγειρεμένου αυτοσχέδιου γιατρικού.
Δρα σταδιακά. Δε σκοτώνει. Είναι καλή κατά βάθος η μαγείρισσα. Μόνο μουδιάζει τη γλώσσα και τον Νου και δεν ξεχωρίζουν πλέον οι γεύσεις, γλυκό, πικρό, χαρά, θλίψη.... και νιώθει πως επιτελεί λειτούργημα: Λυτρώνει τον κόσμο από τις συγκινήσεις.




Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2018

Διάγνωση




Ξοδέψαμε σφαίρες και στόχους
και έμειναν άδεια τα όπλα
και τα χέρια
και γέμισε ο τόπος
τραυματίες εαυτούς
με καρφωμένες αλήθειες
που δεν τις πιάνει ο αξονικός.

Διάγνωση: Υγιής.






Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2018

χαμηλό υψόμετρο



Πόσο μελετημένα χτίστηκαν οι ταράτσες τόσο κοντά στα πεζοδρόμια...
.....να μην αρκεί ο χώρος ν' αναπτυχθούν φτερά, πριν σκάσει η καρδιά στο έδαφος.