Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Κάθε παραμύθι η ιδιωτική Αλήθεια του καθενός.

Ο Νους που επινόησε μία Ιδέα, ποτέ δεν επιστρέφει στις προηγούμενες διαστάσεις του.

Η ευθύνη..

~Η ευθύνη~
Για ό,τι γράφεται σ'αυτό το χώρο δεν ευθύνεται το χέρι που γράφει.
Ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο το Κίνητρο, που αδράχνεται μέσα από το σωρό του Μεγάλου Τίποτε,
από το ... χέρι που γράφει.

Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011

~Ενστικτώδης Συλλαβισμός~



Ποιητής είναι αυτός
που ακόμη κι αν δεν έχει διδαχτεί Μητρική Γλώσσα
μπροστά στο θαύμα μιας Άνοιξης
δύναται να απαγγείλει Ποίημα
σε μία Γλώσσα στιγμιαίας Επινόησης!




Τρίτη 23 Αυγούστου 2011

ΈξΟδος ΚινδύΝου




Σε σχήμα Ελευθερίας
εφαπτομενικά ξαπλώθηκα
και επόμενη Μνήμη
ένας Λευκός Διάδρομος
να σκίζει το Γαλάζιο τ' Ουρα-Νού...

Τραυματίστηκα στη Σύλληψη της πρώτης Ιδέας..
Πληγωμένο πουλί..
Πιάστηκα στα δίχτυα του κυνηγού Χρόνου
και σε αυτοκρατορικό κλουβί
Φυλακισμένη θεράπευα τις ΕΞΩπληγές μου,
ανοίγοντας άλλες στο ΕσώΨυχο...

Ώσπου το σχήμα της Ελευθερίας μου άλλαξε..
πήρε ο Φόβος το διαβήτη
και σχεδίαζε ολοένα πιο μικρούς ομόΚεντρους Κύκλους Επιβίωσης.

Τα τοιχώματα πνιγμένα σε αναστεναγμό Φυγής.
Καμία ακρόαση.
Απουσίας αναπάντεχο Κενό
κι αυτό σε αποπνικτική Συρρίκνωση.

Μικροί οι Κύκλοι μου,
τετραγωνίστηκαν σε Κουκίδας Σχήμα
και οι Τοίχοι πέφτουν πάνω μου...

Έξ-Οδος Κινδύ-ΝΟΥ μηδενικής Πιθανότητας
και οι Πληγές μου Λίμνες Φοβισμένου Αίματος..

Ώσπου στένεψε τόσο ο Χώρος
κι ο επίΓειος Εαυτός,
που στο τελευταίο ανοιγοκλείσιμο των ματιών
σε αντανάκλαση εικόνας στον Τοίχο
είδα τη Ρωγμή μου...

Ολόκληρη χώρεσα στην Πύλη του Νου
-Έξ-Οδος Κινδύ-ΝΟΥ μου-
και χάθηκα σε μια αδέσμευτη Ελευθερία
στην Άβυσσο που Μέσα μου Φιλοξενούσα...
κι ο Χώρος απλώθηκε από Έξω προς τα Μέσα
αναιρώντας το Κλουβί
τον Εαυτό
το Φόβο
και τη Συρρίκνωση...




Κυριακή 21 Αυγούστου 2011

......................ΡαΚβήΛ......................



Κοιτώ ψηλά
μαλώνω
Ποιος έβαλε λόγια στο στόμα του Θεού
και Εκείνος μιλά Ανθρώπινα?...

κάτι αποκάλυψε χθες..
μικρά μυστικά...
θύμωσα...
Μη μου εκμυστηρεύεις μικρές Διαστάσεις Φωτός...
Πες μου μεγάλα Μυστικά
να γίνω συνένοχη Μαζί σου του Σύμπαντος...

Μείνε ακόμη λίγο
δεν τελείωσα ακόμη την βραδινή μου Προσευχή...
Κάτι νύχτες κρατούν μια Ζωή... ή έστω μισή...
σ'αυτά τα σκοτάδια σε χρειάζομαι κι ας είσαι τόσο Ανθρώπινος Θεός..

Ντύσου Φύλακας Άγγελος απόψε
κι ας ψάχνω τον Κακό Λύκο
ακόμη και στις Προσευχές μου...

ΡαΚβήΛ...

Ρ ροή

α το μηδέν με κουπί για ν'αρχίσει η Πλωτή Προσευχή μας

Κ το καράβι που θα μας περάσει στην άλλη όχθη

β σημάδι απείρου σε Ορθοστατική Υπόταση πληγωμένης Ζωής - η άλλη Όχθη που μας περιμένει φτιάχνοντας Αλχημείες και Βάλσαμο από τα Δηλητήρια των Καιρών που μας φιλοξενούν...

η φωνήεν Αορίστου - όλο το παρελθόν μου εσώκλειστο στο Ίδρυμα της Ψυχής μου... Ανίατα Λάθη και βουβός πόνος... μικρό μου μυστικό που Ανθρώπινα το Μεγενθύνω για να σ'εντυπωσιάσω..

Λ υγρό σύμφωνο στην Όχθη του Απείρου μας.... ατελεύτητη η Προσευχή και πού να μείνει καιρός για την Εκπλήρωση?..


δε μας χωρά η ΜΙΑ Ζωή...

Μείνε ακόμη λίγο
δεν χαράζονται ευδιάκριτα οι Πλωτοί Δρόμοι
και οι Πυξίδες μου πάντα νοθεύονται από τον Ερωτα...

μα Εσύ Θεός είσαι
και απόψε
Φύλακας Λύκος μου
όπως σε Θέλω

Εγώ, η Προσευχή και το Τραγούδι που ακούγεται εμμονικά στο Εργο της Ζωής μου..

ΡαΚβήΛ...

Μείνε ακόμη μια Ζωή τουλάχιστον......



Παρασκευή 19 Αυγούστου 2011

Οι πιο Όμορφες διαΚοπές...



Πάντα επιστρέφεις πιο πλούσιος,
Με τις βαλίτσες πιο γεμάτες
και τον Εαυτό σου παράξενα πιο βαρύ,
αν και πιο ανάλαφρο..

Πώς γίνεται αυτό?..

Πως αδειάζεις κι όμως γεμίζεις?...
Πώς κερδίζεις, όταν απαρνιέσαι κι απομακρύνεσαι?...

Οι πιο Όμορφες διαΚοπές,
τα πιο όμορφα ΚαλοΚαίρια,
είναι Μέσα μας...



σ'εκείνο το Νησί της Φαντασίας που δε γερνά ποτέ...
που πάντα μας περιμένει με αμιγή τα χρώματά του
και το κύμα δροσερό φιλί...

Όσα χρόνια κι αν Περάσουν...
σ'εκείνο το Νησί πάντα θ'ανταμώνουμε
Νέοι και Δροσεροί
σαν τον Πρώτο Έρωτα να περιμένουμε ακόμα...


Φιλάκι Επιστροφής,
άρα... πιο πλούσιο!!!






Παρασκευή 5 Αυγούστου 2011

Μην αποΚοιμηθείς


Μην αποΚοιμηθείς...
εχω παραμυθιού ροή στην κοίτη των ματιών μου...
Μην σε πλανέψουν οι εξωτερικοί Ψίθυροι...
Συνεργοί κι αυτοί της Επίγειας Πλάνης..

Κάθισε στο περβάζι να συλλαβίσουμε ο ένας τον άλλο..
σε απόλυτη σιγή θα ξετυλίξουμε τ'αστέρια απ' την πανοπλία τους..
Οι στρατιώτες του Σύμπαντος δε θα φρουρούν πια τα Όνειρα..
θα τα ξυπνήσουμε κι αυτά...
συνδαιτομόνες στο Τραπέζι μας,
Αφηγητές της παράλληλης ζωής
που παρασκηνιακά ανασταίναμε κάθε Βράδυ...

Σήμερα, μην αποΚοιμηθείς..
θα ζήσουμε Όνειρο...
ο Ψίθυρος θα γίνει Αρωμα..
στο είπα και χθες..

θα σκάψουμε στους πόρους του δέρματος
να βρούμε από πού αναδύεται η Ομορφιά μας..

Σχηματικά διαλύομαι..
κι όσο σκορπίζω σε θέλω ξάγρυπνο..
γύρω στα χαράματα θα κληθείς να συλλέξεις τα κομμάτια μας..

Εσύ μπορείς..
ιχνηλατικά με βρήκες στο ΜΗΔΕΝ μου
ή στο Απειρο μιας Αβύσσου..

Αν αποκοιμηθώ, ξύπνησέ με..
κράτα με σε αγρυπνία προσευχής,
στο ΑΜΗΝ επάνω να ενωθούμε με το Φεγγάρι
που καίγεται στη σκοτεινή πλευρά του..
πάντα κρυφά..
πάντα μονο του...

Όλο το Βράδυ, θα ξετυλίγουμε το Σώμα από τα κουρέλια του πολιτισμού...

Όλη τη Νύχτα, θα ξετυλίγουμε την ανέμη της Ψυχής μας...

και ως το πρωί
Άλλοι θα έχουμε Υπάρξει,
αποκομμένοι από την Πλάνη του Θολού Καθρέφτη της Επιφάνειας..

θα εχουμε καθρεφτιστεί ο Ένας βαθιά μέσα στον Άλλο...

γι'αυτο και μόνο...

Μην αποΚοιμηθείς απόψε...
όσο κι αν οι πειρασμοί νανουρίσματα υφαίνουν με χροιά αποπλάνησης....


Μην αποΚοιμηθείς απόψε...
ας ανακαλύψουμε ΠΟΙΟΙ κρύβονται μέσα μας
και τόσο Αγαπιούνται μέσα στα ... Όνειρα!!!






Τετάρτη 3 Αυγούστου 2011

.................σΚιά και ΆρωμΑ..............




ΒΙΒΛΙΟ "Θηλυκές οι θηλιές του κόσμου", ΑΝΕΜΟΣ Εκδοτική, 2012

............Μυστικό.............




........Να είσαι πάντα στη σΚιά
και το Άρωμα που θα αναδίδεις
ως Ύπαρξη
να Θέλγει περισσότερο
από το Φως
στο οποίο οι άλλοι
εκπαιδεύονται.........