Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Ο Νους που επινόησε μία Ιδέα, ποτέ δεν επιστρέφει στις προηγούμενες διαστάσεις του.

Η ευθύνη..

~Η ευθύνη~
Για ό,τι γράφεται σ'αυτό το χώρο δεν ευθύνεται το χέρι που γράφει.
Ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο το Κίνητρο, που αδράχνεται μέσα από το σωρό του Μεγάλου Τίποτε,
από το ... χέρι που γράφει.

Σάββατο 11 Μαΐου 2013

Σε λατρεύω που δε μ' αγαπάς!......



Αν μ'αγαπούσες
θα είχα βουλιάξει σε μιας αγκαλιάς την ασφάλεια.
Θα είχα φιμώσει την Ψυχή μου
μπρος στη δυστυχία του κόσμου
με μια αμάσητη μπουκιά Φιλιού.

Δε θα ΄βγαζα φωνή, άχνα, κραυγή διαμαρτυρίας.
Δε θ' άπλωνα το χέρι.
Δε θα ζύμωνα Σκέψεις,
ψωμί για την Πείνα του Γείτονα, τη Δική  μου...

Θα χόρταινα Εσένα,
μόνο Εσένα,
πάντα Εσένα
με το καλύτερο κομμάτι του Εαυτού μου.

Αν μ'αγαπούσες
θα έπεφτα στην παγίδα του εφησυχασμού.
Θα κήρυτταν ανακωχή οι Εχθροί μου:
Μοναξιά, Αγριότητα, Φόβος, Σιωπή

Σε λατρεύω που δε μ' αγαπάς!...

Έτσι δαγκώνω σαν σκυλί,
τσαλακώνω τη Γυναίκα,
ματώνω τα χείλη μου,
σφίγγω τη γροθιά μου,
συναναστρέφομαι Αετούς και Τρωκτικά,
με ποτίζω πετρέλαιο και ανάβω τα σπίρτα
και φωνάζω ακόμα:

Ελευθερία ή Θάνατος...