Πως να το κρύψω?..
το αμπελοΦιλοσόφησα!..
Πτώχευση σημαίνει να γίνω Κληρονόμος μιας Πλούσιας Ελευθερίας..
Σπάνε οι αλυσίδες της ΚοινωνικοΠολιτικής Υποδούλωσης..
freeeeeeeeee
ελευθερη... πως να το πω αλλιως?..
1. θα έχω άπλετο ΧΡΟΝΟ να οργώσω την Καλοκαιρινή Ελλάδα...
2. θα αρχίσω επιτέλους τη δίαιτα που όλο αναβάλω από ... Δευτέρα... αφού θα γίνω λιτοΔίαιτη!...
3. θα γραφτώ στο Γυμναστήριο της Ζωής καταργώντας το αυτοκίνητο και υιοθετώντας το ποδήλατο... και αντί να γίνει η Ζωή μου Ποδήλατο, θα γίνω εγω Αθλήτρια και Οικολόγος μαζι!..
4. θα Ερωτευόμαστε ΟΛΗ μερα... ΟΛΗ νύχτα... θα τρώμε Φιλί δίπλα στο διαιτητικό μας δείπνο...
5. θα αλητεύουμε ανενόχλητοι από Επαγγελματικές Υποχρεώσεις κάτω από τον έναστρο και καταγάλανο Ουρανό μας...
6. δε θα εστιάζεις στο ξεφτισμένο μου ρούχο, μα στην Κεντημένη μου με Ποίηση Ψυχή...
7. θα κοιμόμαστε αγκαλιά στο παγκάκι της Ανθρώπινης Πλατείας όπου θα μαζευόμαστε όλοι .. θα ανάβουμε φωτιά στο κέντρο της και θα λέμε Ιστορίες Παραμυθιών και Ποιησης!!!
8. θα μεθάμε με ΖΩΗ... μονο ΖΩΗ στην καθαρή μορφή της ... ΕΞΩ από Υπαγορεύσεις, Άγχη, Στερήσεις... εφόσον θα αποποιηθούμε την Ψεύτικη Ανάγκη του Υπερκαταναλωτισμού με την οποία μας Υπνωτίζουν οι ΜεγαλοΚαρχαρίες..
9. θα βρουμε τον Παλιο ΚΑΛΟ, ΓΝΗΣΙΟ Εαυτό μας που μπορεί να συγχρονιστεί με τη ΦΥΣΗ και να ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ όσο άγριο θηρίο κι αν είναι!.....
Πόσο μμμμμμμμμμ' αρρρρρρρρρεσει ΑΥΤΗ η φτωχεια!!!
ήδη ετοιμάζω Ταξίδι μοναχά για πάρτι μας...
τι θα χρειαστούμε?...
χα χα χα...
ΜΟΝΟ ΕΜΕΝΑ κι ΕΣΕΝΑ...
τοσο απλά...
τόσο φτωχικά..
τοσο ΠΛΟΥΣΙΑ!!!
65 σχόλια:
μακάρι να ηταν ολα τοσο ομορφα και ιδανικα σαν τις μαγικες περιγραφες σου... πολύ φοβάμαι όμως οτι σα τα αγρια θηρια θα καταληξουμε να τρωμε ο ενας τον αλλο και οχι αποκλειστικα για επιβιωση...
Τόσο μα ΤΟΣΟ Υπέροχα ...
Υπέροχη τσιγγάνα μου
Μου έλειψες
φιλί
τόσο λιτά και όμως τόσο υπέροχα τα λόγια σου....! Βγαλμένα από ψυχή πεινασμένη κι όμως παράλληλα χορτασμένη..!
Έτσι και μένα μ'αρέσει η φτώχεια...!!
Σε φιλώ
http://www.youtube.com/watch?v=gbu0CtohHUk
Είναι ταξίδια μακρινά
Που δε μας βγάζουν πουθενά
Το πιο μεγάλο Ταξίδι
Είναι στο σώμα που αγαπάς.
Απλά τα πράγματα..!! :))
H Πιο όμορφη πραγματικότητα της μικρής αυτης ζωης Μοίρασμα λέγεται.Για όσο.!!
ΝΤΡΙΙΙΙΝ το ξυπνητήρι! Και μετά ξυπνήσαααααμε! χαχαχαχα!
Τι όμορφα όνειρα ήταν αυτά!
ΑΝΤΕ ΝΤΕ! ΕΤΣΙ ΜΠΡΑΒΟ!!!!!! :))))))))))
*ΚΑΤΕΡΙΝΑ
ΕΚΦΡΑΣΟΥ
μοιαζει ονειροπόλο το κοριτσάκι,μα δεν είναι!!!
Κάθομαι μερες εδω.. απέναντι στο παρκάκι της γειτονιάς μου.. χωρίς τίποτε άλλο εκτός από ΜΕΝΑ..
Τα παιδιά παιζουν.. Οι μαμάδες τα φωνάζουν να φάνε το απογευματινό τους... Τα παιδιά παίζουν.. Οι μαμάδες ανήσυχες επιμένουν και χαλούν με τις φωνές την άτακτη μουσική του παιδικού γέλιου...
Ξερεις πόση ΤΡΟΦΗ χρειάζεται καθημερινά ο μέσος Άνθρωπος για να ΖΗΣΕΙ ΥΓΙΗΣ?....
Το 1/3 και ίσως πιο λίγο από όσο καταναλώνουμε με την ΥπερΚαταναλωτική μας Βουλιμία...
Εχεις σκεφτεί ότι στιβαχτήκαμε στις οικοδομές ενώ υπάρχουν έρημα χωριά, με σπίτια με αυλή, με κήπο, θερμοκήπιο και απέραντες πλατείες και δρόμους...χωματόδρομους να βγει η ΖΩΗ να παιξει?..
Και ρωτω:
ΓΙΑΤΙ εδω στο μικρό χωριό μου είμαι ΤΟΣΟ ευτυχισμενη μεσα σ'αυτην την Αθλια Κατασταση?...
*γιατι εχω πανω μου έναν Ουρανό απέραντο...
*γιατί τρεχω σαν το αγρίμι ολη μερα δίπλα στη Φύση και όχι ανάμεσα στο μποτιλιάρισμα...
*γιατί μενω σε ένα σπιτάκι μικρό, χωρίς ενοίκιο και κοινόχρηστα...
*γιατί μπορω να κυκλοφορώ με το σορτσάκι μου και ένα μακό μπλουζάκι ολη τη βδομάδα και να μη με κακοχαρακτηρίσει ο γείτονας για τη φτηνή ενδυματολογική μου επιλογή...
*Γιατί ψάχνω να βρω εμενα στο πως φυσαει απόψε ο άνεμος...
στο πως πέφτει απόψε η βροχή... στο πώς διαχεει το φως του σήμερα ο ήλιος...
*γιατι ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ δεν είναι να ρητορεύεις μεγαλόπνοα λόγια,
μα ΝΑ ΤΑ ΖΕΙΣ...
Γνωρισα πριν χρονια εναν Ελβετό..
Ρακένδυτο με ένα μικρό σακιδιο. Με ρωτησε στα αγγλικά πού ειναι η Πέλλα. Του εξήγησα και με απορία τον ρωτησα πως βρεθηκε στο χωριο μου, αν και η απαντηση ήταν ήδη μπροστά μου. Είχε έρθει με.... Πποδηλατο!... Διέσχιζε την Ευρωπη με ενα ποδήλατο!.. Τον περασα για τρελο..
μα..
*ΔΕΝ κανει μπανιο?...
*κάνει την αναγκη του στη...ΦΥΣΗ?...
*κοιμάται όπου βρει?...
*τρώει ότι τυχει πιο εύκολο, απλά να συντηρηθεί?..
μα..
*δεν έχει κινητό?..
*ουτε Ίντερνετ?..
*άλλη αλλαξιά με ρούχα?..
Ήταν βιβλιοπώλης στο επάγγελμα.
Μου εξήγησε ότι εκλεισε για τρεις μήνες το βιβλιοπωλείο και ίσως να διαρκέσει και παραπάνω αυτη η περιοδεία του...
Τον ειπα ΤΡΕΛΟ..
ήταν ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ..
ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ...
Εμεις ακομη φοραμε αορατες αλυσιδες τοσο σφιχτα δεμενες πανω μας,
που αν καποιος τις χαλαρωσει η Ανασφάλεια που μας πνιγει είναι ανομολόγητη!!!
ΕΓΩ οραματίζομαι αυτη την ΦΤΩΧΕΙΑ ακριβως όπως την περιγραφω...
και το ΠΑΝ δεν είναι να το λες...
το ΠΑΝ είναι να είσαι ετοιμος να το ΖΗΣΕΙΣ..
ο Ελβετός μία πρόβα ΖΩΗΣ την έκανε ήδη.... εμεις δεν μπορούμε λες?....
αληθεια το ΛΕΣ?...
διαφωνωωωωωωωωωωωωωωωωωωωω..
και σε φιλώ γλυκά.. πολύ γλυκά..
meggie μου
είναι πολύ όμορφο πού και πού να λείπει ο ένας στον άλλο...
Μέσα από την Απουσία αναδύονται οι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ αξιες των προσωπων και των πραγματων...
και ρωτω....
Σκεφτείτε..
ΤΙ από όλα όσα πλαισιώνουν τη ΖΩη μας μάς είναι απαραίτητα?..
με διχως ΤΙ δεν θα μπορέσουμε να αγγίξουμε ευτυχία?...
Πόσο κάνει το παιχνίδι στην αλανα?
ο περίπατος στη Φύση? {Νιώθω ξέρουμε όλοι πόσο γαληνεύει η Ψυχη και ανταμώνει τον Εαυτό της μεσα στα μονοπάτια της Φυσης...}
ένα ηλιοβασίλεμα?..
ενα άγγιγμα στο Χέρι σου το Μαγικό?...
ένα Φιλί από καρδιάς?...
ένα κομμάτι Γη Ονείρων να χτίσουμε το μέλλον μας?...
Η γιαγιά μου ήταν πολύ Φτωχή συγκρινόμενη με τη συγχρονη γιαγιά...
Ειχε ένα σπιτάκι πολύ πιο μικρό από το δικό μου. Ισόγειο. Ενα χωραφάκι να σκαλίζει τη μισή μερα κι έναν κήπο φτιαγμενο από το μηδεν με τα χεράκια της, να τον σκαλίζει την άλλη μισή μερα. Τη νύχτα μας έλεγε ιστορίες. Τα κλειδιά τα είχε μόνιμα έξω από την εξώπορτά της. Το σπίτι ανοιχτό σε όλους, όπως η καρδιά της... Ποιητικό?... Απλά αληθινο θα πω..
η Γιαγιά μου ήταν φτωχή... μα ήταν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος που γνώρισα μαζί με τον Ελβετό...
και έχω γονίδιο δικό της!!!
Μπορώ να ζήσω Ελευθερα με μία φετα ψωμί {αυτο δε θα μας λείψει πιστέψτε με... } και ένα κρεμμυδάκι φρεσκο από τον Κήπο μου....
ΑΡΚΕΙ...
ΑΡΚΕΙ να εχω το πιο πολύτιμο:
ΕΣΕΝΑ δίπλα μου....
Πίστεψέ με ΑΛΗΘΙΝΗ ΦΤΩΧΕΙΑ είναι να χάσω εσενα....
Ολα τα άλλα είναι τα περιττά που δε μου χρειάζονται...
μεσα στο ΜΑΖΙ όμως αγγίζω ΕΥΤΥΧΙΑ...ΠΛΟΥΤΟ και ΠΛΗΘΩΡΑ αγαθων..
Σε φιλω γλυκά...
Μαζί Κάκια μου, στο ταξίδι, στην αλάνα, δίπλα στο τζάκι, στα παραμύθια.
Να δώσουμε το χέρι ο ένας στον άλλον και μας φτάνει, ούκ εν τώ πολλώ το εύ... εκτός από τα...
Φιλάκια...
καλα εγινα πλουσιος ζαπλουτος ναι ναι σου λεω πιστεψε με ..θα οργωσω με το κοτερο μου τις 7 θαλασσες θα πεταξω με το δικο μου τζαμπο στον καταγαλανο ουρανο...
Χα!χα!
..θα κατηγορηθείς για εξωραϊσμό των δεινών μας!
...το μόνο που μας μένει, είναι να σταθούμε δυνατοί... απλά για να ζήσουμε...
Αλλιώς, από Σεπτέμβρη βλέπω πολλές βουτιές από ψηλά!
...και συνεχίζω (όσο μπορώ) τις σκέψεις σου:
Μ'αρέσει που όταν λέω για αύξηση στο αφεντικό μου δε με αγριοκοιτάζει αλλά γαμιέται στα γέλια. Άσε που έδιωξε κανα δυο που δε μου άρεσε η μούρη τους...
Μ'αρέσει που πολλοί φίλοι μου μετανάστευσαν για καλύτερο μέλλον,γιατί θα έχω extra προορισμούς διακοπών στο εξωτερικό.'Aσε που όλο και κάτι θα στέλνουν τις γιορτές.
Μ'αρεσει που ακρίβηνε η βενζίνη και είναι απλησίαστη ,και κουνάω λιγότερο το αμάξι γιατί αυτό σημαίνει ότι θα το έχω για περισσότερα χρόνια,κάνω καλό στην καρδιά μου και είμαι και πολύ μούρη όταν προτείνω σε φίλους να πάμε τσάρκα με το αμάξι στην εθνική. Άσε που όταν πάμε για μπάνιο το καλοκαίρι τσοντάρουν πια όλοι για βενζίνη ενώ παλιά κάναν τον Κινέζο.
Μαρέσει που τα καφενεία έχουν γεμίσει άνεργους επιστήμονες με 2 μεταπτυχιακά. Πλέον πας για ουζάκι και αντί για μπάλα συζητάς για μαύρες τρύπες τουλάχιστον.
Μ αρέσει που οι σερβιτόροι άρχισαν να λένε πάλι "ευχαριστώ " όσα λίγα και να είναι τα τιπς και αν τους δώσουν.
Επιπλέον για τις γκόμενες , είσαι σίγουρος πια 100% ότι δε σε θέλουν για τα λεφτά σου.
Μ'αρέσει που ο κουλουρτζής έξω από τα μπουζούκια έχει πιο πολύ δουλειά από τη λουλουδού μέσα στα μπουζουκια.
Μ'αρέσει ο καφές που κερδίζω στο τάβλι με φιλαράκια αποτελεί το 2%του μισθού μου που σημαίνει ότι σε 50 παρτίδες έχω βγάλει ένα μισθό.
Μ'αρέσει που θα κόψουν τα επιδόματα. Δεν άντεχα να περιμένω σε ουρές όρθιος.
Μ'αρέσει που το μέλλον της χώρας είναι αβέβαιο, γιατί σε όλους μας έλειπε λίγο πολύ η περιπέτεια στη ζωή μας.
Μ'αρέσει που μπορώ να έχω κατάθλιψη ελεύθερα. Παλιά μου τα είχαν πρήξει όλοι"Τι σου λείπει ρε μαλάκα?Τη δουλειά σου την έχεις,το αμαξάκι σου,τι άλλο θες?"
Μ'αρέσει που στο σούπερ μάρκετ σπάνια περιμένεις πια τον μπροστά να χτυπήσει 2 καρότσια ψώνια,και αν πέσεις σε τέτοιον,του λες να σε καλέσει και σένα στο πάρτυ.Μ'αρέσει που βλέπω αυτούς που αποταμιεύαν τόσα χρόνια ,να χάνουν τα λεφτά τους,γιατί νιώθω καλύτερα που εγώ τα χάλαγα πάντα μέχρι τελευταίο ευρώ και τώρα από 'σπάταλος' έγινα 'προνοητικός'γιατί τουλάχιστον πρόλαβα και τα χάρηκα.Μ'αρέσει που γίνονται πιο πολλοί πολιτικοί γάμοι, γιατί σε αυτούς τουλάχιστον δε χρεώνουν για τους πολυέλαιους.
Μ'αρέσει που την έχουν δει ξαφνικά όλοι οικολόγοι, και καλά ότι κάνουν οικονομία γιατί προστατεύουν το περιβάλλον.
Μ'αρέσει που λένε ότι θα ξαναγυρίσουμε στη δραχμή, γιατί επιτέλους θα ξοδέψω τις δραχμές που είχα φυλάξει για ενθύμιο και μου έσπαγαν τα νεύρα όταν δεν είχα μία και υπολόγιζα ότι αντιστοιχούν σε 60-70 ευρώ αλλά δεν τις άλλαζε πια η τράπεζα.
Μ'αρέσει που αν πω ότι δουλέυω 2 φορές τη βδομάδα με κοιτούν με συμπάθεια και μου λένε κουράγιο, ενώ πιο παλιά σκεφτόντουσαν 'Ρε τον τεμπέλη'...
Μ'αρέσει που θα έχω και γω μία ιστορία πόνου και δυστυχίας να λέω στις επόμενες γενιές για το παρελθόν της χώρας, όπως εμείς ακούγαμε για Χούντα και 2ο Παγκόσμιο. Αλλιώς θα με πέρναγαν για πολύ φλώρο...
Γλυκιά μου αλήθεια
παιδικά το σκέφτηκα...
και κάθισα στο βραχάκι της απλής παρατήρησης και είδα....
τι είδα?...
παντως όχι πολιτισμό..
είδα μία απληστία..
μία αποστροφή από το Όνειρο και μία Υλιστική Διάθεση Ακόρεστου Ανθρωπου ... στο Σωμα, όχι στην Ψυχή..
Μπορεί σήμερα - ή έστω ως σήμερα - να τα είχαμε όλα,μα είμαστε πολιτισμένοι?..
παλι ρωταει το κοριτσάκι...
Ετσι προάγεται ο πολιτισμός?..
όχι, μάτια μου...
Σήμερα δεν εχουμε Παιδεία. γαλουχιθηκαμε και ετσι ανατρεφουμε τα παιδιά μας να αδραχνουν ΥΛΗ, όχι ΖΩΗ...
να παταν επί πτωματων για μία θεση εργασίας...
τα εκπαιδεύουμε στο Νόμο της ΖΟύγκλας: ο πιο δυνατός επιβιώνει...
Αν κάτι μας λείψει γινόμαστε θηρία...
κι αν κάτι λείψει από τον διπλανό,δε θα διανοηθούμε να μοιραστούμε αυτό που εχουμε...
Πολιτισμός και Παιδεία θα πει να εχουμε καλλιεργηθεί έξω και πέρα από την πρόσκαιρη ευφορία των Υλικών Αγαθών..
Να βαδίζεις περήφανα στο πεζοδρόμιο της ΖΩΗΣ, έξω από την μεγάλη λεωφόρο των ανταγωνισμών,
φορώντας στα μάτια το Πλουσιο Φως της Ψυχής σου.
Γιατι η Ευτυχία πηγαζει από μεσα...
κι εμείς μαθαμε το εύκολο..να την ψαχνουμε στην ΥΛΗ...
Ας κάνουμε ενα πείραμα...
Εχουμε δύο βρεφακια.
Το ένα το υιοθετώ ΕΓΩ, το τρελό και συννεφοπαρμένο κοριτσάκι με τις όμορφες μπλα μπλα θεωρίες μου...
Το άλλο το υιοθετεί και το αναθρέφει ο κλασικός Έλληνας Πολίτης...
εκείνος που εστιάζει στην πραξη, όπως την Βιωνουμε καθημερινά. Κυνήγι για τον επιούσιο, πληρωμες λογαριασμών, μη μας λείψει τίποτε κ.ο.κ.
Και πες μου στο βαθος του χρονου ποιο παιδί εχει περισσοτερες πιθανότητες να Υπαρξει Πραγματικά Ευτυχισμένο?...
Δεν αναιρώ την αναγκη των Υλικών Αγαθων από τη Ζωή μας..
απλά μπορώ να οραματιστώ μία ζωη απλή κι όμως ΑΠΟΛΥΤΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ με ΟΛΑ όσα χρειάζομαι για να αγγίξω το Νόημα της Υπαρξης..
Αφηνω γλυκά φιλιά.... άΥλα.. μόνο με διαίσθηση απτά.... πολυτιμα???... δεν ξερω.. εσυ θα μου πεις...
???
Será tão bonito assim!!!
Uma ótima continuação de semana.
Beijinhos.
Brasil.
✿ჱܓ
° 。✿ °° 。
♪♫
°✿╔
Μπράβο σου! Πολύ όμορφη οπτική. Αμφιβάλω αν το σκέφτηκαν έτσι δυό άτομα σε όλη την Ελλάδα. Είναι μεγαλοφυείς ή σύλληψή σου. Σε μια εποχή όπου οι ψυχές τεντώνονται προς τα έξω, διεκδικούν και υφαρπάζουν, εσύ έριξες μιά ματιά προς τα μέσα, και κοινοποίησες τον άνθρωπο με τον φυσικό πλούτο της ψυχής του. Συγχαρητήρια.
Βέβαια σε δυό σημεία σκάλωσε η σκέψη μου: 1. πως στην ευχή θα οργώνεις την Ελλάδα άμα δεν έχεις φράγκα να αγοράσεις μια φέτα τυρί; :) και 2. μάλλον θέλεις να πεις: δεν θα εστιάζεις στο λουσάτο ρούχο κι όχι στο ξεφτισμένο ;) Πάραυτα άξια! Καλησπερούδια.
κανε ενα βημα να κανω το επομενο..νομιζω εγω στο εμαθα τολμας? να μαθεις να περπατας απο την αρχη σα νμωρακι που τρμει μην πεσει και κρατα με τα ακροδαχυλα του οτ ιβρει τολμας να περπατησεις ακομα και ας πεσεις? τολμας ? κανε ενα βημα να κανω το επομενο τολμας η η τιγγανα μεσα σου σου λεει να παρπατας στα σιγουρα ακομα και αν αυτο ειναι κλοπη...εκανα ενα βημα κανε εσυ το επομενο...
Μήπως Κάκια μου εκεί είμαστε και ως τώρα;
Μήπως δεν ήταν άλλοι αυτοί που με αναθέσεις και στη συνέχεια με καταθέσεις και όχι θέσεις, μας τακτοποίησαν σε θέσεις να τραβάμε το δικό τους το κουπί στη βάρκα και με μαστίγιο πολυτελείας;
Μήπως άλλοι δεν ήτανε που έτρεχαν από διάσημο θέρετρο σε άλλο διάσημο θέρετρο και ξόδευαν αυτά που κοστολογήθηκαν τώρα και χρεώθηκαν σε μας που κάναμε τα φτωχικά μας πλούσια σχέδια με τη μικρή μας ..σχεδία;
Εμείς με τη σχεδία μας πλέουμε πάντα και πάντα άφραγκοι και ελεύθεροι καθώς δεν έχουμε και τίποτα να χάσουμε.. Τον πλούτο της καρδιάς κανείς δεν μπορεί να τον απειλήσει..
Καλές διακοπές!
Καλά ταξίδια με άσπρο ελεύθερο πανί..
Η φτώχεια πάντα ενέπνεε.. Ποιος μπορεί να το αρνηθεί; Δεν υπάρχει τομέας της τέχνης που να μην έχει συλλέξει διαμαντάκια, γεννήματα τέτοιων εμπνεύσεων..
Έτσι κι’ εσύ, θερμή και φιλόξενη γη της κάθε έμπνευσης, δεν θα μπορούσες να μη γονιμοποιηθείς και απ’ αυτό το σπόρο..
Συνεπιβάτης στο πλοιάριο που σκάρωσες με τις λέξεις σου, αφήνομαι να αρμενίσω μεσοπέλαγα, με καλή παρέα και με γεμάτη καρδιά..
και δεν μπορεί, θα καταφέρουμε να χαράξουμε και τη πορεία που θα μας βγάλει σε κάποια υποσχετική στεριά.. Ας μη το ξεχνάμε, η φτώχεια εμπνέει όχι μόνο τις τέχνες, αλλά και τους αγώνες..
Φιλιά καλοταξιδιάρικα!
ήσουν, είσαι και θα είσαι ΕΛΕΥΤΕΡΗ! σε χαίρομαι, σ΄αγαπώ!
μα πέρασα για να σου ευχηθώ να ταξιδέψεις!
κι αν τη Δευτέρα 4/7 βρεθείς στο Ηράκλειο θυμήσου να ρθείς στο κηποθέατρο Καζαντζάκη, όπου οι φίλοι του Ρασούλη θα του τραγουδήσουμε. εκεί θα με βρεις. Θα βάλω φωνή Κάκιααααααααααα!
πάντα φίλος σου
filos ton Maasai
AERIKO
Στο μικρό δωμάτιο της Ψυχής μου
τα απαραίτητα για Επιβίωση και Ευτυχία
είναι μετρημένα..
Μπορεί εγω να είδα τον Κόσμο αλλιως..
μπορεί κι εκείνος εμένα..
μα..
πεισματικά ΑΡΝΟΥΜΑΙ να παίξω παιχνίδια προσποιούμενη το Πιόνι...
αν είναι να κυρήξει κάποιος πτώχευση πανω στην πλάτη μου..
γυρίζω την πλάτη, παίρνω την περιουσία μου στη μικρή βαλίτσα που χωρά μες στην παλαμη μου
-ΣΟΥ ΚΡΑΤΩ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΦΙΧΤΑ -
και φευγουμε....
Ά-πατρεις...
Πολίτες του κόσμου, όπως έλεγε ο Διογένης...
και ναι.. γιατί όχι.. τσιγγάνοι..
Ο Ναύτης μολόγησε στη θάλασσα πως λύθηκαν τα μάγια..
του απάντησα με ειλικρίνεια πως τα μάγια λύνονται
ΟΤΑΝ λυθούν τα χέρια..
Οσο μου κρατάς το χέρι
ο Ήλιος του Λοΐζου θα ανατελει για ΜΑΣ
και όχι για διαφθαρμένες Συνειδήσεις κακόβουλων Μικρών Ανθρώπων...
Σε φιλώ... από εκείνη την απέραντη πατρίδα μου που λεγεται ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ...
ΚαρυΔάκι
περιμένω κάποιος να μου απαντήσει στο Υποθετικό μου πείραμα με την ανατροφή των δύο μικρών παιδιών..
Νομίζω ο κλήρος έπεσε σε ΣΕΝΑ!!!!
περιμένω ....
με ένα γλυκό φιλί να γαργαλάει τα χείλη μου,
μα αρνούμαι να παραδοθώ στην επιθυμία του να σου χαριστεί..
Περιμένω την απαντηση και μετά....
οοοοοοοοοοοοοοοοοσα φιλακια λαχταρας....
http://www.youtube.com/watch?v=k7iB-ez-6uo
μια κα ιμιλησαμε για φτωχεια παρε και αυτα ...να τα χαρεις ...
http://www.youtube.com/watch?v=onSOzRQ07wM
αλλα και αυτο που σοκαρει...
http://www.youtube.com/watch?v=d7F2FpK21cA
Πόσο πλούσια περιέγραψες την φτώχεια μας
…τσιγγάνα μου…
Πόσο όμορφα τα λες,πόσο όμορφη είναι η ζωή!!!!!Υπάρχει όμως ο εφιάλτης που το λένε σάρκα που τρέφεται με ύλη,τι θα κάνουμε μ' αυτή.
Κατερίνα
Ένα Δέσιμο των Χεριών...
ένα Άθροισμα Δυνάμεων...
Πρωτο Βημα και μία ματιά Αλλιώτικη απέναντι στο Κάδρο όπου η Καθημερινότητα "κλεινει" τη Ζωή...
Δε δεχομαι μίζερα να καθομαι να κλαιω...
να θρηνώ...
να κάνω μνημόσυνο στις Χαρες μου..
ΔΕΝ πουλάω σε ΚΑΝΕΝΑΝ τα Υπαρχοντά μου...
ούτε σε Δέκα Χρεοκοπείες δε χαρίζω τα πολύτιμά μου...
ΟΣΑ με κρατούν Ζωντανή, Αέρινη, Παιδική είναι Άυλα και με πιάνουν από το χερι κάτι βραδια που η Κοινωνία κλαίει τις Απωλειες της...
καποτε ειχα γραψει:
Αγνή… έδαφος δύσβατης προσέγγισης…
μπρος στην ιχνηλασία του ερωτικού σου ενστίκτου…
Εκτεθειμένο το μονοπάτι της εσωτερικής μου Ανάγκης,
στην περιπετειώδη σου ανακάλυψη…
Η Ψυχή μου καλοδέχτηκε το βαθύ Γιατί σου,
που άγγιξε φλέβα Ύπαρξης…
Σου μετέφρασα τα ιερογλυφικά μου..
Σε μύησα στο τελετουργικό μου,
μπροστά στο Ιδιωτικό μου Φεγγάρι
που προσκυνά τη διψασμένη υπομονή του Ταξιδιώτη..
Έγινες ο Ταξιδιώτης..
Όμως…
όσο κι αν εισχώρησες στη χερσαία Γη μου..
Όσες Πύλες κι αν άνοιξε το αιώνιο κλειδί του Έρωτα,
εκείνο το πύρινο μυστικό μου, δε σου φανερώθηκε ποτέ…
Στο βάθος του κώδικα της Ύπαρξης,
στο άβατο χαράκωμα της Ιερής απομόνωσης,
όπου ο αντίλαλος της σκέψης πνίγει το ηχητικό του είδωλο..
εκεί..
Το μυστικό κουρνιάζει ανέγγιχτο…
Σύνθεση απόκοσμης συστοιχίας μουσικών φθόγγων..
αμετάφραστο..
φως που πάλλεται..
σιωπή που βρυχάται..
Αμόλυντη Πηγή Ενέργειας..
να φωταγωγεί το Είναι μου,
όταν το άγριο σκοτάδι της εγκατάλειψης
τυλίγει τον Κόσμο…
ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ μου δεν το νόθευσε κανεις με ξεπουλήματα...
και η ΦΤΩΧΕΙΑ τους για μενα είναι ευκαιρία να σπάσω τις Αλυσίδες που κεντούσαν γύρω από τη Συνείδησή μου....
Σε φιλω ολόγλυκα...
Αλατάκι μου
η Ισχυς εν τη Ενωσει...
Σκέψου πόσο τρυφερή ειναι μία Σταγόνα... ευάλωτη.. εύθραυστη... εκτεθειμένη ..
και τωρα σκέψου πόση δύναμη κρύβει η Θάλασσα..
από τι φτιάχνεται η θαλασσα, Αλατάκι μου?...
από πολλες σταγονες μαζί!...
Λέξη κλειδάρυθμος: ΜΑΖΙ...............
ΜΑΖΙ.............
και αν το ΠΟΙΗΜΑ δεν γίνει ΠΡΑΞΗ
θα μας βρει ΟΛΟΥΣ μπροστά του..
και πίστεψέ με:
το ΠΟΙΗΜΑ θα συναινεσει σ'αυτην την παλίρροια Παιδικής Ανάγκης για δικαιωμα στη ΖΩΗ...
οι διεφθαρμένες κυβερνήσεις ΔΕ ΘΑ ΣΥΝΑΙΝΕΣΟΥΝ ποτέ...
αρα?...
εγω επενδυω ΟΛΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ της Αισιοδοξια μου προς τη ΖΩΗ στο ΠΟΙΗΜΑ....
Σε φιλω...
Μάγε
πίστευα με πιο αληθινή ειλικρίνεια θα συναινούσες με το παιδικό μου πείσμα να ποτίζω με Αυθεντική Μαγεία το βλεμμα με το οποίο ατενιζω την καθε Χαραυγη και το κάθε Ηλιοβασίλεμα της πολύτιμης ΖΩΗΣ......
κακέ Μάγε....
σαν αντίστροφο ξόρκι ακούστηκε....
έκλεισα τα μάτια...
δεν το ξαναδιαβάζω ακόμη κι αν επιμένω στις επαναλήψεις!!
ΦΙΛΙ...δωρο παιδικό...
Ευ αγωνίζεσθαι
ααααααααααα γειά σου Χρυσόστομε!!!!
Μην κανεις το μοιραιο λαθος να με ζητήσεις σε Γάμο.... σε παντρεύομαι με δίχως έξοδα παραστασης!!!
Ειδες βρε πόση περιττή χλιδή ειχαμε στην Μικρή Ζωή μας?...
βρε...
είσαι και από εδω κοντα...
βρε...
το μεγαλειώδες ΚΟΛΠΟ τους να μας κάνουν κι εμας ΑΘΗΝΑ κατέρρευσε!!!
ΒΡΕ.... τους βγηκαμε από δεξιά, ενω μας περίμεναν από αριστερά...
τους στοχεύσαμε τσαααααααααααακ στο κέντρο και αποδείξαμε πως ακόμη ΔΕ χασαμε το ΧΙΟΥΜΟΡ μας.....
Βρε... βάλε στο dvdάκι μια παλια ταινιούλα με την τότε Πλούσια Αλίκη, το Τζενάκι, την Ζωίτσα...
και δες....
ΟΛΟΙ φορτώνοντας σε ένα Φορτηγό της Εταιρίας και σήκωναν άγκυρα για θαλασσα....
σε ένα Στρώμα μονό κοιμόταν ο Έρωτας....
με ποδήλατο ανηφόριζαν παρέες παρέες στις γειτονιές...
Με καντάδες περνούσαν τα βράδια κάτω από το μπαλκονι των κοριτσιών, μεχρι να γίνουν μούσκεμα από τον κουβά του Πατέρα τους...
ΚΑι το πιο ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ξερεις πιο είναι???
ΟΤΙ ΕΚΕΙΝΕΣ οι εποχες ΕΜΕΙΝΑΝ χαραγμενες μεσα μας....
ήταν η Χρυσή Εποχή του Περικλή του Νεότερου?...
οοοοοοοοοοοχι μάτια μου...
ήταν ΕΠΟΧΗ απλή... αυθορμητη... φτωχικά πλούσια με ΟΛΑ οσα Χρειαζόταν ο Ανθρωπος για να ΖΗΣΕΙ ρομαντισμό και μαγεία....
ωπ!!!
ωπ!!!!
τι ψάρεψε το κοριτσάκι???
μία ΛΕΞΗ-ΨΑΡΑΚι υπο εξαφανιση!!!!
κακό κορίτσι...
ολο πληγες ανοιγεις!!!
ακου ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ!!!!
μα...που τον θυμήθηκες?..
δεν πεθανε ακομη να του κάνουμε μνημόνιο???
εεεεεεεεεεε μνημόσυνο ήθελα να πω...
ΤΡΑΓΟΥΔΑΚΙ αφιερωμενο στους Λιγους που απεμειναν...
ΠΡΟΣΕΧΕ ματια μου... ειμαι ΡΟΜΑΝΤΙΚΟΣ....
http://www.youtube.com/watch?v=_cizBxpj0ro
Σε φιλω σταυρωτα!!!......
χι χι χικ......
και ΝΑΙ....αν με ζητήσεις σε Γάμο... δεχομαι!!!!
χωρις εξοδα παραστασης!!!
ΝΑ ΜΕΤΕΤΡΕΠΕΙΣ ΠΑΝΤΟΤΕ ΤΗΝ ΜΙΖΕΡΙΑ ΣΟΥ ΣΕ ΕΥΤΗΧΙΑ! ΕΞΑΛΟΥ ΤΟ ΧΕΙΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΑΡΙΣΜΑ......ΕΣΥ ΞΕΡΕΙΣ!
Σ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΟΛΟΓΛΥΚΑ!
ΑΝΤΑΠΟΔΙΔΩ.
μαλα.κα
Πολύ ενδιαφέρον...
Αλλωστε τι καλύτερο απο το να αδυνατίσουμε χωρίς να πληρώνουμε κιόλας; ή μάλλον εδώ έκανα λάθος.
Δυστυχώς θα πληρώνουμε τα bodyline του κράτους...
Kαλημέρα!
...ΔΕΝ πουλάω σε ΚΑΝΕΝΑΝ τα υπάρχοντά μου...
ούτε σε δέκα Χρεοκοπίες δεν χαρίζω τα πολύτιμά μου...
ΟΣΑ με κρατούν Ζωντανή, Αέρινη, Παιδική είναι Άυλα και με πιάνουν από το χέρι κάτι βράδια που η Κοινωνία κλαίει τις Απώλειές της...
τα δικά δεν πουλιούνται, χαρίζονται!
θέλω να είμαι και είμαι λήπτης τους.
σε φιλώ
filos ton Maasai
Κάκια μου αγαπημένη!!
Παίρνω το χέρι σου
και συναντιόμαστε μεσοπέλαγα
και μαζί αρμενίζουμε προς το
Αγνωστο της περιπλάνησης....
(θυμάσαι σύ μου τόχες πεί...)
Παίρνω λοιπόν το εισιτήριο στην τσέπη
της καρδιάς μου και φύγαμε σε πελάγη ευτυχίας
μακρυά απο μιζέριες...
και πάθη...
Ευχαριστώ γλυκειά μου
συνοδοιπόρε!!
Καλό μας μήνα με δυο χαμόγελα αγάπηςჱܓ♥
Αδελφουλα θα μεινω στο
ΜΟΝΟ ΕΜΕΝΑ κι ΕΣΕΝΑ...
τοσο απλά...
τόσο φτωχικά..
τοσο ΠΛΟΥΣΙΑ!!!
και απο φαγητο
ΕΡΩΤΑ
ΓΕΛΙΟ
ΜΟΥΣΙΚΗ
ΠΑΡΕΕΣ
ΧΟΡΟΥς
ΑΠΟΨΕΙΣ
ΘΑΛΑΣΣΑ
ΜΑΤΙΕΣ
ΝΕΥΜΑΤΑ
ΓΛΥΚΟΛΟΓΑ
ΑΓΑΠΗ
ΦΙΛΙΑ
ΕΜΨΥΧΩΣΗ
οτι χρειζεται να ΖΕΙΣ, ΑΝΘΡΩΠΟΣ
ε..κατι θα βρεθει και για το στομαχι ;)
φιλι...ΖΩΗΣ
Πλούσιος δεν είναι αυτός που έχει πολλά, αλλά αυτός που περνάει καλά και με λίγα, έτσι δε λένε;
Με μια ανάσα αισιοδοξίας σαν αυτή που μας χαρίζεις απλόχερα, όλα τα δύσκολα που θα 'ρθουν και θα περάσουν, θα μας βρουν με χαμόγελο. Έτσι, από πείσμα.
Όμορφο και χαμογελαστό μήνα εύχομαι!
Magia da Inês
Άδειασε τις βαλίτσες σου...
ΕΔΩ στην Ελλάδα να έρχεσαι με ένα Τίποτε στα χέρια...
ακόμη κι από το Υστέρημά μας ξέρουμε να μοιραζουμε ΦΩΣ
και μέσα στα χαμόγελα να βρίσκουμε ευτυχία...
εκεινη της Στιγμής, την αυθόρμητη...
που συνθέτει την Διαχρονική Ευτυχία Εαυτού..
Φιλάκι...
Κωνσταντίντε
Βρίσκομαι σε διαρκή εκπαίδευση:
Εκπαιδεύω το Σώμα μου να αντέχει στο Λίγο
και την Ψυχή μου να αντέχει στο Πολύ!...
Όσο για το "οργωμα" με δίχως μία Δεκάρα θα εφαρμόσω την γνωστή τακτική της ανταλλαγής...
Θα ξεκινήσω από εδω... από τον όμορφο Βορά μας..
με ένα δισάκι με πολύτιμα ας πούμε βότανα ΨΥΧΟελευθερωτικά...
θα τυπωσω μερικά αεροπλανικά μου ποιήματα
και θα προσφέρω στον φούρναρη κατιτις κεντίζοντάς του την περιέργεια για τις Ευεργετικές Ιδιότητες της...ΠΟΙΗΣΗΣ πρωτα κι έπειτα των Βοτάνων!!!
Χωρίς να αναγκαστώ να ΕΚΔΟΣΩ το ασυνάρτητο Εργο μου θα το διαδωσω σε όλη την Ελλαδα, χαρίζοντας το..
εεεεεε..δεν μπορεί...
όλο και μία φετουλα ψωμί θα αξίζει το κάθε κειμενάκι....
εξάλλου, με τόση εκπαίδευση ΕΔΩ μαζί σας έχω γίνει καλή στη ρητορική!...
θα κάνω αμπελοσοφικούς Προλόγους προετοιμασίας του Εδαφους και θα πιάνω από το ΧΕΡΙ την Παιδική Ταση του καθενός για Ελευθερία και Ομαδικό Παιχνίδι ...
ΠΟΙΟΣ θα μου αρνηθει μία φετούλα ψωμί και ένα κομματακι τυράκι?...
πες μου..
Νομίζεις ότι οι Έλληνες είναι τσιγγουνηδες?...
Νομίζεις θα δουν μία φτωχή κοπέλα να οργωνει την Καλοκαιρινή Ελλάδα και δε θα την φιλοξενήσουν???....
ΟΧΙ, ματια μου....
ο ΕΛΛΗΝΑΣ βαθια μεσα του ειναι ΕΛΥΤΗΣ... ΡΙΤΣΟΣ... ΚΑΒΒΑΔΙΑΣ... ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ.... εχουμε γονίδιο προσφορας ΕΑΥΤΟΥ!!!
θα επιβιώσω πλουσιοπάροχα ως ΦΤΩΧΗ στην Ελλαδα μας..
σε αλλη χώρα αν ήμουν θα πεθαινα ισως...
αλλα ΕΔΩ..
σ'αυτον τον Τόπο που φέρει ΓΟΝΙΔΙΟ επίγειου Παραδείσου θα επιβιώσω ΑΝΕΤΑ..
Σε φιλω..
Μάγε
η ΤΣΙΓΓΑΝΑ γεννηθηκε μεσα στον πειραματισμο της..
Ενας σοφός είπε:
"Γεννιέσαι πραγματικά την πρώτη φορά που ορίζεις τον εαυτό σου"
{ωχ.. εγω το είχα πει καποτε?... απο το ύψος μιας παραξενης καμπύλης Αναλυτικής Γεωμετρίας?... ΦΤΟΥ!!... τσιγγανοΦιλοσοφίες!!!...}
Όμως, ετσι γεννηθηκα...
κι ακομη πειραματίζομαι με το Πρώτο Βήμα ...
ακολουθω το ΔΙΚΟ σου με έναν όρο:
να πεταξεις όλες σου τις προμήθειες...
Τα Υλικά που χρειάζεσαι για τα Ξόρκια και τα Φίλτρα σου...
Το μανδύα της Μαγείας σου...
και να χαρίσεις στο πιο Φτωχό Ξωτικό τη σπηλιά σου...
αν θελεις να ακολουθήσω το Πρωτο Βήμα σου στο Παράξενο Ταξίδι της ΑΛΛΗΣ ΟΠΤΙΚΗΣ των πραγματων,
τότε πρέπει να ακολουθήσεις κι εσύ τη νοοτροπία μου..
η Τσιγγάνα ξυπόλητη περπατά κι ας πληγώνονται τα πόδια της..
θελει να νιωθει τον παλμό της Γης...
τον οργασμό της Φύσης που ανθίζει στο νωτισμένο χώμα...
τη δόνηση του κινδύνου μπρος σε μία σεισμική αλλαγή του τοπίου...
η Τσιγγάνα ένα φόρεμα έχει όλο κι όλο και για τις 4 εποχες...
κρυωνει...ζεσταίνεται... ΑΥΤΟ είναι....
οπότε για να επιβληθεί του Εαυτού της,
αρχισε να ΑΛΛΑΖΕΙ από μεσα της....
Μπορείς υπο αυτες τις συνθηκες να την ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙΣ Μαγε?...
θελει μαγκια να αρνηθείς της Σιγουριας τα Κυβικα...
για έναν έρωτα πεις ΕΓΩ θα ζω με δανεικα....
Τολμάς Μάγε?..
τωρα που όλη πετροβολούν την Παιδιάστικη Οπτική μου μπρος στα ΜεσοΠρόθεσμα σεναρια των Ενη-ΛΥΚΩΝ?...
φιλι..που περιμενει απαντησεις..
Αθεε
ΜΟΝΟ ένας ΑΘΕΟΣ θα μπορούσε να δει ΦΩΣ μεσα σε μία Θνητή παιδικότητα που τυλίγει τις Απλες Αμόλυντες Αναγκες της Ψυχής.... που ορίζουν επακριβώς ΟΛΟ το ΝΟΗΜΑ της ΥΠΑΡΞΗΣ...
Φωναζω στον Αστικό Εαυτό μου:
ΑΝΟΙΞΕ τα ΤΥΦΛΑ σου ΜΑΤΙΑ...
δες...
δες.....
οχι το πρόσκαιρο..
μα το αιώνιο...
για κεινο δε χρειάζεται να κλαις..
εκεινο σου χαρίστηκε με το που Γεννηθηκες..
μη σκοτίζεσαι για πλαστά Σεναρια στο ΔΙΚΟ τους Θεατρο του Παραλόγου..
Σ'αυτο το ΘΕΑΤΡΟ λοιπόν
ΔΕ ΘΑ ΤΟΥΣ χαρίσω ΟΥΤΕ εναν ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΜΟΝΟΛΟΓΟ....
εγω εκπέμπω σε άλλη συχνότητα...
εξω από Θεούς
Διαβόλους
και Νομοσχέδια...
εγω εχω ΑΛΛΑ ΣΧΕΔΙΑ για το Μέλλον μου..
ΚΙ ας μην απαντησε ΚΑΝΕΙΣ {Καρυδακι ακουουους???.. στελνω κυμα SOS στην παραλια που κολυμπά η πιο γλυκια σου σκεψη!!!...}
στο αποτελεσμα του πειραματος για την Ανατροφή των δυο μικρών παιδιών..
Ρητορικό το ερωτημα πια:
Ποιο θα είναι πιο ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ?...
εχοντας στο ΝΟΥ, πως η ΕΥΤΥΧΙΑ πηγαζει από μεσα μας...
ΦΙΛΑΚΙ... ανατροπής του ΟΠΟΙΟΥ παλιοΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ...
με παιδική Ανταρσία!!!
Βρεεεεεεεεεεεεε Μαγεεεεεεεεεεε...
πόσα σχολια αφησεεεεεεεεες???
ΒΡΕ μπέρδεψες τη Σειρά αποκρίσεων!!!
από τη Ρεγγίνα
πήγα στον Άθεο...
Μαγε..
μην σε πετύχω πουθενά...
ΘΑ σου επιβάλλω τεχνητή ΦΤΩΧΕΙΑ Υλικης Στερησης
μα...
θα σου χαρίσω φυσικό ΠΛΟΥΤΟ ΕΠΙ-νοητικής ευδαιμονίας...
{ψυχεδελική ψευδαίσθηση λέγεται τσιγγάνικου Τύπου!!!}
χα χα χα
φιλιαααααααααα...
Κάκια μου!
Ζήτω η Πτώχευση!!!!
http://stixo-mythia.blogspot.com/2011/07/blog-post_8921.html
(Μου το ενέπνευσες και σου το χαρίζω!!!)
Φιλιά Πάμπλουτα από Αγάπη!
Κέντησες με το λόγο
πλούσια συναισθήματα
Λατρεύω τις λέξεις σου
κι επιβιβάζομαι σε αυτές
σαν ξένιος γυρολόγος
φιλί ομορφιάς
Ρεγγίνα
Ο Έλληνας κουβαλά γονιδιακή κληρονομιά ευτυχίας...
αυτή κανείς δεν του την ληστεύει...
Όση παγκοσμιοποίηση κι αν χωρέσει στο πέτο του κουστουμιού του ΝεοΈλληνα, εκείνος χωρά καλύτερα στα σανδάλια του και αλωνίζει Φαντασίας Θέρετρα... Αδέσμευτος και Ζηλευτός...
εξυμνεί τον Ερωτα και Γιορτάζει την κάθε μέρα που περνά...
γιατί είχε κάποιον Καντζάκη να του Ψιθυρίσει πως η Στιγμή πισω δε γυρνά!!!
Όσο για τους Εξευρωπαϊσμένους Πολιτικούς μας,
τους χαρίζω μνημόνια, ευρώΠουλα, συμμαχίες και Μπελαδες Ανούσιους στα Άδεια από Δημιουργική Επινόηση Κεφάλια τους!!!...
Αφήστε με να ονειροβατώ καθως πανω μου φυτρώνουν μαργαρίτες...
Εγω δε θάβομαι στο μαύρο της θλιψης...
δε χωράω στο Παλλόμενο Φέρετρο της Εξαθλίωσης που πουλάνε οι Κυβερνώντες...
ας κάνουν ΟΤΙ γουστάρουν αλληλοψηφίζοντας ο ένας τον άλλο...
Εγω θελω αυθορμητισμό
και ψήφο καρδιάς
στην Κάλπη του Ερωτα...
και το Ψιχουλο μοιρασμένο ΜΟΥ φτανει να ζησω...
αρκει η ΜΟΙΡΑΣΙΑ να γίνει αναμεσα σε Ανθρωπους Γνήσιους και Οραματιστές Ποιητές της Ζωής....
Σε φιλώ γλυκά..
nameliart
επέτρεψέ μου να προσθέσω ΑΥΤΟ που ταιριάζει και γράφτηκε στο τσαντηρι πριν καιρό:
ΚΙΝΔΥΝΟΣ
Όσο δένει ο Κίνδυνος,
δε δένει η Αγάπη...
Στην ακροβασία του Πανικού
ισορροπήσαμε την Αγωνία μας..
Στα Σκοτάδια του Φόβου
σμίξαμε τα χέρια,
τις ανάσες ενός πνιγμένου λυγμού,
το Κρυφτό μας από την Ενέδρα...
Σ'ένα κρυσφήγετο Ανθρώπινης Επιβίωσης
έγινες προέκταση του Ρίγους,
που ο Κίνδυνος μου γεννά....
Τι μπορεί να αναιρέσει το Υπαρξιακό μας Δέσιμο?...
πες μου....
Όταν τόσο σφιχτά
κρατήσαμε τα χέρια,
που η κόκκινη Ροή σου
κύλησε στο Τρομαγμένο Αίμα μου...
κι ολόκληρος μεταγγίστηκες
στον χτύπο της καρδιάς μου
ψιθυρίζοντας "Εδω Είμαι..."
κι ας έτρεμες σύγκορμα
μπρος στο Απόκοσμο Ουρλιαχτό....
Σε φιλω γλυκά....
filos ton Maasai
Γιατί μου ξύνεις πληγες?..
Ακόμη ΔΕΝ έχω σπάσει εξολοκλήρου τις Αόρατες Αλυσίδες που με δένουν με την Κακοτράχηλη κοινωνία για να Ταξιδεύψω Ελεύθερη από παραλία σε παραλία...
ακομη οι Υποχρεώσεις με κυνηγούν....
ακόμη Ιδρώνω στην ακτή της Αγωνίας...
ακόμη μενω ανθρωπινα ευάλωτη και τρωτή...
ακόμα ζω με ποίημα και όνειρο...
ακόμη κάνω γεφυρα τη Σκέψη και νοερά βρίσκομαι ΟπουΔήποτε!...
Ταξίδια με το ΝΟΥ...
καποτε είχα κάνει εκτεταμένη αναφορά...
ΠΛΑΝΗ?..
όχι απλά εστίαση στο Κέντρο της Ουσίας της Ευλογημένης Υπαρξης...
Αν εκεινο το Κεντρο δεν μετακινηθεί από δόνηση Συγκίνησης ΟΣΑ φυσικα Ταξιδια κι αν πραγματοποιήσεις ΔΕΝ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΣΕΣ ουτε ΒΗΜΑ παραπερα από το σημείο Έκκίνησης του Δικού σου Αγωνα να Κερδίσεις τη ΖΩΗ...
Σε φιλω.... πες ότι παρεβρεθηκα..
το μόνο που με θλίβει είναι που δε σε γνώρισα αυτοπροσωπως....
Φόβε
Σου γράφω πάλι από ανάγκη
η ώρα πέντε το πρωί
το μόνο πράγμα που 'χει μείνει
όρθιο στον κόσμο είσαι εσύ
Τι να τις κάνω τις τιμές τους
τα λόγια τα θεατρικά
μες στην οθόνη του μυαλού μου
χάρτινα είδωλα νεκρά
Να μ' αγαπάς όσο μπορείς να μ' αγαπάς
Κοιτάζοντας μες στον καθρέφτη
βλέπω ένα πρόσωπο γνωστό
κι ίσως η ασχήμια του να φύγει
μόλις πλυθώ και ξυριστώ
Βρωμάει η ανάσα απ' τα τσιγάρα
βαραίνει ο νους μου απ' τα πολλά
στον τοίχο κάποια Μόνα Λίζα
σε φέρνει ακόμα πιο κοντά
Να μ' αγαπάς όσο μπορείς να μ' αγαπάς
Αν και τελειώνει αυτό το γράμμα
η ανάγκη μου δε σταματά
σαν το πουλί πάνω στο σύρμα
σαν τον αλήτη που γυρνά
Θέλω να 'ρθείς και να μ' ανάψεις
το παραμύθι να μου πεις
σαν μάνα γη να μ' αγκαλιάσεις
σαν άσπρο φως να ξαναρθείς.
ΜΕΝΩ παντου μα τωρα ΕΔΩ:
Τι να τις κάνω τις τιμές τους
τα λόγια τα θεατρικά
μες στην οθόνη του μυαλού μου
χάρτινα είδωλα νεκρά
ΔΕΝ χαρίζω ούτε έναν ΜΟΝΟλογο σ'αυτο το Θέατρο του Παραλόγου..
το ανέφερα ήδη...
ΕΓΩ δε χαρίζομαι από ανάγκη!...
χαρίζομαι μέσα σε γιορτινή αμοιβαιότητα!...
Από τα ΛΟΓΙΑ τους χορτάσαμε...
Από τις ΠΡΑΞΕΙΣ τους καήκαμε!!!
{κλεμενο από έναν johnzouan!...}
ΤΩΡΑ επιτελους ανοιξα τα Τυφλά μου μάτια
και ΕΙΔΑ ΖΩΗ...
ΓΥΜΝΗ ΖΩΗ από πλαστες εξαρτήσεις που μου επέβαλλαν σκοπίμως...
Εκοψα τον σάπιο Ομφάλειο Λώρο τους
και ΘΡΕΦΟΜΑΙ με φύλλα φυλλοβόλας Φλυαρίας της Καρδιας....
το αναφερω παλι
ειμαι σε φαση που ΕΚΠΑΙΔΕΥΩ το ΣΩΜΑ μου να αντεχει στο ΛΙΓΟ
και την ΨΥΧΗ μου να αντεχει στο ΠΟΛΥ!!!
Σε φιλω γλυκά..
ΗΡΘΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΣΑΣ ΑΦΗΣΩ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΝΑ ΣΑΣ ΕΥΧΗΘΩ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΤΟ ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΓΕΜΑΤΟ ΧΡΩΜΑΤΑ-ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ.ΘΑ ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΠΑΛΙ ΝΑ ΣΑΣ ΒΡΩ ΚΑΛΑ ΟΛΟΥΣ-ΟΛΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙΚΟ ΜΟΥ ΤΕΛΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ.
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!!!!!!ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ.
Μάγε
ΑΝ ΜΕ ΦΟΡΤΩΣΕΙΣ αρνητική ΕΝΕΡΓΕΙΑ θα υποστώ μεγαλύτερη σμίκρυνση...
σχεδόν συρρίκνωση και δε θα διακρίνεται ούτε η σκιά μου... ουτε η φωνή μου θ'ακουγεται... ουτε η Ιδέα μου θα κάνει κρότο!!!
Κρέμομαι από Ιδιωτικούς γκρεμούς...
αν η τρέλα μου δε με σώσει
κάηκα...
οπότε...
δεν ολοκληρωσα την παρακολούθηση των video...
ΕΧΩ παρει άδεια από τη ΣΗΜΑΙΑ του Συμπαντος
και μου επετραπει να ΖΩ στο ΔΙΚΟ μου παραξενο ΚΟΣΜΟ..
σε φιλω..
α Κενταύρου
Αν αναπτύξουμε την Κρίση μας ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ της Ψυχης που πεινα θα αποδειχθεί μεγαλύτερος εκείνου του Σώματος που γαλουχείται να ΖΕΙ με τα αναγκαία...
Το ανεφερα ήδη 3 φορές...
Εκπαιδεύω το Σώμα μου να αντέχει στο Λίγο
και την Ψυχή μου να αντέχει στο Πολύ..
Αυτό που με θλίβει είναι πως καλομάθαμε το Σώμα να ΜΗΝ στερείται τίποτε..
να ρέπει στην παχυσαρκία του βουλιμικού Ανθρώπου
και αφήσαμε την ΨΥΧΗ να πεθανει της...πείνας...
Ας αλλάξουμε λίγο Ρότα...
Ας στραφούμε ΛΙΓΟ προς τα μέσα για να Εντοπίσουμε τις συντεταγμένες ενός ΆΛλου Παραδείσου...
Αυτο ήθελα να πω εξαρχής...
ας αλλάξουμε ΡΟΤΑ...
Σε φιλώ γλυκά..
Κατερίνα
Όλοι έχουμε αυτό το χάρισμα,
αρκεί να το εξασκήσουμε για να είναι μόνιμα σε Εγρήγορση..
ΕΔΩ αργοπορίες δε συγχωρούνται...
αν καθυστερήσει η Ανταποκριση του Συναγερμού μας
το Τροχαιο στη Λεωφόρο της Ζωής
θα καταστεί Μοιραίο...
Κι εγω απλά εκπαιδεύω τα αντανακλαστικά μου παίζοντας με τα Πλαστά Σενάρια ενός Κοσμου που μας θελει μαριονέτες......
Σε φιλω..
Ανώνυμε
θα τολμούσες να προσφωνήσεις ΕΤΣΙ,
έστω και με το καμουφλάζ της Τελείας,
ενα παιδί?...
Το κείμενο της ανάρτησης το Έγραψε το Κοριτσάκι Που κατοικεί Μέσα μου...
Σε παρακαλώ
κοίταξέ το ΚατάΜατα
και ξαναπές το
γιατί ο αντίλαλος της Λέξης σου έσβησε γρήγορα
και δεν ακούστηκε τόσο
ώστε να με Ξυπνήσει από... το Όνειρο!!!
Σε φιλω... μαλλον όχι ΕΓΩ... αλλα το κοριτσάκι που κατοικεί Μέσα μου....
Μαρία μου
ΠΟΛΛΑ εχουμε να πληρώσουμε...
μα....
το Ονειρο ΔΕΝ πληρωνεται... δεν αγοράζεται... ΜΟΝΟ χαρίζεται...
εχει Ιδιότητες Κινήτρου!..
ακομη και μεσα στη πιο μεγάλη Φτωχεια
ενας Ερωτευμένος Ζει σε Παραδείσους Ευτυχίας
και χορταίνει με το ελάχιστο μιας διαιτητικής διατροφής...
ΟΛΑ είναι υποκειμενικα λοιπόν
και υπόκεινται στην Ατομική Οπτική απέναντι στη Ζωή...
Να τολμήσω να το πω?..
ΑΣ ΕΡΩΤΕΥΤΟΥΜΕ!!!
το χρειάζεται η Καρδιά μας, η Ζωή μας κι Εμεις...
http://www.youtube.com/watch?v=-M_tp5PqxuM&feature=related
Αν αλλάξουμε ΤΡΟΠΟ
και αν εστιάσουμε στην Ουσία
θα δούμε πόσο μικροΔιάστατη είναι η Κρίση,
ακόμη κι αν μας τρομοκρατούν τόσο μεγενθύνοντάς την....
Επιμένω στο ΛΙΓΟ
και εκεί μεσα απλώνομαι
ψαχνοντας τη λεπτομέρειά του...
Σε φιλώ γλυκά...
filos ton Maasai
αρκεί ένας συγχρονισμός..
ΑΝ τον πετύχουμε ΟΛΑ θα είναι υπερ μας...
ΦΙΛΙ..
Μαριάννα μου
είναι αλήθεια πως δε θυμάμαι τι έχω γραψει σε κάθε ομορφη γειτονιά που σεργιανίζω,
γιατί είναι τόσα τα ίχνη που αφήνω παντου!!!
Όμως μου άρεσε η παραθεσή σου και η προέκταση του αρχικού μου σχολίου..
Μ'αρεσει η θετική ενεργεια που αποπνέεις...
Μ'αρεσει η Συναίνεση της καρδιάς σου.....
Μ'αρέσει η απουσία ενδοιασμών κι ας είναι ποιητικής τρελας το πεδιο Δρασης μας...
Σου χαρίζω εισιτήριο καρδιάς
για να φύγουμε με προορισμό ένα ερημονήσι
και να είσαι ΣΙΓΟΥΡΗ πως με διάθεση, δουλειά και Ονειρο
μπορούμε να το μετουσιώσουμε σε επίγειο παραδεισο...
γιατί η ΕΥΤΥΧΙΑ δε θελει πολλα...
μπορει το ΛΙΓΟ να το μεταλλαξει σε ΠΟΛΥ
αρκεί τα χερια που το αγγίζουν να μην είναι μαθημένα να αρπαζουν,
όπως είναι εκπαιδευμενα τα χερια των Κυβερνώντων...
Σε φιλώ γλυκά....
Γιώργο
οτι χρειζεται να ΖΕΙΣ, ΑΝΘΡΩΠΟΣ
ΜΕ ΚΑΛΥΨΕΣ...
γαμωτο..
αυτο ΑΚΡΙΒΩΣ...
οτι χρειζεται να ΖΕΙΣ, ΑΝΘΡΩΠΟΣ
ΣΥΓΧΡΟΝΣΤΗΚΑΜΕ το καταλαβεεεεεεεεεεες αδερφακιιιιιιιι???
ΦΙΛΙ ... πρωτο πιάτο στο Φευγάτο Δείπνο μας!!!
Εκείνος
Αυτό ακριβώς έλεγε και η γιαγιά μου...
και το χαμογελο δεν της είχε λείψει ποτέ...
όση Ανεχεια κι αν είχε η Ζωή της,
το στρωμενο τραπέζι της
πάντα ήταν πλούσιο σε γέλια και ευδιαθεσία
ΑΚΡΙΒΩΣ γιατι ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΣΤΑΝ τα παντα...
Aπό το κηπάκι της η Γιαγιά τάιζε τρεις οικογένειες!!!
Σε φιλω γλυκά..
Γιώργος
Αν ρίξεις μια ματια στο απουσιολόγιο της Ακαδημίας της Μπλοκόσφαιρας
θα δεις αδικαιολόγητες και δικαιολογημένες Απουσίες μου....
Αυτον τον καιτό εχω αναλάβει περισσότερα από όσα αντεχω...
ο Όγκος της Ζωής με ξεπερασε
με ρυθμούς χιονοστιβάδας
κι εγω εχω μείνει ακομη σε κεινη την αναρτηση
που αφηρημένα χάνεται σε ένα λουλούδι
ανθισμενο στην παλαμη της Γυναίκας...
Ομως με την πρωτη ευκαιρία θα έρθω...
Σε φιλώ ΟΛΟγλυκα...
Εστω και μεσα από μια Πτωχευση που ειναι συνιφασμένη με στερηση, απωλεια και έλλειψη
ειναι όμορφο να μπορείς να γίνεις Κίνητρο και να Εμπνεύσεις κάποιον να δημιουργήσει...
ΦΙΛΙ...
Ελένη μου
με τιμά αυτό που λες..
Οι Λέξεις μου ξεπερνούν την Πεινα των ενη-ΛΥΚΩΝ
και χωράνε στην λαχτάρα ενός παιδιού
να παιξει με τη ΖΩΗ...
τόσο απλά...
Λεξούλες στη σειρά,
σαν τουβλάκια Lego,
να συνθέτουν Νοήματα που νιωθω είναι Θεμελιώδη
στο Οικοδομημα που λεγεται Ύπαρξη..
Σε φιλω γλυκά...
Μακάρι να ήταν έτσι, δηλαδή έτσι είναι αν θέλουμε εμείς να είναι, αλλά πίσω από την φτώχεια υποβόσκει η εκμετάλλευση το ξεπούλημα η αλαζονεία πολίτες δύο και τριών ταχυτήτων χωρίς ίσα κοινωνικά δικαιώματα.
Άγριες εποχές ζούμε Κάκια μου και άνθρωποι όπως εσύ είναι όαση μέσα στην έρημο.
Καλή σου μέρα γλυκό κορίτσι
Τσιγγουνακο
ΕΥΧΟΜΑΙ όταν θα επιστρεψεις να μας βρεις πιο ΠΛΟΥΣΙΟΥΣ με οποιον τροπο...
τυμβωρύχος θα γίνω.... σ'ερημους με αρχαιους θησαυρους κρυμμενους στους αμμολοφους των περιπλανησεων...
http://www.youtube.com/watch?v=pDuCJ9zpER8&feature=related
Σε φιλώ γλυκα με καλοκαιρινές ευχες για ΤΑΞΙΔΙΑ του Νου και της Καρδιας....
Υπέροχη Margo
ολοι μας κρύβουμε ΜΙΑ ΟΑΣΗ μεσα μας...
εκει τα νερά της Λιμνούλας, που πηγαζει απευθειας από την ΠΗΓΗ της ΨΥΧΗΣ, δεν πρεπει να ταραζονται με ΤΙΠΟΤΕ...
διασφαλιζω τον Εαυτο μου
την προσωπική μου ευτυχία
μια χουφτα αγαπης
μια χουφτα ερωτα
και λίγα ψύχουλα χαμόγελου...
με το Λιγο μου σπείρω το μικρό τετραγωνικό μου
και ΞΕΡΩ θα ερθει μια μερα να ΑΝΘΙΣΕΙ η ποίηση μεσα μου και θα γεμίσω μυρωδιες...αρωματα ανοιξης αειφορας....
και θα εχω ΠΛΟΥΣΙΑ κληρονομια να αφησω στα ΠΟΛΥΤΙΜΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ...
σε φιλώ γλυκά...
δεν μπόρεσα να διαβάσω όλα τα σχόλια...( αμαρτία εξομολογουμένη κτλ.κτλ.)
υποθέτω θα έχουν κλείσει κι άλλοι θέσεις
για το παγκάκι της ανθρώπινης πλατείας...
κράτα μου μια θέση...έστω ορθίων...
μαγικός ρεαλισμός...
το λάτρεψα...
να 'σαι καλά...ναι υπάρχει αυτή
η οπτική...η οποία αν και μαγική
είναι λυτρωτική και θεραπευτική
σε μια πραγματικότητα που έχουν (διάφοροι)
βαλθεί να μας πείσουν ότι είναι
ντε και καλά μαύρη. Αν τους χαλαλίζαμε
μια λέξη...θα ήταν ένα απότομο "όχι"
σε φιλώ
Οδυσσέα
στις πλατείες παίζαμε από μικροί
εχουμε κομμένο εισιτήριο διαρκείας γι' αυτο το παιχνίδι..
Παίρνω Αμπάριζα και βγαίνω...
και δεν διαπραγματευομαι τη ΖΩΗ μου, τη μία, την πολύτιμη, με ΚΑΝΕΝΑΝ....
οι Θησαυροί μου χωράνε στις χουφτες μου
κι εκεί ένα Χερι κρατώ και οδευω προς την Παραλογη Τρελα του Ποιήματος,
που βλέπει τον Κόσμο παντα πολύχρωμο υπό τη σκια ενός Ουρανιου Τόξου
που ρίχνει βέλη στον Ορίζοντα ενός Ατίθασου Εαυτού...
Σε φιλω...
Μπορώ όλα αυτά να τα φαντάζομαι και να τρέφω τη ψυχή μου με όνειρα.
Όμως δεν μπορώ να τα κάνω πράξη, μπορώ? Σας ζητάω βοήθεια και αν έχετε λύσεις για το θέμα μου θα τις ακούσω ευχαρίστως.
Είμαι μια καρκινοπαθής μητέρα χωρίς σύζυγο, που παρακολουθούμαι απο ιατρική ομάδα ανά τρίμηνο. Έχω ένα παιδάκι άριστο μαθητή, σημαιοφόρο του σχολείου του.
Πώς μπορώ να πάρω μια βαλίτσα και το μικρό μου και να φύγω για ταξίδι στη φύση? Είναι πολύ εγωιστικό να κάνω κάτι τέτοιο όταν απ τη μία βάζω σε κίνδυνο τη μητέρα του παιδιού μου (ίσως το αφήσω ορφανό) κι απ την άλλη του κόβω κάθε μέλλον που θα μπορούσε να έχει μέσα από τεράστιες δυνατότητες κι επιλογές, αφού κάθε χρονιά βραβεύεται με αριστεία.
Πολύ θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σας.
Κάποια
Είναι τόσο ισχυροί οι δεσμοί μας με την Κοινωνία που δύσκολα μπορούμε να "ξεφύγουμε", είναι αλήθεια...
Μα... όχι ακατόρθωτο!...
Η επαρχία της Ελλάδας βρίθει από Πλούτο...
η ΓΗ παράγει και μας θρέφει τόσα χρόνια....
Φυσικά η υπέρβαση της θεραπείας για τον Καρκίνο είναι Ριψοκίνδυνη..
Οπότε άμεσα δεν γίνεται, εκτός κι αν οι Ιατροί επιδείξουν Εθελοντική κι άμεση Προσφορά Υπηρεσιών... ΠΡΑΓΜΑ αδύνατο, διότι κι αυτοί είναι δομικά στοιχεία του Ιατροφαρμακευτικού κλάδου που Κερδίζει από κάθε "αχ" δικό μας....
Αν το πρόβλημα της αρρώστιας ξεπεραστεί, τότε νομίζω με μία Γενναία απόφαση μπορείς να μετακομίσεις στο Χωριό σου...
{όλοι από κάποιο χωριό είμαστε..}
Το μέλλον των παιδιών ΔΕΝ είναι στις πόλεις κατανάγκη!....
Εγώ άφησα τη Θεσσαλονίκη και ήρθα να μείνω στο χωριό μου, συμπαρασύροντας και δύο μαγικά παιδιά, άριστους μαθητές..που μπορούμε να είμαστε Ανθρωποι, κι όχι κατοικίδια έγκλειστα σε κλουβιά...
Οι πόλεις μας αγριεύουν... μας αποκόβουν από τη Φύση και διαταρράσσουν την Ψυχική μας Ισορροπία....
Φτώχεια κι Ελευθερία από δεσμούς Κοινωνικής Υποταγής, είναι Ευλογία!!!
ΔΕΝ εχω μαγικες φόρμουλες για την ΕΥΤΥΧΙΑ...
μα ενστικτωδώς ρέπω προς το Ουτοπικά Παράδοξο, με τα σημερινά δεδομένα...
Υπήρξα καρκινοπαθής πριν δύο χρόνια... Μα η ασθένεια μου μετάγγισε το Μικρόβιο της ΥΠΕΡαισιοδοξίας....
ΜΠΟΡΩ...
αφού ΜΠΟΡΕΣΑ να γίνω καλά..
ΜΠΟΡΩ να επιΒΙΩΣΩ και να ζήσω Ανθρώπινα ΚΑΤΩ από τις συνθήκες ζωής που ΕΓΩ θα επιλέξω για τον Εαυτό μου και την Οικογένειά μου, της οποίας έχω τη μέριμνα και την Ευθύνη...
ΟΛΑ έχουν να κάνουν με το πώς Παρουσιάζεται το Σενάριο του Έργου που λέγεται ΖΩΗ....
προτείνω το Έργο Η Ζωή είναι Ωραία του Μπενίνι...
ΕΓΩ το έχω κάνει πράξη...
Με πολύ χιούμορ ξεπέρασα και την ασθένεια... {νόσο του Hodgkin}...
ΣΕ ΦΙΛΩ μέσα από την καρδιά μου...
Δημοσίευση σχολίου