Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Ο Νους που επινόησε μία Ιδέα, ποτέ δεν επιστρέφει στις προηγούμενες διαστάσεις του.

Η ευθύνη..

~Η ευθύνη~
Για ό,τι γράφεται σ'αυτό το χώρο δεν ευθύνεται το χέρι που γράφει.
Ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο το Κίνητρο, που αδράχνεται μέσα από το σωρό του Μεγάλου Τίποτε,
από το ... χέρι που γράφει.

Σάββατο 2 Απριλίου 2016

Εμείς, οι καλοί


Πάλι μιλήσαμε κι εμείς
για όλα εκείνα
που μιλούν όλοι.
Γράψαμε την εισήγησή μας
προς τον άνθρωπο και το θεό
ανεβήκαμε στο αναλόγιο
με την δέουσα ταπεινοφροσύνη
του αναπτυσσόμενου ερευνητή, επιστήμονα
προσποιούμενοι τους καλούς
που μείναν λίγοι.

Πράξαμε τα δέοντα
υπερασπιστήκαμε δημόσια το δίκιο
κι όταν κατεβήκαμε από το βήμα
κατεβήκαμε από το βάθρο του εαυτού μας
κατεβήκαμε στο υπόγειο
που στεγάζεται η ιδιωτική μας ζωή
κατεβάσαμε δυνατά αλκοολούχα ποιήματα
πιστοποιώντας σ' έναν τυφλό καθρέφτη
πως είμαστε άνθρωποι του πνεύματος
ποιώντας κάτι σπουδαίο
μη κάνοντας τίποτα
μέσα στη μοναξιά
που ονομάσαμε μοναχικότητα
για να δικαιολογήσουμε
τα σύνορα που περιβάλλουν το κελί  μας.

Μέσα στην υγρασία της φυλακής
θεοποιούμε τη συλλαβή
συλλαμβάνοντας την ιδέα
ενώ απλά έπρεπε να την αφήσουμε ελεύθερη
να αλλάξει τον κόσμο.

Υποκλινόμαστε στον αδαή
που μας θεωρεί ιδιοφυΐες
και ξεγελάμε την ημιμάθεια του εαυτού μας.
Ημιτελείς, όπως πάντα,
δουλεύουμε λάθος το μυαλό
σε στιγμές που έπρεπε  να δουλέψουν σωστά τα χέρια.

Υπόκλιση.
Χειροκρότημα.
Ο λόγος τελείωσε
τώρα έχει σειρά η αληθινή αφορμή
για να ξεσπάσει ο πόλεμος
ενάντια σ' όλους εμάς,
τους καλούς της γης.