Είναι επικίνδυνο να μένω μόνη, γιατί έχω χέρια που σκάβουν και όταν μού τελειώνει η Γη κάτω από το τσιμέντο των νέων κόσμων, μένει το δέρμα μου για ανασκαφή, θνητό κι ανθρώπινο κουστούμι συγκάλυψης, και μέσα του ανακαλύπτω θαμμένες Θεές που δαγκώνουν Σκοτάδι και γεννούν Φως, χωρίς κραυγές τοκετού, χωρίς ίχνη αιμορραγίας, σαν να ανοίγει αθόρυβα ένα όστρακο και να ξεπλένεται (έστω στιγμιαία) η Γη από όλη τη βρωμιά της..........
Το πιο δυνατό κρασί, είναι αυτό που φτιάχνεις με Υπέρβαση Εαυτού. Μία φορά αν μεθύσει ο Νους, δεν επιστρέφει η Ύπαρξη στις νηφαλιότητες.
Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.
Η ευθύνη..
~Η ευθύνη~
Για ό,τι γράφεται σ'αυτό το χώρο δεν ευθύνεται το χέρι που γράφει.
Για ό,τι γράφεται σ'αυτό το χώρο δεν ευθύνεται το χέρι που γράφει.
Ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο το Κίνητρο, που αδράχνεται μέσα από το σωρό του Μεγάλου Τίποτε,
από το ... χέρι που γράφει.
Τρίτη 31 Ιουλίου 2018
Εγκυμονούσα
Είναι επικίνδυνο να μένω μόνη, γιατί έχω χέρια που σκάβουν και όταν μού τελειώνει η Γη κάτω από το τσιμέντο των νέων κόσμων, μένει το δέρμα μου για ανασκαφή, θνητό κι ανθρώπινο κουστούμι συγκάλυψης, και μέσα του ανακαλύπτω θαμμένες Θεές που δαγκώνουν Σκοτάδι και γεννούν Φως, χωρίς κραυγές τοκετού, χωρίς ίχνη αιμορραγίας, σαν να ανοίγει αθόρυβα ένα όστρακο και να ξεπλένεται (έστω στιγμιαία) η Γη από όλη τη βρωμιά της..........
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)